Top 5 beste jumpscares in games

Iedereen die mijn horror streams weleens gezien heeft, weet dat ik heel goed ben in schrikken. Over het algemeen is er niet zoveel voor nodig om mij te laten schrikken, maar er zit nogal wat verschil in hoe games dit doen en hoe effectief het daadwerkelijk is. Schrikken is voor mij niet zo moeilijk, maar je wil natuurlijk eigenlijk dat je er achteraf ook nog een ongemakkelijk gevoel aan overhoudt, in plaats van dat je denkt ‘nou, dat was best stom’. In dit artikel zet ik de beste vijf jumpscares in games voor je op een rij!

5. Alma zegt hallo in F.E.A.R.

F.E.A.R. was één van mijn eerste echte horrorgames. Ik was dus nog niet veel gewend op het gebied van jumpscares, want destijds was ik ook nog niet zo’n fan van horrorfilms. Misschien ook niet de beste game om mee te beginnen, maar ja, mijn liefde voor horror begon in ieder geval sterk. De jumpscares in F.E.A.R. zijn subtiel en vaak onverwachts, wat ervoor zorgt dat ze een blijvend effect op je hebben. Je bent namelijk steeds meer op je hoede, des te langer je met de game bezig bent. Na een tijdje spelen heb je het gevoel dat er om iedere hoek iets op de loer ligt of dat er ergens achterin een donker hoekje wel eens iets zou kunnen gebeuren. Eén van de beste jumpscares uit de game is wanneer het personage waarmee je speelt van een ladder moet klimmen en een verrassingsbezoek krijgt van Alma. Het is enorm onverwachts en je krijgt maar weinig tijd om erbij stil te staan, want de game gaat erna meteen weer door. Maar het ongemakkelijke gevoel blijft je zeker achtervolgen.

4. Slenderman in Slender

Iedereen van mijn leeftijd kent de hype rondom de Slender-game zeker nog wel. Het is een erg simpele game; je bent ‘s nachts in het bos op zoek naar acht pagina’s. Wat voor pagina’s dit zijn en waar ze vandaan komen, wordt eigenlijk niet echt uitgelegd. Het enige dat je weet is dat ze vaak verontrustende waarschuwingen of tekeningen bevatten en dat je na iedere pagina die je vindt, fanatieker achterna gezeten wordt door een angstaanjagende entiteit. Jazeker, meneer Slenderman.

Om een of andere reden wil hij niet dat je alle acht de pagina’s vindt. Zover ik weet ben ik er zelf nooit in geslaagd om alle pagina’s te vinden voordat die aardige man zonder gezicht mij te pakken had, mede omdat er plekken waren waar ik op een gegeven moment niet meer zo goed durfde te zoeken. Aarzelen wordt hard afgestraft, zeker wanneer je al een aantal pagina’s gevonden hebt. Om te overleven, moet je ervoor zorgen dat Slenderman je niet te pakken krijgt, maar ook dat jij hem niet te lang aankijkt, al is het van veraf. Dat wordt natuurlijk steeds lastiger, want Slendie wordt sneller en sluwer naarmate je verder in de game komt. Krijgt hij je te pakken of kijk je de verkeerde kant op, dan krijg je een heftige ruis over je scherm met een verschrikkelijk schel geluid erbij. Ja, dat is wel even schrikken, zeker omdat je de game vaak speelde met een koptelefoon.

3. Demonen trucjes in The Mortuary’s Assistant

The Mortuary’s Assistant is één van de horrorgames van de afgelopen jaren waar ik echt van onder de indruk ben en die tof is om te spelen, maar die ik eigenlijk ook liever niet speel. Waarom? Omdat ik hem op veel momenten gewoon verschrikkelijk eng vind. Dat komt niet alleen door de jumpscares in de game, maar vooral door de algehele sfeer en de manier waarop de jumpscares hierin op zijn genomen. De ontwikkelaar van deze game heeft zich duidelijk erg verdiept in de materie waar hij in de game mee speelt. De game volgt een mortuarium-assistent, zoals de titel al zegt. Sowieso al niet het leukste beroep dat je kunt kiezen, maar laten we er voor het gemak maar even vanuit gaan dat het hoofdpersonage weinig keuze had. Het klote baantje gaat echter van slecht naar erger als blijkt dat één van de lijken waar je deze nacht mee bezig gaat, bezeten is door een demon. Jep, life sucks.

Je doel is dus om uit te vinden welk lijk er bezeten is en door welke demon, zodat je hem terug naar de hel kunt sturen. Uiteraard doet de demon er alles aan om dit te voorkomen. Hoe verder de nacht vordert, hoe meer de pesterijen van de demon een gevaarlijke wending nemen. Het begint met af en toe een vreemd geluid of een schim in je ooghoek, maar de jumpscares worden steeds heftiger. Je voelt die opbouw ook echt in alles dat je doet en de demon kruipt steeds meer in je hoofd. Een voorbeeld van een jumpscare uit die ik echt goed vind uit deze game is eigenlijk een hele simpele. Je moet gegevens invoeren op de computer, maar je kunt ook net over het scherm heen kijken, de kamer in. Ineens zie je een gedaante vanuit de ene kant van de kamer naar je toe rennen. Ik schrik me hier iedere keer weer helemaal kapot van en wil dan zelfs het liefste wegspringen bij mijn eigen pc!

2. P.T. ‘Look Behind You’

P.T. was natuurlijk de playable teaser voor Silent Hills, een project van Konami en Hideo Kojima dat helaas afgeblazen werd *snik*. In de teaser loop je door een mooi familiehuis en kom je in een loop terecht waarin je steeds dezelfde kamers doorkruist. Alleen iedere keer als de loop zich herhaalt, zijn er details veranderd. Je bent dus voornamelijk bezig met goed kijken en goed luisteren om aanwijzingen te vinden die je weer verder brengen in de loop. Dit begint met redelijk kleine dingen die wel creepy zijn, maar niet meteen angstaanjagend. Een nieuwsbericht over een vader die zijn familie uitmoordde op de radio, onweer buiten, een lamp die begint te flikkeren, een kraan die druipt, foto’s die een beetje veranderen, dat soort dingen.

Wanneer je ver genoeg in de teaser bent, wordt het een stuk intenser. De ene keer loop je de keuken in en hangt de koelkast aan het plafond terwijl er bloed uit druipt en de andere keer hoor je een baby huilen en vervolgens vind je een levende foetus in de wasbak. Ja, heftig, maar het zijn natuurlijk nog niet echt jumpscares. Die zitten er eigenlijk ook maar weinig in, zoals we ook gewend zijn van Silent Hill-games. Het draait vooral om de sfeer. Dit maakt de jumpscare waar ik het over wil hebben dan ook tien keer zo intens naar mijn mening. Waar de radio begint met nieuwsberichten en muziek uitzenden, zoals hij hoort te doen, gaat hij op een gegeven moment wat gerichtere berichten uitzenden. Berichten die duidelijk voor jou zijn bedoeld. Zo zegt hij op een gegeven moment tegen je ‘Look behind you’. Ja, dan weet je eigenlijk al wat er gaat komen, maar omdat het zo snel gaat is het toch erg heftig. Zodra je omdraait springt er namelijk meteen een geestgedaante van een vrouw in je gezicht met een harde krijs. Dat is één van de weinige keren dat ik ooit met mijn controller gooide.

1. Jimmy in At Dead of Night

Ik had eigenlijk nog nooit van deze game gehoord toen ik hem ging spelen, moet ik heel eerlijk zeggen. Hij werd me aangeraden door een trouwe kijker van mijn streams, dus ik had natuurlijk weinig keuze. Het is in de basis gewoon een point-and-click game, waarin je probeert te ontsnappen aan een ontspoorde hoteleigenaar, genaamd Jimmy. Al snel had ik er spijt van dat ik deze game op stream was gaan spelen, want nu moest ik hem uiteraard ook wel uitspelen. Dat waren intense avonden, moet ik zeggen. Mijn smartwatch dacht op een gegeven moment zelfs dat ik aan het sporten was, dat zegt eigenlijk al genoeg.

De jumpscare waar het om draait, komt eigenlijk regelmatig terug in de game, maar wordt er niet minder erg op. Terwijl je door de gangen en verdiepingen van het hotel loopt, moet je Jimmy namelijk zien te ontwijken. Kom je hem wel tegen, dan wordt je met een harde ‘JAAARGH’ doodgeslagen met zijn honkbalknuppel. Ja, dat is alles. Klinkt het niet zo heftig? Speel de game dan maar eens. Persoonlijk vond ik het dus wel erg heftig. Wat het voor mij zo erg maakt, is dat het iets is waar je eigenlijk de hele game lang mee geconfronteerd wordt. Je bent nooit veilig voor Jimmy, afgezien van één verdieping waar hij nooit komt. Maar hier hoef je niet zo vaak te zijn. Er is dus weinig tijd om op adem te komen, voordat jij je weer moet verstoppen voor hem. Het is dus belangrijk dat je goed luistert en niet te snel loopt, want vaak hoor je hem in de verte al als je in de buurt komt. Is hij heel dichtbij en denk je dat hij je gespot heeft, dan kun jij je nog verstoppen in een hotelkamer, op de badkamer of in een kast. Het probleem is alleen dat je nooit zeker weet of je op tijd bent of niet, tot hij de kamer weer verlaat. Dit is een game die ik never nooit meer wil spelen, maar daarom is hij dus juist zo sterk.

Dit is natuurlijk mijn persoonlijke lijstje met beste jumpscares, dus ze zullen niet voor iedereen de engste en beste zijn. Er zijn er zoveel te benoemen, maar waar mij het vooral om gaat is met welk gevoel een jumpscare me achterlaat. Het moet in mijn hoofd blijven zitten en de rest van de game zorgen dat ik beter op mijn hoede ben. Het moet me bijblijven. Dat is dan ook waar ik de jumpscares op gerankt heb in dit artikel. Heb jij nog een andere jumpscare die echt in dit lijstje had gemoeten? Laat het weten in de comments!