Review: Marvel's Guardians of the Galaxy - Georganiseerde chaos in de ruimte Pc

Het heelal beschermen en monsters vangen. Dat is de taak die je in de nieuwe game van Eidos-Montréal en Square Enix krijgt. De daadwerkelijke taak die je krijgt, is natuurlijk iets uitgebreider. Marvel's Guardians of the Galaxy is de tweede Marvel game die is uitgebracht door deze twee bedrijven. De eerste, Marvels Avengers was nu niet bepaald een succes. Maar toen ik de trailer voor Guardians of the Galaxy zag tijdens E3 had ik goede hoop. Alleen al om het feit dat deze game een aantal van mijn favoriete Marvel personages heeft. I am Groot?

Georganiseerde chaos

Het verhaal begint niet zoals ik verwacht had. Je ontmoet jonge Peter Quill op zijn dertiende verjaardag. Na een kort gesprek met zijn moeder krijg je de kans om zijn kamer te bekijken. Maar zodra je de kamer wilt verlaten, word je getransporteerd naar de Milano. Dit is het ruimtevoertuig van Peter aka Starlord en de andere Guardians. Je ontmoet al snel de hele crew bestaande uit Rocket, Groot, Drax en Gamora. Wat ik gelijk merkte, was dat de dynamiek tussen de verschillende personages heel natuurlijk aanvoelde en het deed me erg denken aan de films, hoewel Drax en Gamora er iets anders uit zien. Ik zal niet te veel weggeven over het verhaal, want het is natuurlijk het leukst om dit zelf te ontdekken. Zeker, omdat er erg leuke verrassingen in zitten. Wat ik wel wat jammer vond, is dat er af en toe flashbacks waren van de jonge Peter. Helaas gebeurde dit soms op vrij intense momenten in het heden. Dit haalde me wel wat uit het verhaal en ik merkte dat ik er niet altijd op zat te wachten. Dit is erg jammer, want het was wel interessant om meer informatie over Peters jeugd te krijgen. Het verhaal in het heden bleef mij steeds verrassen. Het is een vrij lineair verhaal en het voelde erg natuurlijk aan. Ik merkte dat ik steeds door wilde spelen om erachter te komen wat er ging gebeuren. Hoewel het een nieuw verhaal is, is het erg in lijn is met hoe we de Guardians of the Galaxy kennen. Naar binnen met een plan, naar buiten met chaos en hopen dat het goed komt.

Als de chaos vervaagt, houd je een sterke groep aan personages over. Zelfs als je gewoon rondloopt onderweg naar je volgende taak, is er continue een gesprek tussen de verschillende personages. Je kunt zelf kiezen hoe Peter op deze gesprekken reageert. Zo kan je meeklagen over de slechte condities waarin de Guardians zich vaak lijken te vinden of kun je Rocket verdedigen, nadat hij weer eens een niet zo'n tactische actie heeft ondernomen. Maar je kan ook meegaan met de rest van de groep en Rocket voor het blok zetten. Het is maar net wat voor Peter jij wilt zijn. Ik heb met veel plezier geluisterd naar de gesprekken tussen de Guardians. De onderlinge 'banter' is continue aanwezig en het is mooi om ondanks alles de vriendschappen steeds terug te zien komen. De relaties tussen de personages gaan ook niet altijd over rozen. Dit deed de game realistisch aanvoelen, want in een groep van vijf kan het nooit altijd rust en vrede zijn. Deze hobbels in de weg zijn te merken en vooral horen tijdens de missies, maar ook tussen de bedrijven door krijg je de kans om gesprekken te voeren met je teamleden. Zo kom je meer over de situatie en het teamlid zelf te weten. Deze gesprekken gingen vaak echt ergens over en er zaten zelfs wat emotionele verhalen tussen. Op deze manier kwam je meer te weten over de achtergrond van elk teamlid, zonder dat het geforceerd voelde. Helaas was hier soms wel de audio niet helemaal synchroon met de video, maar dat haalde de emotionele waarde niet weg. Over audio gesproken, de muziek in de game is wel echt geweldig. Nou ja, als je ervan houdt natuurlijk. Net als in de films is Peter een groot muziekliefhebber en daarom hebben gevechten vaak grote hits als soundtrack. En dat speelt toch wel erg lekker.

Teamwork makes the dreamwork

Wat wel goed om te weten is, is dat de beslissingen die jij maakt, zelfs degene tijdens ‘nutteloze’ gesprekjes, invloed hebben op de game. Niet heel uitgebreid, want de game blijft vrij lineair, maar toch kan je zelf je eigen pad kiezen. Dit kan op een hele directe manier. Bijvoorbeeld als je Rocket niet over het ravijn naar de andere kant laat gooien om de brug te openen, moet je zelf op zoek naar een andere manier om aan de overkant te komen. Maar het kan ook op een wat indirectere manier. Zo kun je het vertrouwen winnen van een NPC en hierdoor worden meer keuzes beschikbaar bij gesprekken. Zelfs geen beslissing maken heeft invloed op je game. Zo was ik namelijk iets te laat met de beslissing of ik een lama of een doos met materiaal wilde verbergen en moest ik uiteindelijk een hogere boete betalen omdat allebei werden gevonden. Ja, ik realiseer me hoe raar het klinkt, maar het is Guardians of the Galaxy, wat verwacht je?

Niet alleen met je beslissingen maak je de gameplay uniek, dit geldt ook voor de combat. De lijst met abilities is helaas niet heel erg uitgebreid voor elk teamlid. Maar het duurt wel even voor je alle abilities hebt, omdat je ability punten verdient voor het hele team. Dit betekent dat je goed moet nadenken over wie de level-up krijgt. Maar alsnog heeft ieder personage een unieke stijl die allemaal iets aan het gevecht toevoegen. Zo kunnen Rocket en Gamora beiden op hun eigen manier veel schade aanrichten, terwijl Drax en Groot de vijanden kunnen vastzetten of laten wankelen, wat het makkelijker maakt ze te verslaan. Ik maakte veel gebruik van de speciale vaardigheden van de andere teamleden en vergat soms een beetje mijn eigen vaardigheden. Dit kwam ook omdat deze niet heel snel toegankelijk waren. Toch vond ik vechten als Peter zeker geen straf. Naast de speciale vaardigheden krijgt je wapen ook enkele upgrades tijdens de game, waardoor je weer nieuwe manieren van vechten kan proberen. Het enige waar ik veel moeite mee had waren de controls. En dat kan deels aan mij hebben gelegen, ik ben niet de grootste expert als het gaat om combat, maar het lag ook zeker deels aan de game. Maar daarover later meer. Alles bij elkaar vind ik de manier van teamgevechten op deze manier erg prettig. Ieder doet zijn eigen ding, maar als je ze nodig hebt, kun je een beroep doen op de andere teamleden. En als al het andere faalt, kan je altijd nog een ‘huddle’ doen. Hierbij komt het team bij elkaar voor een korte aanmoediging van Peter. Dit is niet heel moeilijk, maar ik heb het toch vaak genoeg voor elkaar gekregen de verkeerde optie te kiezen. En dat werd mij de eerste keer goed duidelijk gemaakt door de muziek die daarna volgde. Never gonna give you up, never gonna let you down

Space bugs

Naast dat er veel daadwerkelijke space bugs zijn in de vorm van vijanden, zaten er helaas ook wat space bugs in de game die er niet in horen. Ik zei al eerder dat ik soms wat moeite had met de controls. De game liet mij namelijk niet altijd de juiste controls zien die overeen kwamen met mijn controller. Zo was X in de game meestal Y voor mij. Daardoor werden quick events erg lastig en Peter is helaas vaak te pletter gevallen. Hierdoor heb ik een aantal scenes net iets te vaak gezien. Dit is helaas niet het enige wat niet helemaal goed ging tijdens mijn playthrough. Zo ben ik op verschillende momenten grafische glitches tegengekomen. De Guardians liepen soms door de dode vijanden of door een stuk terrein heen. Ook werd Peter soms heel creatief met het richten van zijn wapens. Het zijn geen grote dingen, maar hierdoor voelt het alsof de game net niet af is. Tijdens mijn playthrough is de game één keer gecrasht. Dit was gelukkig vrij makkelijk op te lossen door de game in windowed mode te zetten in plaats van full screen, maar het was toch wat minder. Wat ik ook wat minder vond, is dat de gevechten steeds meer op elkaar begonnen te lijken. Dezelfde vijanden op dezelfde manier op net een andere plek. Het is handig om ervaring op te doen en abilities vrij te spelen, maar verder voelde het soms een beetje alsof je alleen aan het vechten was om het vechten. Zo zijn er een aantal van die kleine dingen waardoor de game net niet compleet voelt. Gelukkig was er in mijn ervaring niks wat mijn vooruitgang echt heeft tegengehouden en zelfs als dat het geval zou zijn geweest, wordt de game vaak automatisch opgeslagen waardoor je nooit veel vooruitgang verliest.

Tot slot. Het allerbelangrijkste. Er zitten super schattige puppy's in de game. En een pratende hond. Je had het al in de verhaaltrailer voor Guardians of the Galaxy kunnen zien, maar als je ze tegenkomt in de game, zijn ze nog schattiger (ja echt, het kan). Ik bedoel, kom op, wie geeft er om grote monsters en het heelal redden als je dit kunt zien.