We kennen Nintendo allemaal van de wereldberoemde loodgieter Mario, Donkey Kong, Zelda, Pokémon en ga zo maar door. Nintendo bracht haar 8-bit spelcomputer in september 1986 naar Europa onder de naam Nintendo Entertainment System, maar werd pas vier jaar later in Nederland populair.
Nintendo heeft echter een veel rijkere geschiedenis dan we misschien wisten. Het bedrijf werd namelijk al in 1889 opgericht door Fusajiro Yamauchi, de grootvader van Hiroshi Yamauchi, iemand die we misschien beter kennen. We zullen je in dit artikel meenemen door de geschiedenis van Nintendo. We beginnen de Nintendo tijdlijn aan het einde van 1889, het jaar waarin het voor de Japanse gamegigant allemaal begon.
Nintendo's geschiedenis begint nadat Fusajiro Yamauchi, geboren op 22 november 1860, het bedrijf Nintendo Koppai oprichtte aan het einde van het jaar 1889. De naam Nintendo staat voor 'leave luck to heaven'. Het bedrijf maakte Hanafuda-bloem-spelkaarten. De Hanafuda-spelkaarten zijn ontstaan nadat Nederlandse zeelieden Westerse spelkaarten hadden meegenomen naar Japan. De Hanafuda-bloem-spelkaarten zijn iets kleiner dan de Europese spelkaarten, maar wel dikker.
Hanafuda-kaarten waren met de handgemaakte spelkaarten van boomschors, waarvan er 48 stuks in één dek zaten. In het begin waren deze kaarten alleen verkrijgbaar in twee plaatsen in Japan. In 1902 begon Yamauchi met het produceren van de Hanafuda-bloemkaarten in de Westerse stijl om ze vervolgens naar het buitenland te exporteren. De producten werden, net als in eigen land, razend populair in het buitenland. Nintendo Koppai huurde bedrijven in om massaproductie van de Hanafuda-bloemkaarten mogelijk te maken. De Hanafuda-spelkaarten werden vaak gebruikt voor verschillende gokspelletjes, waarbij echt geld op het spel stond. Het kaartenspel was zelfs zo populair dat Nintendo besloot om een 'prestigieuze' Nintendo Cup te organiseren.
De Hanafuda Napoleon Collection.
Fusajiro Yamauchi had een dochter, genaamd Tei Yamauchi, die later trouwde met Sekiryo Kaneda. Fusajiro zelf ging met pensioen in 1929, en toen nam zijn schoonzoon Sekiryo Kenada het bedrijf over. Het bedrijf richtte in 1933 een vennootschap op onder de naam Yamauchi Nintendo & Co. Sekiryo Kenada verhuisde het bedrijf naar een nieuwe locatie die dichter bij huis was. De beste man kocht papier in van externe leveranciers en breidde het bedrijf verder uit met meer medewerkers.
Sekiryo Kenada is geboren op 10 december 1901 en was de tweede president van Nintendo Koppai. Fusajiro Yamauchi overleed uiteindelijk in 1940, ten tijde van de Tweede Wereldoorlog, maar dit had verder niets met de oorlog te maken. In 1947 richtte Sekiryo Kenada het distributiebedrijf Marufuku Co. Ltd. op. In 1950 ging Sekiryo Kenada met pensioen en nam het achterkleinkind het bedrijf Nintendo over. Fusajiro Yamauchi had nog een zoon, maar die kreeg het bedrijf niet omdat hij zijn voormalige vrouw (Kimi Yamauchi) en zoon (Hiroshi Yamauchi) had verlaten.
Dit was de winkel in Kyoto waar de Hanafuda-bloemkaarten werden verkocht. Het bedrijf krijgt in 1951 wederom een naamswijziging. Nintendo Playing Card Co. Ltd. komt tot leven en een jaar later worden er verschillende fabrieken in Kyoto uitgebreid. Het bedrijf slaagt erin om een massaproductie aan plastic speelkaarten op de markt te zetten.
Hiroshi Yamauchi werd geboren op 7 november 1927. Hiroshi Yamauchi was diegene die Nintendo naar de consolesmarkt duwde, nadat hij de interesse in de Hanafuda-kaarten zag afnemen en de consolesmarkt zag opkomen.
In 1956 gaat de voormalige president van Nintendo, Hiroshi Yamauchi, naar Amerika om daar met het Amerikaanse bedrijf "The United States Playing Card Company", dat het in Amerika goed doet, om de tafel te zitten. Nintendo begint daarna met de verkoop van Walt Disney-kaarten, waarop Disney-figuren zijn afgebeeld. Het bedrijf maakt speelkaarten voor kinderen en dat gaat goed. Het bedrijf wordt in 1962 als tweede genoteerd op de beurzen van Kyoto en Osaka. In 1963 verandert het bedrijf opnieuw haar naam, ditmaal wordt het Nintendo Co. Ltd en begint het met het produceren van spellen. Het bedrijf maakt niet alleen meer speelkaarten, maar bouwt ook een nieuwe fabriek in Uji City, net buiten Kyoto.
Walt Disney-kaarten door Nintendo.
Nintendo is het eerste bedrijf in Japan dat elektronica toevoegt in speelgoed. In 1973, tien jaar nadat Nintendo zich niet alleen meer is gaan richten op kaartspellen, komt Nintendo met een soort van kleiduif-schietsysteem op de proppen, waarbij je lasers gebruikt. Het is enorm populair en daarom besluit Nintendo het product te exporteren naar het buitenland. Het systeem wordt zelfs als grote concurrent van het bowlen gezien, toentertijd een dagelijks tijdverdrijf. Het bedrijf timmert op dat moment flink aan de weg. Het bedrijf komt een jaar later met een 16mm-filmprojector voor speelautomaten.
Twister, geïmporteerd naar Japan door Nintendo, Ultra Hand ging maar liefst 1,2 miljoen keer over de toonbank, voor 800 yen, Wild Gunman.
Het gaat daarna snel voor de consolegigant. Het bedrijf komt met het ene na het andere hoogstaande technologische apparaat. Het bedrijf ontwikkelt in samenwerking met het bedrijf Mitsubishi Electric een videospelsysteem voor de Japanse markt, waarbij er gebruikt wordt gemaakt van een elektronische videorecorder (EVR). Nintendo creëert niet lang daarna een spelcomputer die gebruikmaakt van een processor. Het bedrijf ontwikkelt een jaar later, in samenwerking met Mitsubishi Electric, de TV Game 15 en TV Game 6, een videorecorder voor thuis.
Mitsubishi Electric: TV Game 15.
Het bedrijf probeert op dat moment voet op Amerikaanse bodem te zetten. Minoru Arakawa, de schoonzoon van Hiroshi Yamauchi, opent Nintendo of Amerika in New York en begint zijn divisie met het verkopen van speelhalautomaten.
Minoru Arakawa.
In 1979 richtte Minoru Arakawa, een schoonzoon van Hiroshi Yamauchi, Nintendo of America op. Deze was gevestigd in New York, en het doel van deze nederzetting van Nintendo was om ook in Amerika hun producten te kunnen verkopen. In 1980 lieten ze 3000 arcade machines overkomen met het spel Radar Scope. Dit spel was immens populair in Japan, dus Nintendo dacht makkelijk te kunnen scoren. Helaas! Het spel flopte enorm in Amerkia, en Nintendo wist maar 1000 kasten te verkopen, en zat nog met 2000 overgebleven kasten op kantoor. Ze zaten met de handen in het haar. Paniekerig werd er heen en weer gecommuniceerd met de thuisbasis in Japan. Men had een goede impuls nodig. Een origineel spel, eentje dat iedereen wilde spelen. En dat natuurlijk wel zo gemaakt is dat het in no time over de hardware van de Radar Scope kasten heengezet kan worden. Dit was het moment om de knappe koppen in Japan aan het werk te zetten.
Radar Scope.
In Japan liep alles nog gewoon op rolletjes, maar het probleem in Amerika was wél erg groot. Daarom liet Nintendo een groepje mensen aan een nieuw spel werken. Een van deze personen was de pas aangenomen Shigeru Miyamoto, de zoon van een vriend van Hiroshi Yamauchi. Miyamoto had absoluut geen ervaring met het maken van spellen, maar was wel enorm creatief. Hij bedacht dat je met een mannetje naar boven moest rennen om zijn geliefde uit de klauwen van een boze primaat te redden. De knappe koppen wisten het te maken in een spel, dat Donkey Kong ging heten. Deze naam had Miyamoto zelf bedacht. De beste man nam namelijk aan dat de naam stond voor gekke aap.
Ze verzonden het spel naar Amerika, waar er in eerste instantie woest gereageerd werd. Want zij stonden op het punt van de afgrond, en vervolgens komen die Japanners met een nieuw spel aan wat compleet anders was dan waar op dat moment de interesse lag bij de mensen in de VS. Maar goed, ze hadden weinig keus en installeerden het spel alsnog in de kasten. Wat er toen gebeurde, ging tegen alle verwachtingen in. Het spel werd een enorm succes, en Nintendo of America was gered. Een leuk weetje: de naam voor Mario (die toen nog Jumpman heette) komt van de toenmalige huisbaas van het kantoor waar Nintendo of America inzat, Mario SEGAli. Toen hij tijdens een vergadering boos binnen kwam stormen over de huur, vonden de aanwezige personen hem toch erg veel lijken op Jumpman. Er werd al snel besloten dat het mannetje ook Mario moest gaan heten, en de rest is geschiedenis.
Dit is Shigeru Miyamoto, de bedenker van onder andere Super Mario Bros. en Zelda.
Na het onverwacht grote succes in 1982 van Donkey Kong duurde het niet lang tot het volgende spel zou komen. Het vervolg op Donkey Kong, Donkey Kong Jr., verscheen een jaar na het origineel. Op datzelfde moment kwam Nintendo met een Game & Watch van Donkey Kong. Daarop waren een paar nieuwe vindingen van Gunpei Yokoi te vinden. Zo had het apparaatje 2 schermen, en maakte de befaamde D-Pad erop zijn debuut.
In Donkey Kong Jr. waren de rollen omgedraaid, dit keer was Mario de slechterik!
Al is 'ie nog zo simpel, fijn en betrouwbaar is het D-Pad zeker. Deze vierpuntstoets siert nu al 29 jaar de specomputers van Nintendo.
De Donkey Kong Game & Watch in volle glorie.
Op 15 juli 1983 bracht Nintendo in Japan de Family Computer uit, welke vaak wordt afgekort tot Famicom. Toen dit apparaatje verscheen, waren er drie spellen voor beschikbaar: een port van het immens populaire Donkey Kong, Donkey Kong Jr. en Popeye. Al snel waren er problemen aan de horizon, want de eerste lading Famicoms hadden een probleem met de chipset van het systeem. Dit zorgde ervoor dat het systeem crashte. Maar na een grote terugroepactie om de kapotte onderdelen te vervangen kwam alles goed. Sterker nog, het ging zelfs zo goed dat de Famicom aan het eind van 1984 de best verkopende spelcomputer was in Japan!
De Famicon.
Nintendo wilde rond 1985 de overstap maken met de Famicom naar Amerika. De eerste plannen om dit te doen waren met Atari. Het systeem zou de Nintendo Advanced Video Game System gaan heten. Maar toen Atari erachter kwam dat Nintendo een paar jaar daarvoor een deal had gesloten met Coleco, Atari's grootste concurrent op dat moment, was het hele idee van het Nintendo Advanced Video Game System al snel van de baan. Nintendo besloot zelf verder te gaan en kwam begin 1986 met de NES, het Nintendo Entertainment System, dat een aangepaste versie van de Famicom was.
Het beruchte prototype. Deze foto is gemaakt in de Nintendo World Store in New York, waar het apparaat te bewonderen is.
Een klein probleempje. In 1983 had onder andere Atari in het Westen de gehele videogamesmarkt laten instorten. Winkeliers kochten hierdoor niet echt graag spelcomputers meer in, omdat de consumenten ze toch niet meer kochten. Dus Nintendo moest met een slim idee komen om de winkeliers over te halen om de NES tóch te verkopen. Ze kwamen met een bundel op de Amerikaanse-markt. In de bundel zat een mechanisch robotje, genaamd R.O.B., waarmee je samen spelletjes kon spelen. De R.O.B. werd geleverd bij de NES, plus de benodigde onderdelen voor de robot en het spel Gyromite.
Ook zat er een grijze zapper bij (later fel-oranje), zodat je in je vrije tijd ook op eenden kon schieten op de televisie. Consumenten hadden interesse in het speelgoed en winkels kochten de bundel massaal in. Het NES systeem werd door Nintendo zelf het Control Deck genoemd (om de term Video Game systeem te omzeilen) en je kon er ook nog andere games op kopen en spelen. In een periode van 2 maanden na de launch verschenen er 18 spellen, welke een kenmerkende zware doos kregen, waarvan er 3 zilverkleurig waren. Het systeem liep enorm hard, en niet alleen bij de launch, maar ook in de periode erna was het apparaat nergens meer te verkrijgen. Het was Nintendo gelukt de vastgelopen gamesmarkt in Amerika los te krijgen.
R.O.B.: Robotic Operating Buddy, hier gezien met de uitbreidingstukken voor het spel Gyromite.
Een ander belangrijk middel om het vertouwen van de consument te winnen, was de Nintendo seal of quality, welke kwaliteit en werkendheid van een spel of accessoire moest garanderen. Deze seal, die in het begin zwart met groen was, en later wit met goud, zat standaard op ieder gelicenseerd Nintendo spel. Uitgevers mochten hun spellen niet uitbrengen zonder licentie, maar moesten eerst bij Nintendo langs. Soms werden er zelfs dingen gecensureerd uit de spellen, zoals grove woorden, religieuze tekens en bloed. Dit is ook een van de redenen waarom men nu nog wel eens wilt spreken van het kiddy imago van Nintendo, maar het censureren met de seal of quality zorgde juist voor vertrouwen bij de consument.
Dit is Nintendo Quality Seal.
Toen de NES in Europa aankwam, gebeurde er iets raars. Hier had men namelijk niet gekozen voor één regio, zoals in Japan en Amerika, maar had men de boel in twee regio's opgesplitst, PAL-A en PAL-B. Dit omdat in een deel van Europa de consoles geleverd werden door Mattel, en op het vasteland, met uitzondering van Italië, door Nintendo zelf. PAL-A werd meestal gerefereerd met NES- of Mattel-versies, en PAL-B met de Europese versie. Hier in Nederland kregen we de PAL-B consoles. Het grootste probleem van deze verschillende regio's is dat spellen hierdoor niet uitwisselbaar zijn tussen beide regio's. Frustratie dus, maar gelukkig kon dit probleem makkelijk omzeild worden met een convertor.
De NES Mattel-versie.
In Japan was de Famicom nog steeds een groot succes, eind jaren '80 had gemiddeld één op de drie Japanse huishoudens de spelcomputer in huis. Reden voor Nintendo dus om op 21 februari 1986 een uitbreiding op de markt te brengen. Met het Famicom Disk System kon je floppy's afspelen.
Floppy's met spellen kon je kopen in de winkel, maar ook buiten op straat in speciale automaten.Er waren zelfs speciale 'downloadstations'. Op deze automaten kon je op een zelf meegenomen floppy voor omgerekend vier euro een spel laten zetten. Een gat in de markt zou je zeggen. Nou, nee. Helaas leidde deze manier tot piraterij, en de downloadstations waren hierdoor geen groot succes. Gelukkig waren de normale Famicom Disks dat wel. Want de grootste voordelen waren dat het goedkoop was om te produceren en het ook data kon opslaan. Enigste nadeel ervan: floppy's zijn erg storingsgevoelig, en willen vooral op lange termijn niet goed meer werken. Er zijn een aantal erg grote spellen op de disks uitgebracht, zoals onder andere Metroid, Kid Icarus, Super Mario Bros. 2 (hier de Lost Levels) en beide Zelda spellen. De meeste spellen werden hier gewoon op een cartridge uitgebracht, want helaas is dit systeem hier nooit uitgebracht.
Een jaar later konden wij ook hier in Nederland aan de slag (op 1 september 1986, om precies te zijn). Ook hier kregen we in eerste instantie de Deluxe-set (de set met R.O.B.), maar na een tijdje werd die al vervangen door de Action-set, dat geen R.O.B. meer bevatte maar nog wel de Zapper, twee controllers, en het spel Super Mario Bros. bevatte! Echter, de NES werd hier in Nederland eigenlijk pas laat een succes. Pas rond 1989/1990 begon de console hier enige populariteit te winnen.
De Nintendo Entertainment System zoals wij deze in Europa kennen.
Na het grote succes van de NES en de Game & Watch-handhelds kwam in 1989 het meesterwerk van Gunpei Yokoi uit: de Nintendo Game Boy. Dit draagbare spelcomputertje had de mogelijkheid om gebruik te maken van verwisselbare spelcartridges en was qua processorkracht net zo krachtig als de NES. Het had zelfs stereogeluid, iets wat de NES niet had. Maar dit stond in schril contrast met de concurrentie: de SEGA Game Gear en de Atari Lynx waren beide een stuk krachtiger dan de Game Boy en hadden zelfs een kleurenscherm, terwijl de Game Boy maar beschikte over 4 tinten. Toch won de Game Boy de strijd in de handheldmarkt. Waarom? Simpel. De Lynx en Game Gear mochten dan wel beter en krachtiger zijn, beide apparaten verbruikten stroom als een dolle, en batterijen waren toentertijd niet goedkoop. De Game Boy daarentegen was heel zuinig en had ook nog een aantrekkelijkere bibliotheek aan spellen. Want ja, je mag dan nog zo'n mooi apparaat hebben, als er geen leuke spellen voor verschijnen, heb je er alsnog niets aan. Wij mochten in 1990 pas aan de slag met de Game Boy, samen met de games Super Mario Land en later ook Tetris.
De allereerste Game Boy. Deze had een groenkleurig scherm, dus geen zwart/wit scherm zoals de Game Boy Pocket.
Het ging fantastisch met Nintendo. De NES was een enorm succes en de Game Boy kwam ook lekker op gang in Japan. Om op het grote succes van de NES nog een vette stempel te drukken hield Nintendo of America in 1990 de Nintendo World Championship. Aan dit kampioenschap namen niet alleen kinderen deel, maar ook achttien-plussers. Tijdens de competitie werden er drie spellen gespeeld, elk met het speciale doel een zo hoog mogelijke totaalscore te behalen. De spellen die gespeeld werden waren Super Mario Bros., Rad Racer en Tetris. In Super Mario Bros. moesten de spelers zo snel mogelijk vijftig muntjes pakken. Vervolgens was Rad Racer aan de beurt, waarin de spelers zo snel mogelijk van A naar B moesten komen. Als men nog tijd over had (je kreeg zes minuten en 21 seconden de tijd) kreeg je Tetris voorgeschoteld, om nog net die extra paar punten binnen te sprokkelen. De competitie is vandaag de dag nog erg bekend onder verzamelaars, want de speciale cartridge waarop de spellen gespeeld werden is erg zeldzaam.
Dit is de speciale en zeer zeldzame cartridge waarom gespeeld werd tijdens het evenement.
Maar 1990 was niet alleen het jaar van de grote wedstrijd, want in datzelfde jaar bracht Nintendo hier de Game Boy uit. Vergezeld met onder andere de spellen Qix, Radar Mission, Solar Striker en Tetris veroverde het apparaatje al snel de winkelschappen. Vooral de pack-in met Tetris deed het erg goed. Ook werd in dit jaar de Europese tak van Nintendo geopend. Het kantoor werd in het Duitse Großostheim gevestigd, waarvandaan Nintendo voortaan zou opereren. Voorheen distribueerde Nintendo namelijk zelf niets in Europa, want dat deed onder andere Bandai (tegenwoordig Namco Bandai) al voor hen. Terwijl de Nederlanders de NES pas in 1990 ontdekten, zaten de Japanners in november 1990 al met de opvolger te spelen: het Super Nintendo Entertainment System (ook wel SNES genoemd), welke in Japan uiteraard als de Super Famicom door het leven ging.
Nintendo maakte met deze spelcomputer als een van de laatste bedrijven de overstap naar 16-bit, maar die late overstap bracht wel een voordeel met zich mee. De SNES beschikte namelijk over een erg goede geluidschip van Sony en de mogelijkheid om 3D-games te spelen, wat erg bijzonder was voor die tijd. Het hek was van de dam met de gelijktijdige release van het spel Super Mario World. 8-bit is oud. Leve 16-bit!
Nintendo had eerst een samenwerking met Sony voor het maken van de Nintendo PlayStation. Deze samenwerking is uiteindelijk toch afgeblazen. Het is niet zeker of dit vanuit Sony of vanuit Nintendo's kant is gebeurd.
De Super Nintendo wordt uiteindelijk gezien als een van de populairste consoles die de consolegigant in jaren heeft gemaakt. Er kwamen ontzettend veel games uit voor deze 16-bit console.
Nintendo had ten tijde van de NES al een geduchte concurrent: SEGA. Maar terwijl de NES de grootste bekendheid verwierf, sloeg SEGA terug in 1988(!) met de SEGA Mega Drive, die al 16-bit was in tegenstelling tot de 8-bit NES. Toen SEGA de spelcomputer in de Verenigde Staten uitbracht als de Genesis (hier in ons land bleef het apparaat gewoon de Mega Drive heten), probeerde SEGA met agressieve reclames Nintendo in diskrediet te brengen. Want ja, de Mega Drive was 16-bit en de NES maar 8-bit. Een van de bekendste kreten was: "Genesis does what Nintendon't."
Maar SEGA was niet de enige concurrent. Ook Atari probeerde met de Atari 5200 en 7800 mee te doen. Om jullie niet volledig in te wijden in de zogenaamde bit-wars (dit gaat immers over Nintendo), kan ik kort samenvatten dat dit in de rest van de jaren '90 nog voor zeer intense concurrentie zorgde, die voorgoed de perceptie van gamers zou veranderen. Graphics werden belangrijker dan gameplay, iets wat zelfs vandaag de dag nog merkbaar is.
De geduchte concurrent, de Mega Drive van SEGA!.
Fast foward naar 1995. In dat jaar bracht Nintendo in Japan de Satellaview uit: een apparaat dat je onderop je Super Famicom klikte, zodat je verbinding kon maken met een satelliet van het radiostation St.GIGA. Eenmaal verbonden tijdens een speciale uitzending (het zogenaamde Super Famicom Hour) konden gebruikers niet alleen digitale magazines, maar ook spellen downloaden, zoals een speciale Mario versie van Excitebike en een remake van Zelda 1. Sommige spellen konden gebruikers alleen spelen tijdens een speciale uitzending, meestal omdat de uitspraken van de personages live werden ingesproken tijdens dat uur. Een voorbeeld van zo'n game is BS The Legend of Zelda: Ancient Stone Tablets. Helaas was de Satellaview niet zo'n groot succes, en het apparaat is ook nooit buiten Japan verschenen.
De Sattelaview is de uitbreiding onder de Super Famicom.
In datzelfde jaar kwam Nintendo met nog een experiment op de markt. Verkocht onder de naam Virtual Boy kon deze handheld (portable laten we maar even achterwege) stereoscopisch 3D tonen. Het apparaat was bedacht door Gunpei Yokoi, welke ook de Game Boy had bedacht. Consumenten lieten het ding compleet links liggen, omdat de meeste mensen er hoofdpijn van kregen of misselijk werden. En in tegenstelling tot de 3DS kon je het 3D niet uitzetten. Nog geen jaar na de release werden er geen spellen meer uitgebracht voor het apparaat, waardoor het een extreem korte levensduur had. Zo lag het maar een half jaar in de Japanse winkels, en konden Europeanen fluiten naar het ding, want hier verscheen het helemaal niet. Het apparaat is een van de weinige hardwarematige flops van Nintendo; er zijn wereldwijd ongeveer 770.000 Virtual Boy's verkocht.
Dit is hem dan, de Virtual Boy!
Het floppen van de Virtual Boy is de bedenker Gunpei Yokoi niet helemaal goed gevallen. Daarom vertrekt de beste man in 1996 bij Nintendo na 31 jaar trouwe dienst. Vlak nadat de Game Boy Pocket was afgerond, richtte Yokoi zijn eigen bedrijfje op: Koto. Samen met Bandai ontwikkelde hij de WonderSwan. Alles leek in kannen en kruiken, tot er op 4 oktober 1997 iets finaal misging. Terwijl Yokoi op de Hokuriku Expressway reed, raakte hij betrokken bij een auto-ongeluk dat hij niet overleefde. Twee uur na het ongeval werd Gunpei Yokoi officieel doodverklaard. Ondanks de dood van de man kwam de WonderSwan een paar jaar later alsnog op de markt, en het eerste spel dat erop verscheen werd naar hem vernoemd: Gunpei.
RIP Gunpei Yokoi: 10 september 1941 - 4 oktober 1997.
Voor iedereen die raar opkijkt van deze kop wil ik graag doorverwijzen naar bovenstaande beruchte YouTube-filmpje. Voor alle anderen gaan we verder met ons verhaal. In 1996 bracht Nintendo de Nintendo 64 uit. Deze 64-bits spelcomputer zorgde niet alleen voor een nog duidelijkere overgang van 2D naar 3D, maar ook voor de analoge stick. Tegenwoordig is een analoge stick heel gewoon, maar in 1996 was deze nog splinternieuw. Alleen liepen ontwikkelaars bij dit apparaat tegen een bepaald probleem aan. De Nintendo 64 gebruikte namelijk nog cartridges en niet, zoals de concurrentie, cd's. Cartridges mochten dan wel erg snel en enorm betrouwbaar zijn, veel ruimte hadden ze niet en ze waren heel erg duur in vergelijking met cd's. Hierdoor stapten veel ontwikkelaars over naar de PlayStation, waardoor een moeizamere tijd voor Nintendo begint op de consolemarkt...
De Nintendo 64 in volle glorie.
In 1996 kwam er een verbeterde versie van de Game Boy op de markt: de Game Boy Pocket. Deze versie was kleiner, lichter en had bovendien een nieuw scherm! Geen kleurenscherm, maar een echt LCD schermpje, waardoor het 'zwart' ook echt zwart werd in plaats van groen. Ook was het apparaatje nóg zuiniger, want je kon ongeveer acht uur gamen op twee AAA-batterijtjes, terwijl de originele Game Boy 4 AA-batterijen pakte en ongeveer tien uurtjes meeging.
De Game Boy Pocket. Helaas kende de Pocket nog steeds geen backlight.
We blijven nog even in 1996, want op 15 oktober van dat jaar verschenen in Japan twee spellen die aan het begin stonden van een langlopende franchise. Pokémon Red en Green verschenen in Japan, terwijl wij in Europa met Red en Blue pas aan de slag konden op 10 oktober 1999. De eerste ideeën van Pokémon zijn ouder dan je zal denken, want die stammen al uit 1991! Onder de naam Capture Monsters probeerde Satoshi Tajiri van Game Freak het idee aan te kaarten bij Nintendo, maar pas na wat hulp van zijn goede vriend Miyamoto werd het plan doorgezet tot de ontwikkeling van het spel. Toen het eenmaal uitkwam in Japan, bleek het een enorm succes te zijn. Ondanks het kleine marketingbudget wist het spel het toch te schoppen tot bestverkochte game van het jaar, en al snel zou voor Japan ook Pokémon Blue volgen.
Dit zijn ze dan, de originele packshots van Pokémon Red en Blue!.
In 1998 kreeg de Game Boy nog een revisie. De Game Boy Light had nog steeds een zwart-wit scherm, maar loste wel een groot probleem op. Dit was namelijk de eerste Game Boy met een backlight, waardoor je voortaan ook in het donker kon gamen!
Hij kwam helaas alleen in Japan uit, want maar een half jaar later verscheen de Game Boy Color al. De nieuwe handheld bevatte een kleurenscherm, een iets krachtigere processor en een infrarood poort, terwijl je er nog al je oude vertrouwde Game Boy spellen op kon blijven spelen. In Europa verscheen tegelijk met het ding de remake Super Mario Bros. Deluxe, een remake van de aloude Super Mario Bros. van de NES. En dat als eerste in de wereld! Soms is het dus toch voordelig om hier te wonen, want in Japan verscheen het spel pas een hele poos later!
De Game Boy Color met backlight.
De Nintendo 64 Disk Drive heeft een beruchte voorgeschiedenis. Aangekondigd in 1995 verscheen het apparaat na vele vertragingen pas in 1999 in Japan. De add-on klikte je onder op je N64, en slikte speciale floppy's die iets weg hadden van iets dat je zou krijgen als je een floppy en een cartridge zou kruisen. Ook bood de uitbreiding de mogelijkheid om, net zoals bij de Sattelaview, verbinding te maken met een online netwerk. Het was vooral als uitbreiding van de Nintendo 64 bedoeld, en dat was ook erg goed te zien aan het type software dat ervoor in ontwikkeling was, zoals onder andere een Game Creator in de Mario Artist serie, welke de spirituele opvolger was van Mario Paint op de SNES. De uitbreiding flopte, en verscheen daarom nooit buiten Japan, wat erg zonde was.
De Nintendo 64 Disk Drive set.
We gaan verder met onze reis door het verleden in 2001. Na het ongelofelijke succes van de originele Game Boy en Game Boy Color kon na dik 12 jaar een échte opvolger ook niet uitblijven. Daarom verscheen in dit jaar de Game Boy Advance. Deze was vele malen krachtiger, en kon ook veel meer kleuren tegelijkertijd tonen. Ook waren er twee schouderknoppen toegevoegd. Tevens bleef de nieuwe handheld nog steeds de spellen ondersteunen van zijn voorgangers, iets wat erg handig was.
Hij mag dan niet moeders mooiste zijn, fijn in de hand ligt die wel!
De Game Boy Advance was niet het enige wat Nintendo in 2001 op de markt bracht. In Japan kwam namelijk toen ook de opvolger uit van de Nintendo 64: de Nintendo GameCube. Deze eigenaardige paarse kubus verscheen hier pas in 2002 in de winkelschappen. Het meest opvallende was dat de spelcomputer geen gewone schijfjes afspeelde, maar kleine DVD'tjes. Misschien wist je het al, maar de GameCube ondersteunde al stereoscopisch 3D! Helaas kon je die mogelijkheid nooit benutten, omdat er nooit software is afgemaakt met ondersteuning ervoor, en het alleen zou werken met een speciaal scherm van Nintendo dat ze nooit hebben uitgebracht omdat het veel te duur was. Een van de spellen die deze functie zou gaan ondersteunen was Luigi's Mansion. Helaas is de functie geschrapt en zo is deze functie ook nooit aan het spel toegevoegd.
De paarse Cube in volle glorie! En er zit een oranje third-party memorycard ingeplugd..
Pokémon was inmiddels een enorm succes en wordt zelfs door velen een fenomeen genoemd, want zowel de spellen als merchandise waren niet aan te slepen. Daarom kwam Nintendo in 2001 met de Pokémon Mini, een hele kleine meeneembare spelcomputer. Hier kwam die, net zoals de GameCube, pas in 2002 uit. De Pokémon Mini was bijna net zo groot als een dikke stopwatch en paste daarom ook erg makkelijk in je zak. Het apparaatje kende net zoals de Game Boy Pocket een zwart/wit scherm en had onder andere een ingebouwde shockmeter, infraroodontvanger en zelfs een rumble feature! De cartridges van de games waren bijna net zo groot als die van de DS. Erg klein dus, en zeker voor die tijd. Van een flop kon men nog gelukkig niet spreken, want daarvoor deed het ding het in Japan toch te goed, maar helaas is het kleine handheldje erg onbekend gebleven in de rest van de wereld.
De Pokémon Mini, de ultieme handheld voor 'even tussendoor'!
Inmiddels zijn we in 2002 beland, en is de huidige directeur van Nintendo of Japan, Hiroshi Yamauchi, al 74 jaar oud. Hij besloot daarom om op 31 mei van dat jaar met pension te gaan. Maar een bedrijf laten werken zonder directeur gaat erg moeilijk! Hij besloot de leiderschap niet door te geven aan iemand anders in de familie, maar aan een goede vriend: Satoru Iwata. Satoru Iwata was begonnen bij HAL Laboratories en was in 2000 al hogerop gekomen in Nintendo als hoofd van de planning divisie. Omdat hij een erg goede vriend was van Hiroshi Yamauchi en Yamauchi hem ook vertrouwde kreeg hij de baan van CEO van Nintendo of Japan.
Hiroshi Yamauchi is momenteel een van de rijkste personen van Japan, hij heeft dus heel wat centen bij elkaar weten te sprokkelen in al die jaren!
Ontwikkelaar Rareware heeft veel grote titels op hun naam staan. En vaak ook erg excentrieke. Van Snake: Rattle & Roll tot Donkey Kong Country en Conker's Bad Fur Day tot Perfect Dark, Rare maakte bijzondere spellen. Ondanks de grote successen en kwaliteiten die ontwikkelaar Rare heeft, verkocht Nintendo de ontwikkalaar aan Microsoft in september 2002, vlak na de release van het spel Star Fox Adventures. Ondanks de verkoop van Rare aan Microsoft, deed het bedrijf nog erg veel voor de GBA en DS, wat Microsoft toeliet. Dit resulteerde in nog een 'grote' samenwerking tussen Nintendo en Rare, de DS game Diddy Kong Racing DS, welke een remake was van Rare's origineel op de Nintendo 64. Helaas is de band tussen Rare en Nintendo steeds dunner geworden, en zal Rare nog nooit vergeten worden als dé Nintendo ontwikkelaar.
Het oude logo van Rare Ware.
Omdat de GameCube en Game Boy Advance (GBA) in hetzelfde jaar uit waren gekomen, kon Nintendo het niet laten om wat leuke geintjes hiermee uit te halen. Een daarvan was de GameCube/Game Boy Advance-link kabel. Met deze kabel kon je jouw Cube linken aan je GBA, zodat je data kon uitwisselen om zo extraatjes vrij te spelen, zoals bijvoorbeeld de volledige Metroid van de NES in Metroid Prime. Een van de leukste gebruiken kwam uit een samenwerking tussen Nintendo en Namco, die samen het spel Pac-Man VS. maakten. Voor deze game sloot je één GBA aan en drie Cube-controllers. De persoon op de GBA speelde met Pac-Man, en de spelers op de Cube moesten als de spookjes Pac-Man te pakken zien te krijgen. Dit zorgde voor een unieke ervaring, want de GBA-speler kon de spookjes wel zien, maar de spookjes moesten samenwerken op Pac-Man gevonden te krijgen voordat die genoeg punten had om te winnen!
Dit was niet de enige link tussen beide systemen. Nintendo bracht namelijk ook de Game Boy Player uit voor de GameCube in 2003. Hiermee kon je jouw GBA spellen op TV spelen, en ook de spellen in multiplayer spelen, omdat de uitbreiding die je onderop de Cube klikte ook linkkabels ondersteunde.
Steek in je GBA, steek in je Cube, en multiplayeren maar!
De originele GBA kende helaas net zoals de Game Boy Color geen ingebouwde verlichting. Nintendo kwam in 2003 daarmee eindelijk opnieuw met een antwoord. Namelijk de Game Boy Advance SP (GBA SP). De complete re-design rekende af met de aparte vorm van de GBA en voegde er ook nog verlichting aan toe. Maar dit is nog lang niet alles, want de meest opvallende verandering was dat ervoor het eerst een accu in de spelcomputer van Nintendo was verwerkt! Dit was gedaan om zo de 'dure' batterijen te besparen en het was ook juist nu pas gedaan omdat dankzij de toen flink opkomende telefoonindustrie de prijs van een accu fors goedkoper was geworden. Oh, en natuurlijk niet te vergeten: een uitklapbaar scherm! Zodat je de Game Boy nóg makkelijker mee kon nemen.
Het nieuwe en kleinere design was helaas niet zo ergonomisch ontworpen. Daardoor had je al snel last van kramp in je handen.
Ieder jaar werd er wel een E3 gegeven. Alleen één E3 in het bijzonder zullen Nintendo fans niet zo snel meer vergeten. Dat is de E3 van 2004. Het begon al goed. De pas aangenomen Reggie Fils-Aime, welke het hoofd van de verkoop en markteting was, kwam het podium op en sprak de legendarische woorden uit:
"My name is Reggie. I'm about kicking ass, I'm about takin' names, and we're about makin' gamees", om vervolgens de Nintendo DS aan de wereld te onthullen.
Het apparaatje had daarvoor nog de codenaam Nitro. De Regginator, zoals die na afloop door velen werd genoemd, kon zich niet inhouden, en laat tijdens de presentatie van het apparaat nog de nodige toffe quotes vallen. Ook grote baas Iwata kon zich niet inhouden, en liet het publiek al weten dat de opvolger van de GameCube compleet anders zou worden, een revolutie...
Even voorstellen, de Nintendo Nitro, het prototype van de Nintendo DS.
Nintendo voegde woord aan daad. Ze lanceerden de tweeschermige handheld in de VS en Japan in 2004. In Europa waren we pas op 11 maart 2005 aan de beurt, al konden sommige Club Nintendo leden de handheld al iets eerder krijgen. Het apparaat was een enorme verandering, iets wat compleet in de nieuwe weg van Nintendo paste: innovatief en toch vertrouwd. Het apparaat had naast een touchscreen ook standaard de mogelijkheid voor draadloze comminucatie (terwijl de draadloze ontvangers voor de GBA accessoires waren) en hij kende een ingebouwde microfoon. Als je al een GBA had, had je geluk. Je kon namelijk al je GBA spellen ook op je DS spelen! Helaas zonder de multiplayer, want er zat geen uitbreidingspoort meer op van de GBA. De spelcomputer kende een kwakkelende start, maar na een jaar en met de release van de Nintendo DS Lite in 2006 schoten de verkopen enorm omhoog.
Op de E3 van 2005 lichtten de mensen bij Nintendo een tipje van de sluier op over de Revolution. Revolution was de codenaam van de Wii, en ze lieten de buitenkant zien. De controllers bleven nog geheim, maar die zouden enorm vernieuwend zijn en een gat in de markt vullen. Ze wilden echter al flink wat mogelijkheden van de Revolution onthullen, en een van de eerste dingen die ze bekendmaakten was de Virtual Console, waarmee je oude klassiekers opnieuw kon spelen.
Heel veel verschillende kleuren, maar helaas duurde het wel een hele poos voordat die ook echt kwamen.
Tevens onthulde Nintendo een makeover van de GBA: De Game Boy Micro. Deze was heel erg klein en paste zo in je broekzak. Je kon ook verwisselbare frontjes kopen om erop te zetten en het beeldscherm was ook verbeterd. De Game Boy Micro kende net als de DS alleen maar ondersteuning voor GBA spellen en niet meer voor oudere Game Boy spellen. De Game Boy Micro kende daarentegen wél weer ondersteuning voor de link-kabel, dus je kon gelukkig wel je favoriete spelletjes in de multiplayer-mode spelen.
De speciale Famicom editie van de Game Boy Micro. Deze is erg geliefd onder verzamelaars en retro-ethousiastelingen!
In 2006 werd de mysterieuze en revolutionaire controller dan eindelijk onthuld. Het had de vorm van een afstandsbediening, en had ingebouwde bewegingssensoren, zodat men spellen kon maken waarbij je echt moest bewegen. Iets wat nieuw was en de mensen enorm aansprak. Daardoor was de spelcomputer een hele periode na de release nergens te krijgen. De spelcomputer was zo gewild, dat Nintendo de vraag niet aankon! Het succes van vroeger kwam eindelijk weer terug. Na jarenlang gekwakkeld te hebben met de concurrentie en steeds minder te verkopen, was het gelukt om het bedrijf weer succesvol te maken.
Achterhaalde graphics, maar wel als eerste met beweginsbesturing! En niet te vergeten, dit ding heeft Super Mario Galaxy!
De nieuwe weg die Nintendo was ingeslagen was een succes. Waar men vroeger al garant stond om innovatie bij iedere spelcomputer, waren de DS en Wii ook gericht op een doelgroep die voorheen niets van spellen te maken moest hebben. Vooral huisvrouwen (en mannen) en ouderen zagen de spelcomputers wel zitten. Al was het maar om even de hersens te 'trainen' of even lekker te sporten, het was allemaal mogelijk. Ook wist het oude fans niet teleur te stellen met toffe games (sommige zeurpieten daargelaten, maar die heb je altijd gehad), waardoor men niet één markt, maar twee verschillende markten wist aan te boren. Het uitkomen van de DSi en DSi XL in 2009 maakten de DS-lijn een nog groter succes, terwijl Wii Fit met het Wii Balance Board voor een ware huiskamerfitness-hype zorgde onder vrouwen. Alleen, elk succes kent ook zijn keerzijde....
Een DSi en een DSi XL naast elkaar. Dan kan je tenminste pas echt vergelijken!
Omdat de DS een enorm succes was en erg makkelijk te kraken, duurde het niet lang voordat de eerste flashkaartjes en homebrew (ongelicenseerde software uit eigen huis) verschenen. Ah, boeiend. Zoiets gebeurt toch bij elke spelcomputer, dus dat maakt niet uit. Ware het niet dat de piraterij bij de Nintendo DS compleet uit de hand liep. Bijna iedereen, van jijzelf tot die ene oude oma aan het eind van de straat, had wel een flashkaartje voor dat ding en wist ook hoe je de spellen erop kon zetten. Hierdoor liepen niet alleen uitgevers, maar vooral de ontwikkelaars hun boterhammetjes mis, want iedereen downloadde de spellen maar en kocht ze niet. Het was zelfs zo extreem geworden dat verschillende distributeurs op een gegeven moment weigerden bepaalde spellen uit te geven en te versturen naar bepaalde landen, omdat ze toch niet gekocht werden. Een enorme klap voor het succes van Nintendo, want ze kregen opnieuw te maken met third party-ontwikkelaars die hun apparaat steeds minder wilden ondersteunen. Goed, dachten ze bij Nintendo. We hebben toch een nieuwe handheld op de planken staan, waarbij we dat veel beter gaan aanpakken. Dames en heren uitgevers, speel er maar alvast mee, want in 2010 gaan we hem aankondigen!
Sommige mensen doen echt alles voor gratis spellen. Je hebt er zelfs bij die op plundertocht gaan met een piratenship!
Je raad het waarschijnlijk al, maar de spelcomputer die Nintendo op de E3 van 2010 aankondigde was natuurlijk de Nintendo 3DS. Dit was de échte opvolger van de DS, en zou vele malen krachtiger zijn, een gyrosensor bevatten, leuke wireless (multiplayer) mogelijkheden en het belangrijkste: je kan je spellen in 3D bekijken. Een 3D handheld was al eerder gedaan, maar nog niet in meer dan twee kleuren. Het ding kwam in 2011 op de markt, en liep nog niet helemaal lekker. Fans waren teleurgesteld en anderen meden het omdat er nog te weinig software voor was. Op dit moment is daar al drastisch verandering in aan het komen. De 3DS kende langzame verkopen in het begin, maar op dit moment schieten de verkopen al flink omhoog en komt nu pas de stroom aan spellen pas echt goed op gang. Dit is mede te danken aan een flinke prijsdaling in augustus van dat jaar. Sterker nog, de verkopen schijnen zelfs al bijna net zo hoog te zijn als bij de DS in zijn eerste jaar!
Het mag dan wel in 3D zijn, maar lang gamen doe je natuurlijk in 2D!
In 2011 werd tevens de nieuwe spelcomputer van Nintendo onthuld. Op de E3 werd de console onthuld, met veel lof van zowel ontwikkelaars als van de aanwezige pers. De controller zal een groot touchscreen bevatten en weer een controller worden die je met twee handen moet bedienen. Heel veel over de spelcomputer is nog niet bekend ten tijde van schrijven, maar we hebben het volste vertrouwen in Nintendo dat het een prachtig iets gaat worden, want dat is iets wat je in de rode draad van dit bijzondere bedrijf hebt kunnen ontdekken. Innovatie boven paardenkracht. Dat is het grote motto van Nintendo van de afgelopen paar jaar, en daar hebben zo ook heel wat mee bereikt.
Een eigenaardige doch unieke controller, de devlopers weten er gelukkig wel raad mee!
Hiroshi Yamauchi is op 19 september 2013 op 85-jarige leeftijd overleden. Yamauchi stond meer dan vijftig jaar aan het roer van de Japanse consolegigant en was de derde grote baas van het bedrijf. Hij heeft Nintendo gevormd tot wat het nu nog steeds is. De oud-directeur van Nintendo is overleden aan de gevolgen van een longontsteking. Hij was sinds 1949 directeur van Nintendo tot en met 2002, waarna Satoru Iwata het stokje van hem overnam.
Yamauchi was indirect verantwoordelijk voor het succes van Nintendo. Verder trok hij gamedesigner Shigeru Miyamoto aan voor het bedrijf, die later met de Mario- en Zelda-games op de proppen kwam. De Italiaanse loodgieter Mario (mocht je dat nog niet weten) is wellicht het meest bekende game-personage aller tijden, maar dat zal je als gamer zijnde vast niet ontgaan zijn.
De Nintendo Wii U is absoluut een zwarte bladzijde in de geschiedenis van Nintendo. Na de presentatie op de E3 in 2011 van de console verschenen er eigenlijk meer vragen dan antwoorden. Zo vroegen veel mensen zich af of het scherm nou eigenlijk een uitbreiding was voor de Nintendo Wii. Achteraf gezien blijkt het de controller, maar wel de main feature van een nieuwe console te zijn. Nintendo introduceerde met de Wii U a-symmetrisch gamen, dat wil zeggen dat je op het scherm iets anders ziet dan wat er op het televisiescherm gebeurde. Andere consolemakers als Microsoft (met SmartGlass) en Sony (PlayStation Vita) namen het idee over, echter kwam het niet van de grond.
Bij Nintendo kwam het zelf ook niet van de grond. Hoewel het heel tof was dat je op je Wii U tablet door het menu of inventaris kon navigeren, was de first party line-up van Nintendo eigenlijk de enige die er gebruik van maakte in zijn games. Met de games zelf was er absoluut niks mis. Zo kwam er een nieuwe Mario Kart, Super Mario Bros., Donkey Kong Country en The Legend of Zelda, maar geen enkele game kon de neerwaartse spiraal van het apparaat terugdraaien. De verkoopcijfers kelderde al helemaal toen het gerucht de ronde ging, dat overigens door Nintendo zelf is aangewakkerd, dat ze bezig waren met een nieuwe console. De productie van de Wii U werd uiteindelijk in november van 2016 stilgelegd.
De Nintendo 3DS had het in het begin zwaar. Veel ouders verwarden de gewone DS namelijk met de 3DS (dezelfde fout die Nintendo nogmaals maakte met de Wii en Wii U). De handheld had daarom absoluut geen eenvoudige start, integendeel zelfs. De Nintendo 3DS had als extra een 3D-slider. Daardoor kon je games spelen met diepte. Leuk, maar het bleek al snel een gimmick, want bij mij werd deze slider eigenlijk altijd uitgezet. Ik ben niet de enige, want bij heel veel gamers ging hij uit. Toch heeft de Nintendo 3DS het uiteindelijk nog uitstekend gedaan in de verkopen, zeker met alle inspanning van Nintendo zelf.
Als alternatief op de Nintendo 3DS kwam Nintendo met de Nintendo 2DS. De handheld had dezelfde hardware als de Nintendo 3DS, alleen dan zonder 3D-functie. De 2DS kwam voor het eerst in 2013 op de markt. In de zomer van 2017 kwam er verbeterde versie van de 2DS op de markt, de New 2DS XL, welke betere prestaties heeft en weer opklapbaar is zoals de 3DS.
Satoru Iwata had in 2014 in een interview aangegeven dat het roer van Nintendo drastisch om moest. "Nintendo is niet alleen een gamebedrijf", aldus Iwata. De geruchten gingen sinds die tijd rond dat Nintendo de consolemarkt misschien ging verlaten. In een presentatie in oktober tijdens een aandeelhoudersvergadering werden de plannen van QOL (Quality of Life) uit de doeken gedaan. Nintendo wilde de gezondheidsmarkt betreden met een systeem dat slaapproblemen moest oplossen.
Het is onduidelijk of Nintendo nog steeds bezig is met het ontwikkelen van QOL. In de jaren daarna is het idee namelijk weer van de radar verdwenen. Waarschijnlijk zagen de aandeelhouders niets in het plan.
Nintendo begreep steeds meer de waarde van zijn personages en kwam met een mini-figurineserie genaamd "amiibo". De eerste amiibo-serie verscheen in november 2014 op de markt. De eerste serie was die van Super Smash Bros. voor de Wii U en 3DS. De amiibo is niet alleen een mooi verzamelobject, maar kan ook worden gebruikt in games dankzij de zogenoemde NFC-chip. Dit bood niet alleen esthetische waarde, maar ook extra in-game content. Denk aan outfits of attributen die je verder kunnen helpen in de game. Je kunt ook gameprogressie opslaan in de amiibo (bijvoorbeeld voor Smash Bros.) en deze meenemen naar vrienden om daar verder te spelen met dezelfde voortgang.
In december 2015 waren er wereldwijd meer dan 31 miljoen amiibo verkocht. Op dat moment waren er 169 amiibo op de markt verschenen, inclusief drie amiibo-kaarten en twintig varianten van eerder uitgebrachte amiibo.
Nintendo kondigt in 2015 een samenwerking aan met de Japanse ontwikkelaar DeNA. Het is voor het eerst dat Nintendo games uitbrengt op een ander platform dan haar eigen consoles. De consolegigant laat weten dat ze voordelen zien van deze markt, aangezien consumenten op deze manier in aanraking komen met bekende series van Nintendo, zoals de Mario-reeks, zonder dat ze daar een specifieke Nintendo-console voor moeten aanschaffen.
Pokémon GO
Een mobiele game van Nintendo die natuurlijk de hit-sensatie is, is Pokémon GO. De game verscheen in de zomer van 2016 en sloeg in als een bom. De game werd echter niet door DeNA gemaakt. Pokémon GO is namelijk ontwikkeld door Niantic. Pokémon GO is bedacht door Satoru Iwata en Tsunekazu Ishihara van The Pokémon Company in 2014 als een 1 aprilgrap in samenwerking met Google (Tatsuo Nomura van Google Maps). Destijds kreeg het concept de naam Pokémon Challenge, een klein spelletje gebaseerd op het augmented realityspel Ingress. Tatsuo Nomura heeft dit project echter voortgezet bij Niantic onder de naam Pokémon GO.
Super Mario Run
In 2016 kwam ook Super Mario Run uit, en wederom werden alle downloadrecords verbroken. De game werd in nog geen week tijd meer dan 2.85 miljoen keer gedownload uit de App Store. De game presteerde zelfs beter op de eerste dag dan Pokémon GO. In tegenstelling tot Pokémon GO is deze game wel gemaakt door DeNA. De mobiele games die ook door DeNA zijn gemaakt, of die op het moment van schrijven nog gemaakt moeten worden, zijn:
We waren in het jaar 2002 toen werd aangekondigd dat Satoru Iwata de vierde grote baas van Nintendo zou worden. Hij was de opvolger van Hiroshi Yamauchi, de man die Nintendo de consolemarkt opstuwde. Uit het niets schrok de game-industrie op 13 juli 2015 op door het tragische bericht dat Iwata op 55-jarige leeftijd was overleden aan galblaaskanker. Wij hebben uitgebreid stilgestaan bij dit verlies en als eerbetoon aan deze fantastische man hebben we een speciaal The Way of Satoru Iwata artikel geschreven.
Iwata kreeg jong en oud aan het gamen met de Nintendo Wii. De console vloog als warme broodjes over de toonbank en bijna elk huishouden had de console, naast een PlayStation of Xbox, bij de televisie staan. De Nintendo Wii was geen grafisch hoogstandje, maar de plezierige ervaring die het bood was uniek. Nintendo kreeg letterlijk het bejaardenhuis in beweging met games zoals Wii Sports.
Hoewel Nintendo genoeg games ervoor uitbracht, werden veel third-party ontwikkelaars de console inderdaad mis. Het was lastig om voor de console te ontwikkelen en Nintendo deed weinig om ze te ondersteunen in de ontwikkeling ervan.
Na het overlijden van Iwata kregen Shigeru Miyamoto en Genyo Takeda tijdelijk de leiding over Nintendo.
Na het overlijden van Satoru Iwata moest er een nieuwe baas worden gezocht. De vijfde grote baas van Nintendo werd Tatsumi Kimishima. Hij zou tijdelijk de leiding waarnemen totdat er een nieuwe opvolger zich zou aandienen. De beste man werd in 2000 benoemd tot Chief Financial Officer van The Pokémon Company en een jaar later als de grote baas van diezelfde organisatie. Hij is onder andere verantwoordelijk geweest voor het succes van Pokémon in het Westen.
In de periode van 2002 tot 2006 werd Kimishima de grote baas van Nintendo Amerika. Hij volgde Minoru Arakawa op in 2002 en Kimishima werd zelf weer opgevolgd door Reggie Fils-Aimé. Voordat hij bij Nintendo begon, werkte hij 27 jaar lang bij de intussen gefuseerde Sanwa Bank.
In de periode van 2002 tot 2013 was Kimishima voorzitter van de Raad van Bestuur bij Nintendo. In 2013 werd hij Managing Director van Nintendo en Iwata werd vanaf dat moment de chief executive officer van Nintendo Amerika. Kimishima heeft zijn positie overgedragen aan de 46-jarige Shuntaro Furukawa.
Nintendo lijkt steeds meer de waarde van hun games te begrijpen, of toch niet? In juni 2016 kondigt Nintendo een minivariant van de Nintendo Entertainment System (NES) aan. De console ziet er hetzelfde uit als de versie van 1983, alleen dan tien keer zo klein. Op de mini-NES staan dertig vastgestelde klassieke games geïnstalleerd. De console/emulator verscheen op 11 november 2016 en was al uitverkocht voordat het überhaupt in de winkels kwam. Nintendo kon de enorme vraag niet aan; mogelijk hadden ze zich toch verkeken op het enorme succes.
Nintendo laat uiteindelijk aan het einde van 2016 weten dat ze de productie van de Nintendo Classic Mini: Nintendo Entertainment System stilleggen. Dit zorgt ervoor dat de mini-console voor extreem hoge bedragen onder de hamer gaat op veilingwebsites zoals eBay. In september 2017 laat de Japanse consolegigant echter weten dat de productie van de Nintendo Classic Mini: Nintendo Entertainment System weer wordt opgestart en dat deze uiteindelijk in de zomer van 2018 weer verkrijgbaar zal zijn. De volgende games staan op de console:
De Nintendo Switch komt wederom uit de koker van Iwata en al snel blijkt de nieuwe console een groot succes. Het apparaat is een hybride console. Het is gemaakt om games te spelen op je televisie, maar je kunt de Switch ook meenemen op reis als handheld. Als je thuiskomt kun je verdergaan met de game door de console in het docking station te plaatsen. De console ging lang onder de werktitel NX door het leven, maar zag het levenslicht op 20 oktober 2016 middels een aankondigingstrailer. Op 13 januari 2017 werd de releasedatum van 3 maart bekendgemaakt tijdens een livestream.
De Nintendo Switch heeft de zure smaak van de Wii U en de slechte start van de Nintendo 3DS, die Nintendo bij gamers heeft opgebouwd, voor een groot deel weggepoetst. De games die ze uitbrengen voor het apparaat zijn hoogwaardig en ze krijgen nu ook volledige support van third-party ontwikkelaars. Zowel Bethesda als Blizzard hebben voor het eerst de console van Nintendo omarmd. De console is meer dan 22,86 miljoen keer over de toonbank gegaan sinds de release van het apparaat. Nintendo had zelf gegokt op 20 miljoen verkopen vóór april 2019. Dit aantal is groter dan dat van de GameCube (21,74 miljoen stuks) en de Wii U (13,56 miljoen stuks).
Na het succes van de Nintendo Classic Mini: Nintendo Entertainment System komt Nintendo met een opvolger. De Nintendo Classic Mini: Super Nintendo Entertainment System (SNES) is in elk geval beter verkrijgbaar dan zijn voorganger en wordt geleverd met twintig klassieke Nintendo-games. Het nooit eerder uitgebrachte Star Fox 2 staat er als bonusgame op, een extra reden om dit stukje nostalgie in huis te halen. De Mini-SNES is eind oktober 2017 maar liefst 2 miljoen keer wereldwijd verkocht.
De volgende games staan op de console:
Reggie Fils-Aime, de grote baas van Nintendo Amerika, kondigt op 22 februari 2019 zijn pensioen aan. Hij wordt opgevolgd door Doug Bowser (hoe toepasselijk), die vanaf april 2019 het roer van Nintendo Amerika overneemt. In de onderstaande video kondigt Reggie zijn aftreden hoogst persoonlijk aan. Reggie heeft meer dan dertien jaar aan het roer gestaan van Nintendo Amerika. Reggie zei op de E3-persconferentie in mei 2004: "My name is Reggie. I'm about kickin' ass. I'm about taking names, and we're about making games." Met deze woorden is hij legendarisch geworden. De game-industrie gaat je missen, Reggie.
Laat in het reactieveld weten wat jou van Nintendo het meest is bijgebleven. Is het de SNES, de Nintendo 64 of toch de Nintendo Switch? Ik ben erg benieuwd. En wil je dit vaker lezen van bijvoorbeeld een andere uitgever/ontwikkelaar? Laat ons in het reactieveld hieronder weten waarvan je een geschiedenisverhaal wilt lezen.
Wat ooit begon met een liefde voor Donkey Kong Country: Diddy Kong’s Quest liep uit tot het managen van zijn eigen gamesite. Vandaag de dag waagt Alex zich echter voornamelijk aan “hier krijg ik echt een God-complex van”-games. Onze regelneef - ook wel Captain Plannert genoemd - heeft altijd wel zijn mening klaarliggen, zeker als het gaat om zijn grote passie; gaming.
Guide
Heb je wat extra hulp nodig met Farming Simulator 25? Wij hebben enkele beginnerstips voor je klaarstaan, zodat je zonder fouten een goed begin maakt.
Trailer
1,2,3 rollen maar, met Godzilla? Super Monkey Ball Banana Rumble heeft namelijk aangekondigd dat Hatsune Miku en Godzilla naar de game komen als dlc.
Downloadnieuws
Platform fans opgelet! Er is weer een nieuwe Donkey Kong-game te vinden in de Nintendo Switch Online-bibliotheek, namelijk de GameBoy-game Donkey Kong...
Trailer
Met de release van ANTONBLAST in aantocht, heeft ontwikkelaar Summitsphere nog één laatste trailer uitgebracht voor spelers om zich voor te bereiden.