Preview: Chernobylite 2: Exclusion Zone - Veelbelovende actie-RPG

Het concept van Chernobylite 2: Exclusion Zone is direct intrigerend. Als Planewalker Cole Grey reis je naar parallelle versies van de Tsjernobyl-exclusiezone om Chernobylite te verzamelen, een krachtige energiebron die alleen in jouw wereld volledig benut wordt. De demo legt de nadruk op combat en geeft een eerste indruk van hoe deze post-apocalyptische actie-RPG speelt. Is het een veelbelovende titel, of is het gewoon de zoveelste post-apocalyptische actie-RPG?

Strijden in meerdere dimensies

Als Planewalker heb je veel vrijheid in hoe je vijanden te lijf gaat. Je kunt kiezen voor brute melee-aanvallen met zware wapens, schieten met vuurwapens of magie gebruiken via speciale handschoenen die worden aangedreven door Chernobylite. De magie voegt een interessante laag toe aan de combat, omdat je energie verbruikt bij elke aanval. De verbruikte energie kun je alleen opladen in de buurt van een bron die radioactieve straling afgeeft, wat je gezondheid aantast. Dit maakt magische aanvallen een risicovolle, maar krachtige optie om je vijanden mee te verslaan. Als Planewalker heb je de mogelijkheid om op elk gewenst moment te veranderen van uitrusting. Zo kun je je loadout dus aanpassen aan de situatie waar je op dat moment in zit.

De demo laat uitgestrekte gebieden zien, elk gevuld met gemuteerde of corrupte vijanden. Combat schakelt automatisch over naar een third-person perspectief, terwijl je de rest van de game in first-person verkent. Dit voelt in eerste instantie vreemd aan, omdat veel games je de keuze geven om zelf van perspectief te wisselen, of slechts één van de twee perspectieven biedt. Zelf ben ik het gewend om in third-person te verkennen en in first-person te vechten wanneer ik kan wisselen tussen perspectieven, zoals in games als Skyrim en Starfield. De optie om combat in first-person te spelen is wel aanwezig, maar nog in een experimentele fase. Hierdoor voelt de gevechtsbesturing soms wat onwennig.

Een grote wereld, met veel te doen

Naast combat bevat de demo een korte introductie tot het basisbouwsysteem. Je kunt een uitvalsbasis creëren, maar hoe diepgaand dit aspect in de volledige game wordt, is nog niet helemaal duidelijk. Ook kon ik merken dat ik tijdens de gesprekken met NPC's de mogelijkheid had om tussen verschillende dialoogopties te kiezen die elk heel anders aanvoelen. Ik ben erg benieuwd of deze keuzes in de volledige game een impact zullen maken op het verloop van het verhaal en hoe de NPC's tegen Cole aankijken.

Wat me ook direct is opgevallen, is de omvang van de game. De demo alleen al is een download van bijna 100GB, wat absurd groot is. Dit suggereert een spelwereld met veel content en hoge grafische eisen. De game draait soepel, maar vraagt wel veel van je hardware. Een krachtige pc is dus geen overbodige luxe. Oudere pc's kunnen de game ook draaien op lagere grafische instellingen, maar het is natuurlijk het tofste om de game op hoge graphics te draaien, want de graphics en de animaties zijn wel echt ontzettend mooi. Dit roept vragen op over hoe groot de uiteindelijke game gaat worden, als de demo alleen al zo'n 100GB aan ruimte inneemt. RIP mijn arme pc...

Voorlopig oordeel van Claudia Tjia

Chernobylite 2: Exclusion Zone heeft een tof concept en een setting die we allemaal wel honderd keer hebben gezien. De mogelijkheid om in verschillende dimensies te vechten met diverse combat-stijlen biedt veel variatie en de mogelijkheid om alles aan te passen naar de speelstijl die het beste bij je past biedt veel vrijheid. De combinatie van first- en third-person werkt nog niet helemaal soepel, en de gevechtsbesturing voelt daarom soms wat stroef aan. De magie-optie voegt een tactische laag toe en een stukje fantasy in de post-apocalyptische setting. De grote downloadgrootte en hoge systeemeisen kunnen een drempel vormen. Toch draait de game goed op een krachtige pc en belooft het een erg ambitieuze RPG te worden. Hoe diepgaand de basisbouw en wereldverkenning uiteindelijk worden, moet nog blijken. De demo geeft een veelbelovende eerste indruk, maar de uiteindelijke uitvoering zal bepalen of de game echt de moeite waard is.