Review: Biomutant - Zowel vermakelijk als saai PlayStation 4

In 2017 werd de actie-RPG Biomutant aangekondigd. De game die zich representeert als een post-apocalyptische Kung-Fu Fable is lang in ontwikkeling geweest en meerdere keren uitgesteld. Maar deze week kon ik dan eindelijk met Biomutant aan de slag op de PlayStation 4. Na het zien van meerdere trailers had ik hoge verwachtingen van Biomutant gekregen. Is het Experiment 101 gelukt om er een succesvol debuut van te maken?

Een post-apocalyptische wereld met flora en fauna

In Biomutant begin je met creëren van een wasbeer. Zo bepaal je onder andere het ras en de genetica. Je kunt de vreemdste combinaties bedenken voor jouw ideale personage. Zo kun je bijvoorbeeld een paarse wasbeer creëren die supersterk is, maar daardoor wel minder intelligent is. Perfectie bestaat helaas niet, dus overweeg goed hoe je de game wil beginnen. Naar mate de game vordert, is het mogelijk om punten steken in de statistieken die je wil verbeteren. Na het creëren van je ideale wasbeer word je in de wildernis gezet om de 'New World' te verkennen. Deze nieuwe wereld is ontstaan doordat bedrijf Toxanol Corporation niet zorgvuldig is omgegaan met giftige stoffen en deze in het water heeft gedumpt. Hierdoor zijn er mutaties ontstaan en zijn de mensen vervangen door beesten die vergelijkbaar zijn met katachtigen wezens. Naast het 'gewone volk' zijn er ook monsters gecreëerd die de wereld verder verwoesten. Het enige dat de wereld nog in stand weet te houden, is de Tree of Life, een reusachtige boom waar al het leven uit voortvloeit. Helaas hebben de World Eaters, vier monsters uit verschillende gebieden, het op de Tree of Life gemunt. Het is aan jou om de World Eaters tegen te houden met de hulp van verschillende stammen om zo de Tree of Life te redden. De stammen kennen echter een verdeeldheid doordat zij verschillende visies op het redden van de wereld hebben.

Bij post-apocalyptisch denk je misschien al gauw aan grauwe gebieden met weinig flora en fauna. De wereld van Biomutant is compleet het tegenovergestelde hiervan. Wat heb ik mijn ogen uitgekeken aan de kleurrijke wereld vol met prachtige natuurgebieden. Hoewel Biomutant een animatie-achtige stijl kent, oogt dit tegelijkertijd heel erg realistisch. Alles is tot in de details uitgewerkt en zelfs de vacht van de monsters ziet er aaibaar uit. Op grafisch gebied ziet het er top uit, maar auditief mist nog het één en ander. Deze prachtige wereld wordt helaas niet bijgestaan met muziek die het geheel afmaakt. Er is wel degelijk achtergrondmuziek, maar deze bestaat uit simpele deuntjes die gemakkelijk vervangen kunnen worden. Daarnaast word de game ondersteund door een voice-over, David Shaw-Parker. Stel je een stemacteur voor die je hoort in natuurdocumentaires en je krijgt er beetje een beeld van. Hier was ik in het begin erg van onder de indruk, doordat dit goed paste bij de setting van de game. Helaas begon dit al snel te vervelen. Personages in de game hebben namelijk een eigen taaltje die telkens vertolkt wordt door de voice-over, maar dan vanuit een derde persoon. Dit maakt de conversaties erg onpersoonlijk. Maar goed, de gesprekken zelf waren dan ook erg saai en contextloos. Je neigt dus al snel naar het skippen van deze korte intermezzo's.

Eentonig en zelfs soms saai

Naast wat saaie conversaties, is het verslaan van de World Eaters ook eentonig. Het concept deed mij eerst veel denken aan The Legend of Zelda: Breath of the Wild waarbij je ook vier monsters moet verslaan met behulp van vier verschillende compagnons. Waar BoTW het enorm goed doet, door deze vier afzonderlijke missies uniek te maken qua verhaal en gameplay, is het een enorm gemis in Biomutant. De vier personages die je ondersteunen in het verslaan van de World Eaters kennen geen interessant achtergrondverhaal en geven je min of meer dezelfde soort taken. Dit bestaat uit het verzamelen van materiaal, het bezoeken van een ander personage die je vervolgens weer terugstuurt om meer materiaal te verzamelen en ga zo maar door. Hier wilde ik op een gegeven moment dan ook zo snel mogelijk doorheen gaan.

Missies zijn uiteraard onmisbaar bij een RPG en kunnen een game helemaal afmaken. Naast je hoofdtaak om stammen te bezoeken en de World Eaters te verslaan, ontvang je ook een hoop zijmissies om de wereld van Biomutant nog beter te verkennen. Echter bestaan bijna alle zijmissies uit het vinden van loot die verder niets toevoegen aan de gameplay. Over loot gesproken; je kunt zoveel loot vinden, dat het op een gegeven moment niet eens meer interessant is wanneer je het zoveelste legendarische item vindt. Daarnaast vind je loot op vaste plekken, maar dan in andere gebieden. Je komt overal wel weer die ene kast of doos tegen waar dan gegarandeerd iets in zit. Erg voorspelbaar dus..

Friend or foe?

Verschillende stammen in Biomutant hebben verschillende idealen omtrent het redden van de wereld. Je kunt je aansluiten bij een stam, maar keert je rug daardoor naar vijandige stammen toe. Vijandige stammen vallen je aan wanneer je in hun gebied terecht komt, dus kies zorgvuldig bij wie je je aan wil sluiten. Stammen waarbij jij je aansluit, helpen je bij het verslaan van de World Eaters. Althans, dat is vermeld aan het begin van Biomutant. Na de game gespeeld te hebben kan ik echter zeggen dat het totaal geen invloed heeft. Naast het kiezen tussen stammen, kun je bij sommige conversaties kiezen tussen antwoorden. Bij bepaalde antwoorden ontvang je een Dark of Light Aurapunt. Dit heeft niet veel invloed op de gameplay, maar is meer een bewustwording van hoe jij als persoon staat in het leven.

Wat Biomutant dan toch zo boeiend maakt naast de prachtige wereld, is het vechtsysteem dat de game hanteert. Je kunt ervoor kiezen om te vechten met één handwapen of twee handwapens. Daarnaast heb je een groot aanbod aan schietwapens en verzamel je onderdelen door te looten. Uiteindelijk kun je jouw ideale wapens creëren met de gekste onderdelen. Zo had ik bijvoorbeeld een toiletborstel in de handen door wat stekels en een handvat van een pistool te combineren. Hoe je tegen vijanden vecht is ook geheel aan jou. Vaak bestaat dit uit een combinatie van hack-and-slash, schieten, Psi-powers en Wung-Fu. Psi-powers zijn kinetische krachten die je kunt ontgrendelen door Psi-points te verkrijgen van speciale totems. Deze kun je vervolgens inruilen voor bijvoorbeeld elektrische schokken of een paddenstoel die je oproept en je meters in de lucht schiet. Wung-Fu, een andere benaming voor martial arts, zijn combinaties van hack-and-slash en schietvaardigheden die je ontgrendelt met Ability Points. Ieder wapen heeft bijbehorende Wung-Fu Abilities die jouw vechtstijl enorm kunnen versterken. Daarnaast verschijnen er cartooneffecten bij het gebruiken van een Wung-Fu Ability die de gevechten er tof laten uitzien.