Review: Hyrule Warriors: Age of Calamity - Zo jammer van die framedrops Nintendo Switch

Hyrule Warriors: Age of Calamity is eindelijk uit en met gemengde gevoelens ging ik aan de slag met deze Breath of the Wild prequel. Als je mijn preview van Hyrule Warriors: Age of Calamity hebt gelezen, dan weet je wellicht al waar die gemengde gevoelens vandaan komen. Enerzijds ben ik namelijk ontzettend enthousiast over de gameplay en het verhaal van de game, maar aan de andere kant merkte ik in de demo toch meer performance issues dan ik van de Switch wilde tolereren. Ik had er persoonlijk weinig vertrouwen in, maar zouden deze issues in de volledige versie wellicht toch niet meer aanwezig zijn?

Watskeburt?!

Zoals ik al zei, is Hyrule Warriors: Age of Calamity een prequel van The Legend of Zelda: Breath of the Wild. Het verhaal speelt zich honderd jaar voor Breath of the Wild af en laat zien wat er vooraf ging aan de grote strijd waarin Calamity Ganon Hyrule had verwoest. Ik ga niet te veel van het verhaal voor je spoilen, daarvoor zit te veel belangrijke informatie in het verhaal verweven, maar ik kan je wel vertellen dat het verhaal heel goed verteld wordt. In Breath of the Wild moest je het meeste zelf ontdekken en kon je hele stukken lore missen door simpelweg de main quests niet te doen. In Age of Calamity is dat weer heel anders. De game zit vol prachtige cutscenes die je niet alleen laten zien wat er zich voorafgaand aan Breath of the Wild in Hyrule is voorgevallen, maar je leert ook veel meer over de verschillende personages. Zo krijg je namelijk te zien hoe de vier Champions uitgekozen zijn om de regie te krijgen over de Divine Beasts en hoe zij als team samen met Link, Zelda en Impa ten strijde trokken tegen Calamity Ganon.

Deze manier van storytelling is niet heel typerend voor een Zelda-game. Persoonlijk vind ik het erg tof om middels de vele cutscenes te zien hoe het verhaal van Calamity Ganon en de Divine Beasts tot stand is gekomen. Wat het verhaal betreft, is Age of Calamity zeker een goede toevoeging op Breath of the Wild als je die game gespeeld hebt en geïnteresseerd bent in diens lore die verrassend diepgaand is. De cutscenes zijn prachtig geanimeerd in de visuele stijl van Breath of the Wild en het levendige stemacteerwerk, dat overigens ook in het Japans in te stellen valt, zorgt ervoor dat het lijkt alsof je een hele lange anime-film aan het kijken bent.

Dynasty of Zelda: Breath of the Warriors

Wat betreft de gameplay zit het eigenlijk ook wel snor. Hyrule Warriors: Age of Calamity is namelijk niet de eerste Warriors-game die zich afspeelt in de wereld van The Legend of Zelda. In 2014 kwam namelijk Hyrule Warriors uit, waarin dit concept al uitgebreid verkend werd. Toch zit er een wezenlijk verschil tussen deze twee games. Daar waar de originele Hyrule Warriors echt een Warriors-game was met Zelda-personages erin, voelt Age of Calamity meer als een Zelda-game met Warriors-elementen erin. Ja, je bent nog steeds in je eentje hordes vijanden aan het afslachten met combo's van lichte en zware aanvallen, maar toch heeft Age of Calamity een andere vibe. De gevechtsmechanics zijn namelijk ongeveer hetzelfde als in Breath of the Wild. Zo kun je naast combo's maken ook je schild gebruiken en dodgen. Net als in Breath of the Wild, kun je een Parry doen als je je schild op het juiste moment gebruikt en krijg je een Flurry Rush-mogelijkheid wanneer je op het allerlaatste moment een dodge doet. Ook kun je gebruikmaken van de Cryonis, Magnesis, Stasis en Remote Bomb Runes die we kennen van Breath of the Wild en kun je ook gebruikmaken van de verschillende Elemental Rods die gedropt worden door Wizzrobes.

Wanneer je Breath of the Wild gespeeld hebt, voelt de gameplay van Age of Calamity dus verrassend vertrouwd, ondanks dat het een heel andere soort game is. Wat de verschillende personages betreft, moet ik wel bekennen dat deze verrassend verschillend van elkaar zijn. Zo kun je spelen met Link, Zelda, Impa en de vier Champions Mipha, Revali, Daruk en Urbosa. Al deze personages hebben hun eigen manier van vechten en bewegen, wat ze stuk voor stuk uniek maakt. Elk personage kun je uitproberen wanneer je het vrijspeelt in een of meer sidequests die speciaal voor dat personage zijn gemaakt, maar verder kun je op elk moment wisselen tussen de verschillende personages. Zelf vind ik Impa nog altijd het fijnste spelen, maar het is af en toe wel leuk om te wisselen en te kijken op wat voor creatieve manieren ik monsters kan vellen.

Funest voor de framerate

Als we het dan toch hebben over het op creatieve wijze vellen van monsters, een leuke nieuwe toevoeging aan Age of Calamity is de mogelijkheid om de Divine Beasts te besturen. Yup, daar waar de Divine Beasts niets meer dan veredelde Zelda-tempels waren in Breath of the Wild, kun je nu met je Champion in een Divine Beast gaan zitten om deze als een gevechtsrobot te gebruiken. Tijdens de segmenten waarin je de Divine Beasts kunt besturen, moet je grote hordes vijanden van een afstandje neerschieten. Om je wapens te richten, kun je gebruikmaken van je rechter joystick, maar je kunt ook gebruikmaken van gyro aiming. Zelf ben ik nooit zo'n fan geweest van gyro aiming of ook maar iets dat met motion controls te maken heeft, maar in Age of Calamity werkt dit toch echt allemaal niet zo heel lekker. In Breath of the Wild vond ik die besturing daarentegen wel erg fijn. Gelukkig kun je de gyro aiming ook gewoon uitzeten en ouderwets met je joystick richten.

Wat nog meer niet zo lekker werkt tijdens de segmenten met de Divine Beasts, is de framerate. Ja, ik moet het toch echt aankaarten. In een Warriors-game is het de bedoeling dat je grote groepen vijanden tegelijkertijd bevecht. Zo veel vijanden tegelijkertijd inladen, kan dan zorgen voor performance issues. Tijdens de normale gameplay kun je dat af en toe merken. Wanneer er bijvoorbeeld een grote groep vijanden om een Wizzrobe heen staat die over het scherm heen aan het huppelen is en verschillende aanvallen doet, terwijl je hem zelf met Impa en haar maximale aantal klonen probeert te bevechten. Tijdens de segmenten met de Divine Beasts is dit probleem echter een stuk beter te merken. Tijdens deze segmenten worden er veel grotere groepen vijanden op het scherm getoond en dan merk je al gauw dat de Switch het niet meer leuk vindt. Wanneer je samen met een vriend speelt, is het al helemaal niet te doen. Age of Calamity kent namelijk de mogelijkheid tot lokale co-op. De combinatie van twee spelers die tegelijkertijd over de map heen rennen en twee keer zo veel hordes aan monsters bevechten, trekt de Switch helaas simpelweg niet. Ten opzichte van de demo is hier dus helaas niets in veranderd en tenzij je flink wat geduld hebt en duchtig stressbestendig bent, kan ik je echt niet aanraden om deze game samen met een vriend te spelen.