Unknown 9: Awakening review - Verloren potentie

Wat zou jij doen als het lot van de wereld in jouw handen komt te liggen? Zou je de wereld redden of juist vernietigen? Unknown 9: Awakening is de debuutgame van ontwikkelaar Reflector Entertainment en is onderdeel van een crossmediale franchise die naast een videogame ook een stripboek, podcast, boeken en twee webseries. Hierbij kom jij voor die verantwoordelijke keuze te staan. Elk medium volgt een zogeheten 'Quaestor'. Dit is iemand die een speciale band heeft met een parallelle wereld dat de Fold heet. Zij zoeken naar de mysterieuze Unknown 9; een groepje onsterfelijke wezens die over de kennis beschikking om te wereld te beschermen van haar ondergang. Met Unknown 9: Awakening mocht ik het verhaal ontdekken van de Quaestor Haroona en haar zoektocht naar antwoorden. Eens zien of Rudy's twijfels die hij in de preview van Uknown 9: Awakening uitte gegrond zijn.

With great power…

De game gaat van start met een korte cutscene die wat meer uitleg geeft over de wereld waarin we ons bevinden. Binnen het Unkown 9-universum heeft de aarde verschillende levensfases. Er is een beschaving die telkens op komt zetten, maar ook weer ten ondergaat. Alle kennis en vooruitgang die tot dan toe is opgedaan, gaan verloren en het riedeltje begint weer van voor af aan. Deze cyclus blijft telkens maar doorgaan, totdat de Sahin-beschaving besluit om negen van hun meest wijze personen op verschillende plekken op te bergen. Wanneer zij weer ontwaken kunnen ze met hun kennis en kunde de huidige beschaving beschermen van de ondergang en op die manier de eindeloze cyclus van de wereld doorbreken. Het is een heel interessant concept en maakte mij ontzettend nieuwsgierig naar de game en om het verhaal van Haroona verder te ontdekken.

Het verhaal van Haroona begint met haar mentor Reika, die zij stiekem is gevolgd naar de woestijn om te ontdekken wat zij daar van plan was. Hiermee rol je direct ook in de tutorial van de game waar je alle basismechanieken en besturing leert kennen. Quaestors hebben dankzij hun hechte band met de Fold de beschikking over bijzondere krachten die ze kunnen gebruiken. Dit doen zij met de hulp van speciale armbanden die Bracers worden genoemd. Mede dankzij deze sieraden kunnen zij dingen opblazen, paden creëren of het tijdelijk in bezit nemen van een vijand. Die laatste vaardigheid die ik zojuist benoem heet Stepping en is een handige optie om te overwegen als je de game op een stealthy manier wil doorspelen, maar de vijanden toch pijn wil doen. Door ze als het ware over te nemen merken ze je niet op.

Hoort het zo clunky te zijn?

Al gauw kom je samen met Reika de eerste vijanden. Deze vijanden zijn onderdeel van de Ascenants, een groep die de kracht van de Unknown 9 wil gebruiken om zichzelf te verrijken in plaats van de wereldvernietigende cyclus te doorbreken. Je zou denken dat je dan te maken hebt met een zeer intelligente groep wezens, maar dat blijkt al snel zwaar tegen te vallen. Het lijken meer een stelletje eenvoudige robots die hetzelfde rondje lopen. Als je bijvoorbeeld iets opblaast, dan kijken ze even bij het plaats delict om vervolgens weer doodleuk hun reguliere rondje te vervolgen. Ach, er is wat ontploft zojuist. Boeien! Het had voor de spanning van de game beter geweest als ze dan ook echt alerter zouden worden en het gebied verder uit zouden kammen. Vooral ook omdat ze weten dat Quaestors vaardigheden hebben die vanaf een afstand gebruikt kunnen worden. Hiermee wordt de immersie een beetje gebroken, want er wordt niet op een enigszins realistische manier gereageerd door vijanden. Overigens is het niet alleen de intelligentie waar het aan ontbreekt bij de vijanden, maar ook de variatie valt behoorlijk tegen. Ze zien er allemaal hetzelfde uit en ook de animaties wanneer je een vijand weet te pakken met een takedown gaat telkens weer op exact dezelfde manier.

De besturing in Unknown 9: Awakening is te bestempelen als clunky en onnodig complex. Haroona heeft zoveel vaardigheden tot haar beschikking dat elke knop wel iets doet en soms zelfs iets te veel. Zo open je met de touchpad van de Dualsense controller zowel je dagboek als je skill tree. Dus zowel de linker- als de rechterzijde van de touchpad wordt door de ontwikkelaar benut. Doordat dit nogal eens wat verwarring oplevert over welk deel van de touchpad nou voor welke actie is, zorgt dit voor de nodige irritaties. Dit is zonde, want de skill tree biedt veel opties om Haroona sterker te maken. Je kunt bijvoorbeeld haar Shroud (onzichtbaarheid) langer laten duren of een sterke aanval doen als je zonder te worden geraakt een combo uitvoert. Het is alleen dus zo onhandig en verwarrend om bij dat menu te komen dat je het soms uit frustratie niet doet en dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn. Ook is de input aan de lage kant. Wanneer je als Haroona een aanval doet, lijkt het wel of een slak een haas probeert te raken. De vijanden zijn namelijk ontzettend snel en schieten soms uit het niets naar een compleet andere hoek. Ook niet ideaal voor een fijne combat ervaring.

Waarom zo lineair?

Dat Unknown 9: Awakening geen triple A-titel is, is vanaf het eerste moment wel duidelijk. Dat is verder ook helemaal niet erg, maar een ontwikkelaar dient er dan in ieder geval wel voor te zorgen dat het er goed uitziet en goed draait. Ik ben tijdens mijn speelsessies zoveel glitches, lag en problemen tegengekomen dat is soms dacht dat het gewoon hoorde bij de gameplay. Zo weet je bijvoorbeeld altijd al wanneer er een cutscene aankomt doordat de game al een aantal meter voor dat de cutscene ingestart wordt, begint met vertragen en haperen. Ook de eerder genoemde vijanden vallen soms opeens vanuit een compleet andere hoek aan of verdwijnen tijdens een gevecht. Dit is allemaal gewoon enorm zonde, want het verhaal bevat een enorme hoeveelheid potentie. Al mist er ook op dat vlak soms wat verduidelijking of uitleg. Na mezelf uren in de wereld van Uknown 9: Awakening te hebben ondergedompeld, snap ik nog steeds niet helemaal goed wat een Quaestor is en begrijp ik ook nog altijd niet zoveel van het hoofdpersonage en wat er in haar omgaat. Doordat dit soort elementen raadselachtig blijven, raak je eenvoudig weg niet betrokken bij de personages en de wereld waar je in rondbanjert. Dit zorgt voor een disconnectie.

In de allereerste boss fight neem je het bijvoorbeeld op tegen de rechterhand van de leider van de Ascendants, maar ze is tot op dat moment zo weinig in de game en het verhaal voorbij gekomen dat het gewoon voelt alsof je een of andere random npc in elkaar moet meppen. Voor exploratie is allerminst ruimte in Unknown 9: Awakening. De omgevingen zijn echt prachtig, maar je wordt door de ontwikkelaar zo strak op een pad gehouden dat je daar totaal niet van kunt afwijken om die mooie wereld te verkennen. De game verloopt dusdanig rechtlijnig dat de vergelijking met een lineaal nog net niet opgaat. Alles binnen de game moet gebeuren op exacte punten. Wil je hier omhoog klimmen? Prima, ga dan maar even op die ene pixel staan, want anders gaat het niet lukken. Wil je een collectible verzamelen die aan de andere kant van een meer op je ligt te wachten? Geen probleem! Wandel dan maar even over het specifieke pad dat daarvoor bestemd is. Er is geen enkele vrijheid om zelf dingen te ontdekken of om routes op een andere manier aan te vliegen dan hoe de ontwikkelaar dit voor jou heeft bedacht.