Super Mario Party Jamboree review - Welkom in de feesttent

Een van Nintendo's langstlopende series draagt de naam Mario Party. De franchise zag voor het eerst het levenslicht tijdens het Nintendo 64-tijdperk, maar er zijn inmiddels dertien mainline games uitgebracht; en dan hebben we het nog niet eens gehad over de vele spin-off titels. Ook in mijn jeugd heeft Mario Party een enorm belangrijke rol gespeeld. Ik kon er geen genoeg van krijgen, al is het achteraf gezien wellicht een ietwat giftige relatie geweest. Ja, de dopamine die je ontvangt na het winnen van talloze minigames is natuurlijk grandioos, maar de onvoorstelbare woede die je ervaart wanneer je compleet willekeurig al je zuurverdiende sterren moet ruilen met de nummer 'kansloos laatste' - ja, dan is je dag verpest. Het is een bijzonder fenomeen, die Mario Party-serie. Ondanks het feit dat ze behoren tot mijn favoriete partygames - vooral als we het hebben over de Gamecube-versies - heb ik de franchise een tijdje links laten liggen. Tja, toen we allemaal in een Kia Picanto werden gepropt, was voor mij de lol er snel af. De Mario Party-games die zijn uitgekomen op de Nintendo Switch - Super Mario Party (2018) en Mario Party Superstars (2021) - zorgden ervoor dat de franchise weer op koers lag, al was het vooral de terugkeer naar de basis die voor lof zorgde. Met Super Mario Party Jamboree zijn de verwachtingen hooggespannen. De basis ligt er, dus hoe gaat Nintendo de serie uitbreiden? Je bent uitgenodigd voor onze Super Mario Party Jamboree review!

Party on, Superstar!

Normaliter neem ik in een review de tijd om jou eens goed uit te leggen wat er gaande is. Context is namelijk best belangrijk. In Super Mario Party Jamboree valt er weinig te verklaren. Het is simpelweg feest. Wie is er jarig? Mario mag het weten, maar het festijn wordt groots uitgepakt. De tovenaar Kamek organiseert de renovatie van een heleboel speelborden en hij maakt ze panklaar voor de klassieke Party Mode. Ondanks het feit dat Super Mario Party Jamboree weer een verplichte "story"-modus heeft - wat in principe dient als een langdradige tutorial - is het plot natuurlijk nergens te bekennen. Dat is prima overigens, want ik ben hier met één doel: feestvieren tot ik erbij neerval. Het eerste wat opvalt is de bombastische presentatie van Super Mario Party Jamboree. Het moment dat je de hub betreedt, vliegen de toeters en bellen je om de oren. De kleuren spatten van je scherm af en je trommelvliezen worden gebombardeerd door trompetten van het kaliber heb ik jou daar. Nintendo presenteert Super Mario Party Jamboree als een audiovisueel feestje - een typerende ontwikkeling voor games die we zien in deze laatste levensfase van de Nintendo Switch.

Afijn, nadat we de visuele prikkels hebben verwerkt, is het tijd voor de orde van de dag: Party Mode. De geliefde modus keert triomfantelijk terug in Super Mario Party Jamboree en je kan rekenen op een uitgebreid partijtje. Om te beginnen kunnen spelers aan de slag met vier speelborden. Dit aantal wordt uitgebreid naar zeven stuks wanneer je door de game speelt. Met vijf nieuwe borden en twee terugkerende klassiekers kunnen spelers aan de slag met strijdtonelen die allemaal wat unieks te bieden hebben. Regenboogplaza heeft zo nu en dan een uitverkoop waar je gebruik van kan maken, terwijl de getijden in Goomba-baai ervoor zorgen dat stukken van de map worden afgesneden. Het is een meer dan prima selectie aan speelborden en hetzelfde geldt voor de line-up aan speelbare personages. Je favoriete helden, zoals Mario en Luigi, hebben een uitnodiging ontvangen om mee te feesten tijdens de activiteiten van Super Mario Party Jamboree, maar ook obscure personages krijgen een kans om de feestneus uit te hangen. Het was best geinig om een keer als Monty Mol de boel te domineren. Tot slot kan je ook rekenen op een diverse selectie aan items en minigames, maar daar komen we op een later moment op terug.

Iets wat wellicht vanzelfsprekend oogt maar dat nooit echt geweest is, zijn de vele opties die spelers nu toegereikt krijgen als het gaat om het aanpassen van hun Mario Party-ervaring. Om een aantal hoogtepunten eruit te plukken: ik vond het een verademing om lekker elke ronde te stemmen op de minigames die we voorgeschoteld krijgen. De eerste keer is het willekeurige rad leuk, maar zodra je dan herhalende minigames voor je neus geduwd krijgt, is het fijner om de keuze te laten vallen op de tussenstukjes die je nog niet gespeeld hebt. Verder kun je ook elementen zoals bonussterren, vooraf minigames oefenen en meer instellen. Soms was het fijn geweest om nog meer details te kunnen aanpassen - hoeveel bonussterren bijvoorbeeld - maar je moet een gegeven Yoshi niet in de bek kijken. Daarnaast weet Nintendo een toffe innovatie toe te voegen aan het vertrouwde recept van Party Mode in de vorm van Jamboree-partners. In de voorganger kon je ook partners verzamelen op het bord, maar ditmaal is het wat verfijnder. Een Jamboree-partner verschijnt zo nu en dan op het strijdtoneel. Wanneer een spelers dit personage kruist, gaat er een speciale mini-game van start. De winnaar van dit onderonsje gaat er met de partner vandoor. Deze partners hebben unieke vaardigheden in huis, zoals het extra stappen toevoegen aan je dobbelsteen of het beroven van passerende opponenten, maar het belangrijkste is dat je alles dubbel kan/moet doen. Heb je genoeg geld om een ster twee keer aan te schaffen? Dan heb je die mogelijkheid. Tweemaal uitbetaald worden op een geluksvakje? Geen probleem. Dubbel een oor aangenaaid worden door Imposter Bowser? Oeps, dat dus ook. Jamboree-partners zijn een welkome verademing die precies passen in het Mario Party-straatje; en het feit dat ze de originele winnaar van de Jamboree-minigame achterlaten het moment dat één van je tegenstanders je passeert, is geheel on-brand.

Do you feel lucky, Peach?

In alle Mario Party-games komt er een mate van geluk kijken. Zelfs in de beste Mario Party-games kun je nog steeds door onfortuinlijke omstandigheden finaal door de mand vallen. Maar iets wat de beste Mario Party-games wel bewerkstelligen, zijn de opties die het de speler aanreikt. Je kansen ophogen door strategisch items te plaatsen en simpelweg de minigames te winnen, zodat je geld hebt om op te teren en uiteindelijk te investeren in krachtige voorwerpen. Super Mario Party Jamboree biedt een nieuwe set regels aan, waardoor spelers echt moeten zien te winnen op hun vaardigheden, aldus Nintendo. Deze zogeheten expertregels gooien de boel op z'n kop in een aantal aspecten. Bijvoorbeeld: de itemshops hebben maar een beperkte voorraad, je kan elkaars sterren aftroggelen in duels, Bowser-vakjes hanteren zwaardere consequenties en er is maar één bonusster aanwezig die vooraf wordt aangekondigd. De expertregels halen een aantal willekeurige elementen eruit en claimen zo een ervaring voor te leggen die meer in balans is.

De expertregels zijn een goed initiatief van Nintendo, maar er zijn nog te veel random factoren aanwezig. De zogeheten geluksvakjes blijven bijvoorbeeld grootschalig op de borden aanwezig. Je kan dus constant je minigames blijven verliezen en vervolgens net zo veel muntjes als de koploper verschaffen door puur geluk. Lijkt mij niet helemaal de bedoeling - zeker niet met de expertregels actief. Daarnaast blijven spelers nog steeds vaak kleingeld verdienen in de minigames. Neem bijvoorbeeld de meest voorkomende minigames; de free-for-all voor vier spelers. Dat de winnaar(s) van de minigame de volle buit pakken, daar sta ik helemaal achter. Maar nu krijgen de nummers twee en drie - net zoals in Super Mario Party (2018) - ook centjes toegeworpen. Winner takes all? Nee, ook in Super Mario Party wordt er veel omgekeken naar de achterliggende partij. Prima voor de reguliere modus, maar als we de titel expertregels hanteren, dan hoop ik ook dat daar meer naartoe wordt geleefd. Al met al zijn de expertregels zeker geschikt voor het verwijderen van toeval, maar het limiteren van geluk? Dat nog net niet. Het maakte niet uit welke regelset ik oppakte op de zaterdagavond, het kon niet voorkomen dat ik drie beurten achter elkaar 1 gooi met de dobbelsteen en gewoon niks voor elkaar kreeg, omdat het simpelweg niet mee zat. Zowel met expertregels als reguliere regels eindigde ik op de derde plaats met 1 ster en 105 muntjes - tot de grootste lol van mijn vriendin en jongste broertje. Gelukkig kreeg ik wel altijd de minigame-trofee achteraf. Niet een bonusster ofzo. Voelde verder ook niet als zout in de wonden. Thanks for asking.

Winnen met vlag en wimpel

Laten we nog even terugkomen op hetgeen wat een goede Mario Party altijd uitgebreid heeft: minigames. In Super Mario Party Jamboree kun je aan de slag met maar liefst 110+ minigames en dit aantal is natuurlijk een geweldige prestatie van Nintendo. De minigames in Super Mario Party Jamboree voelen als vanouds aan. Ze zijn vaak in concept simplistisch, maar in uitvoering bieden ze vermaak, spanning en soms ook daadwerkelijk uitdaging (afhankelijk met wie je speelt uiteraard). In Super Mario Party Jamboree vind je een ruim assortiment aan verschillende soorten minigames. Je hebt typische Mario-minigames, zoals platform-uitdagingen en hectische races, maar ook wordt vaak zat je geheugen op de proef gesteld met memory-uitdagingen en ander listig puzzelwerk. Er is voor ieder wat wils in Super Mario Party Jamboree.

Iets wat mij verraste tijdens mijn vele speelsessies met Super Mario Party Jamboree was het respect naar het originele bronmateriaal. In deze partygame vind je een aantal remakes van klassieke minigames. Denk hierbij aan Platformperikelen (Mario Party 1), Whomp-domino en Bewegende basket (Mario Party 4). Dit is natuurlijk niet per se iets nieuws; eerdere Mario Party-games gebruikten wel eens het colofon van eerdere titels om de selectie uit te breiden. Maar de manier hoe deze vol trots worden gepresenteerd in Super Mario Party Jamboree is iets wat per direct een glimlach op mijn gezicht toverde. Om een aantal van mijn favoriete minigames - zoals Rollende rots, Sneeuwballengevecht (Mario Party 6) en Springstof (Mario Party 5) - te zien in een nieuw jasje met die iconische audio, dat was echt genieten. Mocht ik dan toch één kleine kanttekening moeten plaatsen bij de minigames in Super Mario Party Jamboree, dan is het de exclusiviteit van sommige minigames. Je gaat de geadverteerde 110+ minigames niet allemaal treffen in de Party Mode. Sterker nog, deze beste modus in deze partygame telt in totaal 74 minigames - en dat is met de zeldzame item-, duel- en Jamboree-minigames erbij gerekend.

Gooi het op de gok

Ja, een flink deel van de minigames is specifiek gebonden aan bijzondere gamemodi. Naast de klassieke Party Mode, de gebruikelijke minigame-modus en de noodgedwongen verhaalmodus heeft Super Mario Party Jamboree genoeg in de kast liggen om iedereen te vermaken op dit fuifje. Laten we beginnen met de toevoegingen die mij het meeste konden bekoren. De diverse ritme-modi die beschikbaar zijn gesteld voor Super Mario Party Jamboree zorgen voor lachen, gieren en brullen. Lekker actief lopen zwaaien voor de tv bracht mij terug naar het geluk van het Wii-tijdperk. Vooral de gamemodus Ritmisch Koken is energiek, vrolijk en bovenal entertainend. Toads Voorwerpenfabriek vereist daarentegen precies puzzelwerk, iets wat voor chaotisch gemekker zorgt wanneer je met vier spelers tegelijkertijd deze gamemodus uitprobeert. Ik word normaliter niet per se wild van motion-controls, maar ik vind dat ze sterk worden ingezet in Super Mario Party Jamboree. De swingende gamemodi an sich zijn niet per se heel uitgebreid, maar bieden wel een unieke ervaring tegenover de vertrouwde Party Mode.

Echter, niet elke gamemodi in Super Mario Party Jamboree kan rekenen op een volledig positieve receptie. Er zijn een paar partypoopers aanwezig, maar het is gelukkig niet een gevalletje slecht gamedesign of iets dergelijks. Nee, elke modi in deze partygame heeft wat te bieden, maar het is duidelijk dat sommige gamemodi net wat meer tijd nodig hadden om doorontwikkeld te worden. Een voorbeeld hiervan is Koopatlon. In de basis is dit een prima spelmodus. Twintig spelers strijden in een marathon en je moet hoge scores neerzetten in de minigames, zodat je aan kop blijft. Na elke drie minigames komt Imposter Bowser langs met een poging om je af te stoppen. Het eerste potje is leuk, de tweede wedstrijd is nog vermakelijk, maar al snel voel je de repetitie inzetten en verkas je stiekem liever terug naar de Party Mode. Er zijn te weinig minigames om Koopatlon interessant te houden voor een langdurige tijd. Hetzelfde geldt voor de PvE-modus Bommen op Bowser. In deze gamemodus werken acht spelers samen om een vuist te maken tegen deze Godzilla. Je racet de map af op zoek naar bommen, je wijkt voor de diverse vijanden en je speelt tussendoor minigames om items te verdienen. Wederom een prima fundatie en het biedt wellicht net wat meer dan Koopatlon. Echter, ook hier zijn het gebrek aan variatie in de minigames en de repetitie van de set-up kwaaltjes die ervoor zorgen dat het simpelweg niet heel lang prikkelend blijft.