Review: Unreal Tournament 3 Pc

Unreal Tournament, 'n van de meest bekende games in de online multiplayer shooterscène. Hier is het nieuwe deel met een bomvette engine en grotendeels de bekende gameplay. Dus een singeplayer die hooguit fungeert als opwarmertje voor de online slachtpartijen en geen greintje realisme te bekennen. Maar zoals bij bijna iedere game is er ook weer wat te zeuren bij.

Zet de videokaart maar aan het werk

Zoals altijd zet ook UT3 weer eens de maatstaf voor de graphics. Niet alleen door prachtige belichting en high res textures, maar ook door het feit dat de engine erg goed in elkaar steekt. We hebben het hier over dezelfde engine als die gebruikt wordt in Gears of War. Fans van dat spel weten waar dat op neerkomt. Voor diegene die dat niet weten: UT3 draait erg soepel, zelfs op vrij zwakke systemen. Een hele opluchting voor diegenen die geen duizenden euro`s kunnen spenderen aan een top-of-the-line game-pc. De engine vertoont ook vrijwel geen bugs of dergelijke foutjes, het is allemaal gewoon erg `af`. Het geluid doet vrolijk mee met graphics en klinkt dan ook vol, mooi en nergens een klikje of popje te horen. Zelfs als er twaalf verschillende wapens binnen gehoorsafstand zijn en op dat moment net een 'necris glider' op je hoofd neerstort, blijft het prachtig klinken en zakt de framerate bijna niet in elkaar. De maps maken volop gebruik van de pracht en praal die de engine kan leveren, maar gelukkig blijft het hier niet bij. Ze steken goed in elkaar en bieden dezelfde kwaliteit als we gewend waren van de voorgangers, op sommige stukken misschien zelfs nog een tandje beter. Tel dit bij elkaar op en we hebben een solide basis voor een online shooter.

UT als vanouds?

UT3 blijft vrijwel geheel trouw aan de oude formule, met een aantal kleine tweaks hier en daar om het geheel wat op te frissen. De Shieldgun is vervangen door de bekende Impact Hammer. Uiteraard wel een nieuw model, maar het heeft vrijwel dezelfde werking als in UT2004. Ook zijn de meeste speelmodi meegenomen uit de oudere UT`s, al missen er wel een hoop, zoals Onslaught, Assault, Mutant, Last Man Standing, Invasion, The Classic Bombing Run, Domination en Double Domination. Het is erg jammer dat er in dit nieuwe deel minder modi aanwezig zijn dan in de oudere delen. Ook de menu`s zijn erg onhandig en waarschijnlijk een concessie, gemaakt voor de consoleversies. In de oude UT`s was het mogelijk vrijwel alles aan te passen aan de voorkeur van de speler. Nu is dat ontzettend versimpeld. Wederom een aanpassing die er waarschijnlijk inzit om de game hetzelfde te houden op de verschillende platformen. Dit doet helaas wel erg af aan het geheel en het wordt voor de echte fans dan ook wachten tot de mod-community er mee aan de haal gaat, om de goede oude vertrouwde dingen terug te halen. Gelukkig is UT3 hier dan wel weer heel geschikt voor, net zoals zijn voorgangers. Mods zijn al standaard opgenomen in het menu onder `mutators` en de leveleditor is meegeleverd.

Nog iets nieuws onder de zon?

UT komt gelukkig nog wel aanzetten met iets wat we nog niet eerder hadden: voertuigen, een hoverboard, Back to the Future-fans kunnen hun lol op, en het tactisch georiënteerde Warfare. De vehicle`s worden vooral gebruikt in `Vehicle CTF` en `Warfare` en bieden buiten een snel vervoer van A naar B ook de mogelijkheid de vijand vanuit de lucht of de grond te bestoken met het complementaire wapengeschut. Warfare biedt een grote map met daarop een aantal `nodes` die door de teams in 'n lijn vanaf hun eigen `node` veroverd dienen te worden om zo uiteindelijk de vijandelijke node te vernietigen en een zuurverdiend punt te scoren. Er zitten ook secondary objectives in en die maken het hele gedoe behoorlijk dynamisch. Het kan best een tijdje duren voordat het virtuele touwtrekken resulteert in een punt voor 'n van de teams. Verwacht dan ook niet dat je de eerste keer `Warfare`meteen doorhebt wat je aan het doen bent. Gelukkig kun je in de singeplayer wat oefenen om niet meteen online voor lul te staan. Het is nu ook mogelijk de singleplayer campaign met wat vrienden aan te gaan. Niet erg spannend voor de doorgewinterde veteraan, maar wel erg leerzaam voor de nieuwelingen.