Opinion: Waarom Final Fantasy XVI de franchise kan redden

Ik heb het eerder gezegd en ik zeg het nogmaals, zo vaak als nodig is, tegen iedereen die het wil en ook niet wil horen: na Final Fantasy X is er geen goede main series Final Fantasy-game meer uitgekomen. Nee, Final Fantasy XIV tel ik niet mee, omdat het een MMO is en het voor A Realm Reborn ook gewoon koeienstront was. En ja, ik heb in de tussentijd de Final Fantasy VII Remake een kans gegeven en nee, ik ben over die game ook nog niet van gedachten veranderd. Het is koeienstront en Final Fantasy VII is mijns inziens toch overhyped en overrated. Goed, nu ik je aandacht heb, ga ik je wel vertellen waarom Final Fantasy XVI ruim twintig jaar aan koeienstront kan zuiveren.

De Golden Oldies

De jaren '90 en de begin jaren 2000 waren de absolute gouden jaren wat betreft Final Fantasy-games. Van Final Fantasy IV, mijn absolute favoriet, tot aan Final Fantasy X, toevallig mijn eerste, brachten Squaresoft/Square Enix keer op keer absolute toppers uit. Daarna ging het echter flink achteruit met de franchise en hebben we geen enkele main series Final Fantasy-game meer gekregen die kan tippen aan deze Golden Oldies. Zelfs de games die nog in 2D waren vormgegeven en waar geen voice-over in zat, zaten vol met leven. De personages waren stuk voor stuk uniek en goed uitgediept en het verhaal bleef bij elk deel van begin tot eind boeiend. De werelden zaten elk vol met bijzondere omgevingen waarbij er altijd een fijne balans was tussen de spannende combat-georiënteerde dungeons en de meer verhaallijn-georiënteerde steden en dorpjes.

Daar waar we met Final Fantasy X in 2001 als eerste een Final Fantasy-game met volledige voice-over (en Tidus' legendarische neppe lach in Luca) hebben gekregen, markeerde dat ook de start van een nieuwe generatie Final Fantasy-games. De games begonnen er allemaal een stuk beter uit te zien, met prachtige 3D-personages en omgevingen, vloeiende motion capture-animaties en voice-overs die personages net wat meer karakter geven. Het leek er echter ook op dat de focus van de ontwikkelteams vanaf dat punt ook verschoof van het maken van betekenisvolle games met meeslepende verhalen en sympathieke personages, naar games waarbij enkel het grafisch genot en de grootte van de wereld er nog toe doet. Wie wil er nou in een gigantische lege open wereld rondlopen met personages die totaal niet sympathiek zijn, om iets voor elkaar te krijgen waarvan je nog niet eens begrijpt waarom je het überhaupt zou willen? Ik in ieder geval niet.

Goed verhaal, niet zo kort

Toen ik de aankondiging van Final Fantasy XVI zag, voelde ik gelijk wat kriebelen. Ik wist toen natuurlijk nog niet zo veel van de game, maar wat ik in de trailer zag, deed mij wel nostalgisch voelen naar de gouden tijd van Final Fantasy-games. Ik kon er destijds niet direct mijn vinger op leggen, maar iets aan die trailer voelde voor mij heel herkenbaar en heel vertrouwd. Iets dat ik bij de meer recente delen, en dan bedoel ik met name Final Fantasy XIII en XV, absoluut niet voelde. De personages waren niet interessant, de wereld was te saai en het verhaal was verre van boeiend en zeker niet van het niveau dat we gewend zijn van voorgaande Final Fantasy-games. De eerste aankondigingstrailer van Final Fantasy XVI gaf me gelijk een voldaan gevoel. De stijl van de trailer had een duistere en volwassen atmosfeer en bracht ons terug naar de Middeleeuwse high fantasy-wereld die we van de oudere titels gewend zijn.

Inmiddels weten we een stuk meer van de game. We weten inmiddels dat de game wordt ontwikkeld door Creative Business Unit 3 binnen Square Enix, die wordt geleid door Naoki Yoshida. Yoshida is verantwoordelijk voor het succes van Final Fantasy XIV. Yoshida heeft aangegeven dat Final Fantasy XVI geen open wereld heeft, maar bestaat uit verschillende gebieden die erg uitgebreid en gedetailleerd zijn vormgegeven en waarin genoeg te ontdekken en te verkennen valt. Dit is een goede ontwikkeling, daar ik van mening ben dat niet elke game een open wereld hoeft te hebben en dat een open wereld, wanneer deze niet goed in elkaar zit, je game juist meer kwaad dan goed doet. De wereld van Final Fantasy X is een goed voorbeeld van een niet-open wereld die toch groot en uitgebreid aanvoelt, waarbij je doelgericht van punt A naar punt B gaat, maar toch het gevoel hebt alsof je eindeloos in de wereld rond kunt dwalen. Als ze dat gevoel in Final Fantasy XVI terug kunnen brengen, zit het met world building wel snor.

Yoshida heeft daarnaast ook aangegeven dat het verhaal van Final Fantasy XVI een compleet verhaal is, met een begin, een middenstuk en een einde. Als ik ga kijken naar de verhalen van Final Fantasy XII, XIII en XV, zijn dat de meest onbevredigende bullshit-verhalen die ik ooit in een JRPG heb gezien. En ik heb er best wel een hoop, ook behoorlijk wat obscure titels, gespeeld. Een uitgebreid, maar wel duidelijk verhaal dat je uren bezighoudt, gedreven door interessante personages dat zich afspeelt in een fantasierijke wereld, dat is waar het in Final Fantasy om draait. Als ik Yoshida mag geloven, en dat doe ik heel graag, krijgen we het klassieke Final Fantasy-gevoel straks dus weer terug.

Beter goede real-time combat, dan slechte turn-based combat

Wat iets minder klassiek is, is het combat-systeem. Ik heb altijd gezegd dat turn-based combat één van de musthave-ingrediënten is voor een goede JRPG, maar daar denken ontwikkelaars, uitgevers en ook fans toch anders over. Ik begrijp dat turn-based combat een gedateerd systeem is. Het is immers trager, minder immersief en over het algemeen saaier dan real-time combat. De "kids van tegenwoordig" willen snelle actie en dan het liefst ook met mooie grafische effecten erbij. Ik snap dat, echt waar, maar toch voel ik een klein stukje van het kind in mij afsterven elke keer als er een nieuwe JRPG uitkomt met real-time combat. Nu is het zo dat de combsat in de afgelopen Final Fantasy-delen absolute onzin waren. Ze voelden aan als een halfbakken poging tot real-time combat, waarbij er nog krampachtig vastgehouden werd aan flarden van de oude combat-systemen. Het Conditional Turn Based-systeem van Final Fantasy X was in mijn ogen de perfecte moderne evolutie van traditionele turn-based combat.

Final Fantasy XVI heeft geen turn-based combat, een variatie daarop, of een combatie van turn-based en real-time zoals de Final Fantasy VII Remake. De game heeft daarentegen een volledig real-time combat-systeem vol met actie. Het combat-systeem van Final Fantasy XVI is ontwikkeld door Ryota Suzuki, die aan Devil May Cry 5 heeft gewerkt. Het combat-systeem is volledig real-time en is gebaseerd op acties, in plaats van menu-input zoals in vorige delen. Het combat-systeem kent aanvallen met verschillende wapens, magische aanvallen, het doen van dodges en counters en het gebruik van Eikon. De Eikon zijn deze versie van de Summons die we van de serie kennen. Daar waar in de afgelopen twee games de summons geen goede rol kregen, zijn de Eikons in Final Fantasy XVI heel prominent aanwezig. Niet alleen kun je ze gebruiken om speciale vaardigheden te gebruiken, maar je kunt ze ook daadwerkelijk oproepen voor een Kaiju-stijl Eikon vs Eikon-gevecht. Bekende summons as Ifrit, Shiva, Ramuh, Odin en Bahamut hebben we al voorbij zien komen.

Wat mij betreft kan 22 juni niet snel genoeg komen. Tegen de tijd dat ik klaar ben met The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom en Diablo IV komt de volgende klapper uit waar ik mijn tanden keihard in ga zetten. Als Final Fantasy XVI is wat ik ervan verwacht, heb ik in ieder geval mijn goty-nominatie klaar staan.