Review: Marvel's Spider-Man PlayStation 4

Mijn god, wat is Marvel’s Spider-Man goed. Insomniac Games heeft van Marvel het groene licht gekregen om zelf aan de haal te gaan met het iconische comic boek personage. Dat vertrouwen van Marvel in de gerenommeerde studio blijkt zijn vruchten af te werken, want mijn god, ik kan het niet genoeg zeggen, wat is Marvel’s Spider-Man goed! Insomniac heeft de juiste balans weten te vinden tussen het geven van vrijheid zonder dat de speler het hoofddoel uit het oog verliest. Ik heb dagen, maar dan ook echt dagen, tussen de gebouwen van Manhattan kunnen slingeren en stiekem wil ik maar al te graag terug. Helaas heb ik net als Spider-Man een verantwoordelijkheid; een verantwoordelijkheid om jou alles over deze game te vertellen.

Acht jaar later

In de introductie heb ik al “lichtelijk” door laten schemeren dat Marvel’s Spider-Man erg goed is. De game bevat meerdere verhalen, maar het hoofdverhaal gaat natuurlijk over Peter Parker. Dit keer is Peter geen student die af en toe kiekjes voor de Daily Bugle schiet, maar een twintiger die als lab assistent een wat meer volwassen rol vertolkt. Het verhaal speelt zich acht jaar na de uitgekauwde beet uit, een evenement dat we niet eens terugzien in deze game. Een positief iets, want de origin kennen we inmiddels wel. Nee, we spelen nu als een volleerde Spider-Man. Een gast die al flink wat tegenstanders heeft verslagen en die niet hoeft te wennen aan zijn eigenaardige krachten. Die krachten zet hij vanaf het eerste moment in tegen niemand minder dan Wilson Fisk, alias de Kingpin. Met succes want al snel heb je de gigantische baas van de onderwereld achter de tralies. Fisk geeft nog wel even aan dat hij degene is die de stad onder controle houdt en uiteindelijk blijkt dat zeker waar te zijn. Sterker nog, op een moment ga je Fisk zelfs missen. Meer ga ik je niet vertellen, dat zou namelijk zonde zijn!

In tegenstelling tot veel Spider-Man-games gaat dit verhaal niet alleen over de gemaskerde held. Het gaat namelijk ook grotendeels over Peter zelf en zijn relaties met zijn naasten. Zo kruip je geregeld in de huid van Daily Bugle-verslaggever, Mary Jane Watson. De twee zijn helaas uit elkaar, maar de chemie bestaat nog altijd. Hoewel MJ niet langer een hopeloze damsel in distress is, komt ze nog regelmatig in aanraking met haar ex-vriendje. Dit komt voornamelijk omdat ze altijd op zoek is naar een scoop voor de Bugle. Daarbij spelen bekenden zoals Aunt May, Norman Osborn en Miles Morales eveneens een grote rol. Het is een trip down memory lane zonder dat je de bekende paden bewandelt. Het verhaal is namelijk geheel origineel, maar verliest de rijke geschiedenis niet uit het oog. Verwacht dan ook meer dan genoeg cameo’s, knipoogjes en easter eggs tijdens je playtrough.

Uren aan speelplezier

Ik moet toegeven dat ik na de preview wat twijfels omtrent deze game had. Ik had namelijk de gedachte dat het slingeren door de stad meer een gimmick zou zijn. Ik had geen grotere vergissing kunnen maken. Het slingeren voelt namelijk dermate goed dat je er eigenlijk niet mee wil stoppen. De goedgevulde open wereld draagt daar overigens ook wel wat aan bij. Steeds wanneer je denkt dat je nu toch wel alles hebt gezien, speel je weer wat nieuws vrij. Zo krijg je bijvoorbeeld vrij ver in de game pas toegang tot de challenges, onderzoeksstations en meer bases om te veroveren. Dit zorgt ervoor dat je constant wat nieuws voor de kiezen krijgt. Daarbij voelt alles zeer natuurlijk. Je weet bijvoorbeeld vanaf het eerste moment instinctief hoe je tijdens het slingeren momentum moet opbouwen en hoe Spidey’s Spider Sense werkt.

Je bent natuurlijk een overgroot deel van de game kwijt aan het bevechten van diverse tegenstanders. Dat vechten verloopt uitermate soepel. Met een paar knoppen ben je in staat om de meest adembenemende combo’s aan elkaar te rijgen. Met de cirkel-toets ontwijk je bijvoorbeeld aanvallen, met vierkantje deel je rake klappen uit, met driehoekje gebruik je je web om je ergens naar toe te trekken. Tot slot maak je met R1 gebruik van een van de vele gadgets. Uit het verleden blijkt wel dat Insomniac Games meester van de gadgets is, kijk maar naar Ratchet & Clank. Met Spider-Man is dat niet anders. Je start met een vrij basic webshooter, maar na een aantal investeringen heb je beschikking over trip mines, een spider bot, een webbom en veel meer gekkigheid. Helaas vergeet je de gadgets nog weleens tijdens alle hectiek van het knokken, maar wil je echt goed worden, dan adviseer ik om deze zeker te gebruiken. Tijdens de stealth segmenten is dat overigens een heel ander verhaal. Verstandige spelers kiezen namelijk niet altijd voor de frontale aanval, maar gaan zorgvuldig te werk en lokken de vijanden in de val. Het geeft veel voldoening wanneer je onopgemerkt twintig man te grazen heb genomen.

Zoveel mogelijkheden

Het is niet zonder reden dat deze review relatief laat online komt. Ik heb namelijk meer dan mijn tijd genomen om de game uitvoerig te checken. Telkens wanneer ik dacht klaar te zijn, kreeg ik weer iets nieuws te doen. Nu is dat meestal geen probleem, maar soms kwamen er pas echt laat in de game nieuwe elementen tevoorschijn. Iets wat zeker niet erg is, want dit verlengt de speelduur van de game aanzienlijk. Wil je alle zijmissies afvinken, iets wat ik zeker van plan ben, dan ben je er zo een volledige werkweek met non-stop gamen aan kwijt. Hoewel ik geen fan ben van monotone dingen, moet ik zeggen dat ik daar in Spider-Man niet bijster veel last van heb. Oké sommige street crimes kan ik niet meer zien, maar toch doe ik ze zonder al te veel geklaag. Verder ben ik op jacht naar duiven, werk ik challenges af, mest ik vijandelijke bases uit en doe ik onderzoek in de laboratoria van Harry Osborn. Daarbij zoek ik ook nog eens naar rugtasjes uit het verleden, maak ik foto’s van kenmerkende bouwwerken en werk ik flink wat uitgebreide zijmissies uit. En o ja, dan heb je ook nog eens een flink lange storyline die op geen enkel moment weet te vervelen. Kortom, er is meer dan genoeg te doen.

Bovenstaande opdrachten werk je gelukkig niet voor niets af. Voor iedere missie die je succesvol weet te volbrengen krijg je een aantal tokens. Ieder soort missie geeft je een andere token ter beloning. Zo krijg je voor het voorkomen van street crimes Crime Tokens en voor het doen van research Research Tokens. Al die tokens geef je weer uit aan upgrades van je gadgets en aan nieuwe suits. Insomniac is all-out gegaan met deze suits want er zitten er echt flink wat in waarbij sommige lekker hoog op de absurditeitsschaal komen. Daarbij zijn deze suits voorzien van bepaalde Suit Powers en zijn er mods te installeren. Wat ik vooral tof vind van de andere suits, is dat je ze te allen tijde aan hebt. Zo zie je ze niet alleen tijdens het spelen, maar heb je ze ook aan tijdens de cutscenes. Overigens zien die cutscenes, en daarbij de hele game, er fantastisch uit. Er is zoveel oog voor detail en Insomniac laat op vrijwel geen enkel gebied de bal vallen. Oké, af en toe doen de NPC’s iets aparts, maar afgezien daarvan streeft Insomniac perfectie na.