Review: The Talos Principle 2 - Puzzelgame van het jaar Pc

Zeg nou zelf; wat is er fijner dan het kraken van een puzzel die in eerste instantie tergend lastig lijkt te zijn? Precies, helemaal niets! Nouja, het fijnste is natuurlijk als het ook nog eens in een mooie settings onder het genot van een leuke narratief gebeurt. Iets wat The Talos Principle wist te bieden toen de game in 2013 werd uitgebracht. Negen jaren heeft het mogen duren, maar nu is er dan toch echt een vervolg op de filosofische hersenkraker van Devolver Digital. The Talos Principle 2 is groter qua opzet, verhaal en mechanieken, en dat allemaal zonder de charme van het origineel te verliezen. Klaar om die grijze massa een schop onder diens spreekwoordelijke hol te geven? Check dan de rest van de Talos Principle 2 review!

Van einzelgänger naar partystarter

The Talos Principle focust zich middels een compact narratief op wat een mens nou eigenlijk een mens maakt. In de games speel je namelijk als een androïde, die zich lang na het uitsterven van de bloedzakken moet zien te redden in een wereld die is teruggenomen door de natuur. In het eerste deel gaat het dus vooral om het individu, want wat betekent het om mens te zijn? Is het het bloed dat door je aderen stroomt? Is het de mogelijkheid tot een eigen denkwijze? Allemaal vragen die je jezelf kunt stellen in de game en in het echte leven. In The Talos Principle 2 verlaten we de ego en kijken we juist naar wat een samenleving een samenleving maakt. Jij ontwaakt als nummer duizend uit de simulatie. Een bijzonder moment, want bij het bouwen van duizend androïden is de stad van New Jeruzalem volledig bevolkt. Duizend individuen bouwen kost echter tijd en een deel van de samenleving vraagt zich dan ook af of het echt moet stoppen bij zo’n kleine gemeenschap. Afijn, jij bent 1K (zoals je gloednieuwe naam luidt) en bent daarmee speciaal. Veel meer kan en wil ik niet verraden, het verhaal speelt namelijk een belangrijke rol in de game.

Wat volgt is een moment waardoor je op excursie wordt gestuurd. Je reist af naar een mysterieus eiland vol bouwwerken, maar om de een of andere reden zijn hier ook weer van die puzzels te vinden die je in de simulatie van het eerste deel ook al tegenkwam. Dit eiland is opgedeeld in een aantal gebieden die de “Mega Structure” omringen. Voltooi je alle gebieden, dan krijg je toegang tot het bouwwerk waar – en je kunt het al raden – meer puzzels op je wachten! Zowel het narratief als de daadwerkelijke puzzels weten je continu uit te dagen en nodigen zonder twijfel uit tot doorspelen. Al is het alleen al om één van de zelfgevormde eindes te zien.

Al spelenderwijs leert men

Wanneer het aankomt op uitdaging, is The Talos Principle 2 absoluut een pittige kluif. De game kent een flink aantal mechanics uit de voorganger en gooit daar in iedere zone een schepje bovenop. Waar we het avontuur starten met relatief eenvoudige puzzels, krijg je in de eerste zone bijvoorbeeld al te maken met het breken van licht om zo nieuwe kleuren te creëren. Wat deze game bijzonder goed doet, is je continu het idee geven dat je bijna de oplossing hebt. De puzzels zijn namelijk redelijk klein van opzet en het doel is veelal direct in zicht. Je hebt steeds het gevoel dat je net dat ene ontbrekende voorwerp nodig hebt om de hersenkraker op te lossen. Zo eenvoudig is dat natuurlijk niet, want het is mij bijzonder vaak voorgekomen dat ik compleet vast kwam te zitten bij de wat meer uitdagende puzzels van bepaalde zones. Toch is er altijd wat te doen en hoef je je niet compleet stuk te bijten in die ene puzzel. Gaandeweg het spelen, speel je namelijk weer een nieuw gebied vrij waar je heil kunt zoeken indien je echt vastloopt. Door de puzzel tijdelijk te skippen kan je weer door naar de volgende waar de nieuwe uitdaging je wellicht weer op het antwoord van de vorige brengt.

The Talos Principle 2 is niet simpelweg een herhaling van het eerste deel. De game introduceert een flink aantal nieuwe mechanics, zo krijg je in vrijwel ieder nieuw gebied een nieuw centraal thema te verduren. Hierbij kan je bijvoorbeeld denken aan een anti zwaartekracht oppervlak, een boor om zo een gat te boren door een muur of aan een teleporter waarmee je zo van hot naar her kunt springen. De eerste vier à vijf puzzels binnen een gebied introduceren zo’n nieuwe mechanic en de laatste paar gooien het niveau wat omhoog. Weet je alle acht de puzzels op te lossen, of mocht je zes basispuzzels en twee verloren puzzels oplossen, dan ontgrendel je de puzzelstukken voor de brug die leidt naar een toren. Er zijn echter veel meer uitdagingen zoals de iets lastigere monumenten die je her en der tegenkomt. Je leest het al, genoeg te doen dus!

Meer dan slechts een puzzelgame

Mocht je nou echt finaal vast komen te zitten, dan is er nog altijd de Prometheus Spark. Deze lastig te vinden vlammetjes lossen de puzzel direct voor je op, maar natuurlijk wel in ruil voor zo’n Spark. Nu moet ik zeggen dat ze niet heel makkelijk te vinden zijn. Onnodig inzetten is dus niet verstandig, maar gelukkig is er ook goed nieuws. De Sparks zijn namelijk terug te verdienen door alsnog die puzzel te voltooien. Het is een leuke incentive om terug te gaan, want je komt op een moment gegarandeerd vast te zitten en dan is zo’n tijdelijke oplossing fijn om in de achterzak te hebben. Om die Sparks te vinden dien je goed te zoeken, misschien zelfs iets te goed. De game is namelijk vrij open van opzet en in ieder gebied kan je makkelijk verdwalen. Enerzijds leuk, want de game ziet er grafisch prachtig uit en zo stuit je ook nog eens op collectibles die her en der zijn neergestrooid. Dat gezegd hebbende, de game geeft niet echt aan wat er allemaal te verzamelen valt. Die Sparks zijn vaak te vinden door te platformen, maar kijk je even om je heen, dan loop je er zo voorbij.

Verkennen doen we echter niet alleen in puzzelgebieden. Die eerdergenoemde stad is namelijk ook volledig vrij om onderzocht te worden. Tijdens het speuren in de stad stuit je op vreemde inwoners, pittige gewetensvragen en de nodige zijmissies. Daarnaast speelt er zich ook nog genoeg af op social media, waarop je soms kunt reageren om zo een boodschap aan het volk af te geven. Het knappe is gewoon dat The Talos Principle 2 je continu aan het denken houdt. Niet alleen op puzzelgebied, maar ook over je eigen denk- en zienswijze over de wereld om je heen. Het ontwerp van de stad zelf laat wellicht iets te wensen over en ook de performance van de game kan op momenten haperen, maar nooit heb ik het spelen als een straf ervaren. En dat ondanks dat je hier makkelijk twintig tot dertig uur zoet mee kunt zijn!