Stellar Blade review - Is zeker de moeite waard

Stellar Blade is een nieuwe IP van Shift Up Corporation. De ontwikkelaar heeft zijn sporen verdiend met het maken van games voor de mobiele markt. Met Stellar Blade die exclusief voor de PlayStation 5 uitkomt, maken ze de sprong naar de console markt. Deze game stond hierdoor helemaal niet op mijn radar, maar in mijn preview van Stellar Blade kun je lezen dat ik aardig enthousiast ben geworden door de mooie vormgeving en intense gevechten. Of Shift Up er goed aan heeft gedaan om de mobiele markt te verruilen voor de console markt en of ze het succes van hun mobiele games kunnen evenaren, lees je in de review Stellar Blade.

Let’s save the world (again)

In Stellar Blade keer je onder grillige omstandigheden terug naar de aarde om deze te bevrijden van de Naytibas. Zij hebben de mensheid gedecimeerd en bijna uitgeroeid waardoor de overgebleven mensen naar een kolonie in de ruimte zijn gevlucht. Eve moet als lid van de 7th Airborne Squad de Elder Naytiba lokaliseren en uitschakelen. Daarnaast probeert ze erachter te komen wat er precies met de mensheid is gebeurd en waar de Naytibas vandaan komen. Helaas zijn ze op de hoogte van de aankomende aanval en wordt de 7th Airborne Squad met vele kogels ontvangen. Hierdoor worden de meeste leden van haar squadron uitgeschakeld. Eve is één van de weinigen die het wel heeft overleeft dankzij haar Squad Leader, Tachy. Na een paar simpele gevechten komen ze tegenover een Elite Naytiba te staan, maar weten door teamwork de overwinning te behalen. Helaas is de vreugde van korte duur, want het Exosuit van Eve is beschadigd. Als Eve zich niet meer goed kan bewegen, worden ze aangevallen door een ongeïdentificeerde Naytiba die ervoor zorgt dat Tachy wordt uitschakeld. Gelukkig wordt Eve gered door Adam waarmee ze een samenwerking aangaat.

Adam gaat haar helpen met het zoeken naar de Alpha Naytibas en de Elder Naytiba als zij hem helpt met het vinden van de Hyper Cell in The Hall of Records. Tijdens haar tocht op Eidos 7 wordt ze door Adam begeleid via de drone die hij bestuurt. Na het vinden van de Hyper Cell vindt Eve een drop pod. Hierin zit Lily Artemis van het Engineering Support 5th Airborne Squad opgesloten die al twee jaar op hulp wacht. Samen gaan ze terug naar Adam die bij het schip, The Tetrapod, wacht en hier vertelt over de laatste overgebleven stad, Xion, waar de mensen naar gevlucht zijn. Daar verblijft ook de Prophet of Xion, Orcal, die misschien kan helpen met het traceren van de Alpha Naytiba. Door de Hyper Cell te plaatsen in de Hyper Drive wordt een deel van Xion’s energie hersteld. Hierdoor kan Orcal een Alpha Naytibas lokaliseren en Adam vertelt over het bestaan van drie andere Hyper Cells. Eve besluit om deze te gaan zoeken, omdat het haar kan helpen met het vinden van de andere Alpha Naytibas. Het post-apocalyptische verhaal van Eve (die wordt geholpen door Adam en Lily) spreekt mij aan en het maakt nieuwsgierig naar meer. Want wat wil Orcal bereiken? Waar komen de Naytibas vandaan? Wie is de Elder Naytiba? Wie is Mother Sphere die door de bewoners van Xion wordt aanbeden als redder van de mensheid? Om hier achter te komen ga je verschillende locaties op de aarde verkennen en opdrachten uitvoeren voor de bewoners van Xion.

Een prachtige post-apocalyptische wereld

Het eerste dat opvalt als je Stellar Blade opstart, is de grafische kwaliteit van de game. Dat begint met het ruimtegevecht in het begin, maar dit zie je ook terug in de vormgeving van de gedetailleerde personages en de overblijfselen van de aarde. Als je de verschillende regio’s gaat verkennen op zoek naar de Hyper Cells en de Elder Naytiba, zie je de vernietiging die de Naytibas hebben achtergelaten. Dit wordt benadrukt door de gebouwen die af en toe afbrokkelen of instorten. Desondanks ziet de wereld in de vervallen staat er prachtig uit. Je komt genoeg tekenen van de oude beschaving tegen zoals de ruïnes van flatgebouwen, vernietigde en overwoekerde wegen met achtergelaten voertuigen, maar je bezoekt ook locaties met een heel futuristisch uiterlijk en besteedt ook genoeg tijd in een natuurlijke omgeving. Tijdens je zoektocht door de overblijfselen van de beschaving kom je meer informatie tegen over de strijd van de mensheid tegen de Naytibas, maar ook van mensen die het niet eens zijn met Orcal of hun geloof in de Mother Sphere verliezen. Je zoektocht wordt ondersteund met een aardige soundtrack, al moet ik toegeven dat ik tijdens de gevechten hier niets van hoorde.

In deze semi open wereld is het leuk en belonend om de velden te verkennen. De drone kan de omgeving scannen om kisten, lichamen van mensen, verplaatsbare objecten of beklimbare locaties te lokaliseren. Je komt soms verder door kleine puzzels op te lossen, voorwerpen te verplaatsen of installaties te activeren. Ook kom je deuren tegen die je maar van één kant kunt openen, maar dit zijn shortcuts die voorkomen dat je het hele stuk opnieuw moet afleggen als je doodgaat. Sommige kistjes kun je gewoon openen, andere vereisen een code die je op lichamen vindt en soms moet je een puzzel oplossen. Zo moet je bijvoorbeeld de juiste combinatie binnen een bepaalde tijd met je D-pad invoeren of op het juiste moment reageren. Dit is een leuke afleiding tussen de actie door. Bij sommige moet je even nadenken, maar de meeste wijzen zichzelf. Dat geldt trouwens niet voor een rekensom die ik voor een NPC moest oplossen. De eerste was simpel, maar de tweede blijft onopgelost. Daarnaast is het mogelijk om blikjes frisdrank (Cans) te verzamelen voor upgrades, Eve in een gewaagd ensemble te steken door blueprints van nieuwe Nano Suits te vinden of om even te ontspannen door te gaan vissen.

Door side missions voor de bewoners van Xion te voltooien, kun je mensen overtuigen van je goede bedoelingen maar ook geld, materialen om te upgraden en experience verdienen. Sommige side missions zijn eenvoudig op te lossen door vermiste personen of voorwerpen te zoeken en eventueel een aantal vijanden te verslaan. Gelukkig zijn er ook een aantal missies die wat meer achtergrond bieden over de bewoners van Xion en hun activiteiten. Het zijn meestal trieste verhalen, maar dat verwacht je ook in een post-apocalyptische wereld. Tijdens mijn avontuur liep ik wel tegen twee kleine problemen op die wel verbeterd kunnen worden. De game savet automatisch, maar je kunt zover ik weet geen manual saves maken en dat is toch een gemis. Je kunt niet even teruggaan naar een eerdere save, omdat je iets nog wilt checken of opnieuw (anders) wilt doen. Ook was het lastig om de map te checken door je touchpad te swipen. De ene keer werkte het wel en de andere keer niet en hierdoor bekeek ik de map via het startmenu. Niet game brekend, maar soms storend.

Combat die niet gaat vervelen

In mijn preview heb ik het al over de gevechten gehad. Stellar Blade maakt gebruik van het gevechtssysteem dat je ook in Nioh of God of War tegenkomt. Eve kan afwisselen tussen snelle en krachtige aanvallen waardoor ze verschillende combo’s kan maken en met Rush overbrug je een korte afstand om een combo in te leiden. De aangerichte schade kun je reduceren door te verdedigen of deze negeren met Perfect Parry door op het juiste moment te verdedigen. Zo kun je als je dit goed timet een barrage van aanvallen deflecteren. Als je aanvalt of verdedigt met Perfect Parry vul je de Beta-meter waardoor je toegang krijgt tot je Beta skills. Deze speciale vaardigheden richten veel schade aan en zijn efficiënter dan de standaard aanvallen. Door dit systeem word je geforceerd om het verdedigen onder de knie te krijgen, zodat je eerder toegang tot de Beta Skills krijgt. Uiteindelijk heb je maar toegang tot vier Beta skills. Dit lijkt weinig, maar je kunt deze levelen en uitbreiden. Hierdoor richt je meer schade aan en krijgen de Beta Skills extra moves of zorgen ze ook voor status damage.

Natuurlijk moet je wel blijven opletten, want de vijanden hebben ook hun speciale aanvallen. De geel oplichtende aanvallen zijn unblockable en alleen te ontwijken met Perfect Parry. Sommige vijanden hebben ook blauw en paars oplichtende aanvallen die enorm veel schade aanrichten en alleen effectief te ontwijken zijn met een speciale Dodge. Bij een blauw oplichtende aanval kun je Blink inzetten waardoor je achter de vijand verschijnt en aanzienlijke schade kunt aanrichten. De fatale aanval die paars oplicht, kun je met Repulse tegenhouden waardoor de vijand in een kwetsbare staat terechtkomt. Verder krijg je later ook toegang tot de Burst Skill die op een vergelijkbare manier werkt als de Beta skills alleen kun je deze activeren door een Perfect Dodge, Blink of Repulse goed uit te voeren. Je heb toegang tot battle items (stun grenade) en krijgt zelfs beschikking over een skill die doet denken aan Guardian Spirit uit Nioh, maar dat moet je zelf maar ontdekken. Ook kan Lily de drone aanpassen, zodat je die als vuurwapen kunt gebruiken. Dit geeft de gameplay een nieuwe impuls, maar het is niet zo dat je je zwaard kunt opbergen en alles kunt afschieten. Je kunt de Slugs, Shotgun Shells, Stingers, Charge Cells en Explosive Shells tactisch inzetten tegen sommige vijanden en eindbazen. De combinatie van al deze technieken en de mogelijkheid om de verwante vijf skill trees (Attack, Survival, Beta Skills, Burst Skills en ??????) te levelen zorgen voor intense gevechten die echt vermakelijk zijn.

Dit heb je ook wel nodig, want de Naytibas komen in verschillende soorten en maten. De gevechten zijn uitdagend en doen denken aan die uit soulslikes, want de gewone vijanden zijn sterk genoeg om je uit te schakelen en elke vijand vereist een eigen aanpak. Je moet de aanvallen observeren, zodat je weet wanneer je moet verdedigen, pareren, dodgen en aanvallen. Gelukkig is de game niet zo streng als een soulslike en verlies je als je doodgaat geen experience, items of iets dergelijks. Het is dus geen probleem om dingen uit te proberen of die onbekende vijand proberen te verslaan, want je respawnt gewoon bij het laatste checkpoint. Op normal kosten sommige eindbazen een aantal pogingen, maar het wordt nooit zo moeilijk als bij Sekiro of Nioh. Het is zelfs gelukt om een aantal eindbazen bij de eerste ontmoeting uit te schakelen. Wel met behulp van de WB Pump waardoor je net zoals bij God of War na het verliezen van je leven nog een poging kan wagen. Het redelijke gemak geldt trouwens niet voor de laatste drie eindbazen van de game, want die waren pittig en hebben in verhouding veel moeite gekost. Vooral de laatste eindbaas blijft verrassen, want net als je denkt alles gezien te hebben en voorbereidt te zijn op al zijn technieken komt hij met weer iets nieuws. Het werd op den duur zelfs grappig om weer door een nieuwe aanval uitgeschakeld te worden. Na het uitspelen van de game wordt de hard modus beschikbaar als je echt uitgedaagd wilt worden. Dat ga ik zeker doen maar ik wacht wel even op de New Game+ modus, want ik wil niet al mijn progressie kwijtraken door een New Game te starten (al zie dat deze modus net is toegevoegd met de laatste update).