Review: Ancestors: The Humankind Odyssey PlayStation 4

Ancestors: The Humankind Odyssey is een third-person survival game die ontwikkeld is door Panache Digital Games. In de game neem je het op tegen de evolutie door een groep primaten te leiden, zodat ze een dominante soort kunnen worden in het prehistorische Afrika en de strijd om te overleven kunnen winnen. Delano heeft een aantal maanden geleden Ancestors: The Humankind Odyssey voor de pc gereviewd. Nu is de game ook verschenen voor de PlayStation 4 en zijn er enkele verbeteringen gedaan waardoor je zelf minder hoeft uit te vinden. Ik ben zeker benieuwd naar de uitvoering van het concept, want het lijkt me veelbelovend. Ik hoop dat de verbeteringen opvallen en vraag me af of mijn ervaring die van Delano spiegelt of volkomen anders is.

Evolution in the making

Als je de game begint dan kun je kiezen uit verschillende modi. Zo moet je eerst de gamemodus kiezen waar je aangeeft hoeveel ervaring je hebt. Vervolgens geef je aan in welke mate je hulp wilt krijgen. Zo is het mogelijk om uit vier verschillende modi te kiezen waar je kiest voor de hoeveelheid hulp die je krijgt bij het avontuur. Met de eerste optie krijg je Full HUD en een volledige tutorial, de laatste geeft je geen HUD en geen tutorial. De twee andere opties zijn varianten op de twee voorgenoemde. Ik ga voor de makkelijkste optie, omdat ik zoveel mogelijk wil doen zonder er uren naar hoeven te zoeken. Je krijgt hierdoor enige instructies, maar het is zeer summier. Eigenlijk moet je eerst iets doen en dan wordt er verteld wat het is en dat je iets kunt doen, maar alleen niet in detail.

Je begint als kleine aap die een schuilplaats moet vinden, zodat je veilig bent en door je soortgenoten gevonden kunt worden. Tijdens je vlucht zie je overal dreigende ogen die duiden op gevaar in de vorm van een roofdier. Door middel van intelligence kun je zoeken naar een schuilplaats en met je senses zoals ruiken en luisteren kun je de omgeving inschatten op gevaar. Wanneer je dit vaak genoeg gebruikt, dan stimuleer je bepaalde delen van de hersenen waardoor je oude vaardigheden verbetert of nieuwe ontwikkelt. Als jij als vertegenwoordiger van jouw lineage nieuwe verbindingen in je hersenen maakt, heeft iedereen in jouw lineage beschikking tot deze eigenschappen (anders zou het wel heel omslachtig worden). Helaas verlies je ook soms eigenschappen als je een aap verliest en moet je bepaalde zetten herhalen om deze neuronen weer te activeren. Naast het ontwikkelen van deze eigenschappen is het misschien nog belangrijker om een aap van de andere sekse te vinden en je voort te planten, zodat de volgende generatie met deze vaardigheden wordt geboren en hierdoor nieuwe kan ontwikkelen. Zo kun je uiteindelijk met je ontwikkelde hersenen primitieve wapens, slaapplaatsen en dergelijke maken.

Survival of the fittest

Nadat ik de kleine aap in veiligheid had gebracht, veranderde het perspectief naar een volwassen primaat en ging ik vervolgens op zoek naar de kleine primaat. Het ging op zich goed, maar toen ik even niet oplette, kwam een grote python die mij verwurgde en vervolgens op at. Eén aap minder. Op zich geen punt, maar toen moest ik weer met de kleine aap een schuilplaats zoeken. Ik had verwacht dat er in ieder geval een checkpoint was waar ik verder kon gaan in plaats van het hele stuk weer opnieuw te spelen. Dat gaat snel vervelend worden als je heel slecht bent of veel ongeluk hebt. Het past wel bij het systeem, want als je aap doodgaat, heb je geen extra leven, maar een andere aap uit de stam die het stokje over moet nemen. Wanneer je dus teveel faalt dan sterft je lineage uit en moet je een nieuwe lineage starten door helemaal opnieuw te beginnen. Dit kan soms eentonig worden en je het gevoel geven dat je geen meter vooruitkomt. Ook is het niet heel duidelijk wat je precies moet doen om je aap gezond te houden. Uiteindelijk wordt het duidelijk dat je genoeg moet eten, drinken en slapen om te overleven, maar wat is genoeg? Elke aap heeft ook een levensspanne waar je ook weer rekening mee moet houden. Al heb ik nooit lang genoeg geleefd om door een natuurlijke dood te sterven.

Het is spannend als je wordt achterna gezeten door een grote python of ander roofdier (tijger, hyena, krokodil, enzovoort) en als je denkt dat je hem eindelijk kwijt bent, kom je vaak voor een verrassing te staan. Soms komt er een ander wild beest tevoorschijn die schijnbaar het probleem voor je oplost, maar meestal is dat ook niet je vriend dus is je probleem nog aanwezig in een andere vorm. Gelukkig kun je via de bomen wegkomen, want het gevecht aangaan is in het begin geen optie. Wees wel voorzichtig, want als je misspringt dan donder je een aardig eind naar beneden. Als je nog leeft, heb je vaak iets gebroken en dat helpt zeker niet met je overlevingskansen. Het is wel mogelijk om de wonden of breuken te genezen, maar niet als daar toevallig een roofdier rondloopt. Dan moet je zo snel mogelijk naar een boom strompelen om te overleven. Mocht een roofdier aanwezig zijn en je proberen te pakken dan moet je op tijd reageren, want anders word je zijn lunch. Het kan alleen wel vervelend worden als je dit steeds achter elkaar moet doen, omdat je schijnbaar niet weg kan komen. En dan heb ik het maar niet over het moment dat het je allemaal teveel wordt en de primaat in paniek begint te raken waardoor je overal gevaar lijkt te zien. Dit komt, omdat jouw dopamine level te laag is en de primaat weer iets moet gaan eten, drinken of rusten. Ook kun je dit ontvluchten als je de goede kant oploopt, maar het is weleens vervelend als je eindelijk weet wat je moet doen en hierdoor afgeleid wordt. De wereld van tien miljoen jaar geleden is dus geen fijne plaats om te moeten leven en helemaal niet een plaats om alles zelf uit te vinden.

Knowing what to do is half the battle

Het is uitdagend om dingen uit te vinden, maar iets meer hulp zou zeker op prijs worden gesteld. Ik moest bijvoorbeeld een slaapplaats creëren, maar er was geen uitleg over hoe je dat doet. Ik had wel gelezen, via zo’n schaarse hint, dat je stockpiles kunt maken door dezelfde items op elkaar te gooien. Alleen had niemand mij verteld dat bij een bepaalde hoeveelheid je deze stockpile kunt bewerken tot een slaapplaats. Misschien is dit standaard in dit genre en hoeft dit niet benoemd te worden, maar ik heb het even moeten vragen aan het virtuele orakel. Als je genoeg tijd hebt, kun je dit allemaal zelf uitvinden, maar of je echt geniet van de ervaring, lijkt me onwaarschijnlijk. Een game moet een bepaalde pacing hebben waar activiteit en inactiviteit elkaar afwisselen, maar in deze game overheerst inactiviteit, omdat je soms gewoon niet weet wat of hoe je iets moet doen. Het aanbieden van een duidelijke basistutorial of genoeg hints zouden deze game toch een stuk beter maken. Het is leuk om het oerwoud te verkennen, maar als je hiertoe gedwongen wordt, wordt het snel vervelend. Als je weet wat en hoe je iets moet doen, dan zou je altijd nog ervoor kunnen kiezen om het oerwoud te verkennen zonder dat het een verplichting wordt. Een game moet niet als werk aanvoelen en Ancestors: The Humankind Odyssey heeft dat af en toe wel. Het is niet alleen een survival game, maar ook een soort primaten simulator zonder veel uitleg en daar moet je net maar zin in hebben.

Het gebruikte beeldmateriaal in deze review is gecaptured tijdens onze speelsessie op de PlayStation 4.