Preview: Call of Duty: Black Ops 4

Als ik jou nog moet vertellen dat er ook dit jaar een nieuwe Call of Duty gaat verschijnen, dan hoor ik graag onder welke steen jij de afgelopen tien jaar beschutting hebt gezocht. Onder leiding van Activision nemen ontwikkelaars Treyarch en Sledgehammer gezamenlijk de ontwikkeling van de Call of Duty-franchise waar, waarbij de een de ander afwisselt. Dit jaar is het de beurt aan Treyarch met Call of Duty: Black Ops 4. Een langverwachte sequel die het succes van World War 2 moet voortzetten. De periode van de verschillende bèta’s zijn aangebroken en ik ben vol in de allereerste gesloten bèta gepowerslide. Weet de serie er ook in toekomstige setting gunstig uit te komen? Er is maar één manier om daarachter te komen!

Powerslides, gadgets en backstabbers

De gesloten bèta bestond een handjevol modi (helaas nog geen Blackout), een aantal nieuwe wapens en vijf kersverse maps. Ook konden we aan de slag met de hoofdrolspelers van deze Call of Duty, de specialists. In totaal waren het er tien die stuk voor stuk iets unieks wisten toe te voegen en echt een eigen smoel aan de game wisten te geven. Zo hoor je ze gedurende het spelen mompelen en schreeuwen wat er al snel voor zorgt dat je al snel een voorliefde voor een bepaalde specialist krijgt. De specialists hebben allemaal een eigen skillset. Zo is Ruin bijvoorbeeld voorzien van een grapplehook waardoor hij razendsnel van de ene kant naar de andere kant vliegt. Bij hem gaat het dus voornamelijk om mobiliteit, maar andere specialists beschikken weer over cluster granaten, barbed wire of trip mines. Alle skills zijn voorzien van een cool down om het spammen te voorkomen. Daarbij heeft ook iedere specialist een unieke aanval die pas te gebruiken is wanneer je een x aantal punten hebt verzameld. Zie het als een soort van killstreak bonus die je toegang geeft tot een krachtige eigen aanval. Zo kreeg mijn favoriet, Nomad, de beschikking over een K9-unit die getraind is om je recht in je kruis te pakken.

Black Ops 4 speelt aanzienlijk sneller dan diens voorganger, WWII. De specialists bewegen snel, glijden met de snelheid van het licht over de grond en schieten met wapens die kogels door de geluidsbarrière doen knallen. Hierdoor ligt het tempo van een match veel hoger. De ouderwetse wapens maken plaats voor volautomatische krachtpatsers die zoals gewoonlijk weer geheel eigen zijn te maken. Per class krijg je tien punten om in te zetten. Waaraan je die uitgeeft bepaal je helemaal zelf. Je primaire wapen heeft bijvoorbeeld drie extra slots om op te vullen met dingen zoals rapid fire, een stock of een langere loop, maar gebruik je de primary fighter Wildcard, dan is deze te verhogen naar vier extra slots. Dat kost je echter weer twee punten. Het is dus geven en nemen in het wereldje van de Black Ops 4.

Van Japan naar de Spaanse kust

Een nieuwe map is altijd spannend. Het ontwerp moet erg goed zijn en de balans moet altijd in evenwicht blijven voor een goede multiplayer. Een zijde mag bijvoorbeeld niet dominant zijn aangezien dat voordeel aan team kan geven. In veel gevallen is Treyarch geslaagd wat betreft de ontwikkeling van solide locaties. Zoals gezegd bestond het strijdtoneel ditmaal uit vijf locaties, bestaande uit: Seaside, Gridlock, Payload, Frequency en Contraband. Iedere map is weer anders van opzet, maar ze hebben allen één ding gemeen. Het gevaar komt letterlijk uit alle hoeken. Zo bestaat Contraband uit strand-, jungle- en onderwater secties. Ja, we kunnen zwemmen! En hoe, want voornamelijk via het water ben je in staat om vriend en vijand te verrassen. Gridlock is prachtig van opzet met zijn drukke Japanse binnenstad die geheel naar zijn grootje is geknald en Seaside voelt absurd vredig aan ondanks alle tanks in het Spaanse kustplaatsje. Mijn grote favoriet komt toch wel in de vorm van Frequency waar je letterlijk nooit veilig bent. Gevaar komt van boven, onder, opzij en uit de verte. Uiterste waakzaamheid heeft geen zin, dood ga je toch wel.

Alle vijf de maps bezitten een eigen charme en eigenlijk vind ik geen enkele map echt slecht. Contraband kan wellicht wat frustreren aangezien tegenstanders moeilijk te zien kunnen tegen de achtergrond, maar dat is het eigenlijk wel. Wel moet gezegd worden dat Black Ops 4 erg veel van de oudere PlayStation 4 eist. Laden duurt redelijk lang en menig texture popt na een flink aantal seconden pas op. Zelfs de screenshots voor deze preview lieten op momenten één minuut op zich wachten omdat de PlayStation geen rust leek te krijgen. De gameplay was prima, van lag was vrijwel geen sprake en de matchmaking werkte uitstekend, maar er was op dit moment te veel pop-in om te negeren. Ook viel het op dat er af en toe technisch iets niet lekker ging. Zo verschenen de zones die ik moest veroveren plotseling niet meer op de minimap of liep de meter van een zone vast om pas te resetten bij een nieuwe ronde. Qua performance is er dus nog wel wat te sleutelen.

Voorlopig oordeel van Rudy Wijnberg

Ondanks mijn initiële verwachtingen lijkt Call of Duty: Black Ops 4 weer een leuke toevoeging aan de franchise te worden. Nu moet ik toegeven dat ik nooit zo’n fan van Black Ops ben geweest, maar de bèta is eigenlijk uitstekend bevallen. Het tempo ligt hoog, maar niet dermate hoog dat het niet bij te benen is voor iedereen zonder poster aan de muur en pro-controller in de hand. De maps zijn goed ontworpen en de specialists hebben echt een eigen karakter die zelfs tijdens het spelen naar voren komt. Qua performance is Treyarch er echter nog niet. De pop-in was vooral een opvallende factor en mijn PlayStation kreunde van vermoeidheid na het uitschakelen van de bèta. Veel rust krijgt mijn PlayStation echter niet. Aankomend weekend ben ik namelijk gewoon weer van de partij in de tweede gesloten bèta!

Het gebruikte beeldmateriaal in de geschreven preview is gecaptured tijdens onze speelsessie op de PlayStation 4.