Review: Ori and the Will of the Wisps - De perfecte sequel Xbox One

Ori and the Will of the Wisps, wat kan ik erover zeggen? Laat ik je meteen vertellen dat dit een meesterwerk is en ik had echt niet verwacht dat deze game zo goed zou zijn. Zoals sommige van jullie misschien wel weten, was ik aan de slag gegaan met de voorganger Ori and the Blind Forest. Die game was al een prachtig staaltje werk, maar het had zijn probleempjes. Ori and the Will of the Wisps lijkt echter al die errors op te poetsen en doet in principe alles beter. De perfecte sequel noem ik het. Hoe heeft Moon Studios zich overtroffen? Je leest het hieronder, want ik neem je mee door de spirituele wereld van Ori and the Will of the Wisps.

Prachtig in stijl en boodschap

Het verhaal van Ori and the Will of the Wisps begint gelijk waar haar voorganger eindigde. Je ziet onze kleine band van outcasts, samen functioneren als een lief gezin. Geen familie via bloed, maar eerder door omstandigheden. Afijn, de focus ligt vooral op de kleine uil genaamd Ku, Ori's stiefzusje. Ondanks dat de familie gelukkig is, zie je dat Ku toch echt de behoefte heeft om haar vleugels uit te slaan, ze blijft nou eenmaal een uil. Na de nodige moeite krijg je haar de lucht in en verlaat je het bos van Nimbel. Door een krachtige storm raken Ori en Ku echter gescheiden en daar begint de speler zijn avontuur. De nieuwe wereld waarin Ori zich bevindt voelt in eerste instantie vertrouwd en bekend aan, maar door de loop van tijd ontdek je totaal nieuwe gebieden en mechanics die daar bij komen kijken. Ori komt erachter dat ook dit gebied in de problemen zit. Het licht is gebroken en verspreid over de wereld. Het is aan Ori de taak om zijn dierbaren te redden en het licht terug te brengen waar het hoort. Dit keer sta je er niet alleen voor. Ondanks het feit dat er gevaarlijke en corrupte monsters rondkruipen, zijn er ook vele vriendelijke gezichten. Ze zijn erg nuttig, want ze leren je nieuwe skills, upgraden je spullen en helpen je verder met je progressie. Je moet ze wel gewoon betalen hé, want kom op. Voor niks komt de zon op. De NPC's die je ontmoet, geven je ook soms quests mee. Ja, quests in een Ori game, ik was ook cynisch. Maar het werkt gewoon hartstikke goed en ze zijn een leuk excuus om de schitterende omgevingen opnieuw te bezoeken.

Zelfs die kleine quests kunnen een enorme emotionele donder uitdelen, want hierin is Ori and the Will of the Wisps zo ongelofelijk goed. Het verhaal raakt alle emotionele snaren en dat komt van iemand die normaal gesproken nooit geraakt wordt door de media die hij consumeert. Het vertelt het verhaal van acceptatie, verlies en je opofferen voor degene waarvan je houdt. Het is prachtig verteld en de muziek die daarbij komt kijken, is geweldig. Ik heb een zwak voor een goede soundtrack, maar mijn god. De soundtrack voor Ori and the Will of the Wisps is meesterlijk. Gareth Coker, jij absolute eindbaas. De muziek is uitzonderlijk gevoelig en prachtig gespeeld. Het is deze keer ook nog een stuk diverser dan bij Ori and the Blind Forest. Verschillende omgevingen, zoals de woestijnen en watergebieden, hebben allen een thema in hun soundtrack. Het zorgt voor een goede afwisseling. De hoofdattractie blijft wel de muziek die de belangrijke momenten in de game ondersteund, echt pure klasse. Grafisch is het andere grote aspect wat Ori altijd geweldig gedaan heeft. De werelden zien er bijzonder kleurrijk en heel gedetailleerd uit. Deze keer hebben ze de verbetering gemaakt, door niet overboord te gaan met elk klein lichteffectje. Het ziet er gewoon heel wat stabieler en minder chaotisch uit. Grafisch blijft Ori gewoon een geweldige game, maar in Ori and the Will of the Wisps is het grafisch detail echt van wereldniveau.

Lightsabers versus eindbazen

Ja, ik zie je denken. Het verhaal, muziek en de graphics, dat heeft Ori altijd goed gedaan. Maar hoe zit het met de zwakheden van Ori and the Blind Forest? Hoe is de combat dit keer? Ik ben erg opgelucht om te melden, dat de combat hartstikke goed is. Wat een omkeer! In plaats van dat balletje dat overal rondvliegt en de vijanden voor je aanvalt, wordt Ori een soort superheld. Je begint met je lightsaber. Nee, echt waar. Een zwaard gemaakt van Ori's licht! En daarmee maak je de eerste vijanden een kopje kleiner. Daar stopt het echter niet. Je kan je Ori ervaring helemaal eigen maken. Blijf je liever op afstand en doe je voorzichtig? Kies dan een lichtversie van de pijl en boog, met diverse upgrades! Of ben je zoals ik en spring je regelrecht in de actie? Dan zijn er genoeg ontzettend leuke wapens om mee aan de slag te gaan. Zoals een gigantische hamer, die je tegenstanders meters ver over de kop doet vliegen. Zo heerlijk dit. De skills en abilities die je herkent uit de Blind Forest komen meteen in de eerste momenten van de game terug, dus ervaren spelers voelen zich snel thuis in deze metroidvania game.

Maar de combat in een game is alleen leuk als de vijanden ook een beetje interessant zijn. Een paar gloednieuwe vijanden komen de line-up versterken en zorgen voor interessante scenario's. Moon Studios heeft de moeite genomen zelfs de vijanden met dezelfde mechanismes als de vijanden in Ori and the Blind Forest een complete redesign te geven. Het is immers een andere locatie, maar om zoveel moeite in je game te stoppen? Ik bied mijn nederige bedankbriefje aan. Maar de reguliere beesten zijn niet de gevechtsscenario's waar het om draait in Ori and the Will of the Wisps. Eindbazen zijn toegevoegd en holy shit, die zijn echt een aanvulling waarvan ik denk; ik wil meer. Na elk gevecht kon ik niet wachten op de volgende boss en ze waren stuk voor stuk memorabel en bloedstollend. Elke eindbaas bestaat uit meerdere fases en mixen je ervaring met wat parcourstracks. Je zal flink je best moeten gaan doen om de chaos onder controle te krijgen, maar wees gerust. De bossfight in deze game zijn ontzettend sterk, maar nooit oneerlijk. Precies hoe het hoort.

Ori kan het allemaal

Een cruciaal aspect in een metroidvania game is natuurlijk ook het platforming. Ori and the Will of the Wisps combineert uitstekend leveldesign met ontzettend strakke controls. Ori vliegt echt over je scherm heen en met de diverse skills komt hij een heel eind. Ik heb zelfs platform mechanismes gezien, die ik nog nooit eerder had beleefd en dat komt van iemand die diverse platform games op zijn lijstje heeft staan (Cuphead, Rayman Origins, Hollow Knight, etc.). Ori and the Will of the Wisps doet het toch net wat creatiever en de uitwerking is meer dan voldoende. Het voelt goed om op momentum met Ori aan deze secties te beginnen. Soms duurt het even voor het kwartje valt, maar wanneer je weet wat je te doen staat, is het gegarandeerd een plezierige ervaring.

Naast de verhaallijn en de vele quests kun je van alles beleven in de wereld van Ori and the Will of the Wisps. Je kunt jezelf testen bij diverse combat shrines, waarin je een soort arenagevecht houdt tegen diverse vijanden. Wil je liever racen? Er zijn verschillende Time Trials in de game aanwezig, waarin je tegen mensen over de hele wereld je Ori skills kan tonen. Je kunt je bezighouden met het verzamelen van allerlei items. De ene is goed voor je health, de andere voor je energy en er zijn ook wat speciale items die je kunt gebruiken voor het upgraden van je dorp. Ja, je woont samen met al je NPC vrienden en vriendinnetjes in een klein boomdorpje. Het is echt veel te schattig en zeker als je ze helpt het dorpje te verbeteren. Tijdens mijn speelsessie had ik wel af en toe het probleempje dat checkpoints niet correct werden geladen. Hierdoor was ik wat extra tijd kwijt met de game, omdat ik sommige gebieden opnieuw moest doorkammen. Dit is echter minimaal geweest en de Day 1 patch moet nog worden ingezet. Ik weet dus ook vrij zeker dat degene die de game op release spelen, hier geen last van gaan krijgen.

Ori and the Will of the Wisps screenshots zijn genomen tijdens onze speelsessie op de Xbox One X