Tech: Meta Quest 3 - Missie grotendeels geslaagd

Met de Meta Quest 3 lijkt The Zuck een doel voor ogen te hebben: nog meer mensen naar het Meta platform lokken. De Meta Quest 2 heeft zich de afgelopen jaren al bewezen als de stand-alone VR headset bij uitstek, maar met de Quest 3 tracht Facebooks moederbedrijf ook de twijfelaars over de streep te trekken door diens recept niet alleen te verbeteren, maar ook uit te breiden. Of dat een slimme zet was en of dat ook het gewenste resultaat biedt, dat bespreken we in deze loepzuivere review.

Gameliner.nl

Meta Quest 2 versus Meta Quest 3

Voor de bezitters van de Meta Quest 2 zullen vooral de verschillen de doorslag moeten geven. Net als de Meta Quest 2 is ook de Quest 3 een stand-alone headset, wat inhoudt dat de gebruikers naast de headset en controllers theoretisch gezien niets nodig hebben om aan de slag te kunnen. Gewoon headset op je noedel en spelen maar. Daarin verschillen de apparaten dus helemaal niets. Het verschil zit hem dus puur in de ingebouwde hardware en dat verschil is enorm. Het is onmogelijk om niet onder de indruk te raken van de stap vooruit die je met de Quest 3 maakt.

Dit significante verschil wordt gefaciliteerd door het display en de gebruikte lenzen. Waar de Quest 2 gebruik maakte van één 1920×3664 Fast-Switch LCD paneel, benut de Quest 3 twee 2064 × 2208 LCD displays. Niet alleen biedt dat een betere resolutie per oog, maar het zorgt er ook voor dat het issue met de IPD (inter-pupillary distance) instellingen van de Quest 2 - welke slechts drie vaste standen kent - is opgelost door de IPD nu vrijelijk te kunnen verstellen middels een jog wheel onder de behuizing van de Quest 3.

Ook op het gebied van pixel density - een grote bijdrager aan het gehate screen door effect - maakt de Quest 3 dus ook flinke stappen voorwaarts. Met een PPD (Pixels Per Degree) van 25 doet de Quest 3 het een stuk beter dan zijn voorganger (20 PPD) en menig andere headset, inclusief de gelauwerde PSVR2 (18 PPD), die door het gebruik van OLED panelen dan wel weer vooruitstrevend is. Maar de werkelijke reden van de superioriteit van de Quest 3 zit hem niet direct in het betere display, maar in het glas wat tussen jouw kijkers en het display hangt.

Pannenkoek!

Tot heden maakte veel VR headset fabrikanten namelijk gretig gebruik van zogeheten fresnellenzen. Deze lichtgewicht prismatische, door Augustin-Jean Fresnel ontworpen lenzen zijn per definitie niet slecht, maar hebben zo wel hun beperkingen. Zolang je recht vooruit kijkt vallen deze beperkingen nog enigszins mee, maar vervorming en glare zijn vaak wel een domper, om van reduceerde visuele kwaliteit nog maar te zwijgen. Maar goed, het doet wat het moet doen en het was breed toepasbaar.

Maar tijden veranderen en de techniek dus ook. Met de introductie van Pancake lenzen maakt de Quest 3 dan ook flink wat meters op het gebied van visuele kwaliteit en draagcomfort. Gezien Pancake lenzen minder afstand tussen lens en scherm nodig hebben, is de Quest 3 qua form factor een stuk compacter en weegt het dus minder zwaar op de neus, zelfs als de headset een tikkeltje zwaarder is. Ook heeft de Quest 3 dus bijna geen last van lens glare (alleen in extreme contrast scenario's) en is het over het geheel gezien een stuk scherper. Je kunt bijvoorbeeld tekst eindelijk lezen zonder daar extreem op te moeten focussen. Een bijkomend nadeel van deze scherpte is dat zaken als aliasing nu wat meer opvallen. Daarnaast moeten we er ook rekening mee houden dat games nu niet ineens ultra-realistische graphics hebben gezien die niet uitsluitend bepaald worden door de lenzen en het display, maar wel door de indrukwekkende doch beperkte rekenkracht van de Snapdragon XR2 Gen 2 processor.

Gameliner.nl

Mixed Reality = Mixed feelings

Waar de Quest 3 ook indruk mee tracht te wekken is de toevoeging van Mixed Reality, waar het betere passthrough kwaliteit voor nodig heeft dan de Quest 2 die met zijn blurry grayscale camera's niet echt je van het was. Om die reden heeft Meta de Quest 3 dan ook uitgerust met twee RGB camera's die dus niet alleen kleuren naar de Mixed Reality brengen, maar ook wat meer scherpte en diepte en een hoop minder digitale ruis. Middels dieptesensoren gaat de Quest 3 ook een stuk beter om met omgevingsscans, wat wel zo handig is wanneer een Mixed Reality game moet bepalen of een object een obstakel vormt of niet.

Toch ben ik op dat gebied nog niet helemaal over de virtuele streep getrokken. Mixed Reality is absoluut een stuk beter, maar om nou te zeggen dat het loepzuiver oogt en werkt zou een overstatement zijn. Vooral in een donkere ruimte met directe lichtbronnen heeft de Quest 3 moeite en ook qua graining valt nog niet te spreken van ultrascherp beeld. Daarnaast vervormt het beeld ook behoorlijk bij snelle bewegingen, wat uiterst onhandig is wanneer je handen constant in beeld komen gedurende een intens potje VR gamen. Meta heeft met de Quest 2 al bewezen dat het in de loop der tijd het maximale uit de headset weet te halen middels firmware updates, dus ik ga er heel voorzichtig vanuit dat men enkele van deze zaken weet weg te poetsen, maar straight-out-of-the-box zijn dit wel zaken die opvallen.

Gameliner.nl

Een andere kopzorg

Ook wanneer het op de meegeleverde hoofdband aankomt heeft Meta nog niet echt de sweetspot gevonden. Net als de Meta Quest 2 komt ook de Quest 3 met een stoffen hoofdband welke met klittenband te verstellen is. Het doet wat het moet doen, maar daar houdt het dan ook wel mee op. Door de compactere form factor van de Quest 3 gaat de standaard headstrap wel beter om met de gewichtsdistributie, maar op de langere termijn zal ook deze strap mateloos gaan irriteren omdat je de headset simpelweg niet stevig genoeg kan fixeren. Daar heeft Meta uiteraard al een oplossing voor gevonden door de Elite Strap op de markt te zetten - welke met en zonder additionele batterij te verkrijgen is - maar dat kost je dus direct weer tachtig tot hondervijftig euro extra.

Wie had gehoopt om in dat geval de Elite Strap van de Quest 2 over te zetten komt ook bedrogen uit. Niet alleen heeft Meta de USB-C poort (voor opladen en pc vr linking) en de 3,5mm audio jack naar de 'poten' van de headset verplaatst, maar men heeft er slim genoeg ook voor gekozen om deze poten een paar millimeter breder te maken. Van backwards compatibiliteit valt op het gebied van accessoires dus niet te spreken.

Gameliner.nl

De virtuele bal

Maar de voornaamste reden om in het VR en MR landschap te stappen zou toch wel het aanbod aan interessante games moeten zijn en op dat vlak is de Quest 3 een tweesnijdend zwaard. Aan de ene kant beschikt de Quest 3 over een enorme catalogus aan games gezien de Quest 3 wat games betreft wél backwards compatible is. Alle games die je op de Quest 2 hebt aangeschaft kun je dus gewoon meenemen naar je Quest 3. Sommige van deze games krijgen zelfs een Quest 3 update om volledig gebruik te maken van de voordelen die hierboven zijn genoemd. En ja, de verschillen tussen het spelen op de Quest 2 en Quest 3 zijn absoluut merkbaar, zelfs zonder een Quest 3 update, maar om nou te zeggen dat het de aanschafprijs van minstens €550 om oude games scherper te kunnen zien, daar zet ik mijn vraagtekens bij.

Het is dan ook aan ontwikkelaars om van de Quest 3 een succes te maken. Partijen als Ubisoft, Thunderful Games en Microsoft hebben al aangegeven aan boord te stappen door Assassin's Creed Nexus, LEGO Bricktales en Xbox Cloud Gaming naar het VR en MR landschap te loodsen, maar we hebben meer nodig dan dat. Voor de mensen die de headset willen koppelen aan hun pc - zij het via een kabel of draadloos via Air Link - hebben uiteraard nog meer games om uit te kiezen, maar ook daar is het soms flink zoeken tussen de vrachtladingen aan ondermaatse pulp om een parel te vinden die het maximale uit een Quest 3 zouden kunnen halen.

Gameliner.nl

Eindoordeel van Patrick Meurs

De uiteindelijke vraag blijft dus of de Meta Quest 3 de heftige instapprijs van €550 waard is. Objectief gezien krijg je voor die prijs enorm veel VR/MR techniek aangeboden en een directe concurrent in deze prijscategorie is er dan ook niet wanneer je naar de specs kijkt. Het is misschien jammer dat Meta met de Quest 3 nog kiest voor LCD panelen in plaats van OLED (zoals de PSVR2), maar de keuze om over te stappen naar Pancake lenzen doet voor de visuele kwaliteit meer dan een ander type paneel. Qua gebruiksvriendelijkheid is de Quest 3 zijn kleine (of eerder grotere) broertje ook behoorlijk voorbijgestreefd, al is de meegeleverde hoofdband nog steeds niet om over naar huis te schrijven. Het virtuele balletje ligt nu bij de gameontwikkelaars, die toch echt wel aan de bak moeten om de Quest 3 relevant te houden. 'Oude' Quest 2 games in een hogere resolutie spelen is voor een tijdje leuk, maar de Quest 3 zal het toch echt van dedicated kwaliteitsgames moeten gaan hebben, vermoed ik.