Gameseries: Project Gotham Racing deel 1

Geplaatst: 4 februari 2009 07:00
Aangepast: 1 januari 2018 00:00
In de rubriek 'Gameseries' wijden we elke woensdag om de twee weken een artikel aan een gameserie. Hierin belichten we het verleden, het heden en de toekomst van een gameserie, met vandaag: Project Gotham Racing.

Ik moest even zoeken, maar uiteindelijk vond ik hem dan. Dreamcast Magazine nummer 6 verscheen in het jaar 2000 en was voor mij één van de redenen om flink te gaan sparen voor de laatste console uit de stal van SEGA. Niet alleen de Shenmue-special op pagina 24 maakte mij meer dan enthousiast, maar vooral het racespelletje op pagina 54 deed mijn gamershart sneller kloppen. Met name de screenshots deden enkele genotskreuntjes tussen mijn lippen ontsnappen. Levensechte auto's met ongekend gedetailleerde omgevingen. Na Grand Prix 2 wist geen enkele racegame mij met zoveel enthousiasme te vullen, en dat terwijl ik nota bene slechts vier screenshots had gezien. Helaas blijken screenshots lang niet altijd betrouwbaar bij het vaststellen van de kwaliteit van een bepaalde game, dus moest ik nog maar afwachten of het eindproduct echt zo geweldig bleek te zijn als ik op voorhand hoopte.

Oog voor detail
En of Metropolis Street Racer geweldig bleek te zijn! De game herbergde veertig auto's die allemaal anders stuurden en reageerden. En hoewel er meer games in die tijd waren die dat deden, speelde MSR lekkerder dan lekker. Het was een waar genot om de auto's over het asfalt en de klinkers van Londen, San Francisco en Tokyo te laten glijden. Tof extraatje daarbij was dat de game rekening hield met de systeemtijd van je Dreamcast. Was het in Nederland dag, dan werkte je in Tokyo een serie nachtraces af. Hetzelfde gold voor Londen wanneer je 's avonds laat nog een paar rondjes besloot te rijden. Daarnaast kende elke stad haar eigen radiostations, waardoor je in Tokyo ook daadwerkelijk een Japanner tussen de J-pop door hoorde lullen. En wat bijvoorbeeld te denken van de remschijven? Wanneer je hier op inzoomde in de replay zag je ze echt samenknijpen en opgloeien bij het aanremmen voor een bocht. Details die ik nog niet eerder in een game was tegengekomen. En zo kan ik nog wel even doorgaan over het geweldige oog voor detail dat MSR kenmerkte.

Kudos
Het meest onderscheidde de game zich echter doormiddel van het Kudos-systeem. Niet langer was het enkel zaak om als eerste de finish te bereiken. In MSR diende je dat in stijl te doen door bochten perfect aan te snijden en waar mogelijk de handrem te gebruiken om in een haarspeldbocht een halve donut te draaien. Op die manier verdiende je Kudos en door tussentijdse botsingen te vermijden liep een combometer vol waardoor je meer en meer Kudos kon verdienen. Op deze manier speelde je nieuwe wagens en uitdagingen vrij om zodoende de game uit te spelen. Daarna bestond natuurlijk de mogelijkheid om je records aan te scherpen.

Te vroege dood
Helaas stierf de Dreamcast een te vroege dood, maar gelukkig bleek dit niet het einde van MSR. In maart 2002 verscheen in Europa namelijk het vervolg dat geen Metropolis Street Racer 2 werd genoemd. Project Gotham Racing zag het levenslicht op de Xbox en deed zijn voorganger even dunnetjes over. Hoewel het wagenpark ditmaal 'slechts' 25 auto's telde, spraken de exotische bolides meer tot de verbeelding dan de auto's uit MSR. Bovendien werd New York als extra stad toegevoegd en kreeg de game een flinke grafische update. Helaas ging het verschil in tijdzones daarbij verloren en zagen we ook in de vervolgdelen de echte tijden in de verschillende steden niet meer terug. Zo kon er nu bijvoorbeeld overdag ook in Tokyo bij daglicht worden geracet. Omdat er verder weinig noemenswaardigs over de eerste PGR valt te vertellen, gaan we over twee weken verder met het volgens velen sterkste deel uit de serie.

Houd Gameliner dus in de gaten voor deel 2 van deze gameserie.

Lees meer