Preview: Chivalry 2 - Er gaan koppen rollen

Aah, de middeleeuwen. De tijd van grote veldslagen, ridders en kastelen. Wie kent de typische vierkante kastelen die bescherming moeten bieden tegen andere legers niet? Uiteraard met een grote poort en daarvoor een ophaalbrug die de mogelijkheid geeft om de gracht over te steken. En dan de ridders. Dappere en trouwe edele mannen die in vol harnas ter paard meevochten in de strijd. Uiteraard kan een schildknaap dan niet ontbreken en Jolien heeft dapper die taak op zich genomen. Jullie willen vast geen hoorcollege over de middeleeuwen, maar zien waarschijnlijk liever de koppen rollen in Chivalry 2. Ik kan je vertellen dat Jolien en ik aardig wat slachtoffers hebben gemaakt.

Voor koning Malric!

Na een tutorial waar me al snel duidelijk werd gemaakt dat ik totaal niet geschikt ben als soldaat (de trainer bleef me maar afblaffen), mocht ik kiezen tussen de twee fracties. Ik ben niet bekend met de eerste Chivalry game, maar het wordt al snel duidelijk. Ik was dan ook verbaasd dat er wel degelijk een verhaal achter de Mason en Agartha fractie zit. Ik strijd het liefst voor de Mason fractie! Niet alleen omdat ze de beste kleurencombinatie hebben (zwart-rood is nu eenmaal sexy), maar vanwege het verhaal zelf. De order is opgericht door koning Malric wat direct een burgeroorlog veroorzaakte. Discipline, kracht en wreedheid zijn drie omschrijvingen van zijn leger. Vooral de burgers van het land staan achter Malric, omdat ze met hun kracht de oude bevolkingspiramide gebaseerd op het geboorterecht achter zich kunnen laten. Agatha daarentegen bestaat voornamelijk uit de adel die gericht zijn op loyaliteit, hun geboorterecht en eer. Hoewel rechtvaardigheid hier ook bij komt kijken, zijn ze ook niet vies van wat muntstukken. In Chivalry werd deze fractie verslagen door de Masons en nu keren ze terug onder leiding van Argon II.

Niet heel verrassend bestaat het slagveld grotendeels uit een vlakte met voor je neus een kasteel dat verdedigd of veroverd moet worden. Als afwisseling is er ook nog de arena. Hier werden in de middeleeuwen toernooien gehouden voor de adel. Het bekende beeld is de twee ridders die ter paard elkaar van het paard proberen te stoten met een lans. In Chivalry 2 kun je de ridders gedag zeggen, want het bestaat voornamelijk uit simpel voetvolk. In deze arena wordt er dan ook gewoon hard en bloedig met elkaar gevochten. De mappen hebben precies de juiste grootte en zijn visueel goed in elkaar gezet. Niet dat je veel tijd hebt om hier naar te kijken, behalve als je weer eens dood op de grond ligt.

oorlog voeren is geen pretje

De game kent momenteel twee gamemodi die eigenlijk voor zich spreken. In de Deathmatch vecht je met vierenzestig spelers op een map en probeer je simpelweg de meeste vijanden neer te slaan. In Team Objective is het juist de bedoeling om samen naar een doel te werken. Dit kan zijn dat je eerst de belegeringstorens naar de muur van het kasteel moet duwen, zodat je de muren kunt beklimmen. Het zijn niet de meest handige torens, want ze zijn compleet open aan de achterkant. Tegelijkertijd is het gesloten aan de voorkant, dus je kunt als boogschutter niet de weg vrij maken. Vaak is het dan de bedoeling om het poortgebouw te veroveren. Het leuke aan Chivalry 2 is dat je wapens en schilden kunt oprapen en eigenlijk met alles wel kunt gooien. Waarom zou je een speer oppakken en wegsmijten als je ook paardenpoep kunt oprapen? Voor de schade zou ik toch echt het eerste doen, maar alles is mogelijk. Daarnaast is de game nogal bloederig, tenzij je dit aanpast. De koppen rollen letterlijk en als je arm afgehakt wordt, is het volgens de omroeper maar een schrammetje. Tja, oorlog voeren is nu eenmaal geen pretje. Als League of Legend speler voelde ik me al thuis in de community, want ook de chat was niet al te prettig.

Omdat de game uit twee fracties bestaat, kun je tijdens een gevecht wisselen van team. Hetzelfde geldt voor de vier verschillende klassen die er zijn. Hoe meer je dezelfde klasse gebruikt, hoe meer je vrijspeelt voor deze klasse. Als boogschutter begin je automatisch met een set pijlen en een boog, terwijl de ridder juist een tweehandig slagzwaard heeft. Elke klasse heeft daarbij een speciale vaardigheid. De ridder kan op zijn hoorn blazen, waardoor de gezondheidsbalk van teamgenoten die in de buurt zijn gedeeltelijk wordt gevuld. De boogschutter heeft dan weer toegang tot vuur. De grote vraag die ik dan wel heb, is waarom boogschutters überhaupt een onderdeel zijn van de game. Het is logisch dat beide groeperingen hier gebruik van maken, maar in de game is het niet heel prettig. Ze zijn namelijk zowel veel te sterk als waardeloos. Sterk, omdat je als speler de pijlen niet kunt blokken zonder schild. Hierdoor gebeurt het vaak genoeg dat je druk aan het vechten bent en er opeens een pijl in je rug steekt. Aan de andere kant moet je als boogschutter altijd op afstand blijven, anders word je zo in de pan gehakt. Dat je terug moet rennen naar een bevoorradingskist om de pijlen aan te vullen, is ook niet altijd even veilig.

De besturing is iets waar zowel Jolien als ik ruzie mee hadden. Jolien omdat ze onder andere links is en daardoor alles moest aanpassen en ik omdat de muisbesturing nogal vervelend is. Naast alle mogelijke knoppen die je kunt gebruiken op het toetsenbord is de muisbeweging essentieel. Scrol je omhoog met het muiswiel dan steek je met je zwaard naar voren, terwijl omlaag juist zorgt voor een hakbeweging. Een beweging links zorgt er uiteraard voor dat het zwaard meebeweegt. De besturing heeft hierdoor wel een realistisch tintje gekregen, maar je moet er dan ook gigantisch aan wennen. Chivalry 2 gaat zeker geen game worden die je direct kunt oppakken. Daarnaast is het personage ontzettend langzaam. Het is te begrijpen dat je niet even snel met een tweehandig slagzwaard zwaait, maar er mag wel iets meer snelheid in. Voordat het personage doet wat jij wilt, is het soms al te laat. En dat is al helemaal vervelend wanneer vier vijanden op je in staan te hakken. Hier moet je sowieso mee oppassen, want je kunt ook gewoon je teamgenoten neersteken. Een logische keuze, want in de middeleeuwen stond vriendschappelijk vuur ook niet uit.

Voorlopig oordeel van Anita van Beugen

Hoewel ik een game zoals Chivalry 2 op zijn tijd niet erg vind, is dit niet een game waar ik honderden uren in zou steken. En toch zorgt de charme van de game ervoor dat ik toch aardig wat potjes heb gespeeld tijdens de bèta. Wie wil er nu niet als ridder op een slagveld staan? Dat de game gebaseerd is op de bekende middeleeuwse Hollywood films is te zien, maar de fantasie blijft daardoor wel bestaan. Per match ben je ongeveer zeven à vijftien minuten kwijt, dit zorgt ervoor dat er genoeg tijd is om te vechten en tegelijkertijd wordt de snelheid behouden. De mappen zijn niet te groot of te klein en zorgen voor de nodige afwisseling. Dit geldt ook voor de verschillende klassen, omdat je altijd kunt wisselen. Je moet hiervoor wel eerst doodgaan, maar dat is zo geregeld. Omdat het een bèta is, had ik verwacht dat de game, waarin vierenzestig man rondrennen, wel wat meer problemen zou hebben. Dat viel ontzettend mee en dat is een goed teken. Soms gebeurde het wel dat je door iemand heen stak, maar de game dit niet registreerde en er is soms een soort input-lag tijdens het vechten. Hoewel de ontwikkelaars in het startscherm al aangaven dat de teamparty niet optimaal werkt, hebben Jolien en ik hier aardig gebruik van weten te maken. Op een gegeven moment liepen we wel tegen problemen aan, maar dat is te verwachten. De besturing van Chivalry 2 is niet eenvoudig en je zult er aardig wat uren in moeten steken om hier volledig aan te wennen. Als je dit geen probleem vindt en fan bent van Chivalry of een game zoals For Honor, dan past Chivalry 2 prima in je straatje.

Alleen de laatste afbeelding is gecaptured tijdens de speelsessie op pc.