Review: Code Vein PlayStation 4

Toen ik mijn reviewexemplaar van Code Vein kreeg, wist ik eigenlijk niet zo goed wat ik van deze game moest verwachten. Het enige dat ik wist, was dat Code Vein een beetje speelt zoals de Soulsborne-games, maar dan met een anime-sausje eroverheen. De game is namelijk ontwikkeld door Shift, de studio die de eerste twee God Eater-games hebben gemaakt. De visuele vergelijking met God Eater is dan ook snel te maken. In hoeverre Code Vein op Dark Souls leek, moest ik dan nog maar bezien. Vol enthousiasme dook ik in deze game en ooh boy, wat ik daar toch aantrof...

Bloeddorstige anime vampieren

Code Vein speelt zich af in de nabije toekomst in een dystopische wereld. Jij neemt de rol aan van een Revenant, een soort ondode vampier die speciale krachten heeft. Deze Revenants worden gemaakt door een dood mens te infecteren met een speciale parasiet. Deze Revenants krijgen hierdoor speciale krachten, maar hebben wel constant menselijk bloed nodig om te kunnen blijven overleven. De Revenants die niet genoeg bloed binnenkrijgen, verwilderen en veranderen in uiteindelijk in vijandige wezens die Losts worden genoemd.

Wanneer je, na een uur in de meest uitgebreide personagemaker ooit hebt besteed, je personage hebt aangemaakt, kom je terecht in een geruïneerde stad die Vein heet. Al gauw word je gevangengenomen en word je uitgebuit om te zoeken naar Blood Beads. Blood Beads groeien aan speciale planten die Bloodsprings heten en zijn bijna identiek aan menselijk bloed. De Revenants kunnen de Blood Beads dus gebruiken om hun bloeddorst in bedwang te houden. Je komt erachter dat de Bloodsprings helaas te weinig Blood Beads produceren om alle Revenants van genoeg bloed te voorzien. Steeds meer Revenants veranderen in Losts en jij bent uitverkoren om op zoek te gaan naar de bron van alle Blood Beads om er hopelijk voor te zorgen dat er genoeg Bloed Beads zijn voor iedereen.

Kies een class uit

Dat jij de uitverkoren Revenant bent die iedereen moet gaan redden, blijkt al gauw. Elke Revenant heeft namelijk een Blood Code, een soort persoonlijke class. Jouw personage heeft blijkbaar een Blood Code die beschadigd is geraakt, waardoor je de Blood Codes van anderen kunt gebruiken. Hiermee kun je dus effectief je class en daarmee je speciale vaardigheden en beschikbare wapens veranderen. Naast de Blood Code die je kunt gebruiken, heb je ook verschillende Gifts. Dit kunnen zowel passieve als actieve vaardigheden zijn die je kunt gebruiken. Met een combinatie van een Blood Code en in totaal acht verschillende Gifts kun je de vechtstijl van je personage dus volledig aanpassen op de speelstijl die jij het fijnste vindt.

Wanneer je jouw Blood Code en Gifts gevonden hebt, is Code Vein eigenlijk helemaal niet zo'n moeilijke game. Aan het begin had ik best wat moeite met de gevechten, daar ik mijn speelstijl nog niet had gevonden en ik de aanvallen nog niet zo onder de knie had. Nadat ik echter verder was gekomen en de class en wapens had gevonden waar ik het beste mee overweg kon, blies ik zo door de vijanden heen. De meeste vijanden zijn namelijk erg passief en de AI-teamgenoot die je bij je hebt, kan het meeste werk al voor je doen.

Dark Souls, maar dan anders

Ik kan goed zien dat Code Vein qua gameplay veel naar Dark Souls gekeken heeft. Tijdens de gevechten kun je een snelle of een harde aanval doen en daarnaast kun je een inkomende aanval blokkeren, pareren of ontwijken. Daarnaast heb je ook een soort Estus Flask die in Code Vein Regeneration wordt genoemd en maak je gebruik van Bonfires die in deze game Mistles heten. Ondanks dat Code Vein heel wat van Dark Souls heeft afgekeken, schiet het met name tijdens de gevechten hier en daar nog wat tekort. De vijanden zijn erg passief en hebben weinig variatie. Daarnaast is het ontzettend moeilijk om een aanval te pareren, doordat de timing niet heel logisch is. Ook zorgt de lock on-functionaliteit dat de camera soms in rare hoeken blijft steken als je bij een vijand vandaan loopt, terwijl je op hem gefocust bent.

Al met al blijft Code Vein toch een vermakelijke game. De game is qua gevechten misschien niet het meest spannend, maar het uitgebreide en intrigerende verhaal maakt dat wat mij betreft wel goed. Tijdens je avontuur kom je namelijk verschillende andere personages tegen die allen een levendige persoonlijkheid hebben, mede dankzij het sterk staaltje stemacteerwerk tijdens de cutscenes. Gaandeweg kom je het achtergrondverhaal van deze personages ook te weten en er zitten een aantal hele interessante verhaallijnen tussen. De verschillende omgevingen waar je verhaal zich afspeelt, zijn echter niet de meest uitgebreide. De verschillende dungeons waar je doorheen moet, hebben daarentegen wel genoeg geheime kamertjes en verschillende routes om te ontdekken en je te blijven pushen om verder te spelen.