Review: The Elder Scrolls Online Pc

Ontzettend veel pc-gamers gaan al vele jaren los in MMO(RPG)'s. Nou ja, om eerlijk te zijn is World of Warcraft natuurlijk nog altijd alleenheerser. Vele MMO's zijn dan ook eigen levens gaan leiden, vaak in free-to-play vorm. The Elder Scrolls Online lijkt met een maandabonnement vertrouwen te hebben in eigen krachten. Bovendien bestaan er nogal wat fans van de The Elder Scrolls-games, waardoor zowel zij als MMO-liefhebbers hier een aantrekkelijke game in handen lijken te hebben.

Skyrim Online

Een MMORPG die pas net uit is, is eigenlijk niet te beoordelen. Toch ga ik na een dikke dertig uur spelen alvast een poging wagen, om later hopelijk nog op de game terug te komen. Laat ik maar met de deur in huis vallen. Als je een online variant van Skyrim verwacht, dan kom je van een frisse kermis thuis. Geen koude, want er zijn wel degelijk welkome overeenkomsten. The Elder Scrolls Online is echter ook een MMORPG en dat merk je onmiddellijk. Door middel van een tutorial, die overigens maar met 'n karakter verplicht doorlopen hoeft te worden, worden de basisprincipes van de game aan de speler uitgelegd. Je leert slaan, blokken en een paar standaardfuncties van de user interface. Verder zoek je het zelf maar uit.

Tijdens deze eerste stappen in de wereld van The Elder Scrolls Online wordt de speler op de hoogte gebracht van het complot dat zich ontvouwt in de wereld. Schurk Molag Bal is namelijk niet vriendelijk bezig richting de overige residenten van dit paradijs, waardoor je, zoals in praktisch iedere game uit de serie, uit de gevangenis ontsnapt en de wijde wereld intrekt. Al snel zul je merken dat het hoofdverhaal van gering belang is. Na enkele uren had ik geen idee meer wat er nou precies aan de hand was, maar was ik wel heerlijk aan het levelen en quests aan het volbrengen.

De user interface zal voor fans van de serie herkenbaar zijn. Veel elementen uit Skyrim zijn meegenomen naar deze game, waardoor alles zeer intuïtief aanvoelt. Net als in deel vijf in de reeks, ontdek je naarmate je verder de wereld intrekt steeds meer locaties en verschijnen hier icoontjes van op je map. Dit zijn er minder dan in Skyrim, waardoor je vaak iets langer onderweg bent. Dat neemt niet weg dat de wereld van The Elder Scrolls Online enorm is, want voordat je het eerste grote gebied uit bent, ben je, afhankelijk van je speelstijl en tempo, toch al gauw zo'n twintig uur verder.

Hoewel veel elementen van Skyrim worden geleend, ziet de game er minder mooi uit dan deze game uit 2011. Dat is echter niet gek, want met zo'n enorme wereld en de vele spelers die hier tegelijkertijd in vertoeven kun je ook niet verwachten dat de game oogstrelend zal zijn. Heb je een uitstekende pc en draai je de game op de hoogste settings, dan is The Elder Scrolls Online toch een genot om te zien. Met lagere settings kakt de grafische kwaliteit vanzelfsprekend in, maar dat neemt niet weg dat dit een van de mooiste MMORPG's is die je op dit moment kunt spelen. De audio is daarentegen subliem. Duizenden karakters zijn voorzien van kwalitatief hoogstaande stemmen, waardoor de NPC's wat extra charme krijgen. Het is eigenlijk zonde om de vele gesprekken die je in de wereld zal voeren door te klikken, al is die mogelijkheid er uiteraard wel.

Geen quests, maar questions

In een MMORPG wil je natuurlijk lekker levelen en loot verzamelen. Daarvoor zullen eerst quests volbracht moeten worden, die vaak gepaard gaan met wat gevechten. Toch zul je in The Elder Scrolls Online minder vaak te maken hebben met vijanden dan in andere soortgelijke games. Hier en daar lees je dat er in deze game geen fetchquests zitten, maar dat is eigenlijk niet helemaal waar. Waar je in andere MMORPG's vaak bezig bent met het omleggen van een bepaald aan vijanden, ben je in The Elder Scrolls Online vooral bezig met praten en lopen. Dat klinkt misschien wat saai, maar is eigenlijk iets wat we kennen van eerdere games uit de serie. De meeste quests die enigszins lijken op fetchquests, worden door de vele gesprekken goed verhuld, waardoor je zelden het gevoel hebt een dergelijke quest te doen. Kritische gamers zullen ze met wat moeite herkennen, maar over het algemeen zijn de quests in The Elder Scrolls Online zeer interessant en ontzettend divers.

Wat ook fijn is aan het questsysteem in The Elder Scrolls Online, is dat er niet een bepaald aantal NPC's op een marktplein staat te wachten met een geel uitroepteken boven hun hoofd. Overal in de wereld zul je NPC's tegen het lijf lopen die iets van je vragen, waardoor de gang van zaken vaak erg natuurlijk aanvoelt. Bovendien zijn deze belangrijke karakters vaak te vinden op weg naar het eindpunt van een andere quest of tijdens het ontdekken van een interessant deel van de wereld. Hierdoor zul je nooit zonder quests zitten. Bovendien is het door de handige wayshrines, waar men tevens verschijnt na dood te zijn gegaan, mogelijk om helemaal gratis te fast travelen naar eerder ontdekte wayshrines. Dat scheelt gelukkig weer wat kostbare tijd.

Rassen en klassen

Voordat je echter begint aan quests of het ontdekken van de wereld, zal er eerst een eigen personage moeten worden aangemaakt. Eerst zul je moeten kiezen uit een negental rassen, verspreid over een drietal allianties. Mocht je de Imperial Edition aanschaffen, dan kun je ook kiezen voor het tiende ras: de Imperial. De Imperial is echter niet heel bijzonder, dus daar zul je zeker niet wakker van liggen. De drie allianties hebben allen een aantal eigen gebieden, waardoor de Hollandse gamer dit zou kunnen zien als een flink aantal verschillende games voor de prijs van 'n. Uiteindelijk zullen alle rassen samenkomen, al zul je dan al een honderdtal uur verder zijn.

Vervolgens zul je moeten kiezen uit een viertal klassen: Dragonknight, Sorcerer, Nightblade of Templar. Uiteindelijk zul je ook, zoals we gewend zijn, ieder aspect van het uiterlijk van je personage kunnen tweaken. Op die manier creëer je dus jouw unieke personage, al valt dat gedurende de game vies tegen. Als karakters eenmaal flink wat armor hebben bemachtigd, lijkt iedereen verdacht veel op elkaar. Alle rassen hebben namelijk dezelfde verhoudingen, waardoor alleen van dichtbij een onderscheid valt te maken. Persoonlijk vond ik dit jammer, want in andere MMORPG's is het altijd fijn om precies te zien wat voor ras of klasse een ander is, zodat je exact weet wat je aan diegene hebt. In The Elder Scrolls Online is dat dus lastiger, maar niet onmogelijk.

Het ras en de klasse die je in het begin van de game kiest, zijn gedeeltelijk bepalend voor hoe jij de rest van de game gaat spelen. Aan deze twee elementen kleven namelijk een aantal skills die gedurende de game vrij te spelen zijn met skill points. Door een hoger level te behalen, krijgt de speler een punt om te besteden aan zijn of haar attributen: magie, health of stamina. Vervolgens kan er ook een skill point worden toegekend aan een bepaalde skill. Deze skill points zijn tevens te bemachtigen door bepaalde quests te voltooien of door drie sky shards te verzamelen. Wat echter uniek is aan deze MMORPG, is dat ook iedere wapencombinatie (boog, tweehandig zwaard, zwaard met schild, enzovoorts) een eigen skill tree kent. Dat betekent dat je deze specialiteiten levelt zodra je ze gebruikt, vergelijkbaar met het systeem uit Skyrim.

Geen enkel ras en geen enkele klasse wordt hierdoor uitgesloten van het gebruik van bepaalde wapens. Iedereen kan een boog gebruiken, terwijl ook iedereen tekeer kan gaan met een zwaard en schild. Zodra een skill tree, bijvoorbeeld die van de boog, levelt door het specifieke wapen vaker succesvol te gebruiken, krijgt de speler meer skills tot zijn of haar beschikking. Met de eerder genoemde skill points zijn deze vervolgens vrij te spelen. Naast actieve skills zijn er echter ook genoeg passieve skills vrij te spelen. Dit is fijn, want door het geringe aantal sneltoetsen die The Elder Scrolls Online kent, zou een overdaad aan handige actieve skills vervelend en onpraktisch zijn.

Actiever en spannender

De vijf sneltoetsen, plus extra Ultimate sneltoets, beperken de vrijheid van de doorgewinterde MMO-speler misschien een beetje, maar zijn uiteraard met het oog op de consoleversies in de game terecht gekomen. Dat is echter een zwak excuus, want een optie om meer sneltoetsen toe te voegen zou voor vele MMORPG-spelers op de pc waarschijnlijk goed van pas komen. Toch zul je het vooralsnog met vijf sneltoetsen moeten doen, waarop je de eerder genoemde actieve skills kwijt kunt. Door dit geringe aantal ben je wel veel langer aan het overwegen welke skill je wel of niet aanschaft. Dit zorgt ervoor dat er wat meer tactisch inzicht wordt gevraagd van de speler, wat in mijn ogen ook wel weer een positieve ontwikkeling is.

Doordat er slechts vijf skills in een gevecht kunnen worden gebruikt, voelen de gevechten wel een stuk vlotter en vooral actiever dan in menig MMORPG. Dit gevoel wordt bovendien versterkt door de algehele besturing van The Elder Scrolls Online. In deze MMORPG ben je namelijk niet aanvallen aan het activeren, nee, je voert ze daadwerkelijk uit. Een druk op de linkermuisknop voert een aanval uit, maar houd je deze knop langer ingedrukt, dan doe je een zwaardere aanval. De rechtermuisknop wordt gebruikt om te blokken en door beide muisknoppen in te drukken kan een speciale aanval van de vijand worden onderbroken. Door deze actieve manier van spelen ga je als speler helemaal in gevechten op en heb je het gevoel volledige controle te hebben.

Toch moet er gezegd worden dat de clunkiness van de The Elder Scrolls-gevechten nog altijd aanwezig is. Dat wil zeggen dat zwaarden altijd maar een beetje in het niets lijken te slaan en dat alleen animaties van afstandwapens echt lijken te kloppen. In Morrowind, Oblivion en Skyrim was dit eigenlijk het enige wat gamers echt stoorde, in The Elder Scrolls Online past dit echter prima. Doordat de gevechten van zichzelf al veel actiever aanvoelen dan in andere vergelijkbare games, neem je de rare wapenbewegingen wel voor lief. Na een paar uur spelen let je er zelfs niet eens meer op.

Naast de vijf sneltoesten is er ook een sneltoets aanwezig die zelf kan worden ingericht. Een achttal potions of andere handige zaken die je soms snel wilt kunnen gebruiken, kun je kwijt onder deze toets. Dit is handig, want de game pauzeert natuurlijk niet als je even in je inventory wilt gaan kijken. Daarnaast zijn de overige gebruikelijke sneltoetsen, bijvoorbeeld voor de map of je questlog, uiteraard aanwezig, waardoor de game op dat vlak wel degelijk aanvoelt als een volwaardige MMORPG.

Een echte The Elder Scrolls-game

Waar The Elder Scrolls Online echt een The Elder Scrolls-game is, is op het gebied van lore en herkenbaarheid. Liefhebbers van de serie zullen omgevingen, vijanden, rassen, NPC's en meer herkennen. Bovendien zijn er weer ontzettend veel boeken aanwezig die achtergrondverhalen vertellen en in sommige gevallen zelfs bonussen bevatten. De herkenbaarheid is dan ook iets wat vele The Elder Scrolls-spelers het laatste zetje zou kunnen geven om toch in The Elder Scrolls Online te duiken.

Toch is niet iedere omgeving even interessant, hoewel ze vaak wel herkenbaar zijn. In de begingebieden van elke alliantie zul je flink wat tijd vertoeven en op een gegeven moment begint alles wel een beetje op elkaar te lijken. Sommige dungeons steken hier echter met kop en schouders bovenuit en latere gebieden lijken vooralsnog meer creativiteit te tonen. Vernieuwing komt echter wel vaak net op het goed moment, waardoor je toch door blijft spelen. Ik betrapte mezelf er meermaals op uren doorgespeeld te hebben, terwijl ik eigenlijk met mezelf had afgesproken na die missie van drie uur daarvoor te stoppen.

Zoals ik al zei, is The Elder Scrolls Online dus wel degelijk een echte The Elder Scrolls-game. Heb je nog nooit een MMORGP gespeeld, maar ben je wel fan van de serie, dan zul je The Elder Scrolls Online kunnen ervaren als een mindere versie van Skyrim waarin allerlei andere spelers ook hun ding doen. De investering in het voor jou wellicht onbekende genre is echter snel gemaakt, want als je eenmaal met wat andere spelers in een dungeon terecht komt, dan zul je zien dat een MMORPG wel degelijk zijn charme heeft. Toch brengt het genre ook gebreken met zich mee, waardoor niet iedere fan van de serie evenveel plezier zal hebben in The Elder Scrolls Online.

Aan de andere kant zijn er natuurlijk genoeg MMO-spelers die fanatiek op zoek zijn naar de volgende grote MMO. The Elder Scrolls Online zou dit best wel eens kunnen worden, maar is niet je gebruikelijke MMORPG. Liefhebbers van het genre zullen bepaalde elementen missen en aan een hoop aspecten moeten wennen. Denk je dat te kunnen, dan lijkt The Elder Scrolls Online genoeg vernieuwing en frisheid te bieden om World of Warcraft, zeker voorlopig, eindelijk eens aan de kant te leggen.

Offline

Het is waarschijnlijk goed te merken dat je (lees: ik) kan blijven praten over The Elder Scrolls Online en dat komt vooral door de reis die ik al achter de rug heb en het vooruitzicht dat in mijn dromen al af en toe voorbij komt. Persoonlijk ben ik namelijk een enorme The Elder Scrolls-fan, die ook op zijn tijd een MMO'tje meepikt, maar geen absolute fan van het genre is. Als je niet houdt van het spelen in teamverband, dan zul je nog altijd honderden uren zoet zijn met het levelen van je karakter, het ontdekken van de immense wereld en het voltooien van de vele quests. De ervaring zal wellicht minder zijn dan een singleplayergame uit de serie, maar met een beetje inlevingsvermogen haal je er hoogstwaarschijnlijk evenveel, zo niet meer plezier uit.

Plezier ga je sowieso hebben met The Elder Scrolls Online, al wordt de lol vooralsnog nog vaak verstoord door verschillende zaken. De game liep in de dagen voor de officiële release als een zonnetje, maar sinds de massa erop is gedoken, lijken de servers het af en toe zwaar te hebben. Dit merk je als speler slechts af en toe, maar vaak is dit wel op cruciale momenten. Ook bevat The Elder Scrolls Online nog een onwijs aantal bugs, glitches en andere technische problemen. Hierdoor heb ik al tientallen keren uit moeten loggen of moeten force quitten, omdat ik bijvoorbeeld vast zat achter een rots, mijn wapen ineens was verdwenen of vijanden ineens niet meer reageerden op mijn aanvallen. Toch lijkt de ontwikkelaar zeer actief met de game bezig te zijn, want al meerdere forse updates hebben het licht gezien.

Hoewel er nogal wat technisch mankementen aan de game kleven, ben ik voorlopig niet van plan om te stoppen met The Elder Scrolls Online. Meerdere karakters smeken op dit moment dan ook om mijn aandacht, maar vooral mijn High Elf Templar gaat die aandacht de komende tijd krijgen. Zoals ik eerder al zei, is het op dit moment onmogelijk om een eindoordeel te vellen en hopelijk staat de tijd het toe om later nog eens een blik te werpen op de stand van zaken rondom The Elder Scrolls Online. MMORPG-spelers zullen zich terecht afvragen wat er op het hoogst haalbare level nog allemaal te doen valt en of dat enigszins aantrekkelijk is. In mijn ogen is de reis daarnaartoe echter al aantrekkelijk genoeg en zullen we simpelweg moeten afwachten wat de tijd ons brengt. Of de hoge maandelijkse kosten acceptabel zijn, kan ik momenteel helaas nog moeilijk beoordelen. De eerste dertig dagen zullen de kostprijs van de game voor de meeste gamers echter al meer dan waard zijn.