Review: War Hospital - Je kunt niet iedereen redden Pc

Wat keek ik uit naar 2023 toen bekend werd gemaakt dat War Hospital in dat jaar zou verschijnen. Vervolgens werd de game steeds verder naar het einde van het jaar verschoven en werd er toch maar besloten om War Hospital in 2024 uit te brengen. Ik kan het jaar dan ook niet beter beginnen, want het concept dat Brave Lamb Studios heeft gekozen, is er eentje die we niet veel zien. Oorlog is verschrikkelijk en al helemaal als jij als majoor een veldhospitaal in goede banen moet leiden en daardoor besluit welke soldaat er wordt gered en welke per direct een plekje op de begraafplaats krijgt. Nu ik de mood voor deze review heb gezet, is het tijd om het provisorische ziekenhuis te betreden, zodat je weet waar je aan begint.  

Wie offer je op voor het grote geheel

De Eerste Wereldoorlog staat bekend als een bloedige oorlog met gigantisch veel verliezen. Honderden gewonden na een aanval waren de normaalste zaak van de wereld. Die gewonden moeten echter wel verzorgd worden en daardoor krijg jij als majoor Henry Wells de leiding over een half gebombardeerd dorp. De kerk staat nog overeind en is daardoor de beste plek om operaties uit te voeren. Gewonde soldaten worden echter eerst naar het Casualty Clearing Station gebracht, waar er wordt besloten of het verstandig is om de schaarse hulpmiddelen aan deze soldaten te geven. Later komt daar nog het Advanced Dressing Station bij, waar gewonden uit de loopgraaf tijdelijk worden ondergebracht. Aan het front sta je er alleen voor en dat betekent dat je keuzes moet maken. Wanneer de kans op complicaties of sterfte hoog is en de chirurg vijf uur nodig heeft voor de operatie, is het doodvonnis soms de enige mogelijkheid. Met de tijd die de chirurg overheeft kan hij twee andere soldaten redden of juist eventjes slapen. Je hebt er niets aan als het personeel tijdens het werk instort en daardoor een dag moet bijkomen. Na een operatie kan een soldaat niet per direct de loopgraven betreden. In het revalidatiecentrum kunnen ze bijkomen van hun verwondingen en zijn ze weer aan jouw genade overgeleverd. Stuur je ze terug naar het front, zodat de Duitsers het ziekenhuis niet kunnen veroveren? Lever je ze af bij het hoofdkwartier, waardoor je documenten krijgt die je nodig hebt om grondstoffen te kopen en gebouwen te upgraden of besluit je toch om ze uit hun militaire verplichting te ontslaan voor wat moreel.

Ja, die keuzes zul je allemaal moeten maken, maar War Hospital laat de gruwelijkheden van de Eerste Wereldoorlog nog veel beter zien. De beslissingen die je neemt, worden ook beïnvloed door de hogere heren. Weet je een bepaalde vip te behandelen dan krijg je handige materialen toegestuurd of staan ze je toe om wat extra personeel in te huren. Als je dacht dat je gewoon medisch personeel, chirurgen, verpleegsters en een ingenieur kon aanvragen, dan moet ik je teleurstellen. Je moet het doen met de mensen die je hebt, die ook niet onoverwinnelijk zijn. En dat betekent dat er soms soldaten sneuvelen, puur omdat het redden van een vip ervoor zorgt dat de volgende groep soldaten wel behandeld kunnen worden. Met elke aanval van de Duitsers stroomt het dorp vol met gewonden en daardoor worden de soldaten al snel nummertjes. Als een soort Oprah Winfrey die naar iedereen in het publiek wijst met de mededeling dat ze met een prijs naar huis gaan, zo wees ik de soldaten naar de begraafplaats. Jij gaat dood, want ik heb die medicijnen niet meer. Jij gaat dood, want als de dokter nu niet slaapt dan is die een dag uit de roulering. Jullie gaan ook dood, want er is een vip binnengekomen. En oh, ik heb besloten om wat onschuldige dorpelingen te behandelen en daardoor kun jij niet op tijd geopereerd worden.

Het gemak, waarmee je de kaartjes van de soldaten naar het postvakje niet behandelen stuurt, laat prachtig zien dat er niet altijd tijd is voor morele keuzes. De soldaten zullen soms wat tegen je zeggen en ze hebben allemaal een korte biografie, maar je hebt geen tijd om te kijken of iemand een vader is of niet. De tijd, verwondingen en risico’s met de beschikte middelen is het enige wat telt. Daardoor loopt de begraafplaats wel ontzettend snel vol. Ondanks dat Brave Lamb Studios dit ontzettend goed in elkaar heeft gezet, mis ik wel wat persoonlijkheid bij de soldaten en de werknemers. Het moreel stijgt en daalt bij de keuzes die je maakt, maar ik had graag wat meer pop-ups of zelfs morele keuzes in het kamp zelf gezien. Het personeel werkt minder goed bij een laag moreel, maar ze mogen best klagen. Stel je voor dat het medisch personeel net veertig lijken heeft begraven en vervolgens aan jou een pauze vraagt of zelfs van je eist dat je meer soldaten behandelt. Dat zou de game net wat meer persoonlijkheid geven.

Complicaties, problemen en dilemma's

De sfeer is gezet en daardoor is het tijd om te kijken naar alle zaken die je moet regelen. Het personeel in de game is ingedeeld in vier groepen. Het medische personeel vervoert en begraaft de patiënten, terwijl de chirurgen alleen maar opereren. Ondertussen zorgen de verpleegsters ervoor dat de operaties beter verlopen, soldaten kunnen revalideren en dat ze langer kunnen wachten op een operatie. Zonder deze drie groepen zou er geen soldaat in leven blijven, maar de rol van de ingenieur moet niet worden onderschat. Het thuisfront stuurt namelijk alleen ruwe materialen naar je toe en daarvan moet je zelf voedsel, alcohol en medicijnen maken. Als je het front sterk wilt houden, zul je de ingenieurs dus aan het werk moeten zetten. De documenten die je krijgt als je een soldaat naar het hoofdkantoor stuurt kun je wel inruilen voor grondstoffen, maar die heb je ook nodig voor de upgrades. In het begin van het eerste hoofdstuk heb je nog helemaal geen apotheek. Je zult die eerst moeten bouwen en upgraden, voordat je alles zelf kunt maken. De chirurgen waar je direct toegang tot hebt kunnen alleen fysieke verwondingen behandelen. Na een aanval worden er echter ook soldaten binnengebracht met een trauma of chemische verwondingen. Om die te kunnen behandelen moet het ziekenhuis uitgebreid worden met twee centra en moet je twee andere chirurgen inhuren. Het behandelen van trauma's wordt gedaan met een onverklaarbare operatie, waaraan de patienten alsnog kunnen sterven. Het upgradesysteem is uitgebreid en dat levert allerlei mogelijkheden op. Het is vooral erg handig dat alle upgrades en beslissingen meegenomen worden naar het volgende hoofdstuk. Dit kan ook in je nadeel werken, want ik merkte dat ik in het eerste hoofdstuk te weinig tijd had besteed aan het upgraden van het ziekenhuis. Hierdoor stierven er onnodig veel soldaten in het tweede hoofdstuk, maar hoofdstuk drie was dan weer een makkie. Hoewel je bij het personeel voornamelijk aan het bepalen bent wanneer ze mogen slapen, hebben ze ook voorkeuren. Om het moraal hoog te houden moet je hiernaar luisteren. Sommige verpleegsters willen nu eenmaal niet assisteren met een operatie.

De morele keuzes uit War Hospital zijn voornamelijk te vinden in twee onderdelen. Met elke operatie is er een kans op complicaties en dan wordt jouw hulp ingeroepen. Wanneer je nog niet alle medische handelingen hebt vrijgespeeld, zul je soms geen keuze hebben. In de meeste gevallen bepaal jij of er extra medicijnen worden ingezet of dat de standaardoperatie doorgaat. Het kan dan zijn dat een soldaat niet meer naar het front kan of een dag extra moet revalideren. Aangezien de soldaten aan het front de Duitsers tegenhouden, kan dat impact hebben op het verloop van de game. Het is namelijk per direct game over op het moment dat de Duitsers weten door te breken. Het ziekenhuis wordt dan overlopen. Het nadeel van de operaties is dat de complicaties regelmatig in herhaling vallen. Hier had meer variatie in gemogen, want al snel lees je helemaal niet meer wat er staat. De game kent ook geen uitgebreid verhaal, al vullen de verkenningsmissies dat gat goed op. Je zult namelijk verkenners op pad moeten sturen, om allerlei vreemde gebeurtenissen te onderzoeken. Het helpen van de bevolking hoort hier ook bij, maar dit kan leiden tot extra gevaren en kost tijd. In sommige gevallen krijgen je materialen, maar het kan ook zijn dat je de dorpelingen naar het ziekenhuis stuurt en je daardoor meer monden hebt om te voeden. Koelbloedig en achterbaks te werk gaan, heeft in een oorlog nu eenmaal ook zijn voordelen. Dit systeem is wederom te vergelijken met de missies in Frostpunk. Je krijgt een stukje tekst te zien die aangeeft wat de verkenners hebben gevonden en vervolgens krijg je een aantal keuzes. De beloningen of uitkomst van je keuzes worden niet altijd van tevoren aangegeven en dan moet je een gok wagen. De verkenningsmissies zijn een mooie toevoeging aan War Hospital, maar ik had graag meer missies per hoofdstuk gezien. In principe kun je ze allemaal afronden voordat een hoofdstuk eindigt, terwijl het uitkiezen van een verkenningsmissie ook een dilemma zou moeten zijn.

Een gemiste kans op de overwinning

War Hospital bestaat momenteel uit drie hoofdstukken die precies dezelfde einddoelen hebben. Het is aan jou om tot een bepaalde datum te overleven en ondertussen kun je nog wat extra missies voltooien. Ondanks dat er verschillende beslissingen mogelijk zijn, voelt het toch alsof War Hospital niet helemaal compleet is. Voor de prijs is er genoeg content, maar er ontbreekt een sandboxmodus en er zijn zelfs geen moeilijkheidsopties aanwezig. En laat dat nu net de twee onderdelen zijn die ervoor zorgen dat je veel meer uren in de game kunt stoppen. Er is niets leukers dan de moeilijkheidsgraad op hoog te zetten om te kijken of het alsnog lukt om te overleven. Daarnaast kan War Hospital voor nieuwkomers een pittige game zijn, waardoor ook zij baat hebben bij meer opties. Hetzelfde geldt voor de sandboxmodus. Laat ons gewoon eindeloos gewonden verzorgen of geef ons honderd dagen. De Eerste Wereldoorlog duurde vier jaar en de gameplay systemen bieden een goede basis. Het is met die reden toch eenvoudig genoeg om spelers het heft in eigen handen te geven. Er zijn genoeg upgrades aanwezig voor de gebouwen. Je hebt dan alleen nog wat meer verkenningsmissies en morele keuzes nodig. Het helpt daarbij ook niet dat het verhaal van Marie Curie niet standaard in de game zit, maar een losstaande DLC is. Juist dit soort verhalen hadden War Hospital naar een hoger niveau kunnen tillen.

De artstijl past dan weer perfect bij War Hospital. Op het moment dat de Duitsers aanvallen krijg je cutscenes te zien, die eigenlijk bestaan uit ruw geschetste tekeningen. Helaas, vallen deze al snel in herhaling en wordt de focus gelegd op het dorp. Een kleurrijke vertoning hoef je niet te verwachten, want alles is donker en grauw. En dat kan ook niet anders, want de Eerste Wereldoorlog was geen pretje. Toch had ik er meer van verwacht, want in de trailers werd er regelmatig ingezoomd, maar dat valt in de praktijk erg tegen. Het enige wat je dan te zien krijgt zijn gewonde soldaten en chirurgen met houterige en rare animaties. Het totale plaatje is bijna compleet, maar waar de game echt de mist ingaat is de muziek. Wanneer je War Hospital voor het eerst opstart, word je begroet met een melancholische soundtrack die je vervolgens niet meer te horen krijgt. In plaats daarvan hoor je de omroeper en wat tonen op de achtergrond. Deze weten de sfeer echter niet neer te zetten.

Het gebruikte beeldmateriaal is gemaakt tijdens onze speelsessie op pc.