Wanneer ik aan uitgever Devolver Digital denk, dan denk ik aan puberale humor en bijzonder vermakelijke games. Denk bijvoorbeeld aan games zoals My Friend is Pedro en Shadow Warrior. Laat nou net van die laatstgenoemde franchise een nieuw deel verschijnen. Shadow Warrior 3 is ontzettend puberaal, rete vermakelijk en nodigt uit om in één ruk uit te spelen. Dat laatstgenoemde kan echter ook het grootste probleem van Shadow Warrior 3 zijn. Want een game letterlijk in één zitting uitspelen, is meestal geen goed teken. Is dat een ominous shadow die ik hier bespeur? Laten we het uitzoeken in deze Shadow Warrior 3 review!
DOOM met een borreltje op
In de Shadow Warrior-franchise maak je kennis met Lo Wang (ja, pun is direct intended). Deze ninja is niet vies van wat kutgrapjes, fallushumor en alles daartussenin. De beste man schroomt dan ook niet om ze op ieder moment, in iedere situatie te maken. Het verhaal wordt direct na het tweede deel opgepakt, maar veel voorkennis dien je niet te hebben. De grote vijand van Shadow Warrior 2 – Zilla – staat dit keer aan jouw zijde. Aan het eind van Shadow Warrior 2 heeft Lo Wang namelijk een allesvernietigende draak ontketent die de gehele wereld aan het vernietigen is. Jij bent één van de weinige overlevenden en het is dan ook aan jou – bij gebrek aan beter – om de draak te stoppen. Een draak stoppen doe je echter niet zomaar, want je dient door hordes aan demonen te vechten alvorens je de draak überhaupt bereikt.
Dat vechten doen we in een Doomesque gameplayloop waarbij het tempo van de gun- en swordplay erg hoog ligt. Je beschikt over double jumps, dashes, wallruns en een grapple hook om je binnen no-time van de ene- naar de andere kant van de arena te verplaatsen. De variatie aan tegenstanders is aardig te noemen. Ieder level introduceert een nieuw type vijand die zo hun eigen skills hebben. Vijanden die verslagen worden laten Dragon Orbs vallen en deze Dragon Orbs vullen je supermeter aan die uit drie secties bestaat. In ruil voor een balkje van die supermeter trek je bijvoorbeeld de kop van een demons romp in ruil voor honderd extra health punten. Moeilijkere vijanden vereisen echter meer balkjes, maar geven ook meer terug in ruil daarvoor. Zo geven vrijwel alle type demonen je een speciaal tijdelijk wapen om even los mee te gaan. Denk hierbij aan freeze grenades, een missile launcher, miniguns of een groot hakmes. Naast een bijzonder gory intermezzo krijg je er dus ook nog eens wat voor terug.
Gotta go fast
Over wapens gesproken, de demonwapens dienen ter aanvulling op het bestaande wapenarsenaal, bestaande uit een revolver, shotgun, SMG, Grenade Launcher, Railgun en Disc Launcher. Oja, we kunnen natuurlijk niet de katana vergeten, want ook daarmee hak je menig demon in de pan. Alle wapens zijn upgradebaar middels skillpoints die je kunt verdienen met in-game challenges of die je kunt vinden in de wereld. Met deze orbs verkrijg je upgrades zoals een grotere ammo pouch, status effects of een no-reload-functionaliteit. De orbs die je kunt vinden en verdienen komen in twee kleuren, paars en wit. De witte orbs zijn te gebruiken op het wapenarsenaal, maar met de paarse orbs upgrade je Lo Wang zelf. Nee, zijn cheesy one-liners blijven helaas actief, maar je kunt wel punten inzetten om zo Lo Wang’s health te upgraden of om bijvoorbeeld zijn Chi Push (waarmee je demonen in spikes of van een afgrond af kunt duwen) sterker te maken.
Ammo is behoorlijk schaars waardoor je continu aan het afwisselen bent tussen het diverse wapentuig. Een goede keuze, want zo word je gedwongen om continu in beweging te blijven en alle wapens van de juiste upgrades te voorzien. Daarnaast moet je ook op zoek naar alternatieve methodes om de vijand te doden. Zo zijn de vele arena’s bezaaid met explosieve-, bevriezende- en elektrocuterende tonnetjes. Als extraatje zijn er ook nog bepaalde arena’s die voorzien zijn van Gore Tools. Door op bepaalde switches in de arena te schieten, activeer je deze vallen die valluiken, roterende messen of ander martelmateriaal ontketenen. Een beetje rondkijken/ bunnyhoppen kan dan ook absoluut geen kwaad.
Het spreekwoordelijke addertje
Oké, qua gameplay zit het dus wel goed met Shadow Warrior 3, maar zoals je in de intro hebt kunnen lezen, zit er nog een addertje onder het gras. Grafisch gezien weet Shadow Warrior 3 aardig te imponeren. De levels zijn afwisselend, de omgevingen zien er goed uit en ook de actie spat van het scherm. Audio technisch valt er weinig op aan te merken, afgezien van de puberale humor die op momenten stiekem best geniaal is. Ook wat betreft besturing hebben we niets te klagen, maar ons dient wel eerlijk te zeggen dat de game zich het beste leent voor een muis en toetsenbord besturing. Het tempo met een controller ligt namelijk zelfs met de hoogste settings eigenlijk nog best laag. Technisch gezien zijn er wat kleine mankementen, waardoor je blijft hangen in de omgeving of van bepaalde platforms gelanceerd wordt. Dit is echter allemaal incidenteel en doet over het algemeen geen grote afbreuk aan de spelervaring.
De grootste kanttekening van Shadow Warrior 3 is dat deze eigenlijk totaal niet lijkt op Shadow Warrior 2. Het tweede deel moest het hebben van het verzamelen van loot, een aardig lang verhaal, het co-op aspect en een semi open wereld. Daarnaast waren er tientallen wapens om mee los te gaan in deeltje 2. Shadow Warrior 3 is precies het tegenovergestelde. Afgezien van de paar wapens die je al spelende oppikt, valt er weinig te vinden in de lineaire omgeving. Daarnaast biedt de game hooguit vijf uur vermaak alvorens je de credits ziet rollen. Mijn Steam prestaties staan na die vijf uur al op 92% wat veel zegt over de mate van content die deze game te bieden heeft. Na het zien van de credits is het bijvoorbeeld niet mogelijk om een New Game+ te starten, de safe file dropt je namelijk weer direct bij de eindbaas. Ook het co-op aspect - en daarmee ook meteen alle online aspecten - zijn volledig verdwenen. Dit alles tezamen zorgt ervoor dat je in een uurtje of zes echt wel klaar bent met de game. Veel te kort als je het mij vraagt. Shadow Warrior 3 laat veel van de potentie die het heeft op dit moment onbenut. Super zonde.
Het eindoordeel van Rudy
Wijnberg
Shadow Warrior 3 is onvolwassen, extreem gory en verdomd leuk om te spelen. Het verhaal is vrij nietszeggend, maar geeft meer dan genoeg reden om de wapens op te pakken. Het design van de game steekt goed in elkaar en ook de gameplay vloeit op momenten overheerlijk. De supers die je kunt uitvoeren op de vijanden zijn super ranzig, maar gaan op geen enkel moment vervelen. Het is echter jammer dat er een flink aantal onderdelen van Shadow Warrior 2 zijn weggevallen. De game kent geen co-op/ online gameplay, is zo lineair als het maar kan zijn en is daarnaast ook nog eens verdomde kort. Zelfs een New Game+ kan er niet vanaf. In ruil voor vijf uurtjes vermaak dien je 45 knaken af te tikken. Dat is simpelweg te veel voor de content die je krijgt. Shadow Warrior 3 is helleleuk, maar te duur voor wat het nu is.
- Lekkere gameplayloop
- Grafisch goed
- Hoog tempo, goede besturing
- Bijzonder kort
- Te weinig content
Als het gaat om passief sporten is Rudy een kei gezien hij regelmatig menig vechtersbaas tegen de vloer nokt en tanden laat rapen. Toch is hij niet vies van andere genres. Onder het motto “je moet toch alles in je leven geprobeerd hebben” experimenteert onze Amsterdammer zo nu en dan eens wat. Niet altijd even succesvol, geduld is namelijk niet echt zijn sterkste punt, net als een gracieuze winnaar zijn gedurende menig fighter…