Review: The Quarry - Comeback Kid Xbox Series

De relatie die ik en Supermassive Games hebben, is in één woord te omschrijven: ongemakkelijk. Oh, wat hadden we een lol vroeger, toen Until Dawn bekend stond als één van de beste interactieve films van de generatie. Maar die lol veranderde snel in bittere afgunst, nadat The Dark Pictures Anthology keer op keer voor teleurstelling zorgde. Ja, we hebben toevallig drie verschillende redacteurs de drie verschillende Dark Pictures-game laten reviewen, maar als het aan mij had gelegen, hadden ze alle drie een onvoldoende gekregen. Ik wil echter weer genieten van dit format en nu is hier The Quarry. Een los product van de serie met het kapitaal van 2K erachter. Wordt dit dan eindelijk de spirituele opvolger van Until Dawn waar we al zolang naar smachten?

I know what you did last summer

Goed, voor degenen die niet bekend zijn met het werk van Supermassive Games, laat ik jullie inlichten. The Quarry, Until Dawn en The Dark Pictures Anthology zijn games, waarbij je diverse personages bestuurt en keuzes maakt in hun dialogen en acties. Over de keuzes gaan we het zo hebben, laat ik jullie eerst vertellen over de set-up van het verhaal. In The Quarry speel je als diverse tieners die net klaar zijn met hun zomerbaantje als kampbegeleiders. Het lot slaat toe en je moet nog een nachtje extra blijven met z'n allen. Jullie baas zegt, blijf te allen tijde binnen. Wat doen de tieners? Uiteraard hebben ze daar schijt aan en gaan ze een feestje bouwen. Het sneeuwbaleffect van die foute keuze is dodelijk. Letterlijk.

Ze hebben niet de minste acteurs en actrices weten te strikken voor The Quarry. Zo heb je bijvoorbeeld Ariel Winter (Modern Family), Brenda Song (The Suite Life of Zack & Cody) en Justice Smith (Jurassic World Dominion) die de rol van tiener op zich nemen. In het algemeen zijn de tieners figuren, die het bloed onder je nagels vandaan kunnen halen. Ze zijn vrijwel altijd sarcastisch en zijn ontzettende eikels tegen elkaar. Het werkt echter wel, aangezien het verhaal doet denken aan een jaren '80 slasher film. Je kunt dus bijna ernaar uitkijken hoe sommige van deze figuren hun gruwelijke dood tegemoet gaan komen. Die keuze is natuurlijk aan jou. Bovendien zijn er uitzonderingen op deze regel en wil je misschien graag dat sommige personages het juist overleven. Daarnaast heeft The Quarry een aantal echte horroriconen in de line-up staan. David Arquette (Scream) en Lin Shaye (Insidious) zijn hier voorbeelden van, maar Ted Raimi (Evil Dead) is echt de ster van de show. Zijn performance als de politieagent met vele geheimen en bedenkelijke normen was één van de highlights van het verhaal.

Het plot in The Quarry steekt vermakelijk in elkaar. Je moet wel even door het ontzettend trage begin komen. Daarmee bedoel ik niet de proloog, maar voornamelijk de eerste twee hoofdstukken. Ik vind het meer dan prima wanneer personages de tijd en ruimte krijgen om zichzelf te ontwikkelen en aan het publiek te tonen wie ze zijn, wat ze belangrijk vinden, etc. Maar de opbouw voelt ontzettend onnodig, ze doen veel dingen die niks bijdragen aan het plot. Wanneer het verhaal op stoom komt, dan zit je bij The Quarry goed. Dan vliegen de bloedstollende sequenties je om de oren, waarvan de meeste toch zeker slagen in het verhogen van je bloeddruk. Je wordt voor de verandering ook niet doodgegooid met jumpscares, de spannende momenten voelen verdiend aan. Je ziet dat ze de horrorfilm inspiratie met trots op de borst dragen. Het doet je denken aan Friday the 13th, The Evil Dead en nog een paar andere films die ik niet kan benoemen zonder dikke spoilers te droppen. Het verhaal heeft meerdere invalshoeken, maar het valt op een gegeven moment mooi samen. Het is niet zozeer heel verrassend, maar solide is het zeker. Het is fijn om te zien dat in The Quarry het belangrijkste aspect beter is uitgevoerd dan in The Dark Pictures-games. Het is simpelweg beter geschreven en interessanter om te volgen.

Dead by Dawn

The Quarry is een interactieve film, waarbij jouw keuzes ontzettend belangrijk zijn voor het verhaal. Dat is het verkooppraatje in ieder geval. Ik moet zeggen dat in The Quarry sommige paden echt kunnen leiden tot een heel ander scenario. Ik heb na mijn playthrough natuurlijk even gekeken hoe andere mensen het ervanaf gebracht hadden en sommige scenes speelden heel anders uit. Met zowel andere personages als items en locaties, het is best indrukwekkend hoe diep deze rabbithole kan gaan. The Quarry heeft af en toe wel last van het feit dat je keuzes soms ontzettend onlogische gevolgen hebben. Een aantal keer leek je iets onschuldigs te doen, maar het enige wat er gebeurde is dat één van de personages gruwelijk werd vermoord, zonder dat je er iets tegen kon doen. Ik snap dat de keuzes impact hebben, maar bij een aantal momenten voelde het volstrekt onlogisch en oneerlijk aan. Als je de speler in ieder geval te allen tijde een tweede kans geeft, dat zou al een stuk fijner zijn.

Supermassive Games heeft een poging gedaan om de gameplay wat interessanter te maken dan alleen Quick Time Events. Er zijn niet zozeer gigantisch veel aanpassingen gemaakt, want ja dat is lastig in dit genre. Het speelt in ieder geval redelijk weg. Er is wat variatie gebracht in de QTE's. Naast het snel indrukken van bepaalde inputs, heb je ook secties waarbij je je adem moet inhouden en dan ligt de focus meer op timing. Je moet naast de mini-games je ook gaan bezighouden met het verzamelen van hints en bewijsmateriaal. Als je een beetje vroegtijdig wilt weten wat er aan de hand is, tenminste. Ze hebben daarnaast een shotgun toegevoegd, die je af en toe mag afvuren op een of ander mormel. Daar krijgen ze van mij pluspunten voor.

The Quarry maakt gebruik van een aantal gamemodi. Couch co-op is hierbij een leuk onderdeel, aangezien je de controller kan doorgeven aan je partner en daarna hem/haar de schuld kan geven van alles wat er misgaat. De online multiplayer is uitgesteld, maar ik vraag me af hoeveel meerwaarde dat uiteindelijk toevoegt. In The Quarry is er een zogenaamde Movie Mode. Daar heb ik mijn vraagtekens bij, want als je geen game wilt spelen, maar een film wilt kijken, waarom zet je dan geen film aan? Goed, in ieder geval is er variatie en daardoor is deze horrorgame zeker meerdere malen te herspelen.

Zomerkamp was nog nooit zo lelijk

The Quarry speelt zich af in Jason Voorhees' natte droom. Een zomerkamp in het bos, zo geïsoleerd van de bewoonde wereld dat je geen kant op kunt. De omgevingen en lichteffecten zien er sterk uit. Het weet een cinematische presentatie voor te schotelen met shots die niet zouden misstaan in een full budget popcorn flick. Het is daarom extra jammer dat The Quarry kampt met ontzettend veel grafische kanttekeningen. Zo hebben personages een vage gloed rondom zich heen hangen. Ik weet niet waarom dit gebeurt, maar het is afleidend. Praktische effecten en dan voornamelijk de watereffecten, zijn te vergelijken met de PlayStation 2-era van graphics. Geen idee of het een glitch is, maar die hebben dringend verbetering nodig.

Het is trouwens ook ontzettend jammer dat de lipsynchronisatie bagger is. Je hebt een cast aan geweldige acteurs en actrices, waarvan de meeste ontzettend goed hun werk doen. Maar als je dan gaat letten op de ingezoomde gezichten en ziet je hoe de woorden niet overeen komen met de lippen, is dat teleurstellend. Het lijkt soms net alsof iemand dat Mario 64 DS menuscherm heeft opgestart en vervolgens aan de wangen heeft lopen trekken. Normaal zou ik geen big deal maken van lipsynchronisatie, maar in een interactieve film van dit kaliber? Dat moet beter. Om positief af te sluiten moet ik wel credits geven bij het meeste designwerk en dan voornamelijk heb ik ontzettend genoten van de [redacted]. Je weet waar ik het over heb wanneer je het speelt. Wink-wink.