Preview: RAGE 2

“Zeker geen slechte game”, dat waren de exacte woorden waarmee voormalig Gameliner-redacteur Rens in 2011 Bethesda’s post-apocalyptische shooter RAGE omschreef. Een behoorlijk adequate omschrijving, want slecht was RAGE allerminst, maar memorabel ook niet. Een sequel stond bij de gamende community dan ook niet hoog op het verlanglijstje. Het anarchistisch ingestelde ontwikkelteam, of eerder Bethesda’s Pete Hynes, leek daar anders over te denken en waagde zich aan RAGE 2, met de belofte van id Software’s Tim Willits om er de game van te maken die de eerste RAGE had moeten zijn. Na twee uur spelen kan ik maar één ding concluderen; RAGE 2 kan zomaar eens de sequel worden waarvan je ruim zeven jaar lang niet wist dat je ‘m wilde spelen.

War also never changes in RAGE

Allereerst is RAGE 2 in een hele hoop aspecten niet veranderd, maar slechts gemoderniseerd. De Aarde is er in dertig jaar tijd namelijk niet bijzonder veel mooier of beter van geworden, want het is nog steeds een groot stofnest waar The Authority nog altijd de touwtjes in handen heeft. Het stikt er ook nog steeds van de mutanten en je bestuurt ook gewoon weer een triggerhappy figuur die deze mutanten maar al te graag uit elkaar ziet spatten, zij het door over-the-top wapengekletter, een goed gemikte Wingstick of door een frontale aanvaring met je vierwieler. Het enige grote verschil lijkt de protagonist te zijn, want Nicholas Raine is ingeruild voor een Ranger genaamd Walker, die net zo veel van rijden en schieten lijkt te houden als zijn voorganger.

Maar dan komen de bekende Nanotrites om de hoek, welke van Walker bijna een power ranger maken, en welke van RAGE 2 ook direct een veel interessantere game maken. Waar de eerste RAGE nog vergeleken werd met Fallout, valt RAGE 2 qua gameplay meer te vergelijken met die andere dikke shooter van id Software, DOOM. Walker beukt, dasht en blast zich met bravoure door meutes bandieten heen terwijl hij of zij kilometers aan kogelriem door menig machinegeweer laat ratelen, tot de Overdrive ingezet kan worden en de stront helemaal de ventilator raakt en onze ranger à la ‘Doomguy in Berserk Mode’ in blinde razernij alles en iedereen helemaal naar de snotverderrie helpt. RAGE 2 is grof, niets ontziend en gruwelijk in your face, maar weet het te verkopen door id Software’s kenmerkende humoristische insteek

This is how we do id

Want ja, RAGE 2 is een onmiskenbare id-shooter in hart en nieren, vol grove humor, absurditeit en niet normaal harde gunplay, en dat is exact wat deze RAGE-sequel nodig heeft om het een beter ontvangst te gunnen dan diens voorganger, die wat flets was. Nu moet ik daar mede-ontwikkelaar Avalanche Studios ook de nodige props voor geven, want de Zweedse studio heeft met de Just Cause-franchise inmiddels ook wel bewezen dat het flink wat gekkigheid in huis heeft. RAGE 2 voelt dan ook aan als een id/Avalanche liefdesbaby, een over-the-top first-person Mad Max-achtige game waarin iedere vorm van rationaliteit overbodig lijkt. Hell, zelfs de zure smaak van Mutant Bash TV (de iOS-versie van de originele RAGE) wordt weggespoeld door een gelijknamig event in RAGE 2, een arena-styled splatfest waar ik met volle teugen van genoot. Sterker nog, het was bijna het hoogtepunt van mijn twee uur durende speelsessie.

Waarom? Omdat het alle toffe shooter-aspecten van RAGE 2 combineert, en dat zijn er nogal wat. Adrenaline-verhogende snelheid, pompende gunplay die je bijna de terugslag in je schouder laat voelen en een overdosis aan Nanotrite-gebruik lieten me bijna schuimbekkend achter in mijn stoel. Het was dan ook bijna jammer dat het ophield en dat ik me weer in die grandioos grote zandbak moest wagen om de volgende nederzetting te ontdekken waar ik mijn bloedlust weer kon stillen, waarvan er gelukkig genoeg zijn. Het is daarentegen wel jammer dat de rit richting zo’n nederzetting niet zo smooth verliep, want qua bestuurbaarheid van voertuigen schiet RAGE 2 tot nu toe nog een beetje tekort. En om dat hele pokkeneind nou te lopen...nee.

Buggy zeepkisten

De bestuurbaarheid van voertuigen bleek namelijk de achilleshiel van de build te zijn die ik voorgeschoteld kreeg, wat voor een shooter nog niet zo’n ramp is, maar wel wanneer voertuigen een grote rol spelen in enkele gameplay-elementen. Laat dat in RAGE 2 dus het geval zijn. Niet alleen vormt het je primaire manier van transportatie in de achterlijk grote open wereld, er wordt ook nog eens van je verwacht dat je hier en daar een wedstrijdje racet en wint. Wanneer je buggy zich gedraagt als een blok zeep in een badkuip, wordt dat knap lastig, kan ik je vertellen.

Daarnaast is het ook zeer onhandig wanneer je voertuig niet weet of het overstuur of onderstuur moet hebben en dit zich ook nog eens op random momenten manifesteert. Zo kon ik in één race de ene haarspeldbocht vol gas nemen en het bijna presteren om de bocht alsnog té scherp te nemen, terwijl de flauwe bocht erna mijn voertuig bijna tot stilstand moest brengen om deze niet direct de vangrail in te vlammen. Dat valt natuurlijk allemaal nog te verhelpen en dat moet men ook echt doen, want het haalt wel een van de kernelementen van RAGE 2 lichtelijk om zeep. Hah...zeep...

Voorlopig oordeel van Patrick Meurs

Na twee uurtjes RAGE 2 is mij duidelijk geworden dat id Software en Avalanche Studios bijna het perfecte koppel vormen en dat RAGE 2 hun awkward baby is geworden. Je weet wel, zo’n baby waarvan je denk “oh damn!” maar waarvan je stiekem toch wel erg blij bent dat ze eraan begonnen zijn. RAGE 2 is bijna alles waarvan je 7 jaar geleden niet had gedacht dat het een game als RAGE kon verbeteren, maar waar je na het ervaren ervan absoluut niet meer zonder wilt. RAGE 2 is grof, over-the-top, in your face en hyperactief, en de post-apocalyptische open-wereld shooter die Bethesda momenteel hard nodig heeft. Als Avelanche in de tussentijd de vehicular physics eventjes tweakt, ben ik op 14 mei helemaal een happy Ranger.

RAGE 2 verschijnt op 14 mei 2019 voor de PlayStation 4, Xbox One en pc.