Review: Warhammer 40K: Darktide - Heeft wel wat tide nodig Pc

"Lief dagboek, dit is dag 'weet ik veel' op Tertium. Deze gevangenis is eigenlijk best wel kut. Maar ja, dan had ik maar niet zo dom moeten zijn om mezelf negatief uit te laten over de God Emperor. Dan ben je ineens een ketter en krijg je dit soort dingen. Godzijdank voor de poxwalkers die zojuist de faciliteit bestormen alsof ze uit de groepsfase van het WK zijn geknikkerd. Dat geeft een Psyker/Ogryn/Zealot/Veteran toch weer wat om voor (of tegen) te vechten, wat mij in de ogen van het Imperium al iets minder waardeloos maakt. Ze vertrouwen me voor geen meter, maar ik krijg toch een bijl/lasgun/autogun/strontschep in mijn knuisten geduwd om mee te vechten. Het had erger kunnen zijn."

Welkom op tertium, waardeloos stuk vreten

De bovenstaande alinea mag wellicht een tikkeltje vreemd overkomen, maar het vat perfect samen waar we in Fatsharks Warhammer 40.000: Darktide mee moeten dealen. Jij, een Reject, bent door het Imperium van de God Emperor uitverkoren om je ziel te geven in de strijd tegen het tuig dat ronddoolt op Tertium. Iedereen heeft een pesthekel aan je, maar omdat je best wel een potje kunt vechten ben je toch bruikbaar voor de Astra Militarum. En dat zorgt voor een rete-verslavende ervaring in Darktide, een online first-person co-op shooter waarin de sfeer als poxwalker-bloed tegen de Hive City plinten klotst.

Nu is het zo dat Fatshark niet geheel onbekend is met het creëren van een online co-op game in het Warhammer universum. Sterker nog, het weet zelfs verdomd goed hoe het dat moet doen. Wie een beetje bekend is met Fatshark, kent de Vermintide-games maar al te goed en wie de Vermintide-games kent, weet wat het van Darktide kan verwachten. Lomp geweld waarin een litertje bloed meer of minder niet boeit, mogelijk gemaakt door aanhoudende hordes vijanden die zich op je werpen alsof het niks is. Maar waar Vermintide zich bovengronds afspeelt en zich toespitst op klassieke wapens, gooit Darktide het over een ondergrondse boeg waarin moderner wapentuig de ruimte krijgt.

Wie ben ik? Niemand! Dat ben je!

Wat voor wapentuig jij gaat hanteren, is sterk afhankelijk van wie jij verkiest te zijn. Diep van binnen weet je dat je in de ogen van de Emperor een nobody bent, maar je mag wel zelf kiezen of je een Ogryn, Zealot, Veteran of Psyker nobody bent. Middels een character creation proces vorm je jouw achtergrond, wat ook niks uit lijkt te maken, tot je met drie andere Rejects in de krochten van Tertium wordt gemieterd. Dan bepaalt de mix van persoonlijke achtergronden wie wat tegen elkaar mompelt of schreeuwt en dat zorgt voor een zeer welkome dynamiek die dus elke pot anders kan uitpakken.

Maar goed, classes dus. Elke class heeft dus zijn eigen speelstijl en daarmee heeft iedere type speler dus wel iemand waar hij/zij/het zich mee kan identificeren. De Ogryn is de lompjoekel van het stel: groot, sterk en log. Oftewel de tank. De Veteran is de keuze voor de spelers die zich meer van een afstand wil bezighouden, waar het één voor één tegenstanders wegplinkt. De Psyker kan van een afstand met diens psionic vaardigheden de boel lekker beïnvloeden, wat het leven van een Zealot een stuk eenvoudiger maakt wanneer deze met een zeer primitieve uitgeruste doch heerlijk wegschietende autogun assault rifle de hordes uitdunt.

Mag het een onsje meer zijn?

En die hordes zijn er in overvloed, geloof me. Het maakt niet uit welke missie je kiest middels de centrale hub op je thuishonk. Darktide zorgt ervoor dat elke opdracht voorzien is van voldoende tegenstand. Wat dat betreft heeft Fatshark de opbouw van elk level best aardig onder controle. Smalle corridors waar slechts een handvol makkelijk kanonnenvoer vertoeft monden al snel uit in grote open ruimtes waarin hordes vanuit alle hoeken en kieren kunnen binnenstromen. En wanneer dat stromen begint, dan is Darktide op zijn best en zijn slechtst. De chaos brengt namelijk van alles met zich mee. Naast de overvloed aan hersenloos Poxwalker-vlees biedt Tertium ook allerhande "slimmere" tegenstand in de vorm van snipers, grenadiers en trappers om de variatie in jouw viertal te counteren.

Daarom is het ook verstandig om met een gevarieerde squad op pad te gaan. Met vier Zealots kun je niet zo heel veel tegen een meute waarin ranged aanvallen je om de oren vliegen. Een beetje suppressive fire is dan wel zo fijn, al is het maar omdat de tegenstanders zich dan al gauw gaan verschuilen. Perfect! Dan kan je Ogryn (of iemand anders mag ook) er mooi heen stormen om diens kop eraf te klieven. Maar chaos heeft ook een keerzijde en in het geval van Darktide is dat optimalisatie. Nu moet ik wel bekennen dat ik het gros van mijn speeltijd heb moeten doorbrengen in een betaversie van de game, maar de prestatie van Darktide is wel enigszins discutabel te noemen. Wie de game in volle glorie wil aanschouwen en alle grafische opties open zet in de configuratie, kan wel eens rekenen op wat framerate issues. En dat wordt er dus niet perse beter op wanneer talloze vijanden op je scherm verschijnen.

Hmmm, dat is framed

Voor de één is dat een reden om Darktide af te raden, voor een ander is het een bijkomend risico van een Fatshark-game spelen. Zoals ik eerder al aangaf, mensen die bekend zijn met Fatshark weten hoe de ontwikkelaar te werk gaat en een game in minder geoptimaliseerde toestand uitbrengen is kennelijk normaal. Nu is het overigens niet zo dat Darktide absoluut onspeelbaar is. Verre van zelfs. Maar het is wel betreurenswaardig dat een game als Darktide wel van je vereist dat je de grafische settings wat naar beneden bijstelt om van een vlot draaiende ervaring te spreken. Helemaal wanneer je beseft dat de game best even over pre-shader caching en laadtijden doet.

Dat zou allemaal nog niet zo erg zijn wanneer Darktide niet de impressie geeft dat Fatshark de prioriteiten wat verkeerd heeft gelegd. Dat een game nog een beetje opgepoetst moet worden, soit. Dat kunnen we nog wel begrijpen, ook al zou je kunnen redeneren dat men het dan gewoon onder Early Access had moeten scharen. Maar dat je wel tijd hebt gemaakt om complete skin packs te maken - die men ook nog eens tegen exorbitante bedragen aan je probeert te slijten - is wel een tikkeltje apart te noemen. Maar goed, skins zijn sowieso iets waar Fatshark hard op lijkt te gaan, wat blijkt uit de in-game economy. Amper tweeduizend credits voor een wapen tegenover veertigduizend(!) credits voor een hippe broek? Tuurlijk!

Ik mis(sie) aanbod

En ja, ik snap best wel dat Fatshark sommige items achter een virtuele paywall verstopt. Je moet toch wat achter de hand hebben om spelers bezig te houden. "Panem et circenses"(brood en spelen), zoals de Romeinen het ooit wisten te brengen. Maar Fatshark houdt het liever bij "skins en kloffies", die je dus (meestal) met in-game centen kunt unlocken. Daarvoor moet je dus wel bijzonder hard grinden, wat ook nog niet zo erg zou zijn als de aangeboden content divers genoeg zou zijn om er geen herhalingsoefening van te maken. Want zo voelt het voor nu wel een beetje aan. Fatshark probeert de boel wel een beetje levendig te houden door er een roulatieschema op los te laten. Maar dat neemt niet weg dat het nu vooral neerkomt op "missie in, doel bereiken, cashen, andere missie proberen, verliezen, toch cashen (want je gaat nooit met lege handen terug naar de basis), toch maar weer die makkelijkere missie spelen".

En hoewel ik hiermee het risico loop dat ik mega-negatief uit de hoek kom, moet ik ook bekennen dat ik dezelfde missie met liefde en plezier blijf herhalen. Noem me gek, maar Darktide is ondanks de tekortkomingen een hele toffe game om te spelen. Ja, het is soms horten en stoten, en veel van hetzelfde. Maar wanneer de neogotische wereld van Tertium haar duisternis op je leegstort en de opzwepende 'choir-heavy' strijdklanken van Jesper Kydd op volle toeren draaien, dan kun je niet anders dan grijnzen. Dan moet je toegeven aan de dopamine rush die deze "Early Access" game in je ontketent. Het moge dus duidelijk zijn dat Fatshark nog heel wat heeft om aan te werken, vooral wanneer het de Vermintide-veteranen tevreden wil krijgen en houden. Dat je wel tijd steekt in randzaken, maar vergeet om terug te blikken naar eerdere verzochte features (want waar is je crafting system heen?), dat is voor velen toch onbegrijpelijk. Oh, en denk je ook nog een keertje aan de solo spelers die met bots willen strijden in plaats van een groepje loot-grabbing randoms? Afijn, doe met deze opmerkingen wat je wilt. Ik ben maar een simpele Reject.