Drie van die: Redenen waarom de Metro games zo gaaf zijn

De Metro Exodus trein nadert na enige extra tussenstops inmiddels met rasse schreden ons gaming-station. De eerste twee games hebben mij ontzettend weten te bekoren. In mijn preview van Metro Exodus heb je kunnen lezen dat ik vanaf 2017 al uitkijk naar deze derde titel in de grimmige first-person shooter reeks.

De schrijver van de boeken werkt eraan mee

Net als bij de Witcher games zijn ook de Metro games gebaseerd op boeken. Dmitry Glukhovsky heeft het eerste boek in delen online gezet om te kijken hoe de reactie was, waarbij de populariteit alsmaar is gegroeid. En terecht, want de Lovecraftian sfeer en diversiteit in de avonturen is geweldig. De eerste twee Metro games spelen zich volledig af in en rondom de Metro in Moskou, de stad waar de schrijver zelf ook woont en werkt. Dmitry is tevens een fanatiek gamer en daarom ook al vanaf het eerste deel actief bij de ontwikkeling van de games. Inmiddels heb ik achterhaald dat hij ook het verhaal weer heeft geschreven voor Metro Exodus. Leuk detail: Raad eens welke game Dmitry initieel inspireerde om Metro 2033 te schrijven. De schrijver is groot fan van… Fallout.

Sfeervol, authentiek en verrassend

De Metro games ademen een grauwe post-apocalyptische en mysterieuze sfeer vanuit elke pixel. Ondanks dat het fictief is, is alles wel echt “op zijn Russisch”. Je kunt ook ervoor kiezen de gehele game in het Russisch te spelen, iets wat ik iedereen kan aanraden. Wanneer je de game op de hoogste moeilijkheidsgraad speelt, wordt het echt overleven en tactisch spelen, zonder HUD en hulp, wat de immersie enorm versterkt. Daarnaast zitten net als in de boeken de avonturen Artyom ook in de game vol met verrassingen. Telkens bezoek je weer nieuwe rare gebieden met rare schepsels, geesten en monsters, waardoor je vol nieuwsgierigheid met klamme handjes steeds weer op het puntje van je stoel blijft zitten.

Zonder Disney handschoentjes

Een game hoeft van mij niet gewelddadig, bloederig en pornografisch te zijn om goed te zijn. Echter wanneer dit bij een setting duidelijk thuishoort, is het erg irritant om censuur voorgeschoteld te krijgen, in plaats van losvliegende ledematen of een goed paar borsten. Bij Metro is het niet in overvloed aanwezig, maar de hele wereld van deze games is bruut en daarbij hoort een ongecensureerde stijl van directie. Metro weet hier vanaf het eerste deel mooi mee om te gaan, door je niet ermee murw te beuken, maar tevens ook niet het geweld en seks uit de weg te gaan. Ik ben daarom ook heel erg benieuwd hoe men hiermee om zal gaan in Metro Exodus. Waarschijnlijk niet anders dan de voorgaande delen.

Iemand anders nog andere argumenten waarom de Metro games zo goed zijn? Laat het weten in de comments!