Review: Child of Light PlayStation 4

Er was eens een prinses Aurora, met haar dat golfde als de rode zee. Ze leefde met haar vader in een rustgevend en kalm dorpje, dus daar was ze alweer lekker mee (*ahum*). Aurora had echter niets te klagen, haar leven verliep als een genoeglijk voortkabbelende droom. Tot op het moment dat haar ideaal en illusie oneindig bleek en ze was bestolen van haar vredige leventje, als een kaars die wordt verzwolgen door een nachtstroom. Pardon, een nachtstroom? Wat is dat dan weer? Tja, geen idee, maar het rijmt wel!

De meeste dromen "

Child of Light is de nieuwste game van ontwikkelaar Ubisoft Montreal, de studio die je zou kunnen (of eigenlijk moeten) kennen van hun werk aan onder andere Watch Dogs, de Assassin's Creed-serie, de Far Cry-serie en " Just Dance 3! Met Child of Light brengen ze op het eerste gezicht een game die ver van hun bed staat. Al die lieflijke beelden van een prinses met golvend, knalrood haar komen immers rechtstreeks uit een sprookjesverhaal, en dat soort verhalen zijn toch doorgaans bestemd voor kinderen. Het blijkt echter dat Child of Light hierbij de uitzondering is die de regel bevestigd. Het mag dan wel gaan om een heus sprookje, maar het gaat er allemaal een stuk grimmiger en duisterder aan toe dan wat je van een sprookje gewend bent. Zoals je misschien al uit de inleiding hebt opgemaakt, speel je met het meisjes Aurora, dat op een dag niet meer wakker wordt uit haar droom, maar daar als het ware in vast blijft steken. Vader in paniek natuurlijk, en ook Aurora ziet het niet zo zitten om de rest van haar leven voort te moeten bewegen in iets dat eigenlijk niet echt gebeurt. Het is dus zaak om haar zo snel mogelijk uit die droom te bevrijden, maar niet voordat je onderweg van alles tegen bent gekomen.

Grimmige tekeningen

De omgevingen waar je met Aurora doorheen loopt zijn namelijk prachtig. De graphics hebben een tekenachtig sausje meegekregen, waardoor het lijkt alsof je je in een stripwereld bevindt. Het laat in ieder geval zien dat de designers van Child of Light flink wat werk in het leveldesign hebben gestoken, om alles er zo goed en mooi mogelijk uit te laten springen. De game bestaat immers uit nogal wat verschillende levels, dus het moet een heel karwei geweest zijn om al die werelden op deze fraaie manier vorm te geven. Het idee van een sprookjesverhaal wordt op deze manier in ieder geval goed in leven gehouden, ook al kom je soms langs delen van levels die een wat grimmigere opzet hebben gekregen. De stijl blijft in die gevallen echter gewoon hetzelfde, waardoor de droom blijft voortbestaan.

Keuzevrijheid

In die wondere wereld beweeg je jezelf voort alsof je een platformer speelt. Je kunt dus zowel naar links en naar rechts als naar boven en naar beneden. Op elk moment heb je dus als het ware vier verschillende keuzes wat betreft de richting die je inslaat, en de game geeft je ook de mogelijkheid om dat te doen. Op een paar uitzonderingen na kun je er altijd voor kiezen om te lopen in de richting die jij wilt. Uiteindelijk kom je dan misschien gewoon op dezelfde plaatsen terecht, zij het in een iets andere volgorde, maar bij welke game is dat niet het geval? Je hebt op deze manier toch nog het idee dat je zelf bepaalt waar je gaat of staat en hoe je je eigen verhaal indeelt, en dat geeft een gevoel van vrijheid die altijd welkom is in een game.

Knappe kop

Tijdens je reis door de droom van Aurora zal je heel wat verschillenden dingen, dieren en andere wezens tegenkomen. Sommigen zijn aardig en worden je vriend, anderen (voornamelijk de gruwelijke wezens, natuurlijk) zijn alleen maar in je droom geplaatst om je het leven zuur te maken. Het zal dan ook zeker af en toe voorkomen dat je in een gevecht verzeild raakt. Die gevechten zijn in Child of Light ontwikkeld op een turn-based manier, à  la Final Fantasy bijvoorbeeld. Tijdens een gevecht loopt er onderin je scherm een balkje, die van links naar rechts eerst een soort wachtperiode heeft en vervolgens een korte periode heeft waarin je je klaar maakt voor de aanval (of de verdediging). Als het balkje dan helemaal van links naar rechts is doorlopen, voer je die aanval (of verdediging) uit, waarna het hele proces weer opnieuw begint. Je moet er echter rekening mee houden dat verschillende vijanden zich op een verschillende snelheid van links naar rechts over dit balkje bewegen. Aan jou de taak om dit op een tactische manier uit te buiten, zodat je je vijand uiteindelijk kunt verslaan. Of vijanden (meervoud dus), aangezien het ook vaak voor zal komen dat je tegen meerdere tegenstanders tegelijk moet strijden. Een enigszins knappe kop is dus wel nodig, zeker in de latere gevechten, al wordt het op de normale moeilijkheidsgraad toch nooit echt heel moeilijk. Vervolgens heb je nog de mogelijkheid om gevechten over te slaan als je er even geen zin in hebt. Hiervoor kun je gebruik maken van de ronde lichtbron Igniculus, die altijd met jouw meereist en die je bestuurt met de rechterstick (Aurora bestuur je met de linkerstick). Zodra je Igniculus over een vijand beweegt en met de trigger van je controller fel verlicht, worden ze tijdelijk verblind en kun je ze ongezien passeren. Gevechten zijn leuk en origineel, maar een prinses als Aurora heeft soms ook wel eens iets anders te doen!