Review: Destroy All Humans 2 - Reprobed - Nostalgie killer PlayStation 5

Nostalgie kan veel doen voor een game. Zo kan deze factor een game leuker doen lijken dan het daadwerkelijk is en zijn we bereid om foutjes waar we een andere game op af zouden rekenen, afdoen als een “dat is puur een dingetje van die tijd”-excuus. Toch begint mijn nostalgiebril de nodige krasjes op te lopen. Hoe vaak is het namelijk al niet gebeurd dat een volledig matige game een hoger cijfer kreeg dan het eigenlijk verdiende? Iets waar ikzelf ook met regelmaat aan mee heb gedaan. Afijn, er is weer een nieuwe remake, dit keer in de vorm van Destroy All Humans! 2 - Reprobed. Suit up, my alien friend. It’s a about to get weird in deze Destroy All Humans! 2 - Reprobed review!

Crypto, hate it or love it

Bij het opstarten van Destroy All Humans! 2 - Reprobed krijg je direct de melding dat deze game een product van diens tijd is. Niet per se wat betreft de gameplay, maar juist op het gebied van overgevoeligheid en respect voor de medemens. Dit vervolg neemt geen blad voor de mond en heeft maling aan de cancel cultuur die vandaag de dag heerst. Kortom, de game zit propvol puberale humor, flinke memmen, gekke accentjes en stereotyperende opmerkingen. Op zich geen probleem, maar de humor is dus wel wat ouderwets en misschien ook wel ietwat achterhaald. Afijn, wederom kruipen we in de huid van Cryptosporidium – oftewel Crypto. Niet de digitale munt die gecrasht is hier op Aarde, maar een grofgebekte kleine alien die na het verloop van Destroy All Humans! president van Amerika is geworden. De KGB verwoest echter het moederschip van de Furons (het ras van Crypto) waardoor iedereen Crypto in zijn ware verschijning ziet. Je snapt het wel, Crypto moet onderzoeken wie hierachter zit en destroyed gaandeweg flink wat humans.

Deze remake van Destroy All Humans! 2 is eigenlijk enkel voorzien van wat nieuwe zijmissies en een dikke laag nieuwe graphics. De missies zelf, de opbouw hiervan en de ingezette humor zijn vrijwel identiek aan het origineel uit 2006. Een grote valkuil want hierdoor voelt Reprobed ontzettend gedateerd aan. De NPC’s die de wereld bekleden zijn menigmaal gedupliceerd en ook de grapjes – die destijds redelijk actueel waren – voelen als dertien in een dozijn aan. Ook wat betreft de gameplay slaat Reprobed de plank menigmaal mis, dit grotendeels door de trage opbouw, misplaatste humor en repetitieve gameplay. Crypto krijgt gaandeweg het verhaal toegang tot meer wapens voor zowel hemzelf als zijn schotel, maar veelal maak je toch gebruik van de Zap-O-Matic en de Psy-krachten (waarmee je een vijand of object weg kunt slingeren). Een gemiste kans, want er zitten best wat leuke wapens in, maar deze gebruik je dus vrijwel nooit omdat je het met de basiskrachten prima af kan. Hoewel er wel enige variatie in de wapens te bekennen is, variëren de missies niet bijzonder veel van inhoud. In de meeste gevallen escorteer je een NPC, vermoord je een x-aantal vijanden of verzamel je een bepaald aantal objecten. Alhoewel de game dus de nodige afwisseling probeert te bieden, word je snel richting een bepaalde speelstijl geduwd.

Een product van de tijd

Spelers die het origineel hebben gespeeld – waaronder ik ook toebehoor – kunnen de game vast en zeker waarderen om wat het is. Ik kan er een bepaald respect voor opbrengen dat Destroy All Humans! 2 - Reprobed geen blad voor de mond neemt, zeker in de huidige wereld. Toch moeten we gewoon eerlijk zijn, deze game doet weinig tot niets beter dan andere games binnen het genre. In mijn Saints Row (2022) review noemde ik de game een beetje dommig, mede omdat het een product van diens tijd is. Die game is verre van perfect, zoals menig ander review maar al te graag benadrukt, maar Saints Row had wel iets waardoor ik continu door wilde spelen, ondanks dat de game wellicht wat gedateerd aanvoelde. Met Destroy All Humans! 2 - Reprobed heb ik dat veel minder. Ja, er valt op zich genoeg te verzamelen in de vorm van artwork, nieuwe outfits voor Crypto (waarvan er een aantal stiekem wel hilarisch zijn) en power-ups. Toch voelde ik nooit de noodzaak om de vijf open levels van top tot teen te verkennen.

Is Destroy All Humans! 2 - Reprobed dan echt zo’n matige game? Dat ligt er volledig aan wat je van een game verwacht. Alhoewel de humor lang niet altijd even gevat is als je zou willen, is humor een subjectief onderdeel van de game. Hier kan ik Reprobed dan ook niet op afrekenen. De gameplay is op zich oké en geeft voldoende ruimte om de variatie op te zoeken, maar dan moet je dat echt zelf willen. Verder doet de game veel aan herhaling, dus als dat je ding is, dan zit je met deze game goed. Wel moet ik zeggen dat de game menigmaal is vastgelopen, waardoor bepaalde stukken meermaals gespeeld zijn. Ook dit draagt niet bij aan het stukje afwisseling dat deze game nodig heeft. Als ik iets zou moeten zeggen over Destroy All Humans! 2 - Reprobed, dan zou ik zeggen dat de game oké is. Niet goed, maar ook niet bijzonder slecht, gewoon oké.