Review: Another Code: Recollection - Herinneringswaardig Nintendo Switch

Herinneringen zijn een kostbaar bezit dat we te vaak voor lief nemen. Wanneer we deze vanzelfsprekende memento's plotseling niet meer kunnen oproepen, leidt dat al snel tot gevoelens van gemis en zorgen. Deze menselijke fenomenen van geheugen en herinneringen stonden centraal in de Another Code-games die in de jaren nul de bibliotheek van de Nintendo DS en Nintendo Wii sierden. Na het faillissement van de maker Cing leken de games zelf echter verloren herinneringen te worden. Toch kwamen de avonturen deze maand plotseling weer naar boven drijven met de release van een gloednieuwe remake-collectie. Zijn de games het waard om herinnerd te worden, of hadden ze beter in de vergetelheid kunnen blijven? Je leest het in de Another Code: Recollection review!

Inconsistente herinneringen

Another Code: Recollection is in feite een moderne hervertelling en herziene interpretatie van de twee eerdergenoemde games: Another Code: Two Memories op de Nintendo DS en Another Code R: A Journey into Lost Memories op de Nintendo Wii. Het verhaal begint wanneer Ashley, het jonge hoofdpersonage van de games, kort voor haar veertiende verjaardag een mysterieus pakketje ontvangt van haar vader, waarvan ze dacht dat hij overleden was. Naar aanleiding van dit pakketje zet ze koers naar het afgelegen Blood Edward Island om de waarheid achter haar vermiste ouders en vergeten herinneringen te ontrafelen, gepaard met de raadsels van het eiland. Dit centrale mysterie rondom Ashleys familie en alle verbonden gebeurtenissen weet je als speler direct te intrigeren en zet zich deels voort naar de tweede game in de collectie.

Terugkerende Another Code-veteranen twijfelen misschien tijdens het spelen van Recollection aan hun eigen herinneringen van de originele games. Niet alleen is deze tweeledige verzameling voorzien van de nodige moderne upgrades, zoals volledig verkenbare 3D-omgevingen, sterke ingesproken stemmen en nieuwe puzzels, maar ook het verhaal is aangepast. Hoewel de eerste game in de collectie grotendeels trouw aan het origineel blijft, is A Journey into Lost Memories wat grondiger aangepakt. Het overkoepelende verhaal blijft echter grotendeels identiek. Door de verhaaltechnische wijzigingen lopen de games soepeler in elkaar over en voelen ze meer verbonden aan elkaar. Er kan hier een argument gemaakt worden voor het behoud van de originele verhalen, maar persoonlijk kon ik de verbondenheid van de twee prima verhalen waarderen. Ook behoudt het herschreven script de serieusheid van de Europese versie van de games, wat uitstekend tot zijn recht komt in het avontuur, ondanks het tragere tempo van het verhaal; met name in de tweede game.

Vermiste ouders? Dat herinnert me aan een puzzel

Wegens de overzetting van de games naar de Nintendo Switch is er gameplaytechnisch ook een hoop veranderd aan de avonturen. Recollection presenteert beide ervaringen in een third-person perspectief met de camera achter Ashley, wat wonderen doet voor de creatie van een levendige wereld. Je loopt dus nu gewoon in 3D van plek naar plek, terwijl je verschillende mysteries oplost. Helaas is deze slimme zet niet zonder zijn problemen. Ik merkte het al direct op in mijn preview van Another Code: Recollection: de camera staat ongemakkelijk dichtbij het hoofdpersonage, wat tot zichtbaarheidsproblemen leidt in de games. Ook is het besturen van de camera tergend langzaam en voelt het draaien van de wereld om je heen zelfs na het puzzelen met de instellingen nooit echt lekker.

Over puzzelen gesproken: we moeten het natuurlijk nog even over de vele puzzels hebben die Ashley gedurende haar avontuur oplost. Terwijl je de uithoeken van Blood Edward Island en Lake Juliet verkent, kom je meerdere raadsels tegen die verbandhouden met de omgeving. In de eerdere versies van de avonturen waren de puzzels intrinsiek verbonden met de unieke capaciteiten van de console waarop je speelde. Omdat de Nintendo Switch niet beschikt over dezelfde snufjes als de oudere apparaten van de grote N, is het gros van de puzzels in Recollection compleet anders. Geen geblaas in de microfoon meer of gestoei met de pointerbesturing, maar enkel knoppen- en bewegingsbesturing vormen de nieuwe status quo.

Deze wijziging heeft zijn voor- en nadelen. Another Code is met Recollection niet langer het paradepaardje voor de unieke snufjes van Nintendo's apparaten doordat het geen enkele unieke functie van de Joy-Con of Pro Controller benut, zoals HD Rumble of de infraroodcamera. Hiermee verliest de game enigszins haar eigenzinnige persoonlijkheid. Tegelijkertijd opent dit de deur voor Nintendo Switch Lite-bezitters, die door de wijzigingen de gehele game kunnen doorspelen. Ook de puzzels zelf zijn een stuk eenvoudiger dan de raadsels die je in de originele games vond. Menig heer met een hoge hoed zou ze in een mum van tijd oplossen. Als je niet beschikt over de oplosvaardigheden van een heer à la Layton, kun je in Recollection gebruikmaken van een nieuwe hulpmogelijkheid bij de puzzels. Bovendien behoort verdwalen tot het verleden dankzij de optionele navigatie-assistentie die je kunt inschakelen in de instellingen. De moderne tijd heeft zo zijn voordelen.

'Another' stijl

Over het algemeen ben ik beslist te spreken over de facelift die de games in de collectie hebben ontvangen. De grootste verbetering ligt bij de hernieuwde karakters die de personages hebben ontvangen. Iedereen in de games is uitstekend geanimeerd en straalt persoonlijkheid uit. De nieuwe ingesproken stemmen helpen verder om iedereen leven te geven. Het is bewonderenswaardig hoe goed de ontwikkelaars de personages gecast hebben. Met name Ashley klinkt exact zoals ik me dat had voorgesteld. Ook de stripboekstijl die het avontuur inneemt gedurende gesprekssegmenten past goed bij het karakter dat de game uitstraalt. De inwoners van Blood Edward Island en Lake Juliet komen werkelijk tot leven, ondanks dat er een droevige deken van dood over beide locaties hangt.

Ook op grafisch vlak nemen beide games een zachte cel-shaded stijl aan, wat uitstekend werkt voor de avonturen en de consistentie van beide verhalen. Op momenten is Ashleys avontuur werkelijk een lust voor het oog. Op andere momenten, zeker wanneer je iets meer op de details let, vallen de lage kwaliteit textures echter behoorlijk op. Dit is vooral merkbaar in buitenomgevingen en objecten die je van dichtbij bekijkt, die overigens regelmatig prominent in beeld gebracht worden. Verder kennen de games een aantal kleine frustrerende elementen die de speelervaring ietwat belemmeren. Zo moet je iedere keer voordat je een dialoogoptie kiest eerst de lijst met opties onnodig selecteren en eisen de games van je dat je op een specifieke positie staat voordat je de interactie met objecten kunt aangaan, wat beide nogal knullig werkt. Het zijn geen dealbreakers, maar het laat Another Code: Recollection niet overkomen als de meest premiumervaring die Nintendo ooit heeft uitgebracht. Gelukkig leidt de aangename soundtrack in de collectie enigszins af van de frustraties.

Het gebruikte beeldmateriaal in deze review is opgenomen tijdens onze speelsessie op de Nintendo Switch.