Film: Avengers: Endgame

Geplaatst: 24 april 2019 13:30 Aangepast: 29 april 2019 18:39

Iets meer dan een jaar geleden mocht ik Avengers: Infinity War reviewen en ik was toen blij verrast. Het was een interessante film met veel actie, humor en een serieuze ondertoon. De film eindigde met een verwijzing naar Captain Marvel die de Avengers schijnbaar komt helpen. Na een lang jaar wachten is het eindelijk zo ver en het vervolg Avengers: Endgame is vanaf vandaag te zien in de bioscoop. Wederom had ik het voorrecht om de film een dag voor de première te mogen zien. Na het onverwachte einde van het eerste deel is het nu eindelijk tijd voor de conclusie. Gaan de overgebleven helden met hulp van Captain Marvel de misstanden van Thanos corrigeren of moeten we definitief afscheid nemen van de helft van het universum?

De review kan spoilers bevatten al heb ik mijn uiterste best gedaan om dit te voorkomen.

Verzwakt, maar nog niet verslagen

Thanos is in principe geslaagd in zijn opzet, maar de Avengers gaan proberen dit lot te veranderen. Zoals we weten hebben de Avengers een zware slag meegemaakt en zijn ze in feite gedecimeerd. Het is moeilijk om optimistisch te blijven als een deel van je vrienden, medestrijders en de helft van de wereldbevolking er niet meer zijn. Laten we het maar niet eens hebben over al die andere universums waar de helft van de populatie niet meer bestaat. Toch moeten de overgebleven Avengers het wel gaan proberen, want de huidige situatie is voor de meeste mensen en andere wezens ondragelijk. Gezinnen zijn onwillekeurig verscheurd en het universum is niet meer was het was. Het is nu aan Black Widow, Captain America, Iron Man, Thor, Hulk, Hawkeye, Ant-Man, Rocket, War Machine en Captain Marvel om een poging te wagen de wereld te bevrijden van Thanos’ Utopia.

Verwacht dus niet meteen grote gevechten tussen helden en boosdoeners, maar eerst een groot deel aan in het reine komen met het verlies van de slag en je kameraden. Dan volgt een periode van oppeppen en energie vinden om nog een keer dezelfde taak op je te nemen waarvan je weet dat het in principe nog moeilijker is nu je een aantal helden mist. Als ze dit eenmaal voor elkaar hebben rest nog de vraag: hoe gaan we dit in godsnaam voor elkaar krijgen. Persoonlijk vond ik het geen punt dat dit enige tijd duurt, maar soms vraag je je af: waar blijft de actie. Als ze dan eindelijk een plan hebben en dat gaan uitvoeren komt er meer snelheid in de film. De manier is misschien vergezocht, maar in het Marvel-universum valt dit wel mee en is het voor iemand die zeker niet alle strips heeft gelezen en alle films heeft gezien zeker te volgen en te accepteren.

Hoop en humor doen overleven

Thanos is als vanouds nog steeds belachelijk sterk en er is dus veel werk aan de winkel om een kans te maken tegenover deze gigant. In het eerste deel zitten veel confrontaties met de vijanden die de power stones zoeken. In dit deel is dat natuurlijk anders en gaan de Avengers in verschillende groepen aan de slag om hun missie te voltooien. Dit is leuk opgezet en zorgt voor de nodige problemen. Verwacht alleen geen epische gevechten tijdens deze missies, want daar hebben ze geen tijd voor. Gelukkig zijn deze uitstapjes wel vermakelijk om een andere reden. De Avengers moeten hun uiterste best doen om in hun opzet te slagen, zijn grappig en laten een iets serieuzere kant van enkele personages zien.

Avengers Endgame zit net als zijn voorganger vol met humoristische uitwisselingen tussen de personages. Dit is ook wel nodig om de huidige situatie enigszins te relativeren. De Hulk is in dit deel letterlijk en figuurlijk iets stabieler en zorgt voor de komische noten om de situatie te verlichten, terwijl de groep hun verlies probeert te verwerken en een oplossing proberen te vinden. Thor heeft naast zijn functie als god ook een humoristische rol en is letterlijk en figuurlijk wat minder stabiel. Hij zorgt voor ook voor één van de mooiere (emotionelere) momenten in de film. Zelfs Iron Man is in dit deel wat serieuzer geworden al zorgt hij natuurlijk af en toe voor een leuke kwinkslag, maar doet ook verrassen met een paar mooie, maar serieuze momenten.

Lang, maar niet vervelend

De Avengers hebben veel op hun bordje en moeten aardig wat werk verzetten. Dus verwacht een lange zit van drie uur. Dit is overigens geen probleem, omdat de vaart er wel in wordt gehouden. Ik had nog wel een extra uur kunnen kijken als deze gevuld waren met gevechten. Begrijp me niet verkeerd; er wordt zeker gevochten, maar deze zijn in verhouding met het eerste deel minder aanwezig. Toch zijn er een paar momenten waar de fans zeker warm voor zullen lopen. Het enige dat een beetje tegenviel was de schermtijd van Captain Marvel. Door de aankondiging van Captain Marvel aan het einde van het eerste deel verwachtte ik haar meer in de film te zien. Helaas heeft ze in verhouding maar een kleine rol in dit deel al is deze niet onbelangrijk. Het is deels ook wel logisch, omdat ze niet alleen ons universum moet helpen, maar ook andere.

Het laatste dat ik wel kan zeggen over Avengers: Endgame is dat deze film wel bepalend is voor de volgende Marvel reeks of films. Dit kan voor sommigen voor enige schok veroorzaken, maar het zijn wel interessante (symbolische) ontwikkelingen. Helaas kan en wil ik daar niets verder over vertellen, want het is zeker de moeite waard om de conclusie en de gevolgen zelf te ervaren.

Eindoordeel van Philip Zeldenthuis

Avengers: Endgame is zeker de moeite waard als je een fan bent, maar ook als je van humoristische actiefilms houdt. De film is lang, maar wordt nooit langdradig. De verschillende superhelden zorgen voor veel afwisseling en hun onderlinge gekibbel kan heel grappig zijn. Mocht je het eerste deel niet hebben gezien dan is het nog steeds een vermakelijke film, maar dan mis je wel een heleboel verwijzingen en achtergrondgeschiedenis. Als je Infinity War hebt gezien of zelfs alle 22 films die in deze reeks zijn uitgebracht dan zou ik zeker gaan. Deze film maakt mij zeker nieuwsgierig naar wat er allemaal in het Marvel-universum gaat gebeuren in de toekomst.

Philip Zeldenthuis Eindredacteur

Philip gaat niet van huis zonder zijn rode pen op zak. Ondanks het gebrek aan tijd, heeft hij altijd wel wat tijd over om wat d-tjes en t-tjes te corrigeren of beter nog, voor een groots avontuur in de meest uitgebreide RPG’s. In zijn lange leven heeft Philip al flink wat consoles versleten. Hij is echter nog lang niet klaar!

Lees meer