Review: Saints Row - Kinderachtig, overdadig en erg leuk PlayStation 5

Als ik aan de open wereld games met criminaliteit in de hoofdrol van weleer denk, dan denk ik aan twee franchises. Je hebt natuurlijk Grand Theft Auto, maar een goed alternatief was altijd Saints Row. De eerste Saints Row heb ik helemaal grijs weten te spelen, maar het tweede deel binnen de Saints Row-franchise wist pas echt indruk te maken. Super kinderachtig, over-the-top en een beetje dommig zijn de woorden die ik met deze franchise link. Dat klinkt heel erg negatief, toch is het tegendeel waar. Ik gebruik deze bewoording namelijk enkel in louter positieve zin. Het is namelijk een type game dat je niet vaak tegenkomt, wat enorm jammer is. Soms wil je namelijk gewoon even de knop uitzetten en genieten van dom vermaak. De Saints Row-reboot heeft dus een behoorlijke legacy om tegenop te boksen. Of dat ook lukt, lees je in deze Saints Row (2022) review!

Kinderachtig? Check!

Altijd al willen weten hoe het zou voelen om een start-up te beginnen? Saints Row has got you covered, my friend. Jij kruipt in de huid van “The Boss”, een studentikoos type dat in dienst is van privaat leger, Marshall. Dat is van korte duur, want al snel blijkt dat je niet geschikt bent om in dienst van een ander te zijn. Shit loopt al snel uit de klauwen en zo raken jij en je drie huisgenoten, bestaande uit Neenah, Eli en Kevin, diep in de problemen. Maar waarom zou jij je aansluiten bij een andere bende als je alle ingrediënten voor een topondernemer al in huis hebt? Jij bent een legitieme murdermachine, Eli is een bedrijfsmatig wünderkind, Neenah is een Dominic Toretto achter het stuur en Kevin is wandelende pr-stunt. De keuze om een eigen “onderneming” op te richten is dan ook geen moeilijke om te maken.

Saints Row is een echte reboot, waarbij we de oorsprong van The Saints ontdekken. Jij staat aan het begin van het avontuur en daar komen natuurlijk de nodige opstartproblemen bij kijken. Veelal ben jij degene die die problemen moet oplossen en in de meeste gevallen gebeurt dat niet mondeling. Je bent niet voor niets een wandelende moordmachine. De tegenstanders komen in vier groeperingen. Zo zijn er de Panteros, Idols, Marshall en natuurlijk de wouten. Ieder heeft eigen kenmerken, Panteros proberen je vaak van dichtbij te pakken en zijn gek op vuur, Marshall is technologisch geavanceerd en voorzien van een stevig pantser en The Idols proberen je te verblinden met hippe gadgets. Iedere groepering biedt op eigen manier tegenstand, maar ze hebben allemaal één ding gemeen. Ze moeten namelijk allemaal kapot! Dat kapotmaken doen we traditiegetrouw met de nodige humor. Hoewel ook Saints Row moet geloven aan de woke-/ cancel-cultuur kunnen we nog altijd genieten van de nodige ietwat kinderachtige humor. Zo start de game bijvoorbeeld met een opsomming van het aantal “balls” dat The Boss kan verzinnen. Het moet je ding zijn, maar ik vond het op momenten in ieder geval leuk.

Over-the-top? Check!

Als we ergens wel vanuit kunnen gaan, dan is het wel dat Saints Row over-the-top is. Ook deze reboot zit weer vol met momenten waarbij je denkt “dit kan nooooooit gebeuren in het echte leven”. Zo blazen we bijvoorbeeld een jacht op, slepen we bendeleden in een wc achter onze auto aan om zo het kamp van een concurrent te verwoesten en wingsuiten we van skyscrapers af. Geen moment wordt kleingehouden en ieder moment wordt aangegrepen om de situatie nog verder te escaleren. Vaak is dat genieten geblazen, maar logischerwijs zijn er ook stukken waarbij het een beetje overkill is.

Dat Saints Row over-the-top is zie je niet alleen terug in de missiestructuur. Het komt namelijk ook terug in bijvoorbeeld de voertuigen en wapens. Ieder wapen is upgradebaar en kent een unieke perk die je kunt ontgrendelen door een bepaalde doelstelling te voltooien. Daarnaast zijn er unieke skins te verkrijgen en is bijvoorbeeld ieder onderdeel aanpasbaar wat betreft kleur, materiaal en uitstraling. Ditzelfde is van toepassing op de voertuigen. Voornamelijk de wagens zijn volledig te pimpen waarbij de opties vrijwel eindeloos zijn. Kleur, spoilers, velgen en speciale skills zijn vrij toe te passen in de garage van Jim Rob. Over de wagens gesproken, er is een grote nadruk op combat in voertuigen. Zo kan je nu met een druk op de knop vijandelijke voertuigen sideswipen. Je zit overigens niet alleen achter het stuur, je ligt namelijk ook geregeld op het dak. Vanaf deze positie kan je een wapen in de hand nemen of een afsprong met de wingsuit maken. Het is dynamisch en snel waardoor je continu experimenteert met verschillende tactieken die jou omtoveren tot een wandelende tank.

Een beetje dommig? Check!

Het verhaal en de gameplay van Saints Row is niet bijzonder diepgaand. Absoluut geen straf, daar moet Saints Row het namelijk niet van hebben. Dit is typisch zo’n game waar je de hersens even uit moet zetten en gewoon dom moeten zitten giechelen om de grappen en grollen die de revue passeren. De crew heeft een leuke interactie met elkaar en jouw eigen Boss is niet de meest intelligente van het stel. Dat maakt hem wel de ideale Saints Row-protagonist, aangezien hij/ zij niet bang is voor een vuurgevecht. Naarmate je missies voltooid en aankloot in de open wereld bouw je experience op. Met ieder nieuw level (waarvan er in totaal twintig zijn) speel je een nieuwe skill vrij. Hierdoor krijg je meer leven, ontgrendel je een speciale aanval of houdt je een bepaalde flow beter vast. Daarnaast is er ook een perk systeem die je een aantal boosts geeft. Slots zijn echter beperkt beschikbaar en de perks speel je ook niet zomaar vrij. Voltooi je een x-aantal challenges, dan ontgrendel je een nieuwe perk die daadwerkelijk verschil kan maken.

Hoewel ik heb genoten van de tientallen uren die ik in Saints Row heb gestoken, waren deze uren niet zonder de nodige frustratie. De developers bij Volition hebben namelijk nog best wat werk te verzetten. Zo is het meer dan eens voorgekomen dat de game compleet is vastgelopen of is gecrasht. Gelukkig zijn er zat auto saves, maar fijn is het niet. Daarnaast spawnden bepaalde vijanden niet tijdens zijmissies en liep ik tegen een flink aantal onzichtbare muurtjes aan. Het zijn allemaal van die dingen die je compleet uit de flow weten te halen. Ik heb Saints Row op de PlayStation 5 mogen spelen en toegegeven, je merkt dat je op een krachtige console speelt. Laadtijden zijn zeer kort, de open wereld is direct beschikbaar en Santo Ileso oogt op het eerste oog behoorlijk vol. Alleen moet ik wel toegeven dat de game mij niet omver weet te blazen wat betreft performance en looks. Begrijp mij niet verkeerd, de game ziet er prima uit, maar een visueel spektakel is het nou ook weer niet. De charactermodels ogen vaak wat levenloos en gigantisch veel detail is er niet te bekennen. Niet dat je er veel van merkt overigens, de meeste vijanden liggen toch binnen een paar seconden te spartelen voor hun leven.

De ultieme ondernemer

In Saints Row mogen we de droom van ultieme ondernemer vervullen. Oké, het gros van de dingen die we doen is illegaal, maar ook dat is ondernemerschap. Je bouwt de Saints op van meet af aan. Dat betekent dat je territorium van de tegenpartij dient af te snoepen. Enkel vuurgevechten is een beetje ordinair en bij de Saints houden we het graag classy. Dat betekent dat er geïnvesteerd moet worden. Nadat wij de welbekende Kerk vrijspelen is er een basis voor het zooitje ongeregeld, maar daar stopt het echter niet. Santo Ileso is gigantisch en ieder stukje moet van de Saints zijn. Van de woestijn tot de wolkenkrabbers in de binnenstad, de Saints willen het hebben. De territoria worden geclaimd door hier een bedrijf te vestigen. Tegen betaling bouw je het gebouw op en claim je een stuk land in vijandelijk gebied. Dit brengt direct een aantal voordelen met zich mee. Zo zet je de werknemers aan het werk voor een stukje passief inkomen. Wil je meer verdienen, dan jaag je de concurrentie weg door vijf opdrachten te voltooien. Het opzetten van een nieuw bedrijf brengt echter veel meer voordelen met zich mee.

Bij het opstarten van de game zie je een grote lege wereldkaart. Op het eerste oog lijkt het er dan ook op dat je je voornamelijk op de missies dient te storten en dat de open wereld dient als speeltuin. Niets is echter minder waar, want naarmate je bedrijven opstart, speel je extra missies vrij. Iedere onderneming kent namelijk zijn eigen zijmissies die je dient te voltooien alvorens je het gebied daadwerkelijk van jou mag noemen. Dit brengt de wereld echt tot leven, zo ben je op het ene moment aan het larpen, dump je het volgende moment een lijk in een vijver en sta je vervolgens kort daarop tot de knieën in het chemische afval. Daarnaast is Santo Ileso voorzien van een groot aantal verzamelbare objecten. Met slechts een kiekje van je mobiele telefoon verzamel je het gefotografeerde object dat je vervolgens weer in de kerk kunt plaatsen. Er is altijd wat te doen in Saints Row en dat is precies hetgeen dat de game nodig heeft.