Review: Dragon Ball: The Breakers - Breakt de ziel PlayStation 5

Voor een robbertje vechten met onze helden uit Dragon Ball, ben ik altijd wel te porren. Zo heb ik mij bijzonder goed weten te vermaken met Dragon Ball Fighterz, en ook Dragon Ball Z: Kakarot wist tot op zekere hoogte vermaak te bieden. Nooit wisten de games echt teleur te stellen, maar daar komt nu dan toch echt verandering in. Dragon Ball: The Breakers is frustrerend, niet compleet en gewoon niet echt heel erg leuk om te spelen. Er valt genoeg over te zeggen, en ja, ook positieve dingen. Je leest het in de Dragon Ball: The Breakers review!

One man army

Na een aantal uur speeltijd met Dragon Ball: The Breakers, was ik een gebroken man. Een flink aantal kijkers heeft het tijdens onze Dragon Ball: The Breakers Twitch-stream mogen aanschouwen, maar de game wist mij op momenten tot waanzin te drijven. Laten we beginnen met de opzet. Dragon Ball: The Breakers is een asymmetrische multiplayer survival game. Dat wil zeggen dat een team van zeven vrij weerloze spelers het opneemt tegen één supersterke tegenstander. Het concept is eigenlijk wel bekend. De gameplay doet namelijk sterk denken aan de opzet van bijvoorbeeld Dead By Daylight, Friday the 13th: The Game en Evolve. Games die zeker een bepaalde fanbase hebben, maar die eveneens allerlei andere dingen gemeen hebben. De grootste gemeenschappelijke eigenschap, is de nogal gestripte lancering. Ja, ook Dragon Ball: The Breakers lanceert met bijzonder weinig content en dat is zeer teleurstellend.

Bij het opstarten van de game worden we direct begroet door onze paarsharige tijdreiskameraad, Trunks. Let goed op, want de tutorial/ Prologue is het enige stukje dat daadwerkelijk wat verhaal en uitleg bevat. Wil je meer leren over de gameplay, dan dien je de practice mode te betreden. Het komt erop neer dat de wereld uit elkaar elkaar getrokken door tijdriften. Allerlei tijdsperiodes vloeien in elkaar over en de helden die laten het afweten (ofzo? Geen idee waarom ze er niet zijn eigenlijk). Wie er wel zijn, zijn de vijanden, die in deze game raiders worden genoemd. Cell, Buu en Frieza terroriseren de burgers en hebben als doel om de planeet op te blazen. Alhoewel je een gewone burger - die in deze game Survivors genoemd worden - bent, ben je niet compleet machteloos. Je kunt de raider namelijk weer terug in een rift naar zijn eigen periode yeeten. Dat door je door een aantal Keys in de wereld te vinden. Deze keys dien je op een aantal specifieke punten in de wereld te plaatsen. Zijn ze allemaal geplaatst, dan dien je gezamenlijk de Super Time Machine te chargen. Nouja, er is nog een andere manier om te winnen, en dat is door de raider te verslaan. Je kunt de raider namelijk bevechten met rocket launchers en een soort tijdelijk evolutie systeem. Ik wens je echter veel succes, want de raider verslaan is tot op heden vrijwel onmogelijk… Overigens zijn het niet alleen de survivors die kunnen transformeren. Ook de raiders zijn continu aan verandering onderhevig. Frieza, Cell en Buu starten namelijk bij aanvang allemaal in de eerste vorm. Verslaan ze tegenstanders, dan worden ze sterker, transformeren ze en eindigen ze (als het goed is) in de perfecte vorm.

Breakt de ziel

Nu we de game hebben beschreven, kunnen we daadwerkelijk even vaststellen waar het allemaal misgaat en wat de game goed doet. Laten we beginnen met dat de game redelijk geprijsd is. Twintig euro voor een gelicenseerde Dragon Ball-game is absoluut niet verkeerd. Daarnaast is het gevoel dat de game je weet te geven op momenten ook niet verkeerd. Als survivor voel je je machteloos wanneer de raider in de buurt is. De hartslag schiet omhoog en stiekem word je een beetje bang. Een mooie prestatie, de druk zit er namelijk lekker op. Als raider voel je je juist weer oppermachtig en heb je het idee dat deze miezerige mensjes je niets doen. Ook zijn de manieren om een raider te ontvluchten mooi uitgedacht. Zo kan je bijvoorbeeld transformeren in een voorwerp, waardoor de game haast transformeert in een soort Prop Hunt. Daarnaast krijg je toegang tot launch pads, smoke bombs, voertuigjes en allerlei andere middelen om een raider om de tuin te leiden. Toch ben je nog te vaak bijzonder kwetsbaar. Dat komt door een flink aantal dingen, maar het komt er simpelweg op neer dat je als survivor te squishy bent.

In de huidige staat van deze game, kunnen we wel concluderen dat de balancing ver te zoeken is. Levels van spelers lopen zeer uiteen, de raiders zijn OP as **** en Dragon Ball: The Breakers neemt haast pay-to-win-achtige vormen aan. Laten we beginnen met de matchmaking. Je kunt queuen voor één specifieke rol (raider of survivor), je kunt echter ook de keuze in het midden laten. Je queued echter niet daadwerkelijk voor die specifieke rol, je krijgt er alleen na het voltooien van de match een prioriteitspuntje bij. Hierdoor maak je wellicht meer kans om de rol te krijgen die je daadwerkelijk wil spelen. Even ter informatie, het duurde bij mij ongeveer zeven rondes alvorens ik daadwerkelijk een raider was. Daarnaast heb je een los power level voor beide rollen. Hoe hoger je power level, hoe beter je bestand bent tegen de tegenstand en des te meer wapens/ opties je tot je beschikking krijgt. Ik als een level 2 survivor ben dan ook vrij kansloos tegen een level 24 raider. Om de zeven rondes was ik raider, waardoor dat power level tergend langzaam omhoog is gegaan. Overigens is iedereen kansloos tegen een raider, want deze guys decimeren je binnen no-time. Daarnaast loont het momenteel te veel voor een raider om gewoon één bepaalde spot te campen. Survirvors zijn toch kansloos wanneer ze het tegen een raider moeten opnemen.

Pray of pay to win

Gelukkig is er toch nog iets meer diepgang te bekennen gedurende een match. Survivors dienen namelijk kratten af te speuren naar gear die eventueel kan helpen. Deze gear wordt random gedistribueerd over zowel blauwe als rode kisten. Blauwe kisten bevatten veelal items zoals een Barrier Canister of een Dragon Ball-, Survivor- of Key-radar. Rode kratten bevatten de daadwerkelijke keys en natuurlijk Dragon Balls. Verzamelt een speler alle zeven oranje ballen, dan mag je een wens doen bij Shenron. Deze wensen kunnen het tij keren, maar jij bent natuurlijk niet de enige die achter de Dragon Balls aanzit. De raider kan deze namelijk ook verzamelen en wensen voor bijvoorbeeld onsterfelijkheid. Dit geeft beide partijen reden genoeg om achter de Dragon Balls aan te zitten, maar vanwege balancing issues speelt dit nog geen prominente rol.

En dan moeten we wellicht even kijken naar het lelijkste stukje van deze game. De ultieme afknapper, het Gatcha-systeem. De survivors zijn namelijk (om de een of andere reden) in staat om tijdelijk te transformeren in een aantal van de helden. Hierdoor kunnen ze (heel erg kort) het gevecht aangaan met de raider. Hoe sterk je bent, ligt aan jouw equipment. Middels een Gatcha-systeem is het namelijk mogelijk om sterkere transformaties te verkrijgen. Je kunt pulls doen op basis van een flink aantal verschillende currencies. Zo heb je tickets (die beperkt beschikbaar zijn), verdienbare in-game currency en tegen betaling verkrijgbare premium in-game currency. De pulls maken je daadwerkelijk sterker, waardoor de premium currency aanlokkelijk is. Apart, want dat zou ik eerder verwachten van een free-to-play game. Veel van de eerder benoemde minpunten zijn eenvoudig te repareren met wat optimalisaties. Ook dit onderdeel is niet onmogelijk te repareren, maar het is wel een element dat de game in de kern slechter maakt. Daar stoppen de transacties echter niet. De game kent namelijk ook een Premium Battle Pas. Er wordt aan alle kanten verdiend en dat is simpelweg niet oké.