Review: Metal Gear Solid: Snake Eater 3D Nintendo 3DS

Ik bind mijn bandana om, zet mijn koptelefoon op en klik mij 3DS open. *bliep bliep* Ah, een beller, laat ik hem eens opnemen. Opdrachtgever Major Zero wil nog een keer de missie met mij doornemen via de radio voordat ik een tweede poging waag om wetenschapper Sokolov te redden. Iedereen heeft een vette codenaam in team Fox, behalve Sokolov, die blijven we mooi bij zijn naam noemen. Voorzichtig baan ik me een weg naar de afgesproken plek totdat ik een halve minuut later geen moer meer zie door de camera. What the f*ck!?

Ja, die camera zal niet je beste vriend zijn in dit avontuur. Soms zit hij op de verkeerde plek of zie je net te weinig, maar op het andere moment geniet je glorieus van het uitzicht op de Jungle terwijl je een paar bad guys naar dromenland schiet. En glorieus is het beeld zeker, want ondanks de lage framerate tijdens sommige cutscenes is de Jungle erg mooi gemaakt, zelfs de grassprietjes zien er op een korte afstand erg gelikt uit. De mooie beelden worden bijgestaan door de erg goede sound-effects. Zo kun je goed horen hoe ver een bewaker van je vandaan is of schrik je jezelf een ongeluk wanneer je op een bom trapt, met een flinke knal toe. Een koptelefoon is daarom ook een must.

Sluipen met een doel

Je missie is simpel, probeer de wetenschapper Sokolov te redden en probeer daarbij niet gezien te worden. Daarbij is het rondsluipen en ter plekke tactieken bedenken een must. Het is erg gaaf om bijvoorbeeld een bewaker bij zijn post weg te krijgen zonder dat hij je weet te vinden. Zo kan je proberen hem voor zijn kop te knallen met je 'stun gun' en hem naar dromenland te brengen, maar ook voor een veiligere optie kiezen en een wespennest naar beneden knallen waarna de bewaker het op een lopen zet. Nadat je een deel van het level hebt doorgespeeld kom je dan aan op de plek van bestemming, waarna je een lang stuk verhaal staat te wachten.

Spionage-film

Een stuk van het verhaal kijken is best leuk, het verhaal is namelijk best spannend. Het nadeel is dat de stukken die getoond worden erg lang duren. Zo zit je soms na het spelen van een level een minuutje of tien naar een cutscene te kijken. Je kan die wel skippen, maar dan mis je weer een deel van het verhaal. De game voelt daarom af en toe aan als een toffe spionage-film met gave stukjes gameplay ertussen. Ga het dan ook niet spelen als je op de bus zit te wachten want 'portable' mag de game wel zijn, je kan het beter spelen in een vrije middag thuis op de bank.

Duur

Daarmee komen we gelijk bij het grootste probleem aan van deze game: waarom zou je een handheld versie spelen wanneer je ook een (goedkopere) disk in je console kan proppen om de game te spelen? Dat ligt voornamelijk aan wat je zelf prefereert. De 3DS-versie doet namelijk absoluut niet onder aan zijn console-versies (sterker nog, je kan het nu ook in 3D spelen en Yoshi's spotten in de game!). Maar er zijn al verschillende goedkopere alternatieven om deze game te spelen. Vergeet bovenal niet, deze game is gemaakt voor op een console. Dat is ook meermaals tijdens de game te merken.