Noem het een toevalligheid, maar de laatste game die ik tijdens gamescom bezoek is vaak de meest memorabele. Ook dit jaar lijkt voor mij die vlieger op te gaan. Mijn bezoek aan uitgever Kwalee - en dus ook aan ontwikkelaar Digital Mind - is er een die tot in lengte der dagen in het geheugen gegrift zal staan. Noem me controversieel, maar The Spirit of the Samurai is verreweg de beste game die ik dit jaar heb mogen spelen.
Inderdaad, dat is nogal een boude claim. Terwijl Keulen dit jaar werd overspoeld met mensen die een glimp wilden opvangen van Starfield, halsreikend uitkeken naar de bruutste fatalities in Mortal Kombat 1 of eindelijk iets van S.T.A.L.K.E.R. 2 mochten proeven, verkneukelde ik me bij twee Spaanstalige heren in een hokje van amper acht vierkante meter. Al de voorgenoemde titels zijn stuk voor stuk uitstekend en verdienen de Game of the Show awards die ze onherroepelijk gaan krijgen, maar The Spirit of the Samurai ontsteeg voor mij persoonlijk al deze AAA-kaskrakers.
Om uit te leggen hoe ik bij mijn statement kom, wend ik me tot één van de principes van de samoerai: Makoto. Het is dit principe - staande voor eerlijkheid en oprechtheid - dat aan de wieg van mijn bevinding staat. Digital Mind is misschien niet de sensei in het vak der gameontwikkeling, maar na een half uur met de Spaanse heren werd mij wel duidelijk dat het geen illusies voorschotelt. De artistieke richting die het met de aankondigingstrailer presenteert vloeit verder door in de viscerale sidescrolling actie die ik momenten later aan den lijve mocht ondervinden. Bij Digital Minds is geen enkele vorm van misleiding te vinden. De schoonheid van de teaser is geen lokkertje.
Een ander principe waar Digital Minds aan voldoet is dat van Yu, oftewel heroïsche moed. Het durft wat anders te doen dan anderen, zelfs wanneer dit tot kritiek kan leiden. The Spirit of the Samurai vergt namelijk een aanpassing in de manier van spelen door het gebruik van een controlschema welke behoorlijk afwijkt van de standaard sidescrolling actiegame. Aanvallen met de katana worden uitgevoerd met de rechter analoge stick, waarbij de ontwikkelaar de zwaaiende beweging tracht te simuleren. Combo's kunnen aaneen geregen worden door simpelweg de analoge stick naar links, rechts of boven ingedrukt te houden, waarbij gepersonaliseerde combo's kunnen worden ingesteld door deze te customizen in een skill tree.
Dit vergt alleen wat aanpassingsvermogen van de speler en dat is iets wat sommigen wellicht niet hebben. Ik moet toegeven dat ook ik me met regelmaat vergiste in de controls, welke in de demo helaas ook nog niet helemaal feilloos werkte. Maar na een kwartiertje afzien en meermaals terug te worden gezet in het level, kwamen de vloeiende acties als vanzelf. Vijanden lieten zich met steeds meer gemak door midden klieven en zich aan mijn assortiment aan pijlen rijgen. Met het 'jump, dodge and roll' gedeelte van de demo bleef ik wat langer moeite houden, wat te wijten viel aan controls die hier en daar responsiviteit misten.
Hoe men met de feedback die ik gaf omging, brengt me bij het volgende principe: Rei (Respect). In plaats van zeggen dat het allemaal wel een keer gepatcht wordt om me weg te sturen met een handdruk en een knipoog, namen de heren van Digital Minds me ter zijde om me te vragen wat men beter moest doen. Moeten de controls anders? Vond ik het te moeilijk? Wat zou ik veranderen? De devs gaven me oprecht de indruk dat de demo niet per se bedoeld was om mij een voorproefje te geven, maar om antwoorden uit me te krijgen. En niet om ze maar te hebben, maar om er ook daadwerkelijk iets mee te doen. Men leek zoekende naar de gulden middenweg tussen wat zij voor ogen hebben en wat de gemiddelde gamer lijkt te willen, waarbij ik alleen maar het advies kon geven om vooral de game te maken die zij willen maken, niet wat een ander wil.
Desalniettemin leek het me wel verstandig om de Engelse stemmen te vervangen voor Japanse, al is het maar om de integriteit van een game als The Spirit of the Samurai te waarborgen. Dat het de controls nog wat moet finetunen, dat stond ook buiten kijf. Maar goed, daar heeft het nog alle tijd voor gezien de game pas volgend jaar op de markt komt. Tot die tijd zal ik het moeten doen met de herinneringen aan het magistrale halfuur dat ik met The Spirit of the Samurai heb mogen doorbrengen, inclusief de Japanse gruwelijkheden die het me heeft voorgeschoteld.
The Spirit of the Samurai is overduidelijk een project waar een passievol team met hart en ziel aan gewerkt heeft en dat is iets waar ik anno nu steeds meer respect voor begin op te brengen. Wat ik ervan heb mogen spelen heeft ondanks de imperfecties en de bijzondere leercurve zoveel indruk op me weten te maken dat het alle andere gespeelde games op gamescom ver naar de achtergrond heeft verplaatst. The Spirit of the Samurai zal niet iedereen behagen zoals het dat mij heeft gedaan - en dat zal ook veelal worden beïnvloed door de voorliefde voor de artistieke keuzes en de setting - maar The Spirit of the Samurai zal in de geest nog tot in lengte der dagen bij me blijven.
Beeldspraak, woordspelingen en voornamelijk flauwe grappen zijn voor Patrick de dagelijkse kost. Deze Brabantse flapuit neemt nooit een blad voor de mond waardoor zijn mening altijd lekker recht voor de raap is. Gamen kan hij niet en dat vindt hij eigenlijk helemaal niet erg. Sterker nog, hij kan er wel om lachen dat hij in de lobby al gesniped wordt.
In dit artikel
Je moet eerst inloggen om deze game aan je favorieten toe te voegen.
Ontwikkelaar:
Digital Mind Games
Uitgever:
Kwalee
Release:
12 december 2024
Reviewscore:
-
Platforms:
Trailer
In de koude wintermaand december kun je aan de slag met een passieproject. The Spirit of the Samurai kent namelijk een releasedatum!
Trailer
De Future Games Show wordt op een bijzondere manier afgesloten. Hier is de stop-motion game The Spirit of the Samurai!