Review: Trine 5: A Clockwork Conspiracy - Sfeervol en afwisselend Nintendo Switch

Trine bestaat al sinds 2009 en heeft ondertussen vier delen gekregen. De 2D platform-puzzelgame heeft altijd al singleplayer gecombineerd met co-op. Hierdoor is de franchise populair onder de puzzel liefhebbers en werd eigenlijk alleen het derde deel slecht ontvangen. We zijn ondertussen bij Trine 5: A Clockwork Conspiracy belandt. Ondanks dat de franchise al jaren bestaat en ik elk deel vaak genoeg heb bekeken op Steam, heb ik de games nog nooit gespeeld. Met de aankondiging van Trine 5: A Clockwork Conspiracy wist de franchise weer mijn interesse te wekken, maar had ik nog steeds mijn twijfels. Hoe leuk is het om telkens tussen drie personages te wisselen om puzzels op te lossen? De trailers zagen er in ieder geval kleurrijk uit, dus met goede moed begon ik met het avontuur van de drie helden.

De helden van Trine

Na de avonturen van de afgelopen Trine-games, zit het de helden van Trine niet bepaald mee. De tovenaar Amadeus is door zijn vrouw uit huis geschopt en slaapt ergens in een herberg. De dief en boogschutter Zoya heeft besloten om haar oude werk weer op te pakken en is bezig met het stelen van een plattegrond uit de bibliotheek. Pontius the Knight gaat het niet veel beter af. Om het land beter te beschermen zijn er Clockwork-soldaten ingezet, waardoor de ridders eigenlijk overbodig zijn. In de eerste drie levels speel je dan ook telkens als één held, zodat je de basisvaardigheden van de helden leert kennen. Een echte introductie van de drie personages mist en daardoor merkte ik dat ik eigenlijk de eerste games had moeten spelen. Pontius, Zoya en Amadeus komen in het vierde level bij elkaar, want ze zijn uitgenodigd in het kasteel voor een viering. Dat wordt in ieder geval aan ze medegedeeld, maar eigenlijk is het een valstrik. Lady Sunshine Crownsdale wil hun krachten stelen en heeft er al voor gezorgd dat de helden van Trine de schuld krijgen van een aantal gebeurtenissen. Als held wil je dat niet te horen krijgen, dus uiteraard gaan ze op pad om Lady Crownsdale te verslaan.

Ondanks dat de helden zichzelf niet al te serieus nemen, is het verhaal magertjes. De dialogen zijn komisch en ook de verteller heeft genoeg humor, maar echt diepgaand kun je het niet noemen. Tegerlijktijd past dat goed bij het gevoel dat Trine 5 wil overbrengen. Je krijgt namelijk een rustgevende feelgood ervaring voorgeschoteld. Het verhaal ondersteunt de reis van de helden, de puzzels en de verschillende levels. Voor een platform puzzelgame is dat meer dan genoeg. Als je wat meer te weten wil komen over de wereld dan zijn er brieven te verzamelen, maar ik vond dit weinig toevoegen.

Ze zijn alle drie nodig

Waar Trine 5 echt in uitblinkt zijn de levels en de achtergronden ervan. Het is een prachtige kleurrijke game met veel details op de achtergrond. Dit wil niet zeggen dat je geen donkere grotten gaat tegenkomen, maar ook daar spat de sfeer ervan af. In handheld-modus zie je de details iets minder goed, maar de game speelt verder lekker weg in deze modus. Aan de hand van het verhaal en de wereld is het duidelijk dat de game ook bedoeld is voor het jongere publiek. Je krijgt ratten en Clockwork-soldaten als vijanden en daardoor is er weinig actie aanwezig. Het gevechtsysteem is nogal simpel. Je moet vooral met het zwaard van Pontius om je heen meppen. De eindbazen zitten dan wel weer leuk in elkaar, want die hebben verschillende aanvallen en vereisen de vaardigheden van de helden van Trine. Ondanks dat het vechten niet per se had gehoeven, past het wel bij het verhaal en de levels.

De puzzels zijn het tweede hoogtepunt en dat moet eigenlijk ook wel. De levels zijn er mee doordrenkt, want Trine is een puzzelgame. Door de sfeervolle levels lijken de puzzels niet op elkaar en voelt elk level weer uniek aan. De reis die de helden doormaken voert je naar verschillende gebieden wat zorgt voor nog meer afwisseling. Met een totaal van twintig levels ben je precies lang genoeg bezig met de game. Als je besluit om Trine 5 in je eentje te spelen dan moet je telkens wisselen tussen de drie helden. Doordat het wisselen soepel gaat en je de drie helden ook daadwerkelijk moet inzetten, werkt dit systeem goed. Amadeus kan blokken en planken tevoorschijn toveren en laten zweven. Zoya kan hier dan weer touwen aan vastbinden, zodat je kunt slingeren of punten met elkaar kunt verbinden. Pontius is vooral gericht op het zwaardere werk. Hij kan stompen en met volle kracht tegen een bal rennen, om die te lanceren. Daarnaast kan hij met zijn schild projectielen blokkeren en naar een andere plek sturen. In de eerdere levels vond ik dit een mooie manier om puzzels op te lossen, omdat je dan water via het schild moet herleiden. In specifieke levels worden de helden even opgesplitst en moet je als één van de personages aan de slag. Dit is tijdelijk, omdat je in deze gebieden een vaardigheid vrijspeelt. Zo krijgt Pontius een zwaard dat in sommige oppervlakken blijft steken, waardoor je het als opstapje kunt gebruiken. De verkregen vaardigheden ga je nodig hebben tijdens de volgende levels, want op deze manier wordt de moeilijkheid opgehoogd. Ik moet zeggen dat het hierdoor ook eenvoudig is om een vaardigheid of een combinatie te vergeten. De puzzels zijn namelijk niet extreem moeilijk, maar ik heb soms minutenlang naar een puzzel lopen staren. Waarom? In de meeste gevallen was ik vergeten dat Amadeus ook twee blokken of twee planken tevoorschijn kon toveren. Terwijl ik de puzzel probeerde op te lossen met een plank en een blok. Het is dus wel degelijk een game waar je je aandacht bij moet houden, want anders krijg je dit soort situaties.

Lekker puzzelen

De puzzels zitten dus goed en leuk in elkaar, maar zorgen soms ook voor chaotische momenten. De blokken van Amadeus zijn nogal licht. Wanneer je dus Zoya gebruikt en een touw aan deze blokken vastmaakt, kan er van alles gebeuren. Bij mij vlogen de blokken en planken over het scherm heen met soms Zoya er nog aan vast. Dit kan nogal irritant zijn, maar op sommige momenten maakte ik gebruik van deze chaos. Er zijn genoeg puzzels geweest, waar ik via deze manier op een hoger platform terechtkwam. Ik weet niet of er veel verschillende oplossingen mogelijk zijn, maar in ieder geval wel genoeg om creatief te zijn. Waar ik wel problemen mee had, was het boogschieten. Dit is een cruciaal onderdeel in de latere levels, want dan moet je pijlen laten afketsen tegen muren, om zo een fakkel aan te steken of een touw te breken. Dit vraagt om nauwkeurigheid, maar dat is lastig om te bereiken. Nu moet ik wel zeggen dat ik de game heb gespeeld op de Nintendo Switch. De joysticks van de Nintendo controllers zijn niet altijd nauwkeurig en lekker in gebruik.

Door gems in een level te verzamelen kun je de helden bonus vaardigheden aanleren. Een specifieke hoeveelheid van deze gems geeft namelijk een skillpoint die je kunt besteden. Het probleem met dit systeem is dat je zonder problemen vaardigheden kunt aan en uitvinken. Het is dus helemaal niet nodig om alle gems te verzamelen. Ik probeerde zoveel mogelijk te pakken, maar haalde echt niet alles. Wanneer je denkt dat een bonus vaardigheid handig kan zijn, maar je deze niet in je bezit hebt, dan kun je gewoon een andere deactiveren. Je krijgt dan de skillpoints terug. Dit haalt wel een beetje het doel van het verzamelen van de gems naar beneden. Al blijft het voor de uitdaging wel leuk om ze te verzamelen. Ben je van plan om de game via de pc of andere console te spelen dan kun je er ook achievements voor behalen. Tijdens het spelen van Trine 5 verlies je geen progressie. De helden hebben drie levens, waardoor er wel een game over scherm aanwezig is. Val je dus te vaak in de afgrond dan word je teruggeplaatst bij het laatste checkpoint. Op de normale moeilijkheidsgraad betekent dit dat je wel alle verzamelde gems en de opgeloste puzzels behoudt. Daarnaast zijn er meer dan genoeg checkpoints aanwezig in een level. In de instellingen is het mogelijk om dit uit te zetten of om het nog lastiger voor jezelf te maken. Door de vele instellingen die je krijgt en de co-op opties is het overduidelijk dat de game met de familie kan worden gespeeld. Kinderen en gamers met weinig ervaring kunnen eenvoudig instappen. Je kunt besluiten om via online multiplayer met drie of vier man te spelen of dit te doen via couch co-op. Ik heb dit niet uitgebreid kunnen testen, maar het opzetten van een multiplayergame is in ieder geval eenvoudig.