Review: American Arcadia - De waarheid komt met een prijs Pc

Het is alweer een tijdje geleden, maar ik bezocht tijdens gamescom 2022 de booths van Raw Fury. Ik ging toen langs bij de ontwikkelaars die werkzaam zijn bij Out of the Blue. Zegt het je wat? Ze waren verantwoordelijk voor de puzzelgame Call of the Sea - een titel die aan de aftrap stond van de negende consolegeneratie. Narratief uitstekend met bruikbare al dan niet simpele gameplaysystemen, het is een titel die mij bijgebleven is en natuurlijk de reden om de ontwikkelaar in de gaten te houden. Ze zijn nu terug met American Arcadia en weet het wederom te imponeren? Je leest het hier, mits je bereid bent de waarheid aan te horen - en dat kan nog wel eens lastig zijn.

Snap back to reality

In American Arcadia volg je het doodsaaie leven van Trevor Hills. Zijn doorsnee bestaan als kantoorklerk zonder enige vorm van geestdrift wordt echter snel op z'n kop gezet. Trevor is namelijk al zijn hele leven onderdeel van American Arcadia - de grootste reality tv-show ter wereld. Elk moment die Trevor heeft meegemaakt is opgenomen en is uitgezonden over het hele land. Maar vanwege zijn lulletje rozenwater persoonlijkheid en zijn monotone existentie is er een groot probleem: de kijkcijfers kelderen. Het management vindt het daarom een goed idee om Trevor uit de weg te ruimen, aangezien we natuurlijk alleen maar positieve groei willen zien in de show. Echter, net voordat Trevor op een vakantie naar het hiernamaals wordt gestuurd, grijpt een technicus achter de schermen bij American Arcadia in. Haar naam is Angela Solano en ze gaat alles op alles zetten om Trevor te redden en de lugubere zaken bij Walton Media - de uitgever achter American Arcadia - te onthullen naar de buitenwereld. Een nobele zaak vol met risico's en personages die dit PR-fiasco willen voorkomen, zowel goedschiks als kwaadschiks.

Ja, het plot is erg vergelijkbaar met The Truman Show en dat steekt Out of the Blue ook niet onder stoelen of banken. Ondanks dat verhaal van American Arcadia vrijwel dezelfde thema's behandelt, wordt het nog steeds op een zeer kundige manier verwoord. Over het algemeen is de puzzelgame rijk aan sterk geschreven dialoog en weet het haar personages op een gepaste manier te presenteren. Dit is trouwens niet alleen te danken aan het schrijfwerk, maar ook het stemacteerwerk is solide. Dat is natuurlijk niet geheel verrassend als je kijkt naar de cast met namen, zoals Yuri Lowenthal (Spider-Man 1 & 2, Call of the Sea), Krizia Bajos (Cyberpunk 2077, League of Legends) en Cissy Jones (Firewatch, Call of the Sea). Wat American Arcadia wel gesierd had, is dat het simpelweg wat meer de tijd had kunnen nemen om de wereld en de setting op te bouwen. Het intro vliegt voorbij en het is meteen duidelijk wat er aan de hand is, maar het wordt vooral verteld, in plaats van dat de speler het ook zelf kan ervaren.

Somebody help me, I'm being spontaneous!

Het narratief weet te boeien, maar hoe zit het met de gameplay? De creatieve puzzels zijn toch echt wel het hoogtepunt. American Arcadia combineert twee soorten genres: het sidescrolling avonturengenre en het first-person puzzelgenre. Het laatstgenoemde is natuurlijk vertrouwd gebied voor deze ontwikkelaar, aangezien Call of the Sea geheel in first-person was. Echter, wanneer je speelt als Trevor, bestuur je hem alsof je door de beveiligingscamera's hem aan het bespioneren bent. De verschillende perspectieven en stijlen in gameplay zorgen ervoor dat Out of the Blue breinbrekers kon introduceren die je niet veel tegenkomt in het puzzelgenre. Het kwam regelmatig voor dat ik onder de indruk was van de fantasierijke mysteries die je moet zien op te lossen.

Het is echter wel zo dat het joviale voorgevoel soms de kop ingedrukt werd door een ander gevoel: irritatie. American Arcadia's puzzels hanteren regelmatig een trail-and-error leersysteem. Oftewel je moet eerst een paar keer op je plaat gaan, voordat je in de gaten hebt wat de puzzel precies van je vraagt. Je moet bijvoorbeeld diverse technologische ingrepen doen, terwijl Trevor wordt opgejaagd door de beveiliging van het winkelcentrum. Aangezien er geen ruimte is voor foute ingevingen, kan het voorkomen dat je een aantal keer achter elkaar wordt teruggestuurd. Gelukkig zijn de checkpoints vergevend, maar toch was het soms best irritant om op deze manier afgestraft te worden, aangezien er geen tijd was om in één keer juist op de situatie te reageren. Daarnaast trapt Out of the Blue wederom in een bekende valkuil. Tijdens de belangrijkere verhaalmomenten en de puzzels door kan de gameplay tergend langzaam aanvoelen. Gedeeltelijk komt dit natuurlijk door het genre zelf, maar soms had ik graag gewoon door kamers kunnen joggen - en dus niet op een slakkengangetje erdoorheen moeten strompelen.