Review: Call of Duty: Modern Warfare Xbox One

Call of Duty. Inmiddels een begrip binnen de gamewereld en een reeks die zeer waarschijnlijk nog jaren blijft bestaan. Velen zijn van het eerste uur verliefd geworden op de cinematografische en scripted gebeurtenissen in de singleplayer. Dit was ook niet verwonderlijk, omdat er eigenlijk nog geen shooter - als Call of Duty - zo beleefd kon worden. De Tweede Wereldoorlog, de Vietnamoorlog, de Koude Oorlog, de Golfoorlog en zelfs de toekomst was het toneel van Activision en voerde zij de regie over games waar zelfs wereldberoemde acteurs hun naam aan wilde lenen. Maar, bovenal was het de multiplayer waar menigeen de games echt voor kocht. De hoogtijdagen werden bereikt met Modern Warfare 2 en 3, na het briljante eerste deel dat insloeg als een bom. Er was tot dat moment geen andere game die zich afspeelde in deze tijd, met een realistische setting. Activision voelde de druk en er moest vanaf dat moment jaarlijks een deel eruit worden gepoept alsof de ontwikkelaars curry hadden gegeten. Infinity Ward is de grondlegger van de reeks en zij staan eveneens aan het roer van de reboot waar ik mij de laatste paar dagen mee heb bezig gehouden. En jongens, wat heeft deze game mij bezig gehouden. Gaat Call of Duty Modern Warfare de andere shooter Gears of War 5 van zijn troon af stoten voor game van het jaar? Lees vooral verder in deze uitgebreide review.

Singleplayer ongekend herkenbaar

Laten we met de deur in huis vallen. De singleplayer is als vanouds opgebouwd. Je werkt het verhaal level voor level af, waarbij je op gescripte momenten aanvallen moet overleven, een luchtaanval leidt of de leidende rol hebt bij het invallen van een huis. Dit wordt ondertussen gekenmerkt door de herkenbare filmische stijl van vertellen en zo werk je richting de climax van de game. Het verhaal is realistisch en lijkt een fictieve weergave te zijn van de realiteit van de Golfoorlog. Het is dan ook niet voor niets dat dit deel als een soft-reboot wordt gezien, omdat Modern Warfare zich eveneens in dit tijdperk afspeelde. Er is voor gekozen om in deze reboot een iets menselijkere kant van het verhaal te vertellen. Je kijkt daardoor wat vaker door de ogen van de andere kant. Het grote verschil is dat de game en het verhaal behoorlijk - eigenlijk ongekend - schimmiger wordt verteld. De game opent niet voor niets met een 'Mature Content Notice'. Burgers die dood moeten (ja, moeten), omdat één dode minder erg is dan tientallen; ouders worden voor de ogen van hun kinderen doodgeschoten en zelfs het doden van een kind (hoewel niet zichtbaar dankzij het optrekken van rook), zijn nieuwe grenzen voor een game. Het is niet voor niets dat de game nog steeds een 18+ leeftijdskeuring kent. Het is duidelijk andere kost dan het infameuze 'No Russian'. Los van de controverse die het al heeft opgeleverd, is dit niet van invloed op de score van de game als je het mij vraagt. Het is denk ik wel een nieuwe stap voor de industrie en één waar je niet al te lichthartig over kan (misschien wel mag) doen.

De singleplayer kent een aantal fantastische decors. Piccadilly Circus in Londen in de avond zorgt voor oogstrelende graphics. De lichtbakken en reclameborden worden geflankeerd door onheilspellende vlammen in het donker. De straten van de woestijndorpen die je even later aandoet, worden beklemmend dankzij de stof en rook die de straten doen opvullen. De zonnestralen die hierdoorheen weten te komen, zorgen voor een bedrukkende setting. De lichteffecten van deze game zijn fenomenaal. Het moge duidelijk zijn dat Infinity Ward voor dit deel echt de engine een flinke beurt heeft gegeven. Een paar keuzes zijn dan nog wel raar: veel is nog statisch en dient niet meer als een mooi decor, omdat men verwacht dat je er relatief snel doorheen gaat. De snelheid kun je eigenlijk alleen beïnvloeden, doordat je wel of niet naar een bepaald gebied verder gaat. Oftewel, nog steeds is de game opgebouwd uit triggers en zogenaamde 'setpieces': stukken die je stap voor stap doorloopt. Een tof stuk als dit is bijvoorbeeld een sniper-moment in de woestijn. Een soort herhaling van het iconische Pripyat-level in Modern Warfare. De levels zijn gemengd levendig en worden af en onderbroken door wat nieuws, zoals het begeleiden van een vrouw langs terroristen met behulp van camera's. Het is niet per se makkelijker overigens, omdat het regenereren van je health minder snel gaat. Op Regular (waarop ik de game heb gespeeld) was het af en toe best bikkelen, maar nogmaals erg herkenbaar. Waar ik echt nog zin in heb, maar voor nu echt te moeilijk was, is Realism. Dit is Veteran-moeilijkheidsgraad, met de toegevoegde moeilijkheid van het nagenoeg verdwijnen van de HUD. Wat mij betreft een briljante insteek.

Engine een flinke stap vooruit

Wat tijdens de bèta al duidelijk was, is de grote stap die Infinity Ward met de engine van Modern Warfare heeft gezet. Op alle platformen lijkt deze game prima te presteren, zodat iedereen een zo goed mogelijke beleving krijgt van deze game. Als eerst de grafische kant van het verhaal. Over het algemeen is de framerate behoorlijk tot goed. De game oogt gedetailleerder, kleurrijker en zijn de materialen mooi realistisch weergegeven. Uiteraard zijn pc-eigenaren het beste af, maar ook de instap-consoles worden niet vergeten. De resolutie is flink dynamisch. Infinity Ward heeft expres voor deze optie gekozen, om zoveel mogelijk grafische toeters en bellen te kunnen behouden. Met name de lichteffecten en motion blur zijn flink aanwezig en laten de grafische kaarten flink draaien. Voor de singleplayer is in dat opzicht meer gekozen voor grafische fideliteit, terwijl voor de multiplayer meer gekozen is voor snelheid (en terecht). Naast motion blur doet het zogenaamde scherptediepte een flinke duit in het zakje. Dit is vooral zichtbaar tijdens het richten door je vizier. Het onderwerp waarnaar je kijkt, is heel scherp terwijl de rest wazig oogt. Verder is vooral opvallend hoe groots levels kunnen zijn in de multiplayer. Hoewel niets nieuws, is het voor Call of Duty-begrippen relatief nieuw. Hier moet ik wel de kanttekening maken dat de eigenaren met een pc of PlayStation 4 Pro dan wel Xbox One X flink in het voordeel zijn vanwege de resolutie, want dit stort in tijdens het spelen van Ground War. Maar om eerlijk te zijn, is het verre van een ernstig probleem. Bijzonder knap is, hoe goed de snelheid van het laden behouden is gebleven na de bèta. Ik had ergens verwacht dat dit kwam door de bèta en de beperkte hoeveelheid content van de game die beschikbaar was. Maar ook nu zit je binnen no time in een online potje en de verbinding is over het algemeen goed.

Over verbinding gesproken: crossplay is mogelijk en misschien wel de allerbeste toevoeging in deze game. Alle versies kunnen tegen elkaar spelen, waar pc-eigenaren alleen met de controller tegen de consoles kunnen om het eerlijk te houden. Ergens vermoed ik nog wel een voordeel voor de sterkere platformen wegens resolutie, maar vooralsnog lijkt mij het geen onoverkomelijk probleem. Je kunt dit overigens ook uitzetten, wat denk ik voor velen misschien wel een goede uitkomst is. Het is niet allemaal goed trouwens. De filmpjes die tussendoor zichtbaar zijn, wijken teveel af van de game. Naast de filter die eroverheen zit, zijn dit duidelijk pre-rendered filmpjes. Jammer, want ik denk dat er iets beter passend mogelijk is en mijn gevoel zegt dat de voorgangers dit toch beter voor elkaar hadden. Wapens hebben echt een ander gevoel en bieden een andere gewichtige ervaring. De basis is vaak nog gelijk. Een shotgun is lomp, traag met schieten, maar zeer sterk. Een SMG is een gemiddeld wapen gekenmerkt met hoge mobiliteit et cetera. Het is vooral het gevoel dat de game je geeft hoe de wapens gedragen. De impact van kogels zijn verschillend en dragen echt bij de beleving van de game. Bovendien is het geluid misschien wel het beste onderdeel sinds jaren. De game wordt afgeleverd met vijf verschillende afmix-opties, zodat je je eigen voorkeuren en manieren waarop jij de game beluisterd het beste kunt afstemmen. Alles klinkt ruimtelijker dan ooit tevoren en het wapengekletter is (zover ik kan oordelen) realistischer dan ooit. Af en toe (met name in de multiplayer) zin geluiden niet geheel goed afgestemd, maar dit blijft beperkt tot de intro's.

This is what you came for: multiplayer

Het blijft de kartrekker van de serie, de multiplayer. De opzet is in nagenoeg gelijk gebleven zoals we het al jaren kennen. We zien nog steeds Team Deathmatch, Headquarters en Domination en ik ga echt niet lang stil staan bij deze opties. Er zijn echter ook nog aantal aanpassingen. Ground War is groter dan ooit met voertuigen als tanks en heli’s, Gun Fight is de meest frisse toevoeging en het perksysteem is op de schop gegaan om het hoofdzakelijk wat meer basic te houden. De perks zijn er ook, hoewel minimaal en van één niveau. Verder is het de bedoeling dat je je wapen uitrust met attachments en vind je hier een aantal andere kleinere perks zoals FMJ of Sleight of Hand. Het zorgt voor een prettige balans in hoe jij je personage vorm kan geven, zonder dat je dankzij de perks een overpowerede Terminator wordt of tegen je krijgt. Wel merkte ik dat de wapens soms nog wat uit balans zijn. De Dragunov is eigenlijk te slap voor een sniper, ondanks de snellere vuurmodus en de .357 levert niet echt de kracht die je verwacht. Een aanpassing is er ook in de vorm van hoe je levelt. Uiteraard bestaat de structuur en de beloning nog in dezelfde vorm zoals voorheen, maar je levelt ook je wapen waarbij je los de aanpassingen vrijspeelt. Dit is zowel cosmetisch als daadwerkelijk van invloed op hoe je wapen presteert. Je levelt zelf tot Level 55 en je wapen tot 50. Gelukkig behoud je dit altijd, want in plaats van te prestigen, heb je nu de zogenaamde Officer Ranks. Deze ranks zijn de vervanging van Prestiges en laten je nu met de season-updates levelen. Hiermee kun je de wereld nog steeds laten zien hoe hard jij de baas bent, zonder dat je je vrijgespeelde shit verliest. Deze season-updates worden trouwens gratis content, maar je kunt nog een variant verwachten waar er betaalde premium-content beschikbaar komt.

Het is dan ook opvallend dat eigenlijk veel hetzelfde is, maar nu enigszins opnieuw door de blender is gehaald. Zie het als een fruit en yoghurt. Los van elkaar heel lekker en met dezelfde ingrediënten als smoothie nog steeds lekker. Want het oogt allemaal heel herkenbaar. Alle onderdelen zijn voorheen al eens gebruikt en het lijkt alsof ze het overgrote deel van de beste content mee hebben genomen. Wel mis ik nog een aantal favorieten als Gun Game. Ook de challenges zijn terug, maar niet geheel zoals ik zou willen. De challenges zijn gegroepeerd en in een bepaalde context. Hiervoor krijg je XP en daarmee ook banners, emblems en zelfs blueprints voor wapens. Voorheen was dit meer per wapen, perk of gamemodus. Dit is een subtiel verschil, waar ik mij niet in kan vinden aangezien het de spelers beperkt beloond die het liefst met slechts een selectief aantal wapens of uitrustingen spelen. Op dit moment is het zo dat er nog geen lootboxes of andere vorm van betaalde content in verwerkt zit, maar ik ga ervanuit dat in de nabije toekomst dit wel komt. De eerste paar dagen waren er schijnbaar veel verbindingsproblemen, maar hier heb ik geen last van gehad. Wat ik wel vreemd vond, is dat ondanks dat de game geïnstalleerd was, mij nog vroeg zes (!) onderdelen te installeren, want anders kon ik niet de singleplayer, multiplayer of co-op spelen. Dit was overigens niet, omdat de game voor de Xbox One X was om extra 4K-content te downloaden. Maar al met al was ik in no-time alle modi aan het spelen en zonder zorgen knalde ik iedereen overhoop. De co-op modus is een mooie toevoeging, maar het bevreemd mij dat een andere speler per se een Call of Duty-account moet aanmaken. Daarbij komt dat de Special Ops missies voor het eerste jaar exclusief voor Sony zijn. Als je het mij vraagt bagger, want voor hetzelfde geld krijgen anderen meer game voor hun geld. Omdat volgend jaar naar alle verwachting weer een nieuw deel uit is, is de kans klein dat je op de Xbox deze modus gaat spelen.