Preview: Diablo II Resurrected - Kan wel wat liefde gebruiken

Afgelopen weekend heb ik dan eindelijk de multiplayer bèta van Diablo II Resurrected kunnen spelen. Ik dook vol verwachtingen in de bèta om te ervaren wat Blizzard van de remaster gebakken had. Ik kan me namelijk herinneren dat ik als kind met open mond naar mijn CRT-monitor aan het staren was toen ik de game voor het eerst opstartte. In mijn ogen zag Diablo II er prachtig uit en hoewel ik als kind niet online mocht spelen, vrij weinig snapte van het loot-systeem, en al helemaal niet aan de Seasonal Ladders mee kon doen, had ik toch uren plezier in de game. Zelfs nadat ik tien jaar later weer opnieuw in de game dook, was ik nog steeds onder de indruk van wat Blizzard destijds neer had weten te zetten. Toen Diablo II Resurrected werd onthuld, voelde ik me dan ook weer eventjes kind. Kan de remaster mij, bijna twintig jaar na dato, opnieuw zo bekoren als het origineel destijds? Stay awhile and listen...

Heeft iemand deze feature gezien?

Ok, laat ik deze preview beginnen met het feit dat Blizzard de laatste drie jaren erg haar best heeft gedaan om haar oude trouwe fans steeds meer in de kou te laten staan. Wie zich mijn Opinion over Blizzard nog kan herinneren die ik begin dit jaar had geschreven, weet misschien dat Blizzard er moeite mee heeft om de balans te vinden tussen het tevreden houden van de trouwe fans die haar naar de top hebben gebracht en het aantrekken van nieuwe spelers door veranderingen aan te brengen aan haar geliefde franchises. Toen Blizzard aangaf dat de remaster van Diablo II verbeterde graphics zou krijgen, maar dat de gameplay-ervaring nagenoeg hetzelfde zou blijven zoals die twintig jaar geleden was, voelde ik mij extreem opgelucht. We weten namelijk allemaal wat er met Warcraft III: Reforged is gebeurd. Toen ik dus, vlak voordat de bèta begon, het blogbericht van Blizzard las waarin werd aangekondigd dat de TCP/IP-verbindingsmogelijkheid geschrapt werd, voelde ik mezelf opnieuw verraden door wat ooit mijn meest favoriete game-ontwikkelaar was. Oh Blizzard, waarom doe je ons dit aan?

Je zult je wellicht afvragen waarom dit zo'n vervelende ontwikkeling is. Blizzard heeft toch niet voor niets het battle.net-platform in het leven geroepen, zodat spelers gemakkelijk en veilig online met elkaar samen kunnen spelen? Dat is uiteraard waar en in deze tijd is het wellicht ook ondenkbaar dat je op een andere manier met anderen samen speelt dan via de online servers van de ontwikkelaar. Toch is de TCP/IP-verbindingsmogelijkheid een groot deel van die oude vertrouwde Diablo II-ervaring die Blizzard beloofde te willen behouden in de remaster. Hiermee kun je namelijk rechtstreeks middels een peer-to-peer-verbinding samen met anderen spelen, waardoor je dus compleet de servers van Blizzard kunt omzeilen. Wie zich wellicht LAN-party's nog kan herinneren, is dit the way to go om samen met je vrienden in een muffe kelder Diablo II te spelen. Daarnaast geeft het je ook de mogelijkheid om je save file te modden, waardoor je voor jezelf meer mogelijkheden kunt creëren om de game te blijven spelen, ook al heb je meer dan een handjevol aan Hell-runs op je naam staan. Ik snap dat Blizzard dit doet vanwege veiligheidsredenen, maar damn, gun ons die feature gewoon, Blizzard!

Een lust voor het oog?

Goed, nu ik mijn rant over de missende feature heb kunnen doen, zal ik maar eens over de bèta praten die ik gespeeld heb. Daarvoor ben je immers hier, toch? In de bèta krijg je de mogelijkheid om te kiezen uit vijf van de zeven beschikbare classes. Je kunt namelijk kiezen uit de Amazon, Barbarian, Sorceress, Druid en Paladin. Ja, de Druid uit Lord of Destruction is wel al speelbaar, maar de Necromancer uit Diablo II niet. Raad eens wat normaal gesproken mijn go-to class is... Anyways, nadat ik met veel tegenzin een Druid aan had gemaakt, (want die class heeft ook Summons, yay) dook ik in mijn eerste rondje Diablo II Resurrected. Het eerste dat mij opviel, was de prachtige cinematic die je aan het begin van de game ziet. Het gesprek tussen Marius en de bezoeker, waar hij vertelt hoe hij de Dark Wanderer gecorrumpeerd ziet worden door Diablo is een van de meest iconische cinematics in de game-geschiedenis. Het origineel zag er, zeker voor begrippen uit die tijd, ontzettend goed uit en in de remaster is nog veel beter te zien hoe goed Blizzard is in het maken van beeldschone en innemende cinematics.

De cinematic deed mijn ijskoude Blizzard-hartje sneller kloppen en toen ik daarna in de game werd geladen, ging mijn hartslag niet omlaag. Ik wist dat de remaster opgepoetste graphics zou krijgen, maar ik had tot afgelopen weekend nog niet in de gaten wat dit nou precies inhield. De game zag er prachtig uit, zonder die klassieke Diablo look and feel te verliezen. Gezien je gedurende de game op elk gewenst moment met één druk op de knop kunt wisselen tussen de ge-remasterde Resurrected graphics en de originele Legacy graphics, kun je goed zien dat de graphics erop vooruit zijn gegaan. Even was ik bang dat de game er niet meer uit zou zien als Diablo II, maar Blizzard is er goed in geslaagd om die oude, grauwe sfeer te behouden, maar de graphics wel een update te geven van 2D naar 3D. Helaas is het niet alleen maar rozengeur en maneschijn wat deze vernieuwde graphics betreft. Zo kwam ik een aantal visuele bugs tegen, zoals deuren en andere obstakels die alleen zichtbaar zijn als je Legacy graphics aan hebt staan. Duchtig vervelend, maar niet game-brekend.

Wat gaat er de komende maand gebeuren?

Naast die visuele bugs die ik heb gezien, of in sommige gevallen niet heb gezien, ervaarde ik ook nog enkele andere bugs die al snel een toch redelijk groot smetje op mijn gameplay-ervaring vormden. Zo had de game bij het opstarten al direct problemen met het authenticeren via battle.net en moest ik meerdere malen inloggen om er überhaupt in te kunnen. Toen dat eenmal gefixt was, had ik daar geen problemen meer mee, maar tijdens het spelen had ik wel last van andere bugs waarvan ik hoop dat ze binnen een maand toch echt wel opgelost zullen worden. Zo had ik aan het begin van de game, waar je de Den of Evil-quest moet doen het probleem dat ik de Den of Evil niet in kon. Ik kon niet meer praten met NPC's, ik kon geen loot meer oppakken en ook Shrines kon ik niet meer activeren. Het enige wat ik kon doen, was de game verlaten. Toen ik in het hoofdmenu zat en opnieuw de game wilde joinen, kreeg ik de melding dat er al een actieve gamesessie van dat personage bestond. Ik kon dus niet anders dan de game volledig afsluiten en helemaal opnieuw opstarten. Dit gebeurde mij tweemaal. Daarnaast had ik ook erg vaak last van rubberbanding en framerate drops. Dit gebeurde vooral in menu's wanneer je met NPC's praat of dingen kunt kopen/verkopen, of wanneer er veel visuele effecten op het scherm te zien zijn, zoals wanneer het regent. Dit gebeurde ook nadat ik de graphics terugschaalde van de hoogste setting naar Medium.

Ik moet er wel bij vermelden dat het spelen van de bèta niet alleen maar kommer en kwel is geweest. Ik heb nog steeds erg genoten van de game en met name de nostalgie die het met zich meebracht. De kleine Quality-of-Life-updates die Blizzard heeft geïmplementeerd, zoals een gedeelde Stash en het automatisch kunnen oppakken van Gold, zijn zeer welkom en veranderen de core gameplay zoals we die kennen niet. Wel hoop ik dat Blizzard zich aan haar woord kan houden en verder alle features uit het origineel direct op launch aan de remaster toevoegt. Het is namelijk al bekend dat de Seasonal Ladder nog niet op launch beschikbaar is. Het direct spelen van de game en ook het pre-orderen van de game heeft dus vrij weinig zin, gezien je een nieuw personage aan moet gaan maken wanneer Seasonal Ladder wel beschikbaar komt. Ook hoop ik een aantal kleine irritaties met patches opgelost zien worden. Zo word je bijvoorbeeld constant kapot gespamd met meldingen in de Global Chat en die kun je niet uitzetten. Ook ondersteunt de game momenteel geen ultrawide-resolutie en vraag ik me af of alle bugs en performance-problemen binnen een maand opgelost kunnen worden. De release is namelijk ontzettend dichtbij.

Voorlopig oordeel van Claudia

Momenteel heb ik gemengde gevoelens bij Diablo II Resurrected. Enerzijds vind ik de verbeterde graphics echt prachtig en ben ik blij met de Quality-of-Life-updates die de game heeft meegekregen. De game voelt gelijk een stuk moderner aan, maar voelt tegelijkertijd ook nog steeds aan zoals Diablo II uit 2000. Helaas kent dit klassieke gevoel twee kanten. Naast de nostalgische look en feel van het origineel, kent de game ook performance issues zoals die je vroeger ervaarde toen je op je oude computer met je crappy modempje online probeerde te spelen. Daarnaast heeft Blizzard al bekendgemaakt dat twee iconische features, namelijk de TCP/IP-verbindingsmogelijkheid en de Seasonal Ladder op launch ontbreken. Ik vraag me af of Blizzard van Diablo II Resurrected een geslaagde launch weet te maken, of dat we hetzelfde zullen zien als bij Warcraft III: Reforged destijds. Dus please Blizzard, geef deze remaster wat meer liefde dan de vorige...