Review: Lord of the Rings: Return to Moria - Een guilty pleasure Pc

Het is alweer jaren geleden, maar vroeger bestonden er fantastische Lord of the Rings games. Het is jaren stil geweest, maar langzaamaan wordt de droom om weer in Midden-Aarde te duiken werkelijkheid. Als iemand die vooral gek is op de films en ondertussen met de dialogen mee kan spreken, begint het met elke aangekondigde game een beetje te kriebelen. Met de rampzalige Gollum wordt elke game met Lord of the Rings in de titel met argwaan bekeken. Zo ook Lord of the Rings: Return to Moria. Je moet het maar durven om als kleine studio een game te maken die plaatsvindt in één van de meest geliefde fantasiewerelden. De game stelt ook zeker niet teleur, maar gaat hier en daar nog de fout in. Ondanks dat kan ik met de uren die ik in de game heb gestoken zonder schaamte zeggen dat Lord of the Rings: Return to Moria mijn guilty pleasure is.

Speak, friend, and enter

Nadat Sauron is verslagen, keert Gimli terug naar de Glittering Caves by Helsmdeep om daar een nieuw dwergenkoninkrijk te stichten. Ondertussen helpt hij met het herbouwen van Rohan en Gondor. Toch heeft hij het idee dat hij meer moet doen in Lord of the Rings: Return to Moria, want dit dwergenrijk is nog steeds in handen van orken en goblins. Hoewel de dwergen eigenlijk wachten op de terugkeer van Durin, besluit Gimli om het heft in eigen handen te nemen. Door heel Midden-Aarde wordt de oproep gedaan om naar Moria te trekken en samen het dwergenkoninkrijk Khazad-dûm te veroveren en te herbouwen. Jij bent één van de dwergen die de reis naar de deur van Durin aflegt om Gimli te vergezellen. Hierdoor krijg je de mogelijkheid om je eigen dwerg te creëren. De character creation is niet uitgebreid, maar de typische dwergenbaarden en haarstijlen zijn in feite al voldoende. Daarnaast kun je nog bepalen waar jij vandaan komt. Ben je afgereisd van de Lonely Mountain of was jij al onderdeel van The Glittering Caves? In totaal kun je uit zes dwergenkoninkrijken kiezen en dat bepaalt voornamelijk de kleding die je draagt.

De deur van Durin is echter niet te openen en daardoor wordt de beslissing genomen om explosieven te gebruiken. Voordat die ook daadwerkelijk gebruikt worden, komt er een schadow op je af en begint de boel in te storten. Jij bent de ongelukkige dwerg die naar beneden stort en daardoor terechtkomt in Moria, terwijl de rest nog veilig bovengronds is. De enige wezens die je nu nog vergezellen zijn grote ratten en de goblins die je, in eerste instantie, voornamelijk stalken. Gelukkig, blijkt de raaf Aric ook ondergronds te zijn beland. Van hem leer je dat er een vloek is uitgesproken over de deur van Durin, waardoor deze niet te openen is. Heel Khazad-dûm heeft last van die vloek en daardoor moet jij door Moria reizen om uiteindelijk weer bij het kamp uit te komen. De game geeft je dus een missie en die missie wordt telkens aangepast. Ondertussen zijn er ook een soort zijmissies aanwezig. De Axe van Durin is zoekgeraakt en jij kunt de stukken van de bijl terugvinden. Hierdoor moet je wel even je verwachtingen bijschaven. Een echte open-wereld survivalgame moet je niet verwachten. Hoewel de wereld wel willekeurig wordt gegenereerd, waardoor een nieuwe playthrough weer een andere map oplevert, is de game nogal lineair. Je moet namelijk steeds verder naar beneden en dat kan alleen op specifieke locaties. Voordat je afhaakt: er is meer dan genoeg te doen.

Dat Lord of the Rings: Return to Moria een passieproject is, is wel duidelijk. Tijdens het spelen krijgen je namelijk allerlei lore-fragmenten voor je kiezen. Zo vind je per direct na je val een achtergelaten bord van The Fellowship. De runestones die je kunt lezen spreken ook nooit over Gandalf, maar over Tharkûn. Dat is namelijk de naam die de dwergen aan hem hebben gegeven. De zes dwergenkoninkrijken zijn ook compleet uit de boeken gehaald en de ontwikkelaars hebben zelfs gebruikgemaakt van de dwergentaal. Veel van de lore-fragmenten en brieven van Balin en Orin kun je gewoon teruglezen. Moria zelf is natuurlijk niet helemaal canon, maar de belangrijkste plekken heb ik ondertussen wel teruggevonden. Het is één van de redenen waarom ik zo heb genoten van de game, want je bent voor heel even een dwerg in Midden-Aarde. Het wordt ook direct duidelijk dat Lord of the Rings niet alleen in de titel staat om mensen te lokken.

Roaring Fires, Malt Beer, Ripe Meat Off The Bone!

De gangen van Moria zijn complex en al helemaal als je de standaard route niet kunt nemen. Het is dan ook aan ons om door het gangenstelsel heen te navigeren en ingestorte gangen weer vrij te maken. Er zijn verschillende kamers waar je niet alleen vijanden tegenkomt, maar ook overblijfselen van het koninkrijk. Het navigeren is hierdoor wel een dingetje, want alles lijkt op elkaar. Het helpt dan ook niet dat de map onduidelijk is. De kamers en gangen worden op zich wel duidelijk aangegeven, maar de icoontjes zijn al snel irritant en ik kon ze niet verwijderen. Dit had een stukje gebruiksvriendelijker kunnen zijn, want verdwalen doe je al snel. Naast dat je de bijl van Durin kunt vinden, zijn er ook speciale graven die je kunt openen door de juiste beeldjes te vinden. Uiteindelijk ben je vooral aan het ronddolen om grondstoffen en materialen te verzamelen. Een groot gedeelte hiervan bestaat uit het weghakken van ijzer, steenkool, koper, tin en allerlei edelstenen. Als dwergen ergens blij van worden, dan is het wel mijnen. Mijn dwerg begon dan ook spontaan te zingen. Er zijn verschillende varianten en ik neuriede al gauw mee. Het zijn dit soort kleine momenten die ervoor zorgen dat ik Return of Moria leuk vind. Maar je kunt ook hout, metalen overblijfselen en allerlei planten vinden. Moria is namelijk rijk aan verschillende omgevingen. Ja, je zult voornamelijk gangenstelsels en steen tegenkomen, want de gehele game vindt ondergronds plaats. Er is echter ook een mooie groene elfen grot, waar je dan weer andere grondstoffen vandaan kunt halen. Het progressiesysteem zit lekker in elkaar. Elke keer als je nieuwe materialen oppakt, krijg je per direct een recept. Het mooiste vond ik het herbouwen van de vele standbeelden die er staan. Door deze weer in elkaar te zetten krijg je toegang tot nieuwe wapens en armour. Deze bestaan uit verschillende tieren, waardoor je telkens net wat meer schade doet en meer schade kunt incasseren.

Bij een survivalgame hoort ook crafting en basebuilding. Het craftingsysteem is niet extreem diepgaand, maar de basis is goed. Naast nieuwe armour en wapens moet je ook betere pikhouwelen maken. Hiermee kun je dan weer nieuwe edelstenen verzamelen en hardere stenen kapot maken. Aangezien je wapens en pikhouwelen telkens kapot gaan, moet je ze ook weer repareren. Dat dwergen van lekker eten houden, werd hierdoor wel duidelijk. Je kunt allerlei verschillende gerechten maken die niet alleen je maag vullen, maar ook je energie en gezondheidsbalk. In het begin van de game is het niet mogelijk om eten mee te nemen. Je moet naast het vuur een tafel neerzetten om te genieten van een warme soep. Ik vond dit een vreemde keuze, tot ik de oven vrijspeelde en erachter kwam dat je daar wel brood, gedroogd vlees en honingtaart mee kunt maken. Tja, dat is nu eenmaal een stuk makkelijker om in je rugzak mee te nemen. Met soep wordt alles zo nat. Door alle schema’s en recepten kent de game meer dan genoeg apparatuur en craftingtables.

De basis van de basebuilding is helaas niet zo sterk en dat levert twee, weliswaar kleine, problemen op. Ten eerste heb je alleen toegang tot wat stenen muren, waarmee je eventueel je basis kunt maken. Doordat Moria al bewoond is geweest door de dwergen, staan er op sommige plekken nog halve huizen. Het is een stuk eenvoudiger om deze te bewonen, omdat je de apparatuur en de craftingtables kunt repareren wat direct goedkoper is. Om ze te laten werken moet je wel een kampvuur neerzetten, maar dat is zo gebeurd. Zet nog even een fatsoenlijke deur en een muur met een raampje neer en je hebt een tijdelijk onderkomen. Doordat het je missie is om naar beneden te trekken, hoef je in het begin geen volledige basis te bouwen. Dit volstaat dus prima, maar haalt ook het nut van het bouwen naar beneden. Als je vaker mijn reviews leest dan weet je hoe dol ik ben op decoraties en totaal nutteloze basebuilding onderdelen. Ik heb gezien dat je later wel toegang krijgt tot trappen, maar dat miste ik in het begin. Ik heb ook nog geen tafels, stoelen, bedden en dergelijke vrijgespeeld. Er zal vast een reden zijn, waarom dit pas later in de game tevoorschijn komt, maar ik heb dat altijd het liefst zo snel mogelijk. Daarnaast werd er toch redelijk veel gesproken over verticaal bouwen. Hoewel je inderdaad toegang hebt tot steigers en platformen, hoef je daar in het eerste gebied geen gebruik van te maken, omdat je gewoon in de huizen kunt leven. De platformen kun je overal neerzetten en die heb je wel degelijk nodig om lager gelegen gebieden veilig te bereiken. Er is echter wel aandacht geschonken aan het craften en de basebuilding, want je hoeft niet alles in je rugzak te hebben. De grondstoffen in de kistjes tellen automatisch mee en het neerzetten van muren, platforms en werkbanken is ontzettend eenvoudig. Daarnaast moeten de muren stevig staan, want zonder ondersteuning op de grond storten ze in.

They have a cave troll

Als je Lord of the Rings: The Fellowship of te Ring heb gezien, dan weet je wat er allemaal ronddoolt in Moria. Naast de bekende goblins en cave trolls lopen er ook spinnen en wolven rond. De overgebleven Goblin-Men van Saruman zijn ook naar Moria getrokken. Hierdoor kom je tijdens het verkennen genoeg vijanden tegen, maar besluiten ze ook om je basis aan te vallen. In het begin houden de goblins je in de gaten en verdwijnen ze op het moment dat je naar ze toe loopt. Later in de game komen ze midden in de nacht naar je basis toe om die te vernietigen en jou een kopje kleiner te slaan. Er zijn dus diverse vijanden, maar ze zijn niet mooi vormgegeven. Ik heb hier geen problemen mee, maar het design van de vijanden had wel iets beter gekund. Hoewel de vijanden altijd proberen om je te omsingelen zijn ze niet heel slim. Tijdens het spelen ben ik een aantal bugs tegengekomen en het is typerend dat het allemaal te maken heeft met de vijand. Ze blijven soms gewoon stilstaan, waardoor jij er langs kunt lopen of ze eenvoudig kunt neerslaan. Daarnaast blijven de voetstappen regelmatig hoorbaar, terwijl de vijanden niet meer rondlopen of jij zelf stilstaat. Deze bugs vallen op, maar zijn altijd in het voordeel van de speler.

Ik kan het vechten niet anders dan simpel noemen. Je hoeft alleen met je wapen rond te zwaaien en aanvallen te blokkeren met je schild. Ondanks dat het simpel is, is het wel effectief. Je hebt namelijk altijd te maken met meerdere vijanden, maar doordat het vechten vloeiend is, voelt dat niet oneerlijk aan. Met een boog kun je ze vanaf een afstandje neerschieten, maar dat wapen vereist wel wat oefening. Ik heb al verteld dat je meerdere edelstenen kunt verzamelen en die blijken nog nuttig te zijn ook. Op een gegeven moment speel je de rune table vrij, waardoor je runen op je wapen kunt zetten. Ik heb per direct mijn saffieren ingeleverd om de anti-orc bonus op mijn bijl te zetten. Deze bonus zorgt er niet alleen voor dat ik meer schade toebreng aan orks, maar ook dat mijn bijl begint te gloeien als ze dichtbij zijn. Hoewel deze vijanden ook gewoon rondwandelen, omdat ze op patrouille zijn, hebben ze ook hun eigen kampen. Ontzettend logisch natuurlijk, want ze leven daar. Soms kom je dan een leider tegen die je kunt vergelijken met een eindbaas. Qua gameplay levert het ook wat op, want de kistjes hebben altijd edelstenen en de beruchte Black Diamonds die je nodig hebt om de Map Stones te bouwen, waardoor je kunt fast-travelen naar andere Map Stones. Hoewel je niet alle edelstenen hiervoor moet inzetten, is het wel handig als je al meerdere gebieden hebt vrijgespeeld. Je dwerg wordt namelijk ook moe en de donkere gangen van Moria hebben een slechte invloed op zijn mentale gesteldheid. Op tijd naar bed gaan en zorgen voor licht zijn dus noodzakelijk voor zijn moraal.

Mumsbanmê (tot uw dienst)

Dan zijn we alweer aan het einde van de review gekomen. Dat leidt ons wel tot het laatste punt wat nog even besproken moet worden. Zo moet je geen fantastische graphics verwachten. Ik vind de game er goed uitzien en heb het idee dat de ontwikkelaars specifiek voor deze stijl hebben gekozen. De gebieden zien er telkens net wat anders uit en alles is goed van elkaar te onderscheiden. Wanneer het donker wordt, zul je een fakkel nodig hebben om überhaupt nog iets te zien. Niet iedereen zal deze stijl mooi vinden, maar ik heb er niets op aan te merken. De problemen die nog onderdeel waren van de preview van Lord of the Rings: Return to Moria zijn verholpen, want de game werkt gewoon soepel. Hoewel ik op veel onderdelen positief ben geweest, vind ik het jammer dat er geen uitgebreide moeilijkheidsopties zijn. Er zijn namelijk veel grondstoffen te vinden en je kunt gerust een stukje naar beneden donderen, zonder gevolgen.

Als je meerdere survivalgames hebt gespeeld dan is Return to Moria eigenlijk te eenvoudig. Tegelijkertijd moet ik bekennen dat ik alleen het eerste gebied volledig heb verkend, terwijl er in totaal vier gebieden zijn. Het tweede gebied was alweer een stukje moeilijker, dus ook daar zit progressie in. Het is dus zeker geen game die je binnen tien uur uit hebt. Al zul je een stuk sneller door de game gaan als je besluit om je vrienden in te schakelen. Juist doordat de game aan de eenvoudige kant is, kan iedereen instappen en daardoor is wel Lord of the Rings: Return to Moria toegankelijk.

Gebruikte beeldmateriaal is gemaakt tijdens onze speelsessies op pc.