Review: Call of Duty: Black Ops 3 PlayStation 4

Sinds het eerste deel uit 2003 ben ik al fan van Call of Duty, maar ik moet eerlijk bekennen dat mijn passie voor de serie de laatste jaren een stuk minder is geworden. Alhoewel ik de nieuwste delen wel gespeeld heb, konden ze mij toch niet lang meer vasthouden. Het laatste deel wat dat nog wel kon, was Call of Duty: Black Ops, mede door de toffe setting, verhaallijn en vele multiplayermodi. Ik ben dan ook benieuwd of ontwikkelaar Treyarch me met Call of Duty: Black Ops 3 weer dit gevoel kan geven.

Achtervolgingen, plottwisten en heel veel explosies

Black Ops 3 speelt zich af in de toekomst waarin soldaten zijn voorzien van speciale pakken en robotische modificaties. Hiermee zijn ze sterker dan normale mensen en door middel van een DNI-chip staan ze in verbinding met allerlei apparatuur. In de game kruip je in de huid van een Black Ops-soldaat en aan het begin kun je zelf kiezen of dit een man of een vrouw moet zijn. Hoewel dit een leuk idee lijkt, pakt het helaas niet zo goed uit. Het hoofdpersonage straalt namelijk weinig uit en voelt een beetje aan als een houten klaas (vooral de mannelijke variant). De singleplayer van Call of Duty wordt altijd omschreven als een wilde achtbaanrit met fraaie graphics, en dat is bij Black Ops 3 niet anders. Verwacht weer zinkende schepen, achtervolgingen, plottwisten en heel veel explosies. Waar de voorgaande Black Ops-games nog wel een aardig verhaal hadden, wist dat van Black Ops 3 me niet echt te boeien doordat het een beetje van de hak op de tak springt. Het draait vooral om technologie en dan met name om de DNI-chips van de soldaten. De verhaallijn is in je eentje te spelen, maar bevat ook co-op voor vier spelers. Belangrijk om te melden is dat de last-gen versie geen singleplayercampagne bevat.

Naast menselijke vijanden neem je het in Black Ops 3 ook op tegen Terminator-achtige robots, mechs en drones. Het uitschakelen van deze robots vereist niet echt een speciale aanpak, maar slechts meer kogels. De modificaties van de Black Ops-soldaten geven hen toegang tot Cybercore-vaardigheden. Zo kunnen robots van afstand worden uitgeschakeld, apparatuur worden gehackt of een groep kleine drones worden ingezet om je bij te staan. De Cybercore-vaardigheden zijn best handig om af en toe te gebruiken, maar aangezien de normale wapens net zo doeltreffend zijn, was de keuze voor mij snel gemaakt. Als je de verhaallijn hebt uitgespeeld, wordt de Nightmare-modus vrijgespeeld. Dit zijn iets aangepaste levels van de campagne, die niet gevuld zijn met menselijke vijanden en robots, maar met zombies. Persoonlijk vond ik de Nightmares leuker om te spelen dan de normale missies, wat eigenlijk genoeg zegt over de verhaallijn.

Multiplayer

De singleplayer van Black Ops 3 valt dus een beetje tegen, maar gelukkig maakt de multiplayer een hoop goed. Net als de voorgaande delen zijn er weer lekker veel wapens, perks en killstreaks om uit te kiezen. Nieuw zijn de negen Specialists, de soldaten van de toekomst. Deze verschillen qua uiterlijk en geven je naast je huidige wapens en perks een extra wapen of power-up. Deze moeten echter wel opgeladen worden voor je ze kan gebruiken. Zo kan Outrider een boog gebruiken en vijanden in haar omgeving zien, en kan Battery kiezen uit een granaatwerper of een harnas dat tijdelijk kogels van zich afstoot. Doordat de wapens en power-ups niet constant te gebruiken zijn, voelen de Specialists niet overpowered aan, waardoor deze zeker een meerwaarde zijn.

Persoonlijk vind ik Treyarch de laatste jaren de beste maps afleveren, en dat is ook bij Black Ops 3 weer het geval. Zo speelt de actie zich onder andere af in een dierentuin, bos en sneeuwstadje. Ook is de fan-favorite Nuketown weer van de partij voor spelers die de game hebben pre-orderd. De maps zitten stuk voor stuk goed in elkaar en naast de vele paden is er nog meer bewegingsvrijheid voor de spelers door de boost-modificatie. In Advanced Warfare was het boost-jumpen al mogelijk, maar in Black Ops 3 in dit nog beter uitgewerkt. Naast het boost-jumpen kun je ook langs muren rennen, wat zorgt voor meer vrijheid en tactiek. Aanpassing speelt een belangrijke rol in de multiplayer van Black Ops 3. Het uiterlijk van de Specialist is aan te passen, wat zorgt voor verschillende personages, maar het aanpassen van de wapens is pas echt uitgebreid. Dit wordt gedaan in de Weapon Paint Shop en hier kun je alle wapens tot in de meest kleine details aanpassen. Verwacht dus heel veel unieke wapens te vinden op het slagveld.

Shadow of Evil

In Call of Duty: World at War uit 2008 maakten we voor het eerst kennis met de zombiemodus, die door de loop van jaren zeer populair is geworden. Het vorig jaar verschenen Advanced Warfare probeerde het ook met zombies, maar er is echter maar 'n meester als het om de zombiemodus gaat, en dat is Treyarch. Shadow of Evil heeft een jaren veertig film noire-stijl wat perfect aanvoelt. In de modus kruipen spelers in de huid van vier nieuwe helden. Zo is daar de mislukte goochelaar Nero (Jeff Goldblum), de showgirl Jessica (Heather Graham), de agent Jack Vincent (Neal McDonough) en de bokser Floyd Campbell (Ron Perlman). Elk personage heeft iets om zijn geweten, en daar is de geheimzinnige Shadow Man achter gekomen. Hij houdt de personages goed in de gaten en geeft zo nu en dan commentaar en tips.

Shadow of Evil speelt zich af op een grote map, waardoor het aan het begin even wennen is. Als je eenmaal doorhebt welke doorgangen er geopend moeten worden en welke posities het best te verdedigen zijn, wordt het een stuk eenvoudiger. Uiteraard is samenwerken weer heel belangrijk en een goed team is daardoor van levensbelang. Vooral met vrienden die allen een headset gebruiken zal je nog verder komen en is de ervaring een stuk rijker. Mocht je na Shadow of Evil nog meer trek hebben in zombies, dan is dat zeker mogelijk. Door in de singleplayer een geheim icoontje te selecteren in de Data Computer van je safehouse, kun je Dead Ops 2: Cyber's Revengening opstarten. Dit vervolg op de top-down shooter uit Call of Duty: Black Ops is een stuk eenvoudiger dan Shadow of Evil, maar toch zeker het spelen waard.