Review: SOCOM: U.S. Navy SEALs Tactical Strike PlayStation Portable

Moeizaam veeg ik het laatste korreltje slaapzand uit m'n ogen. Het is carnaval beneden de rivieren, wat neerkomt op een combi van drinken, feesten en lang uitslapen. Vooral dit laatste gaat me goed af, al worden die twee andere dingen niet vergeten. Helaas moet iets serieuzers roet in mijn spreekwoordelijke eten gooien. De ambassadeur van Panama is namelijk ontvoerd door een aantal rebellen. Ik word opgeroepen tot een missie waarin ik mijn viertal van de Korps Commando's leiding moet geven en de ambassadeur dien te redden.

Schieten aan een ander overlaten

Om die ambassadeur te redden, is mijn manier van spelen volledig anders in vergelijking tot de eerdere SOCOM-titels op de PSP. Wegens gebrek aan voldoende analoge sticks verliep mikken en schieten nooit perfect. Daarom zal ik vanaf nu het schieten overlaten aan mijn 'squad', mijn team van twee keer twee man. Ik geef de bevelen - in het Nederlands -, van 'dood die rebel geruisloos' tot 'storm binnen met een flitsgranaat en bevrijd de gevangene'. Hoewel het leuk lijkt om de bevelen nu eens in het Nederlands te horen, is het geen aanrader. Het is een wonder dat mijn team luisterde als ik in het Nederlands tegen ze aanlulde, want met mijn teksten klonk ik eerder als een watje dan als een behaarde reus die ze hoort af te matten. Daarom is het maar goed dat er nog andere spreektalen te kiezen zijn, waaronder gelukkig het veel stoerder klinkende Engelse jargon.

Dankzij het feit dat ik nu niet zelf hoef te schieten, zijn alle besturingsproblemen verleden tijd. Maar nu de moeilijkheidsgraad van mijn missie niet meer wordt bepaald door de besturing, komt er iets anders om de hoek kijken: de rebellen. De rebellen zijn helaas niet al te snuggere types, maar staan wel zo opgesteld, dat ze mijn team bij 'n verkeerde beslissing om kunnen leggen. Juist daarom ben ik er; ik moet de tactische beslissingen nemen. Zo kan ik bijvoorbeeld bepalen om twee man (team Alpha) achter een muurtje te laten schuilen en de twee overige soldaten (team Bravo) de vijand te laten lokken. Wanneer de rebellen eenmaal in het schootsveld van Alpha terechtkomen, worden ze met 'n druk op de knop verlost van hun aardse bestaan. Deze beslissing, en talloze andere, maken deze missie uit de SOCOM-reeks zoveel anders dan andere delen. Elke situatie kan op verschillende manieren aangepakt worden, en elke situatie kan ook andere gevolgen hebben.

Eigen keuzes

Niet alleen de beslissingen die bepalen hóe je iemand omlegt zorgen ervoor dat deze missie niet lineair is, maar ook de omgeving helpt daarbij. In elke straat staan meerdere auto's, bankjes en bloembakken en het interieur van elk gebouw is uitgebreid genoeg om dekking te kunnen vinden. Ook voldoet deze missie aan de uitspraak, dat er meerdere wegen naar Rome leiden, want elk doel kan via verschillende routes benaderd worden. Zo kan Alpha de vijand via links en Bravo de vijand via rechts benaderen, om de rebellen op deze manier in te sluiten. Vervolgens is het 'n voor 'n afschieten van de Zuid-Amerikanen appeltje eitje voor het viertal. Het is zelfs mogelijk om als leider Alpha 'n doel te laten voltooien en Bravo tegelijkertijd een ander doel, simpelweg door tussen beide eenheden te schakelen. Omdat elk doel zo op verschillende manieren bereikt kan worden, kan alles meer dan 'n keer gespeeld worden, wat het natuurlijk een stuk leuker maakt.

Genieten van omgeving

Hoewel ik me er vooral op moet richten mijn squad levend door elk level te loodsen, heb ik soms de neiging even te genieten van de omgeving. Deze ziet er namelijk erg goed, gevarieerd en uitgebreid uit, zeker wanneer ik bedenk dat ik deze missie op mijn PSP uitvoer. Gelukkig kan er aardig wat tijd van de omgeving genoten worden, want deze missie is opgedeeld in tien à  vijftien levels, die elk toch zeker wel een uurtje kunnen duren. Vanwege deze lengte zijn er ook een aantal checkpoints in elk level geplaatst, zodat ik als commandant niet helemaal overnieuw hoef te beginnen wanneer ik mijn team niet goed genoeg coachte.

Het online slagveld betreden

Hoewel offline al genoeg te beleven is, kan, net als in voorgaande delen, ook online de strijd worden voortgezet. Helaas is deze missie van SOCOM online minder geslaagd dan de twee eerdere delen op de PSP. Allereerst zijn er maar weinig commandanten online te vinden, en ten tweede werkt het ook niet helemaal soepeltjes. Regelmatig volgde m'n squad bevelen pas laat of zelfs niet op (dit lag niet aan het mietjesklinkende Nederlands), en daarnaast stottert het beeld vaak hevig, terwijl er geen granaat te bekennen is. Ook is de online optie alleen aan te raden wanneer je een headset hebt, want zonder communicatie, zal het omleggen van de vijand een zware klus zijn.