Drie van die: Redenen waarom Final Fantasy 7 het beste is op de Switch

Final Fantasy is zonder twijfel een begrip in de game-industrie. Het is niet voor niets dat we al sinds de originele Nintendo deze games nog steeds omarmen en iedere keer weer verwelkomen als een nieuw deel wordt aangekondigd. Sommige delen zijn wat minder sterk dan de ander, maar slechts een enkeling wordt door zowat iedereen onmiskenbaar op zijn waarde geschat. Final Fantasy 7 is daar in ieder geval één van. Square Enix weet dit heel goed en heeft de games ondertussen op zowat ieder mogelijk platform van deze generatie uitgebracht. De Xbox One en Nintendo Switch zijn sinds deze week aan de beurt gekomen. Ik kon niet wachten op de game, al is het stiekem misschien wel meer vanwege nostalgische redenen. Desalniettemin staat de game op mijn Switch. Waarom dan niet op mijn Xbox One? Dat ga ik je duidelijk maken met drie van die redenen waarom Final Fantasy 7 het beste is op de Nintendo Switch.

Tijdloze klassieker

De game is 22 jaar oud, maar de gameplay staat nog fier overeind. Squaresoft heeft destijds een parel van een game ontwikkeld en is vandaag de dag maar weinig geëvenaard. Juist, omdat de game 22 jaar oud is, stelt het eigenlijk niets meer voor qua benodigde rekenkracht. De game wordt, hoewel jammer, gepresenteerd in een ouderwetse 4:3 beeldverhouding. De graphics worden alleen op qua polygonen opgeschaald in resolutie. Dat de game niet beter kan, heeft vooral te maken met het feit dat de game pre-rendered achtergronden kent. Juist hierom is het een ideale game voor de Switch. Het is immers niet de krachtigste console, maar doet op geen enkele manier onder voor zijn krachtige tegenhangers. Zoals ik al in mijn retrospectief over Final Fantasy 7 schreef, is de game niet goed gerijpt. Het is echt een relikwie van de jaren ‘90 toen 3D graphics op consoles voor het eerst hun intrede deden. De muziek is lekker nostalgisch gebaseerd op MIDI, maar is helaas niet voorzien van de betere versie van de pc. Afijn, het is de toon die de muziek maakt en die is toch nog steeds prima te pruimen.

Handigheidjes maken de game beter speelbaar

De game is en blijft een JRPG. Heerlijk ouderwets turn-based gevechten uitvoeren, die bovendien willekeurig zijn. Je kunt echter stellen dat het tempo misschien wat laag ligt in de originele game. Square Enix heeft de game gelukkig voorzien van wat handigheidjes die de game voor vandaag de dag wat beter speelbaar maken. Wat dacht van drie keer snellere gameplay? Zeker voor de gevechten een welkome aanvulling. Want iets wat je zeker veel wilt gaan doen, is levelen. Je wilt tenslotte toch wel alle uberwapens en bazen verslaan? Dan is het prettig om te weten dat je een stuk efficiënter met je tijd om kan gaan. Mensen die de game moeilijker vinden, krijgen zelfs de optie om gevechten keer op keer met volle Limit-meters aan de slag te gaan en volle HP en MP. Dit vind ik nogal te ver gaan, maar voor de mensen die eenvoudig van een episch verhaal willen genieten, snap ik het wel. Bovendien, omdat de Switch (en alle consoles wel) een standby-modus kennen, kan je ieder moment gewoon stoppen. Je zet je console uit en je gaat op een later tijdstip weer verder. Behoorlijk handig als je in de trein zit. Je treinrit wordt al nuttiger besteed door zo’n vette game, vervolgens is die efficiënter te spelen en dan nog eens veilig kunnen stoppen zonder per se zo’n ouderwetse savepoint te moeten hebben.

Barstensvolle game voor weinig

Tot slot de prijs. Natuurlijk hebben we te maken met een game van ruim twee decennia oud. Maar het is een game die je zeker meer dan honderd uur aan gameplay oplevert en nu nog maar vijftien euro kost. Het verhaal is nog zo solide als altijd, alhoewel de kans groot is dat je inmiddels wel wat spoilers hebt gehad. De game is uitdagend, zeker als je richting het einde gaat. Bovendien, iets dat we tegenwoordig de Endgame noemen, heeft echt een paar toffe uitdagingen voor de hardcore levelaars. De game laat je steeds spelen met een party van drie, maar juist door het wisselen van combinaties komen er stukken verhaal bij of zelfs gehele gebieden worden toegankelijk. De belangrijkste reden is uiteindelijk de prijs-kwaliteit verhouding van deze versie. Omdat je niet alleen op je luie bank kan blijven gamen, maar juist ook onderweg, maakt het deze game een must have voor iedere RPG-liefhebber.

Ja jongens, wie had dat ooit gedacht. Zelda en Final Fantasy weer tezamen op één Nintendo-console. Toch staan ze weer gebroederlijk bij elkaar. De game laat mij weer letterlijk ouderwets grinden (Meteorain in de eerste Shinra-centrale? Geen probleem!). Ja, misschien zijn de meeste kopers wel diegene die om nostalgie de game kopen. Maar juist de nieuwe gamers onder ons van deze generatie, moeten deze game spelen. Het is zo degelijk in elkaar gezet, het verhaal episch en je krijgt er gegarandeerd tientallen uren speelplezier voor terug.