Review: The Last of Us Part 1 – Een nog betere game, geen remake PlayStation 5

Aanstaande vrijdag komt The Last of Us Part 1 voor de PlayStation 5 uit. Naughty Dog heeft het origineel uit 2013 al in 2014 voor de PlayStation 4 geremasterd. Het origineel is nog steeds een meesterwerk door het sterke verhaal, geweldige graphics en verslavende gameplay. Daarom vragen velen zich af of de remake van game de moeite waard of zelfs nodig is. Kan Naughty Dog zich niet beter bezighouden met nieuwe projecten zoals The Last of Us Part 3 en hun langverwachte multiplayer game gebaseerd op Factions (die niet bij dit deel is toegevoegd) gecombineerd met gameplay elementen uit The Last of Us Part 2. Ook is de prijs voor The Last of Us Part 1 een veel besproken onderwerp, omdat de game geen multiplayer heeft, maar wel voor de volle prijs wordt verkocht. In mijn opinion heeft The Last of Us een remake nodig? gaf ik aan waar mijn verwachtingen voor de game lagen en in mijn review kun je lezen of The Last of Us Part 1 deze enigszins tegemoetkomt.

Het ziet er echt geweldig uit

Het eerste dat opvalt, is de grafische kwaliteit van The Last of Us Part 1. Niet alleen de personages en de omgeving, maar ook de lichteffecten zien er spectaculair uit. De gezichtsanimaties zijn duidelijk verbeterd met meer details in de gezichten. Als de personages met elkaar praten kloppen de bewegingen van hun lippen met wat er gezegd wordt en zie je de emoties op hun gezicht. Wanneer Ellie Joel een eikel vindt, laat ze dat duidelijk zien door met haar ogen te rollen. Niet alleen zien de personages er beter uit, maar hebben de geïnfecteerde mensen ook een visuele upgrade gekregen en zien zij er nog angstaanjagender uit. Zeker als je goed naar de clickers kijkt. Je ziet de uitstulpingen van de fungus duidelijk zitten op de plaats waar hun hersenen zaten. De explosies in de game zien er nog beter uit en de details zijn geweldig. Het zorgt voor nog meer zichtbare schade bij de vijanden en je ziet de ramen in scherven uit hun sponning vliegen. De omgevingen hebben meer voorwerpen die kapot gaan als er tegen geschoten wordt en de wereld ziet er iets groener uit door meer vegetatie. Hierdoor zie je duidelijk dat de wereld al een tijd naar de knoppen is.

De cutscenes zijn ook duidelijk verbeterd. Het origineel heeft pre-rendered cutscenes die eindigen in een zwart scherm. Op dat moment wordt het volgende veld ingeladen en ga je zonder overgang verder met je avontuur. In de remake worden de cutscenes in real-time gerendered en zijn er geen zichtbare laadtijden. Na de scene heb je een natuurlijke overgang zoals het sluiten van een deur waardoor het naadloos aansluit en je buiten je avontuur vervolgt. Ook zie je de wapens die je op dat moment gebruikt in de cutscenes terug, wat voorheen niet het geval was. In het begin heb ik nog even gedacht dat de cinematische delen iets verlengd waren. Misschien komt dit omdat de game er heel fris uitziet, want na het controleren van deze delen uit The Last of Us Remastered blijkt dat toch niet het geval te zijn. Dat is jammer, want dat had de ervaring kunnen verrijken. Wat zeker wel de ervaring verrijkt, is de 3D audio engine. Zo kun je precies horen waar het geluid vandaan komt en weet je uit welke richting het gevaar komt. Verder is de muziek miniem aanwezig en hoor je dit alleen tijdens de verhalende gedeeltes. Het past goed bij de scenes en is niet overheersend. Op het moment dat er vijanden verschijnen hoor je even een upbeat tempo, zodat je je daarna weer kunt focussen op de geluiden die de monsters maken en de omgevingsgeluiden.

Sommige verbeteringen zijn alleen te herkennen voor de fans die de game echt heel goed kennen, omdat de geremasterde versie voor de PlayStation 4 er ook al heel erg goed uitzag. Het zijn kleine dingen zoals een brandende schuur die nu wel instort als Tommy, Joel en Sarah er langs rijden. In een dramatische scene zie je nu wel de bloedspetters als een personage zich door het hoofd schiet en Jackson heeft nu een kerk die overeenkomt met de kerk uit het tweede deel. Ook zijn de kleine schoonheidsfoutjes uit het origineel aangepast, want Henry’s flashlight is in een scene niet aan, maar dat is verholpen in de remake. In Left Behind valt Ellie van een steiger in het water en nu zie je dat haar arm nat is van het water. Na de dramatische intro zie je dat Joels horloge stuk is gegaan. Dit is wel een belangrijk detail, omdat er tijdens het avontuur meerdere keren naar het horloge wordt verwezen en het een symbool is voor de dag dat een deel van Joel stierf. Dit zijn leuke dingen voor de fans en de ontwikkelaars hebben de game verder tot een nog betere diamant gepolijst. Het voegt misschien iets toe aan de beleving, maar het verhaal wordt er niet sterker of interessanter door en dat is eigenlijk wat je wilt zien in een remake.

Joel heeft het nog steeds

De gameplay is niet veranderd. Je volgt het verhaal van Joel en Ellie die door een post-apocalyptisch Amerika reizen om de Fireflies te vinden. Zo moeten ze weer langs vijanden sluipen, ze in stilte uitschakelen of dit met grof geweld doen. Het blijft spannend als je door een groep runners en clickers wordt verrast en ze in stilte allemaal kunt doden. Joel beweegt heel soepel en reageert goed op de input. Je vindt zoals vanouds weer verschillende wapens en ammo die je tijdens je avontuur kunnen helpen. Ook zijn er materialen te vinden waarmee je medkits, rookbommen en dergelijke in elkaar kunt zetten. De te vinden materialen en ammo zijn wel schaars maar als je conservatief speelt, moet dat geen problemen opleveren (op moderate). De afwisseling tussen actie, verhaal en verkennen is nog steeds goed. Wel zijn de permadeath en de speedrun modus toegevoegd voor de spelers die zichzelf willen uitdagen. Er zijn ook elementen uit het tweede deel toegevoegd om de gameplay iets moderner te maken. Zo voelt de haptische feedback erg goed als je een wapen gebruikt en elk wapen heeft zijn eigen weerstand bij het richten en schieten. Ook hebben de Workbenches een upgrade gekregen en zijn deze vergelijkbaar met die uit het tweede deel met gedetailleerde handelingen als je een wapen een upgrade geeft.

De AI van menselijke vijanden schijnt verbeterd en vergelijkbaar te zijn met die uit het tweede deel, maar daar heb ik niet veel van gemerkt. Wanneer ik een vijand had uitgeschakeld en zijn collega dit kwam onderzoeken, kon je hem op dezelfde manier uitschakelen. Je zou verwachten dat de derde, vierde en vijfde vijand het dan anders zouden aanpakken (zeker als de hoop van collega’s steeds groter wordt). Waarom wordt dit niet slimmer aangepakt door bij onraad twee of meerdere vijanden dit te laten onderzoeken? Ze zijn wel enigszins bezorgd om elkaar, maar in The Last of Us Part 2 leken ze echt om elkaar te geven. Je metgezellen zijn wel effectief tegen de vijanden en lopen bijna nooit meer in de weg wat in de PS4-versie wel vaak voorkwam. Helaas zijn er geen technieken uit het tweede deel in het eerste deel te vinden. Joel kan nog steeds niet bukken of prone gaan om in de bosjes liggen of schuilen. Ook is de mogelijkheid om te melee-aanvallen te ontwijken met dodge niet aanwezig. Dit zou de gameplay misschien te sterk beïnvloeden en daarom is er waarschijnlijk voor gekozen om dit weg te laten. Hier heb ik in principe begrip voor, maar waar ik minder begrip voor heb, is dat een remake niks nieuws qua verhaal of lore aanbiedt. Naughty Dog heeft hier ook niet mee geadverteerd, maar ze hebben ons wel vaker op het verkeerde been gezet. Toen de game oorspronkelijk uitkwam, kon je volgens hen niet met Ellie spelen, maar dat wilde ze geheim houden om de spelers uiteindelijk te verrassen.

Geen belangrijke, nieuwe content

Aangezien de game een krachtig verhaal vertelt, laten de personages echt een impact op de spelers achter. Hierdoor zou meer informatie over hun leven, voordat ze Joel en Ellie ontmoeten, zeker de game verrijken. Zo zouden we een stuk kunnen spelen waarover in het origineel verteld wordt. Dit geeft de spelen meer inzicht in het verhaal dat je al kent. Als fan van The Last of Us hoopte ik meer te weten te komen over de belangrijke personages uit het verhaal. Tess vertelt over haar aanvaring met een groepje overvallers en dat had ik zelf willen ervaren. Hoe komt Marlene aan haar schotwond en hoe vergaat het Bill, nadat hij afscheid heeft genomen van Joel en Ellie. Waarom wil Tommy het verzoek van zijn broer niet inwilligen en Ellie naar de Fireflies brengen? Komt dat door zijn vrouw of zijn er nog andere redenen? Wat hebben Henry en Sam meegemaakt in de uren, voordat ze Joel en Ellie tegenkwamen? Is David echt de gevaarlijke gek die achter Ellie aankomt of heeft hij nobelere intenties? Dit zijn vragen die de remake zouden kunnen beantwoorden, maar dit helaas niet doet.

Ook zijn er geen nieuwe locaties om te verkennen. Op bestaande locaties in het origineel waren deuren die je niet kon openen. Het was wel interessant geweest voor de fans om zoiets toe te voegen, zodat het verkennen van het bekende iets nieuws oplevert. Dat zou ook de aangewezen plaats zijn om extra lore te introduceren waar bijvoorbeeld wordt verwezen naar personages die in het tweede deel voorkomen of om meer verhalen te lezen over de gezinnen die in de verlaten huizen woonden. Het is in deze games altijd interessant om meer te weten te komen over de voormalige bewoners en hun perikelen in de nieuwe wereld. Helaas was alleen de bekende lore aanwezig waar niks mis mee is, maar ik had meer willen zien.

Maar wat is dan wel toegevoegd?

Nu we weten dat het verhaal hetzelfde is gebleven zonder toevoegingen zoals extra scenes en nieuwe of uitgebreide lore, is het misschien wel interessant om te weten wat dan wel is toegevoegd aan de remake van The Last of Us. De game biedt genoeg opties om het voor bijna iedereen toegankelijk te maken. Zo kun je onder andere de controls naar eigen inzicht remappen of aanpassen door zelf te bepalen of je een knop wilt inhouden of tappen. Als je moeite hebt om te vijand te raken kun je Lock-On Aim aanzetten, zodat je automatisch een vijand in je vizier krijgt. Verder kun je verschillende dingen in je HUD vergroten, kun je hulp krijgen met het navigeren door Amerika, kun de geschreven tekst laten voorlezen en kun je de mogelijkheden van de vijanden tijdens de gevechten beperken. De game is hierdoor toegankelijker gemaakt voor mensen met een beperking. Dat is op zich een goede ontwikkeling, maar dit is niet iets waarom een remake een remake is.

Daarnaast kun je als je de game eenmaal hebt uitgespeeld verschillende content vrijspelen en aanpassingen maken die de gameplay kunnen beïnvloeden. De unieke content kun je vrijspelen met punten die je verdient door het verzamelen van collectibles, het behalen van trophies en door de game op hogere moeilijkheidsgraden uit te spelen. Zo kun je met je punten de Concept Art bekijken van het origineel uit 2013 en die vergelijken met die van de remake uit 2022. Als je de personages nog eens goed wilt bekijken dan kan dat in de Model Viewer en zie je de character models die je in het verhaal tegenkomt. Dit is leuk om een keertje te zien, maar dat is het ook wel. Met Skins kun je de kleding, rugzak en wapens van Joel en Elie aanpassen, maar dit blijft maar een cosmetische toevoeging. Ook kun je de look van de game aanpassen in de Filter Gallery. Je kunt kiezen uit dertig verschillende filters om je een andere ervaring te bieden zoals 8-bit, headache, watercolour en pop poster. Dit is een leuke toevoeging, maar sommige filters zijn zwaar voor de ogen. Verder kun je nog de audio aanpassen naar 8-bit, 4-bit, helium en xenon. Als je een liefhebber van speedruns bent, worden al je vorderingen in de Speedrun Recap geregistreerd.

Het belangrijkste dat je kunt aanpassen is de gameplay met de Gameplay Modifiers. Zo krijg je toegang tot de Mirror modus en de Cheats. Zo kun je de wereld op een andere manier ervaren of het avontuur makkelijker maken door infinite ammo (crafting, melee durability, listen mode range) of slow motion te activeren. Je kunt zelfs met One Shot of Touch of Death ervoor zorgen dat alle vijanden met een kogel of klap van een melee-wapen meteen sterven. Als klap op de vuurpijl kun je van je gewone pijlen explosieve pijlen maken. Het risico bestaat wel dat hier de hele balans uit de game wordt gehaald. De uitdaging is namelijk ook één van de dingen de game interessant maken en er worden al zes verschillende moeilijkheidsgraden aangeboden. Waarom zou je de game op grounded spelen met unlimited ammo/health en de one-hit kill optie? Dan heb je van iets dat echt vaardigheid vereist iets triviaals gemaakt. Als laatste kunnen de echte fans nog meer te weten komen over hun favoriete game in Behind the Scenes waar je de The Making of The Last of Us en Left Behind kunt bekijken. Ook kun je vier officiële podcasts van ongeveer vijftig minuten beluisteren met onder andere Neil Druckmann, Troy Baker en Ashley Johnson. Daarnaast kun je nog audio commentaar toevoegen aan de cinematische gedeeltes en meer informatie krijgen over de belangrijke visuele elementen uit een scene. Allemaal leuk en aardig, maar dit zijn geen dingen die je meteen aan een remake doen denken, maar eerder verwacht van een grote update. Dat blijft een teleurstelling voor gamers die een volwaardige remake hadden verwacht.