Rematch review - The Beautiful Game

Ik heb een gemodereerde interesse in sport, tenzij het over één specifiek bewegend spelletje gaat: voetbal. Mijn liefde voor het achter een bal rennen uit zich al decennia op verschillende manieren. Ik trok zelf het shirtje aan met nummer 10 op de achterkant - om vervolgens negen van de tien keer op rechtsback te staan, aangezien niemand dat kon belopen. Ik ben zo nu en dan in De Kuip te vinden, mits de kaartjes niet drie maanden van tevoren zijn uitverkocht. En uiteraard combineer ik voetbal maar al te graag met mijn allergrootste passie: gaming. Niet dat er veel is om de 1-2 mee aan te gaan. Electronic Arts doet al jaren hetzelfde met EA Sports FC, ik voel me nog steeds verraden door Konami na de complete transformatie van PES naar eFootball en SEGA's Football Manager heb ik ondertussen ook wel gezien. Nee, er is maar weinig om enthousiast over te worden als we het hebben over voetbalgames, maar daar komt nu wellicht verandering in. Sloclap mag namelijk aftrappen met Rematch en de einduitslag? Die bespreken we hieronder in de review!

FIFA from the Street

Maar wat is Rematch nou precies? Sloclap presenteert een voetbalgame die valt en staat met multiplayer. Een gamemodus staat centraal: partijtje. Je kiest met hoeveel mensen je wilt spelen; de keuze valt op 3v3, 4v4 en 5v5. Daarna hol je het veld op en bereid je je voor om voetbalgeschiedenis te schrijven. Je maakt je eigen personage aan met een aantal customisation-opties en daarna ben je klaar voor de strijd. Ja, je bestuurt één personage; je hebt niet het gehele team tot je beschikking. Echter, wees gewaarschuwd: het gaat hier niet om totaal realistisch voetbal. Het is een ware arcade-ervaring, waarbij de scheids zijn fluitje is vergeten, de ballen onmogelijk uit kunnen gaan door een force field en de VAR heeft te allen tijde geen internetverbinding. Je zou bijna zeggen dat je te maken hebt met Rocket League, alleen dan met daadwerkelijke voetballers. Dat gezegd te hebben beloont Rematch spelers met voetbalkennis. Weten wanneer je een balletje breed moet leggen of hoe je vrijloopt kan nog steeds de doorslag geven.

Rematch straalt een bepaalde exotische energie uit. Wanneer je het proloog begint en eventjes naast het trapveld kijkt, dan zie je de buitenwijken van een Zuid Amerikaanse stad. De stadions zitten bommetje vol met mensen die allemaal dezelfde passie delen - maar elkaar haten als het shirt een ander kleurtje heeft. Rematch weet op overtuigende wijze een setting neer te zetten die voetbalsfeer ademt. Wel hebben we het hier over de meer uitheemse voetbalsfeer, dus niet per se tijdens een cold, rainy night in Stoke. Wanneer je de game speelt en op het groene gras staat te ballen, dan weet Sloclap met een interessante soundtrack de sfeer goed over te brengen. Terwijl je in de aanval bent beginnen de fans met hun trommels steeds energieker door te rammen, terwijl het hele stadion de adem inhoudt, wanneer een schot dreigt de bovenhoek in te krullen. Rematch weet de essentie van een thriller-potje voetbal goed over te brengen.

The Beautiful Game

Afijn, je hebt dus met Rematch een multiplayergame die qua presentatie goed voor de dag komt, maar hoe zit het met de gameplay? Dik in orde, kan ik je verklappen. Aangezien je één speler bestuurt, krijg je de taak om in principe alle rollen te vervullen. Ja, je kan in de spits gaan staan en de ballen erin knallen als Robin van Persie, terwijl je op het middelveld met passen strooit als Luka Modrić. Het moment dat je een counter om de oren krijgt, dan hoop ik dat je er met gestrekt been ingaat en de fysieke duels domineert, zoals Ron 'Beton' Vlaar dat deed. De laatste man op het veld functioneert meteen als keeper en jij krijgt dus de kans om je innerlijke David de Gea los te laten en een bal net over de lat te tikken.

Ik ben serieus onder de indruk hoe diepgaande de meeste systemen in Rematch zijn. Kijk, een sliding inzetten om iemands schenen te breken, dat is vrij recht door zee. Maar de manier hoe veel controle je behoudt waar je de bal heen stuurt, is van grote klasse. Het is zo bevredigend om een splijtende steekpass te geven, dwars door het hart van de verdediging, waardoor je teamgenoot één-op-één komt te staan met de keeper. En een afstandsschot afvuren op het doel, wanneer de laatste man net even te ver voor zijn doel staat? Je kan het schot een heerlijke knuckleball-effect geven, waardoor de plosteling daling van het shot zorgt voor een werelddoelpunt - dat is een grandioos gevoel. Naast het verplaatsen van de bal kun je ook lekker als prime Neymar aan de gang. Begrijp me niet verkeerd: Rematch is eventjes wennen. De systemen heb je niet zomaar onder de knie. Maar wanneer je de basis onder controle hebt, dan kun je mensen volledig het bos insturen. Een simpele Ronaldo Chop en je ziet mensen voorbij vliegen; ze struikelen nog net niet over de eigen veters. Het rondbewegen met de bal aan de voet heeft een zekere samba swagger, waarbij het sierlijke animatiewerk de show steelt.

Gelukkig kun je met geduld de meeste spelers afstoppen - gewoon niet happen, dat helpt al een heleboel. Sloclap beloont de spelers die weten wanneer ze moeten ingrijpen en wanneer ze met een passieve houding vooral de angel uit een aanval moeten halen. Tot slot krijg je als keeper zijnde de mogelijkheid om zonder angst jezelf op de bal te werpen en de held van de dag te worden. Elke speelstijl wordt gecomplimenteerd, dankzij de diepgang in Rematch. Het zal door deze redenen ook niet als een verrassing aankomen dat ik bizar veel potjes heb gespeeld. De kortere wedstrijden zorgen ervoor dat je je constant in de voetballende actie begeeft. Het is zo makkelijk om te denken: nou, nog één potje om het af te leren. En dan is het plotseling half drie in de nacht. Oeps. We hebben hier te maken met de meest innovatieve en unieke voetbalgame sinds Super Mario Strikers voor de Nintendo GameCube - en die gun ik graag mijn kostbare vrije tijd.

Voetbal is oorlog

Yes, Sloclap heeft dus met Rematch een potentieel juweeltje in de keepershanden. Maar helaas is het niet voortdurend feest. Rematch staat zo nu en dan buitenspel - en frustrerend genoeg komt dat eigenlijk volledig door systemen buiten de gameplay om. Zo hebben de servers het ongelofelijk moeilijk om consistentie op de mat te gooien. Je gaat vaak zat momenten meemaken, waarbij de bal ineens vijf meter achter je ligt of je ziet een tegenstanders vol de lat treffen - om vervolgens wel te horen dat het geldt als een zuivere treffer. Waar is de VAR als je het nodig hebt? Ik weet dat Dick Advocaat er geen fan van is, maar op dit soort momenten was het wel handig geweest. Waar ik overigens geen fan van ben, zijn de microtransacties in Rematch. Kijk, dat je wat extra centen wil neerleggen, zodat je kan cosplayen als Ronaldo de Assis Moreira, maar dan zonder voetbaltalent, dat moet je zelf weten. Echter, de battle passes van Rematch zitten verder vol met onnodige filler. Gelukkig hoef je daar geen echt geld naar toe te smijten, maar ze prikkelen nauwelijks om een gevoel van betekenisvolle progressie over te brengen. Items die enigszins interessant zijn, staan achter slot en grendel in de shop.

Maar de allergrootste irritatiebron in Rematch is grappig genoeg iets waar de ontwikkelaar zelf niet gek veel aan kan doen. Ik had het geluk om de meeste van mijn speeluren te mogen spenderen met een goede vriend, maar de uurtjes die ik met randoms speelde, waren een ramp. Elk team zit er vol mee: de wanna-be Jamal die denkt dat na vier mislukte Rainbow Flick pogingen, dat het de vijfde keer wel goed gaat. En dan hou je nog niet eens rekening met het feit dat het jochie op de keeperspositie staat. Top, weer een tegendoelpunt, omdat iemand vertikt om over te passen. Op dat soort momenten hoop je eigenlijk gewoon dat Rematch omgetoverd wordt tot Sifu, zodat je jouw 'teamgenoten' in elkaar kan trappen. Maar goed, dit is dus de tip van flip: speel alsjeblieft met een groepje vrienden, anders heb je binnen no-time het kapsel van Arjen Robben te pakken.