Review: Gunbrella - Zoete wraak met een bittere nasmaak Pc

Het is het centrale onderwerp van veel verhalen: wraak. Er is iets ontzettend aangrijpends om de wereld door de lens te zien van een protagonist die absoluut onrecht is aangedaan. Je ziet wat hij/zij meemaakt en je gaat voor dat personage voelen. Je hoopt dat ze slagen, terwijl ze allerlei wandaden plegen die je dan maar even door de vingers ziet. Je herkent dit wel, toch? Natuurlijk wilde je Gustavo Fring zien slagen in zijn plan om het kartel om te leggen. Uiteraard wilde je Ellie een bepaalde bodybuilder zien doorzweven met kogels. Iets in ons apenbrein wordt compleet gelukkig wanneer we geweld zien wat volgens ons 'rechtvaardig' is. Laat Gunbrella daar nou precies om draaien: een wraakverhaal met geen genade. Maar wel quirky dialoog. En een geweer dat ook functioneert als een paraplu. Ja, we zijn weer eens Devolver Digital territorium ingedoken om de volgende krankzinnige titel aan de plu te voelen. Dus kom maar onder mijn Umbrella-ella-ella staan en dan vertel ik jou meer over doinksoft's nieuwste game.

Toondoof geknal

In Gunbrella speel je als de norse houthakker, genaamd REDACTED. Je vredig bestaan wordt al snel overhoop gegooid, wanneer jouw vrouw overhoop geknald wordt. De tijd voor tranen is echter beperkt, want ze hebben ook je dochter meegenomen. Samen met je kogelwerende paraplu - de Gunbrella - ga je op een quest met maar één hoofddoel: wraak. Terwijl je op zoek bent naar de moordenaar die jouw leven verziekt heeft, kom je al snel terecht in de vele lugubere activiteiten van diverse gangs en cults in dit rauwe noir-punk avontuur. Je zal echter mee moeten gaan met de flow - mocht je nog interesse hebben om te ontdekken waar ze jouw dochter heen willen brengen.

Ja, je klassiek 'pixel-noir' wraakverhaal. Na het spelen van Gunbrella wil ik vooral wraak nemen op degenen verantwoordelijk voor het verhaal. Wow, waar komt dit ineens vandaan? Laat het mij even uitleggen. Het is simpelweg tragisch, want doinksoft had mij echt op een gegeven moment geïnvesteerd in dit narratief. Het neemt een paar uur de tijd om je te introduceren met de vele NPC's en de wereld zelf, terwijl je zelf steeds meer puzzelstukjes op de juiste plekken begint te leggen. Halverwege het verhaal lijkt doinksoft hier echter verveeld te raken en mietert alles linea recta het raam uit. Ik kan vanwege spoilers uiteraard niet meteen expliciet zeggen wat er gebeurd, maar ik kan je wel een tip meegeven: raak niet te gehecht aan de eerste helft van de game. Het is voor mij persoonlijk erg conflicterend. Aan de ene kant zie ik wat doinksoft wil doen en ik applaudisseer dat, maar daarom is het nog vervelender dat vroegtijdig de stekker eruit getrokken wordt. Sommige gedeeltes van het verhaal en de personages daarin hadden echt veel profijt kunnen hebben bij net wat meer ademruimte.

Niet dat gehecht raken aan wat er om je heen gebeurd snel gebeurt, moet ik vermelden. Het is best bizar hoe doinksoft te werk gaat als we het hebben over de toon van de game. Het opent met een gruwelijke plaats delict om vervolgens een paar minuten later lekker lollig te doen over de gehele situatie met personages die zichzelf absoluut niet serieus nemen. De beste mensen bij doinksoft geven aan dat ze "een klein team zijn bestaande uit vrienden die zichzelf er niet van kunnen weerhouden om humor en speelsheid in hun game te proppen". Ik begrijp het compleet, hé. Je moet een beetje grappen en grollen kunnen gebruiken om door het gruwel des leven te kunnen grinden. Maar wat Gunbrella vaak overkomt, is dat ze op enorm wisselvallige wijze hun toon aanpassen. Het bombardeert de speler met quirky dialoog, terwijl het om de haverklap met een trieste scene aan komt kakken. Je hebt net de moeder van deze drie welpjes vermoord en nog geen drie tellen later krijg je alweer woordgrappen naar je harses geslingerd. De botsing van tonen zorgt ervoor dat ik niet lekker mee kan gaan in het luchtige commentaar van Gunbrella, maar ook de dramatische momenten verliezen hun impact, omdat ik weet dat doinksoft hier toch weer lacherig over gaat doen binnen no-time.

De geuren en kleuren van Devolver

Goed, het plot schopt mij op meerdere vlakken tegen het zere been - het is een wonder dat ik nog niet op krukken loop. De verloren potentie van het narratief is extra jammer, omdat de wereld zelf wel tof in elkaar steekt. Zoals al eerder vermeld speelt Gunbrella zich af in een rauwe noir-punk wereld, waarin bedrijven de werkende man uitmelken en waar autoritaire figuren altijd misbruik maken van hun positie. De wereld ademt een bepaalde afgunst richting de moderne werkcultuur en steekt dan voornamelijk de middelvinger op naar de elite. Middels een trein bezoek je de diverse locaties die Gunbrella vormgeven. De mensen bij doinksoft hebben een aantal zijmissies toegevoegd, die vooral draaien om het ondersteunen van de vele NPC's. De keuzes die de speler maakt hebben uiteindelijk impact op de wereld. Je ziet ook visueel een aantal zaken veranderen en hierdoor heb je het gevoel dat je aanwezig bent op een locatie die echt leeft.

Devolver Digital weet ze altijd goed uit te kiezen. Nee, ik heb het niet per se over de quirky humoristische games, maar vooral ook over de visueel aantrekkelijke selectie. Ja, de line-up van deze uitgever bestaat altijd uit de mooiste games van de klas en ook Gunbrella is hier geen uitzondering in. De prachtige pixel-artstijl complimenteert de lugubere praktijken die plaatsvinden. Het gebruik van wat grauwere kleuren en het korrelige 'film grain' effect geeft Gunbrella een authentiek uiterlijk. Het design is vooral sterk wanneer we kijken naar de vele NPC's die de actiegame kent. Het zijn levendige figuren met uitbundig animatiewerk - vooral op het gebied van gezichtsanimaties doet het denken aan andere absurde titels, zoals WarioWare. Ik wil in ieder geval wel nog een aantal zinnetjes wijden aan het audiodesign in Gunbrella, want deze behoort tot het beste wat ik gehoord heb dit jaar. De soundtrack heeft een swingende vibe en de vele geluidseffecten zijn echt een genot om naar te luisteren. Het heeft die sinistere achterwaartse toon eraan hangen, waar een audiofiel zoals ik gewoon echt heel goed op gaat.

Weersvoorspelling? Hagel.

Nu komen we aan bij de kern van Gunbrella. Zoals de titel al doet vermoeden spendeer je veel tijd met het uitdelen van 'buckshot'. De combat in Gunbrella weet te allen tijde het tempo erin te houden en je voelt de intensiteit vaak uit je scherm knallen. De diverse vijanden - van kwaadaardige cultisten tot het agressieve lokale leven - proberen je een halt toe te roepen, maar de realiteit is dat ze niet tegen jou zijn opgewassen. Ja, want de Gunbrella is niet alleen een shotgun die je ook meeneemt wanneer je in een regenbui terechtkomt. Met dit stukje vakmanschap kun je kogels pareren en opponenten een goede beuk verkopen. Daarnaast kun je diverse ammunitiesoorten - zoals granaten, vlammenwerpers, enzovoorts - erop schroeven voor wat extra vuurkracht. Klinkt tof, toch? Nou ja, als de speler het ook echt nodig zou hebben. De vele toevoegingen aan het arsenaal zijn leuk bedacht, maar de basis van de Gunbrella is al zo sterk, dat je waarschijnlijk niet veel behoefte hebt om te experimenteren. Ja, de boomstick is al zo sterk dat je menig eindbaas ermee tot moes knalt. Hierdoor verlies je een beetje de noodzaak om echt aan je arsenaal te werken en de diverse tools te gebruiken voor de verschillende jobs. Zelfs een hogere moeilijkheidsgraad kan niet voorkomen dat je door Gunbrella heen sprint zonder je ooit echt bedreigd te voelen. Gemiste kans, maar over het algemeen is de combat wel erg vermakelijk.

Naast het gebruik bij wind en weer en het uitspugen van ammunitie, is jouw Gunbrella ook noodzakelijk bij het platformen. Uitermate sierlijk zweef je door de lucht als Marry Poppins en dit is een tweezijdig zwaard. Aan de ene kant voelt het goed om door de levels heen te dashen. Je voelt je ontzettend wendbaar en de mobiliteit in Gunbrella voelt dan ook goed. Soms voelt het echter net wat té goed. De platform-uitdagingen die doinksoft presenteert stellen niet zoveel voor. Niet omdat ze niet leuk bedacht zijn, maar met de Gunbrella aan jouw zijde ben je elk obstakel machtig. Als je elke keer zo snel door de levels zoeft, dan moet je dat natuurlijk niet doen op een lege maag. Ja, want in Gunbrella kun je ongeveer alles eten wat los en vast zit: appels, knoflook, ratten - ja, het hele rattenplan verdwijnt in jouw maag. Eten zorgt ervoor dat je wat extra hartjes hebt om een klap mee op te vangen. Het zorgt ervoor dat je wat meer eigen inspraak hebt in hoe voorbereid je een moeilijk gevecht ingaat, maar ook hier zorgt het ervoor dat het wel wat uitdaging van de speler wegneemt.