Review: DREDGE - Pareltje uit een gemuteerde oester Xbox Series

Eenzaamheid is een gevoel dat games soms uitstekend kunnen overbrengen. Je weet wel, dat isolerende gevoel, alsof je helemaal alleen bent in een kille, gigantische, maar ook lege wereld. Nou ja, leeg? Niet leeg genoeg, kan ik je garanderen. Deze review wordt flink lastig om te schrijven. Hoe beschrijf je beknopt de gevoelens die DREDGE je geeft? Hoe ga je iemand vertellen over de zeer specifieke gameplaysystemen? Maar bovenal, hoe vertel ik dit allemaal en laat ik je ook nog eens weten dat DREDGE een pareltje en één van de beste horrorgames van dit jaar is? Nou, hijs de zeilen en licht het anker - het is tijd om de dodelijke zeven zeeën op te varen.

Onheil in de oceaan

In DREDGE speel je als een visser die een advertentie heeft zien liggen in café De Piraat. Al snel vaar je naar je nieuwe thuis: de eilandengroep genaamd The Marrows. Je parkeert je schip bij een bescheiden dorpje en wordt geïntroduceerd door de burgemeester. Vele NPC's stellen zich voor en het is duidelijk wat je van ze kunt verwachten. De een koopt graag je vangst, terwijl de ander staat te popelen om eventuele schade aan je schip te repareren. Al snel merk je dat dit dorpje omhult is door een depressieve sluier. Ze adviseren je om niet te gaan varen na 17:00 uur. Wanneer de zon ondergaat verschijnt er een dik pak mist, alsof je de verkeerde afslag heb genomen bij Silent Hill. Iets is hier niet helemaal snor, maar wat? Dat is voor nu nog even een vraag en ik vertel het expres niet, omdat exploratie en ontdekking cruciaal zijn om van DREDGE optimaal te genieten. DREDGE blijft van begin tot eind erg mysterieus en dit komt mede door de manier van verhaalvertelling. Het is sterk geschreven en het doet denken aan een old-school point-and-click avontuur. Je komt verschillende figuren tegen in The Marrows en veel laten ook een indruk achter. Dat is het teken van goed schrijfwerk.

Wanneer je met je schip het ruime sop kiest, dan zie je meteen hoe beeldschoon deze game is. De simplistische kunststijl wordt gevarieerd met de ruig geschetste designs van de NPC's en de vissoorten. Dit is echter een game, waarbij de wereld zelf de hoofdrolspeler is. Je bent geen held of een uitverkorene - je bent maar een bezoeker. De pianoklanken gepaard met de brede horizon en de golven die tegen je scheepje aanbotsen zorgen ervoor dat je compleet zen bent. Wat een rust en wat een schoonheid weet DREDGE te presenteren. Het is een game waar je jezelf helemaal in kunt verliezen. Maar die rust is niet eeuwig, ben ik bang.

Ondanks de schoonheid is de wereld groot en intimiderend. Je begint met je trage trekschuit als het ware in een peuterbadje - dichtbij de veilige haven en menig bedreiging blijft nog op afstand. Dit weet je echter niet. De horror van DREDGE zit hem in je eigen fantasie. De game doet fantastisch werk door jou te doen geloven dat er vreselijke dingen verstopt zitten in de diepte. Je maakt jezelf gek en dit is grappig genoeg een gameplaymechanic. Je hebt een krankzinnigheidsmeter. Je kunt het vergelijken met Amnesia: The Dark Descent, waarin een lage toerekeningsvatbaarheid ervoor zorgt dat je dingen gaat zien. In Dredge is dit ook het geval. Wanneer je niet genoeg slaapt of onheilspellende dingen ziet/hoort, dan wordt onze visser nogal nerveus. Dit zorgt bijvoorbeeld ervoor dat je rotsen pas laat ziet aankomen. Geloof me, dat is het minste van je problemen. De horror die je aanschouwt is geduldig - des te effectiever wanneer je ermee wordt geconfronteerd.

Lovecraftiaans de hengel uitslaan

Goed, als we even klaar zijn met het bewonderen van het landschap - er moet natuurlijk ook brood op de plank komen. De centrale gameplay-loop van DREDGE is simpel: vang vis en krijg er wat centjes voor. Met het verdiende geld kun je weer investeren om nieuwe soorten vis te vangen. Deze betalen op hun beurt weer beter en je ziet het patroon al verschijnen. Middels simpele doch vermakelijke mini-games haal je de vissen binnen. Je kunt door juist te timen sneller vissen binnen hengelen, wat natuurlijk fijn is aangezien je liever niet te laat buiten blijft spelen. De tijd gaat best rap door. Gelukkig tikt de klok alleen verder als je aan het varen of aan het vissen bent. Maar oog op de tijd verliezen is heel simpel en daarna moet je leven met de consequenties.

Je vist trouwens niet alleen naar de doorsnee haring. Je komt er al snel achter dat het zeeleven beïnvloed is door iets. Hoe valt je dat op? Nou, je haalt je lijn op en je ziet opeens een kabeljauw met het gebit van een tijgerhaai. De eerste keer dat je zo'n mutant naar boven haalt, is even slikken. De audio van de game laat ook goed weten dat dit niet echt normaal is. Je racet snel naar de vissenkoper om verhaal te halen. Na een korte denkpauze geeft hij aan dat je meer van dat soort wezens naar hem moet brengen. Hij zal je er een extra centje voor betalen. Desondanks dat je merkt dat zijn intenties niet helemaal okselfris zijn, is het een deal. Extra pietermannetjes voor de moeite. Je moet uiteindelijk ook keuzes gaan maken, want je hebt maar beperkt ruimte aan boord. Dus neem je de grote exotische soorten mee? Of tientallen kleinere guppies? Het is passen en meten, zodat je de meest efficiënte lading aan zoutig vlees mee kan nemen.

DREDGE heeft 120+ vissoorten voor de spelers om te vangen. Ze verschuilen zich in specifieke locaties, komen tevoorschijn tijdens karakteristieke tijden en soms heb je bepaalde apparatuur nodig om ze te vangen. Het gaf mij bijna het gevoel van Pokémon en het geeft ook een bevredigend gevoel om je boekje steeds verder te vullen met de gevangen fauna. Steeds nieuwe soorten ontdekken en versteld staan van de gruwelijke designs die je naar de oppervlakte brengt, dat was plezierig. Het is wel zo dat de repetitie een beetje toeslaat. De mini-games zijn namelijk best vergelijkbaar en niet heel erg uitdagend. Desondanks dat ze vermakelijk zijn, zou het niet misstaan hebben dat er nog wat meer variatie te vinden was en dat ze misschien bij exotische soorten ook wat moeilijker zouden zijn.

Ik heb een toeter op mijn waterscooter

Hoe eenzaam het ook allemaal niet wordt in DREDGE, één ding is zeker: je schip is je beste vriend. Dit beestje is niet je doorsnee bootje. Tenminste, er is genoeg om aan te sleutelen. Je bent niet alleen maar bezig met het vissen. Nee, het baggeren van diverse items is ook een hobby van je. Je zoekt naar hout, metaal, stof en andere items. Deze kun je gebruiken om je vaartuig naar het volgende level te brengen. Je zorgt ervoor dat het beter tegen een stootje kan en dat er meer ruimte is om vissen op te bergen. Het is tof om te zien dat jouw simpele boot uiteindelijk uitgroeit tot iets zeewaardigs. Zeker wanneer je gaat spelen met duistere krachten, is jouw schip straks een echte Black Pearl.

Black Salt Games heeft ook de moeite genomen om het vissen wat uit te breiden. Wanneer je op weg bent specifieke quests op te lossen, dan is het vervelend om constant tussendoor nog te vissen, zodat je niet straatarm wordt. Er zijn echter meer gameplaysystemen, zodat de speler een aardige botervis kan verdienen. Zo kun je ervoor kiezen om ruimte op te offeren, waar normaal een hengel staat, om een visnet uit te gooien. Hierdoor vang je vis door simpelweg te varen. Ideaal, toch? Het is niet heel accuraat en van alles komt in je netje terecht, maar het is fijn om onderweg toch wat te verdienen. Daarnaast kun je krabkooien uitgooien, zodat je meer levens kan beroven voor wat extra cash. Ideaal.