Review: Prison Break: The Conspiracy PlayStation 3

Al vanaf dag 'n dat Prison Break op TV was, kreeg ik er maar geen genoeg van. Elke aflevering zat ik aan de buis gekluisterd. Ik volgde alle vorderingen van Michael Scofield vanaf het puntje van mijn stoel en nog wilde ik alleen maar meer. Als je dit zo leest weet je dat je te maken hebt met een Prison Break-fan. Kan je mij dan simpelweg met een game gebaseerd op de tv-serie blij krijgen? Het antwoord is ja en nee. Waarom? Lees dan even verder.

De serie vanuit een andere kijkhoek

Prison Break: The Conspiracy is gemaakt met als doelgroep de doorgewinterde Prison Break fan. De ontwikkelaar zegt dat het ook voor de niet-kenners van de serie aantrekkelijk moet zijn, maar dit is in mijn ogen alles behalve waar. Zo begin je de game zonder enige informatie over wat er precies aan de hand is. Je speelt als Tom Paxton, een special agent van de zogenaamde company. Je missie is om als undercover agent je opdrachtgever op de hoogte te brengen van alle vorderingen van Michael Scofield en waarom hij in de gevangenis zit. Dat klinkt erg interessant, maar in de praktijk valt dit reuze mee. Simpelweg komt het er dus op neer dat je de hele tijd achter de schermen zit, aangezien je Michael Scofield in de gaten moet houden. Dit zou garant moeten staan voor een hoop sluipwerk, of toch niet?

Snel, verstop je!

Grotendeels bestaat de game uit sluipwerk, zoals we dat kennen uit games als Metal Gear Solid en Splinter Cell. Zelf ben ik al geen groot fan van stealth-games, maar Prison Break: The Conspiracy faalt wat dat betreft helemaal. Zo heb je een bepaald level in een soort opslagruimte waar je doorheen moet. Een pad is aangegeven met gele objecten, zoals ze deden in Mirror's Edge met de kleur rood. Je volgt dit pad en zo nu en dan hangen er camera's die je sluipwerk verhinderen, of kom je een bewaker tegen die alsmaar dezelfde rondjes loopt. Op zich is het allemaal leuk en aardig en is het helemaal niet moeilijk. Totdat je erachter komt dat alles om je heen totaal niet dynamisch is. Ik bedoel hiermee dat als je eenmaal weet wanneer een bewaker begint te lopen en je z'n route uit je hoofd hebt geleerd, het te simpel is. Maar hierdoor is het sluipwerk ook irritant, omdat je bijna gedwongen wordt om dit te leren.

In your face!

Naast al het sluip- en klimwerk heb je ook de nodige actie. Jammer is dat dit bijna niet voorkomt in de game, aangezien het grotendeels bestaat uit simpele maar irritante routes beklimmen. Maar eenmaal in een gevecht, heb je het gevoel een fighter-game te spelen à¡ la Tekken. Het vechtsysteem is simpel en komt best leuk over. Ik ben niet helemaal enthousiast, maar dat komt omdat ik vind dat het vechtsysteem niet helemaal eerlijk werkt. Zo is blokken en slagen ontwijken soms effectief en komt het niet geheel realistisch over. 'Gelukkig' dan maar dat het grotendeels sluipen en 'puzzels' oplossen geblazen is. Een leuke toevoeging is dat kleine dingen die in de tv-serie onbelangrijk leken nu vanuit een ander perspectief getoond worden en groter blijken voor het verhaal dan dat je eerst dacht.