Review: Shadow Warrior Pc

Shadow Warrior was in de tweede helft van de jaren '90 een van de shooters die je moest hebben gespeeld. Deze game was, naast Duke Nukem 3D, genre-definiërend binnen de shooters, daar de nadruk net zo hard op de katana lag als op het hele schietspektakel eromheen. Nu is er dus een nieuwe Shadow Warrior uit. Nu komt natuurlijk de vraag opborrelen: gaat deze net zo gaaf zijn als het origineel?

Lo Wang is back, baby!

Ditmaal staat het Poolse Flying Wild Hog aan het roer van Shadow Warrior. En dit laten ze merken! De game heeft grofweg dezelfde plotlijn: Lo Wang, een 'corporate shogun' (huurling), moet een zeldzame katana zien los te peuteren voor zijn baas. Als de eigenaar deze de katana niet af wil staan, dan moet Lo Wang deze maar hardhandig zien te bemachtigen. En rara: het zal hardhandig moeten. Maar niet voordat er plotseling een groot blik demonen open wordt getrokken! Met een gezonde stoot (schunnige) humor en de hulp van een (relatief) behulpzame geest verandert alles al snel in een symfonie van zwaardslagen, rondvliegende ledematen en geweerschoten. De grote verschillen met de vijftien jaar oude voorganger: upgraden!
Je kunt nu je wapens, krachten en vaardigheden opvoeren. Zo kun je je shotgun uiteindelijk ombouwen tot een drieloops gehaktmolen, je revolver helemaal uitpimpen en je zwaard verder uitbouwen. Je kunt extra vaardigheden kopen, demonische krachten unlocken en zo op allerlei leuke doch (meestal) bloederige wijze Lo Wang uitbouwen tot een natuurkracht. Dit is nodig, daar het spel doorzeeft is met puzzels en verstopte voordeeltjes. Houd je ogen dus goed open, maar dat is geen straf...

Adembenemende engine

Flying Wild Hog heeft er alles aan gedaan om deze titel als een echte triple-A-titel te laten voelen. Grafisch is het een van de mooiere titels die ik dit jaar langs heb zien komen. De lichteffecten zijn prachtig en de omgeving vol details. De Road Hog-engine zorgt voor graphics die zo goed zijn, dat ze afleiden van het 'grindhouse'-niveau aan bloed dat uit je monitor vloeit. Ook het geluid is super, want naast Lo Wangs one-liners is alles overtuigend in de game gestopt. Als kersje op de taart heeft deze game volledige controller support (ik speelde de titel met muis en toetsenbord). Dus als je een pc-gamer bent die zijn pc aan de tv heeft hangen (ik kijk naar u, mijnheer Scheffer), dan is deze titel niet te missen.