Review: The Falconeer - Vliegen over niemandsland Xbox One

Geplaatst: 8 november 2020 17:00
Aangepast: 8 november 2020 17:42

Als je mijn preview van The Falconeer hebt gelezen, dan weet je eigenlijk al voldoende. Veel van de zorgen die ik had, zijn verwerkelijkt geworden en ik ben sip nu. De trailers hadden echt mijn aandacht gegrepen en ik had zin om aan de slag te gaan met deze game op de Xbox Series X! Maar helaas mocht het toch niet zo uitpakken. Echter als je al hebt gespiekt naar mijn score, dan zie je ook dat het niet een dikke onvoldoende is. Soms had ik namelijk gewoon plezier met The Falconeer. Waar gaat het mis, maar waar schijnen die kleine zonnestraaltjes aan hoop door? Pak je zadel en je favoriete vogelsoort, want we gaan opstijgen met The Falconeer.

onbekend

Too much water

IGN werd berucht met het kritiekpuntje dat ze een bepaalde Pokémon-game de beoordeling "too much water" gaven, oftewel te veel water. In The Falconeer is dit zonder ook maar een schrijntje sarcasme een serieus kritiekpunt. The Falconeer presenteert vol trots haar grote open wereld en het heeft echt wel zijn charme. De wereld is groot en doordat je perspectief in principe hetzelfde is als die van een valk, lijkt de wereld groots. Het moment dat je de lucht in schiet en naar beneden kijkt, dan voel je echt de schaal van deze game. Het is een mooi spektakel, maar niet foutloos. De wereld van The Falconeer is namelijk erg grijs, grauw en te identiek aan elkaar. Je ziet mijlenver alleen water en wat kale rotsen, met een opgebouwde gemeenschap hier en daar. Visueel is daarom The Falconeer indrukwekkend, maar tegelijkertijd ook gewoonweg saai.

Het verhaal van The Falconeer is verrassend diepgaand. Dit ga je de eerste uren echter niet merken. Het vertelt het verhaal niet zozeer op een hele efficiënte wijze, maar de lore die erachter bedacht is, maakt wel de extra stap om het interessant te maken. Het hele concept van de game is natuurlijk ontzettend uniek en ook één van de redenen waarom ik er graag mee aan de slag wilde gaan. Rondvliegen op een gigantische roofvogel in een vergane wereld? Tuurlijk heb je mijn interesse dan te pakken. Die interesse wordt echter ook meteen weer op de grond kapot gesmeten wanneer ik te maken kreeg met de NPC's. Deze figuren hebben mij zo hard laten lachen vaak met de voice-acting. Was dat de bedoeling? Was het de bedoeling dat de accenten zo extreem overdreven waren dat niemand ze meer serieus kan nemen? Ik heb geen idee, maar het verhaal van The Falconeer lijkt zichzelf dan weer wel heel serieus te nemen, wat een aparte mix is. Buiten het feit dat de lippen van de NPC's totaal niet overeen komen met wat ze vertellen, laat The Falconeer de bal hard vallen op dit gebied. Geen protagonist en geen interessante personages in een wereld die schreeuwt om meer structuur en duidelijkheid in de manier hoe het zijn verhaal presenteert.

onbekend

Papegaaitje leef je nog

De dogfights in The Falconeer zijn niet indrukwekkend. Dit komt vooral omdat ik niet het gevoel kreeg dat mijn wapens ook directe impact hadden op mijn tegenstanders. Natuurlijk kwam er wel een leuk lichteffectje van af, maar daar hield het ook op. De dogfights voelden kunstmatig aan. De camera en controls tijdens deze gevechten voelen dan wel een stukje beter, maar dat ligt heel erg aan gewenning. In de eerste paar uur van The Falconeer was ik alleen maar aan het worstelen met de controller, maar gelukkig is dit een goed werkend systeem wat gewoon een beetje geduld van de speler vereist. Dat het fijn speelt, is op zich een goed punt, aangezien de impact al mist. Maar de combat mist nog iets cruciaals en dat zijn interessante vijanden.

Het hielp echter ook niet dat de piraten waar je tegen vecht gewoon vreselijk ongeïnspireerd zijn. Ze zien er precies hetzelfde uit als alle andere NPC's, maar dan met een ooglapje op, of een maskertje voor de mond. Coronaproof? Ja, dat wel. Maar niet bepaald een interessante factie om tegen te vechten. Ze schelden je uit tijdens de gevechten, maar die voicelines heb je binnen een paar minuten allemaal wel gehoord. Ze deden mij heel erg denken aan de Psycho's uit de Borderlands-serie. Het enige verschil was echter dat die gekken tenminste een presentatie konden maken en ook daadwerkelijk intimiderend en/of grappig over konden komen. De piraten missen dat scherpe randje en ik ben ze eerlijk gezegd waarschijnlijk na het schrijven van deze review al weer vergeten.

onbekend

De screenshots zijn overgenomen van Steam

Het eindoordeel van Bram Noteboom

The Falconeer is als een indiegame een gemixte ervaring. Aan de ene kant is de game zo ontzettend uniek en prikkelt het snel je aandacht. In welke game kun je nou op een gigantische valk vliegen, om vervolgens in dogfights terecht te komen met piraten? De gehele wereld voelt groot aan en zeker wanneer je opstijgt dan zie je dat de game flink (en letterlijk) de hoogte inschiet. Het gaat echter mis wanneer je de presentatie loslaat en kijkt hoe de gameplay zelf in elkaar zit. De combat voelt niet impactvol aan en dat haalt meteen de angel uit de algemene gameplayloop. Verder is de wereld wel ontzettend groot, maar uiteindelijk ga je heel veel hetzelfde zien en in een game waarin je toch flink wat uren moet pompen, is dat vrij vervelend. Verder kan het verhaal je waarschijnlijk niet overtuigen om te blijven hangen en de NPC's zijn eigenlijk figuren zonder echte persoonlijkheden. Je krijgt er misschien wel een lachbui van, wanneer ze je overspoelen met dialoog gepaard met accenten waar een zeeman uit Rotterdam nog u tegen zegt. The Falconeer had de potentie om een hoogvlieger te worden, maar is op dit moment begraven onder simpele problemen.

    Aardig
  • Uniek concept
  • Lore is diepgaand
  • Groots in schaal
  • Vliegen voelt vloeiend aan
  • Voice-acting is lachen
  • Combat mist impact
  • Omgevingen te identiek
  • NPC's missen diepgang
  • Piraten design
  • Lipsyncing
  • Voice-acting is lachen
Bram Noteboom Content Manager

Ons Brammeke is van alle markten thuis. Is hij niet nieuws aan het pennen, dan staat hij wel voor de camera of hangt hij achter de microfoon voor de Game Over-podcast. Een ding is in ieder geval wel zeker, Bram heeft altijd zijn hart op de tong en schuwt niet weg van een pittige discussie. We noemen Bram dan ook niet voor niets "het wonderkind" hier op de redactie.

Informatie bij dit artikel

Je moet eerst inloggen om deze game aan je favorieten toe te voegen.

Packshot The Falconeer

Series

-

Uitgever

Wired Productions

Reviewscore

Platforms

Pc, PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch, PlayStation 5, Xbox Series

Releasewindow

10 november 2020

Ontwikkelaar

Tomas Sala

Gameliner Awards

-

Lees meer
Reacties
Er zijn nog geen reacties
Nog niet uitgepraat? Praat verder op Discord